Skip to main content

Ik voel me soms gewoon zo dom,

door wat ik doe,
 

of door de vragen die ik dan wil stellen, stel, of van plan ben te stellen, maar dan ga ik weer over naar een ander onderwerp in mijn hoofd (ik denk altijd aan van alles en nog wat, bewust of onbewust).. want dit komt door het feit, dat ik me gewoon meteen minder voel, als ik niet ELK antwoord of elke vraag mogelijk op, bijvoorbeeld, bij een topic of een onderwerp dat ik tegenkom, heb kunnen verzinnen of kunnen beantwoorden. Vooral als ik dan van een ander weet, die dan heeft gereageerd, dat die bijv. hoogbegaafd is ofzo. I know dat ik hier (over hoogbegaafdheid etc.) 'veel' (gerelateerde) topics over maak, maar het hoeft niet eens daarmee te maken hebben.

of juist door de antwoorden die ik geef, wil gaan geven, of in mijn hoofd verzin bij sommige/veel dingen, die mij, best wel logisch lijken (en soms, achteraf, ook nog wel eens kloppen).

Maar ik heb juist altijd voorafgaand, aan een onderwerp wel bepaalde vragen voorop staan, zoals; "Waarom? Hoezo? Met welke reden? Kan het niet anders?" Of dat ik dan antwoord op iets moet geven, maar iets compleet anders verzin/antwoord dan anderen (Omdat ik aan compleet andere dingen denk?).
Meestal voel ik me juist gewoon dommer dan hun, en voel ik me gewoon veel minder. Ik zou dan gewoon willen dat de vraag opnieuw werd gesteld..

Of als ik bijvoorbeeld na 1x/2x lezen iets niet uit mijn hoofd ken, of iets niet precies weet te vertellen, of precies weet op te noemen, krijg ik meteen het gevoel dat ik 'dom' ben..

Maar ook dat ik niet de hele tijd per se vragen aan het stellen ben, voor de dingen die ik tegenkom. Bij nieuwe dingen die ik tegenkom wel (daar krijg ik wel meteen vragen voor, of juist naderhand, dat ik meer vragen verzin, omdat ik dan ook antwoorden wil), maar ik zit meestal in dezelfde situatie; thuis, in mijn kamer.

Hoeveel vragen stel jij (als je hoogbegaafd bent, hoeft niet per se hoor), en stel je dan vragen bij alleen nieuwe dingen, of ook bij dingen die je elke dag tegenkomt, of stel je dan vragen naderhand, of heb je meteen (daadwerkelijk) 100(+) vragen bij echt alles, of alleen dingen die je dan interesseren?

Sorry voor weer zo'n topic, ik weet dat het er veel zin, en dat ze ook best erg kunnen irriteren, maar als ik hier antwoord op krijg, dan zijn bijna al mijn vragen, over mezelf en over het onderwerp 'hoogbegaafd zijn/hoogbegaafdheid', beantwoord. Behalve als ik nieuwe vragen krijg, ofcourse.

En hebben meer mensen dit (gevoel)?

Byee

(Staat bij ‘emotionele problemen en gevoelens’, omdat ik hier in mijn gevoelens, wel hoog sta, vooral nu ook met school momentaal)

Hoi,

Ik herken het wel een beetje. Je dom voelen omdat je anders denkt dan anderen, waardoor je met andere vragen en ideeën komt. Maar eigenlijk is het niet dom, het is gewoon anders en daar moet je mee leren omgaan.

En je vraag over vragen lol. Ik heb bij heeeelveel vragen die in me opkomen, maar niet bij alles. Soms ben ik ook gwn moe of interesseert iets me zodanig weinig dat ik er nieteens moeite voor doe om er over na te denken. Dus dat

 

joeeee


Hoi, 

ik snap je , ik snap ook dat het ititant is om te weten ( of eigelijk te denken) “ diegene is beter” diegene is slimmer” diegene kan alles” 

 

ik heb ook weleens ( of eig. Altijd 10000+ vragen in mijn hoofd) dat kan heel vermoeiend zijn, metname als ik probeer te slapen… ik schrijf vaak voor ik ga slapen al mijn vragen even in een schriftje.. en probeer als ik dan gà slapen. Alle vragen wg te laten varen… hoe moeilijk ook… 

 

en dat jij je minder voelt is heel vervelend , maar zeker niet waar / “0nzin” want jij BENT NIeT minder! Hoe slim, sportief,mooi je ook bent, iedereen is gelijk…. …

 

mensen denken vaak dat hoog- of meerbegraafden alles kunnen, alle goed doen , alles weten ect. Maar dat IS gewoon niet zo… dus als er dan zo iemand andwoord, HOEF JIJ NIET OOK TE ANTWOORDEN! Want als jij niet reageerd ben je niet minder (!) en als je wèl reageerd, is jou reactie NIET minder waard, dan die van een hoogbegraafd iemand… want dat is gewoon niet zo(!) 

 

en als jij verdrietig wordt/werdt van topics over hoogbegraafdheid, dan spijt me dat heel erg, aangezien ik dr ook een heb aangemaakt.. ik wou OPRECHt niemand kwetsen of minderen (!) 

