De Kindertelefoon.nl

Hey ik ben een meisje 16 jaar en heb dus geen idee hoe het is om 18 te zijn maar ik zal mijn best doen om je te helpen.  Wat ik zou doen is als je niet depressief wilt worden moet je misschien wat vroeger gaan slapen en op tijd opstaan. Dan voel je je ook al wat beter.en daar na begin je gewoon met de rest. Zoek iets waar van je ouders trots op je gaan zijn en dat je zo aan hen kunt laten zien dat je van hen houdt. Wat je zeker niet mag doen is de moed opgegeven. Blijf in jezelf geloven dat je het kunt. Ik ken je misschien niet persoonlijk maar ik geloof in jou. Ik geloof dat jij dat kan. 

Vragen zijn altijd welkom! 

Groetjes van Jelke

Ik denk niet dat je ouders teleurgesteld in je zijn. Misschien hebben ze zelf wat aan hun hoofd of ruzie met elkaar of kunnen ze er niet zo goed mee omgaan dat je uit huis bent. Misschien kan je gemotiveerd raken om je leven op te pakken en te laten zien hoe geweldig je wel niet bent. Ik heb geen idee wat voor banen er mogelijk zijn om te doen op het moment, maar ik weet zeker dat je het kan. I'll be cheering for you

Misschien moet je eens praten samen met je ouders wat er aan de hand is. Falen in je studies kan geen kwaad. Je bent nooit te oud om te studeren. Ik vind het juist heel knap dat je voor jezelf kan zorgen. Hier mag je zeker fier op zijn

Hi Gastgebruiker,

je had voordat je ging studeren altijd een bovengemiddeld goede relatie met je ouders. Das wel belangrijk om te herinneren en daarom denk ik ook dat niet  gelijk ‘alles’ verloren is, zoals je nu zelf misschien wel even denkt. Dat komt misschien ook omdat je nu niet lekker in je vel zit.

Tsja, een studie falen kan allerlei redenen hebben. Weet je wat er in jouw geval speelt? Andere verwachtingen van wat het in hield? Zwaarder dan verwacht? Te weinig inzet? Heimwee? Iets anders?

Vraagje tussendoor: wil je daar blijven wonen (op kamers bedoel ik) en waarom? Vanwege een andere studie in het nieuwe schooljaar? Vrienden? Zelfstandigheid?

Of zou je eigenlijk liever weer naar je ouders terug gaan of bij hen in de buurt willen wonen en daar verder je leven voortzetten en eventueel daar werk zoeken of verder studeren?

Over je dagritme zijn hier boven al tips gegeven en ik denk ook dat een beetje regelmaat je wel goed zou doen. Geen nachten doorhalen en dan tot 's middags in je bed liggen. Misschien slaap je dan per dag niet meer uren, maar je loopt niet echt synchroon meer met je omgeving.

Ik kan me voorstellen dat je dingen bij jezelf zoekt en dat is ook wel goed, maar alles dan alleen op proberen te lossen is wel een mooi streven, maar misschien niet te doen.

Het is niet erg om iemand anders om hulp te vragen of op zijn minst tegen anderen uit te spreken wat er allemaal in je hoofd speelt.

Ik zou zeggen, praat met je ouders. Laat weten wat je voelt, denkt, mee maakt, wat je zou willen, maar ook waar je tegen aan loopt. Geen werk is geen inkomen en zonder geld is het lastig boodschappen doen en de huur betalen.

Ik weet zeker, dat als ze weten wat er allemaal speelt, dat ze je willen helpen. Ze houden van je, ook al lijkt het dat er nu alleen irritaties en woorden zijn. Ze willen jou knuffelen, geloof me. Eigenlijk wil jij dat ook, maar ja, gevoelens tonen is idd soms lastig. Vroeger ging alles vanzelf en ja, nu is anders, waar moet je beginnen….. Ach ja, waar maakt niet zoveel uit, maar  b e g i n.

Om weer even in de mood te komen kan ik jou nu een virtuele knuffel geven en dan geef  jij mij eentje en dan denk jij daarbij alleen aan je ouders. Gewoon ff 2 minuutjes elkaar vasthouden en niks zeggen……..

Hoe voelt dat?

Als vroeger?

Cool.

Bel ze op of ga langs bij je ouders.

Als je ze ziet, begin dan met die knuffel en zeg ik wil wel, maar kan nu niet, kunnen jullie me helpen….

Dat zijn daden die meer doen als woorden alleen kunnen uitdrukken………

#wees lief voor elkaar

Liefs en groetjes ,

M&M's

Hey,

Bedankt iedereen voor het reageren,!

@M en Ms  bedankt voor de tips, ik denk inderdaad dat hulp vragen de beste optie is.

Om uw vragen te beantwoorden: Ik was deels door mijn studie gestopt door inzet maar ook was het iets anders dan wat ik verwacht had en was zeer pittig.

Ik blijf graag op mezelf wonen inderdaad omdat ik van de zelfstandigheid hou en ik in september weer ga beginnen met een nieuwe studie. (Als corona dat niet gaat dwarsbomen).

Ik heb mijn ouders gebeld en ze komen morgen langs voor het eerst ooit op mijn kamer, ik hoop dat we een leuke dag krijgen. 

Nogmaals bedankt iedereen, en #staysafe in deze tijden. Als iemand ook hulp nodig heeft dan kan hij/zij bij mij terecht!

Hi Gastgebruiker,

ik lees dat je er geen gras over laat groeien. Goed van je dat je je ouders al hebt uitgenodigd 

Ik ben ook blij dat ze langs komen. Dan kunnen ze zelf ook zien hoe je woont. Ergens voelt het misschien spannend, maar hé, het zijn je ouders. