Heyy 

ik wil gewoon effe mijn verhaal delen, want ik kan het met niemand kwijt. Ik zit in mijn laatste week van mijn vakantie, maar er is niemand thuis voor mij of iemand in mijn omgeving die wat met mij wil doen. Mijn moeder is stewardess en zit in het buitenland. Mijn vader moet werken dus die is continu op zijn werk. Hij is alleen thuis op de momenten dat mijn zusje uit school komt. Ik ben dus de hele dag alleen maar als zij thuis komt dan is mijn vader wel thuis. Dan gaat hij verder op het thuiskantoor werken terwijl hij dat ook de hele dag kan doen. Ik heb hier al over gesproken maar hij zegt continu ik moet ook gewoon naar werk. En het stomme is als mijn moeder straks weer thuis komt kan hij wel in een keer thuis werken. Ik voel me dus heel erg alleen hier thuis. Nu plannen ze ook nog dingen hier thuis zoals de tuinman en de schoonmaakster die hier langskomen waar ik mij helemaal niet fijn bij voel wanneer ik alleen thuis ben. Maar dat begrijpen ze schijnbaar niet. Nu wilde ik wat met vriendinnen gaan doen. En heb ik wat gepland en dan zeggen ze het een dag van te voren af omdat ze iets anders moeten doen. En vervolgens zie ik ze op een feestje via Snapchat. Mijn ander vriendinnen moeten al naar school of andere wonen er 1 uur fietsen bij mij vandaan. Nu heb ik gewoon het gevoel alsof ik voor niemand goed genoeg ben ik voel mij eigenlijk de hele tijd afgewezen en ik wil niet dat weer gebeurd dus ik durf ook niet meer aan mensen te vragen of ze wat willen doen. Nu maakt het dit allemaal nog wat moeilijker dat ik probeer te stoppen met Self-Harm en via school kreeg ik hier ook hulp bij. Maar nu dit weer allemaal gebeurd word het alleen maar moeilijker en heb ik het gevoel alsof ik niks meer verdien. 
 

i(k ben 15 jaar)