 

en ik heb hoer (belihkbaar)(!) dus ook helemaal niet zo goed overnagedacht, sorry als jij jezelf hierdoor minderde… 

 

maar onthoud, niemand is perfect, iedereen is speciaal op zij/haar eigen(!) manier! En jij lijkt mij ook heel slim;)

 

 

Mij_Niet_Gezien 


En .. ik denk dat mensen ook altijd een antwoordt moeten “ willen “ hebben op vragen… wij hebben “ antwoorden nodig” zoals jij zelf al omschrijft ; 

 

“ het feit, dat ik me gewoon meteen minder voel, als ik niet ELK antwoord of elke vraag mogelijk op, bijvoorbeeld, bij een topic of een onderwerp dat ik tegenkom, heb kunnen verzinnen of kunnen beantwoorden. Vooral“

 

wij mensen denken(!) dat we overal een antwoord op “moeten” hebben… maar eigelihk moeten we dat probern “los te laten” en ik zeg niet dat het “makkelijk is” hlemaal niet zelfs, … ik heb dit soms ook… maar het (kan) je wel echt in de knel brengen… 

 

 

ik ben bijvoorbeeld iemand die gwn moet  weten hoellang /groot het heelal nou prc. Is… voor mij is het antwoord “0neindig niet goed ( genoeg)!” Het is voor ons ( mensen ) heel onwerkelijk om ergens GEEN andrwoord op te hebben…  en sommige hebben dit meer dan andere …… 

 

Mij_Niet_Gezien 


Hoi,

Ik herken het wel een beetje. Je dom voelen omdat je anders denkt dan anderen, waardoor je met andere vragen en ideeën komt. Maar eigenlijk is het niet dom, het is gewoon anders en daar moet je mee leren omgaan.

En je vraag over vragen lol. Ik heb bij heeeelveel vragen die in me opkomen, maar niet bij alles. Soms ben ik ook gwn moe of interesseert iets me zodanig weinig dat ik er nieteens moeite voor doe om er over na te denken. Dus dat

 

joeeee

Dat eerste is moeilijk, ten minste, dat verschilt per persoon, maar voor mij is het moeilijk, maar zeker niet onmogelijk. Vooral als ik straks bij een psycholoog zit, over een paar maanden, en dan een 'stikker' krijg, of in het algemeen een onderzoek krijg voor bijvoorbeeld het hoogbegaafd zijn (wat nog niet officieel is getest), of als ik autisme blijk te hebben. 

 

Dan leer ik er sowieso beter mee omgaan.

 

En .. ik denk dat mensen ook altijd een antwoordt moeten “ willen “ hebben op vragen… 

Klopt, en sommige mensen nog meer dan "gemiddeld".

 

 

 

ik ben bijvoorbeeld iemand die gwn moet  weten hoellang /groot het heelal nou prc. Is… voor mij is het antwoord “0neindig niet goed ( genoeg)!” Het is voor ons ( mensen ) heel onwerkelijk om ergens GEEN andrwoord op te hebben…  en sommige hebben dit meer dan andere …… 

 

Mij_Niet_Gezien 

 

Maar op sommige dagen, heb ik ook een bepaalde "druk" op mijn hoofd, en wil ik ALLES weten, over ALLES. Hierdoor heb ik eerder al wel eens een epileptische aanval gehad en moest de ambulance komen naar mn huis. Dit is meestal tijdens momenten/situaties dat ik veel stress heb. Maar soms ook in momenten dat ik niet per se veel stress heb. Maar net zo goed heb ik sommige dagen dat ik bijna niet denk, of ten minste, miet mega veel. Of niet bij alles wat, en dat ik gwn een "verhaal" in mn hoofd afspeel.

 

als anderen nog willen reageren/tips hebben enzo, mag dat gerust! Mn telefoon is nu leeg/2%.


 

 

Dat eerste is moeilijk, ten minste, dat verschilt per persoon, maar voor mij is het moeilijk, maar zeker niet onmogelijk. Vooral als ik straks bij een psycholoog zit, over een paar maanden, en dan een 'stikker' krijg, of in het algemeen een onderzoek krijg voor bijvoorbeeld het hoogbegaafd zijn (wat nog niet officieel is getest), of als ik autisme blijk te hebben. 

 

 

Het is best fijn om duidelijk te hebben over dat soort zaken en het zal je ook zeker leren er beter mee om te gaan. Maar let wel op dat je je niet gaat laten ‘leiden’ door die stikkers. Je bent immers meer dan een alleen een diagnose.

 

Dat vele vragen hebben herken ik wel. Ik heb ook heel lang gehad dat ik op echt alles een antwoord wilde hebben en echt 1000 “interesses” had. Dat heb ik uiteindelijk wel af moeten leren omdat je er idd gek van kunt worden, in mijn geval zelfs depressief. Dat afleren gaat helaas niet zo makkelijk. Maar het kan wel

Mij is het zo uitgelegd: als je alles wilt weten, weet je uiteindelijk helemaal niets.

Ik weet nu liever van een paar dingen heel veel dan van heel veel dingen een klein beetje.


Hey.. ik herken dat epileptische aanvallen… bij mij in het gezin is er ook iemand die dat 2x heeft gehad, en het broertje van mijn bff heeft het.. ik weet ook wat het inhoud.. hoe erg het kan zijn… maar als jij er zulke ( !) stress door krijgt … is een psygoloog miss wel een goed idee…. Want kortsluiting in je hersens… krijg je niet zoomaar ;) 

 

 

Mij_Niet_Gezien 


Reageer