Goed, ik zit dus in de 2de klas vwo. En dit begint eigenlijk allemaal in de brugklas.
Op de allereerste schooldag had ik een vriendin gemaakt en in de loop van dat jaar had ik 3 vrienden. ( ik noem ze even vriendin a, b en c) Eigenlijk was er toen nog niet zo veel aan de hand tot nu. We gingen met de vieren naar de zelfde klas, maar b en c hadden ook weer vrienden zitten in een andere klas. Dus iedere pauze besteden ze tijd aan hun heb blijf in samen met a over.
Het punt is hun mogen a dus niet meer en ik eigenlijk steeds minder. Ze is verandert... ten eerste zijn onze interesses heel erg verandert soms een beetje te erg. Ten twee is ze soms zo vervelend dat ik haar echt niet kan uitstaan. Laten we het erop houden dat ze zich soms gedraagt als een kind van 8 ofzo,,,
Bij vriendin b en c ben ik eigenlijk een soort 2de optie. Hun vriendinnen uit de andere klas zetten ze op plaats 1 en zodra ik met vriendin a ben, besta ik niet. Maar zodra ik alleen ben besta ik wel.
Alle drie voelen ze niet echt helemaal meer als vriendinnen....
Ook ben ik nou niet dat persoon dat met iedereen kan praten of contact kan leggen. Ik ben zegmaar het buitenbeentje. Maar zodra ik mensen goed ken dan ben ik wel gewoon niet zo verlegen. Maar omdat ik een beetje het buitenbeentje ben, lijkt alles anders...
Stel ik ben met iemand aan het praten op school of op sport. Dan lijkt het heel gezellig. Maar zodra ik ze met hun vriendinnen zie, voelt het anders. Alsof gesprekken met mij vreemder zijn dan met hun...
Ik voel me door veel mensen gewoon vergeten of verlaten... Ookal zien zij dit anders, Het is alsof ik in een cel zit. Ik kan ze zien en horen, zij kunnen mij horen en zien, maar ze kunnen we er niet uit halen. Ik lijkt soms gewoon alsof ik geen vrienden heb, en vrienden a, b en c zijn ook niet echt vrienden meer.
Ik heb wel eens online gekeken naar spraak of chat groepen. Chat groepen is niets geworden en in alle spraak groepen gooien ze me eruit of vragen ze me meteen om het te verlaten...
Ik weet gewoon niet meer wat te doen... Ik voel me gewoon alleen en vervelend en ik kan het niet helpen... Heeft iemand tips met wat ik hier mee moet??
Bladzijde 1 / 1
Ik heb een beetje hetzelfde. Ik praat heel makkelijk met mensen maar vind vrienden maken moeilijk. Je hebt ook andere meiden in je klas, praat daar is mee. En A B C kunnen er nu ook heel anders over denken. En je moet weten dat je nooit alleen bent
zie het alsof je door een lege tunnel kijkt. Achter je staan heel veel mensen die jou best wel aardig vinden, alleen ze staan vast en kunnen niet naar je toe, voor je is het leeg. Ik bedoel te zeggen dat er altijd mensen voor je zijn. Je moet alleen opzoek gaan naar die mensen achter je. Dit gaat alleen doormiddel van praten.
Het kan bijvoorbeeld al beginnen om iemand een volgverzoek op instagram te sturen, of een keer “
“ te reageren onder hun post. Dan zien mensen dat je voor hun openstaat waardoor ze langzaam maar automatisch naar je toe komen.
en weet, ik ben er in ieder geval voor je. Dus alleen ben je nooit
zie het alsof je door een lege tunnel kijkt. Achter je staan heel veel mensen die jou best wel aardig vinden, alleen ze staan vast en kunnen niet naar je toe, voor je is het leeg. Ik bedoel te zeggen dat er altijd mensen voor je zijn. Je moet alleen opzoek gaan naar die mensen achter je. Dit gaat alleen doormiddel van praten.
Het kan bijvoorbeeld al beginnen om iemand een volgverzoek op instagram te sturen, of een keer “
“ te reageren onder hun post. Dan zien mensen dat je voor hun openstaat waardoor ze langzaam maar automatisch naar je toe komen.en weet, ik ben er in ieder geval voor je. Dus alleen ben je nooit
Hey,
Het is best normaal voor vriendschappen om uit te doven, te veranderen e.d. Ik had bv in de 1e en 2e klas ook een vriendin waar ik nu eigenlijk geen contact mee heb. Een andere vriendin heb ik dit jaar denk ik ook wel verloren (ik zit nu in de 5e klas), omdat we allebei gewoon heel erg zijn veranderd. Dat kan en is niet gek.
We hebben gelukkig wel allemaal een nieuw vriendengroepje gevonden, dus dan hebben we er natuurlijk ook minder moeite mee. Jij hebt het gevoel dat je nu eigenlijk alleen achter blijft. Dat lijkt me echt vervelend!
Je zou een keer met vrienden b en c kunnen praten over vriend a en over jullie vriendschap. Misschien zie en voel je dingen die er eigenlijk niet zijn en kan zo'n gesprek de lucht klaren. Dat heb ik ook een keer gedaan bij m'n vrienden en dat heeft me toen echt heel erg geholpen!
Als jij het gevoel hebt dat je eigenlijk niet meer met vriendin a om wil gaan, moet je dat ook niet doen. Je hoeft dat persoon niet meteen te negeren ofzo, maar je zou kunnen proberen om contact te zoeken met anderen. Je schrijft dat je dit wel lastig vindt, maar je kan dit subtiel aanpakken.
Je kan bijvoorbeeld in de lessen steeds naast iemand anders zitten (of juist naar dezelfde persoon). In het begin zit je er dan misschien vooral bij, maar na een tijdje durf je dan bv mee te praten. Of misschien lukt dit vanaf het begin ook wel. Ik denk wel dat je moet proberen om uit te comfortzone te stappen.
Je zit nu in de tweede en hierna moet je nog vier jaar. Probeer je niet meteen te veel zorgen te maken dat je nu geen vrienden hebt. Mijn huidige vriendengroep ben ik ook pas in de 4e tegengekomen! Je kan nog hele leuke mensen tegenkomen, dus nu deze vriendschap misschien dood is gebloed, hoef je echt niet te stressen! Je komt vast nog wel ergens leuke mensen tegen!
Gr. Pin
Het is best normaal voor vriendschappen om uit te doven, te veranderen e.d. Ik had bv in de 1e en 2e klas ook een vriendin waar ik nu eigenlijk geen contact mee heb. Een andere vriendin heb ik dit jaar denk ik ook wel verloren (ik zit nu in de 5e klas), omdat we allebei gewoon heel erg zijn veranderd. Dat kan en is niet gek.
We hebben gelukkig wel allemaal een nieuw vriendengroepje gevonden, dus dan hebben we er natuurlijk ook minder moeite mee. Jij hebt het gevoel dat je nu eigenlijk alleen achter blijft. Dat lijkt me echt vervelend!
Je zou een keer met vrienden b en c kunnen praten over vriend a en over jullie vriendschap. Misschien zie en voel je dingen die er eigenlijk niet zijn en kan zo'n gesprek de lucht klaren. Dat heb ik ook een keer gedaan bij m'n vrienden en dat heeft me toen echt heel erg geholpen!
Als jij het gevoel hebt dat je eigenlijk niet meer met vriendin a om wil gaan, moet je dat ook niet doen. Je hoeft dat persoon niet meteen te negeren ofzo, maar je zou kunnen proberen om contact te zoeken met anderen. Je schrijft dat je dit wel lastig vindt, maar je kan dit subtiel aanpakken.
Je kan bijvoorbeeld in de lessen steeds naast iemand anders zitten (of juist naar dezelfde persoon). In het begin zit je er dan misschien vooral bij, maar na een tijdje durf je dan bv mee te praten. Of misschien lukt dit vanaf het begin ook wel. Ik denk wel dat je moet proberen om uit te comfortzone te stappen.
Je zit nu in de tweede en hierna moet je nog vier jaar. Probeer je niet meteen te veel zorgen te maken dat je nu geen vrienden hebt. Mijn huidige vriendengroep ben ik ook pas in de 4e tegengekomen! Je kan nog hele leuke mensen tegenkomen, dus nu deze vriendschap misschien dood is gebloed, hoef je echt niet te stressen! Je komt vast nog wel ergens leuke mensen tegen!
Gr. Pin
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
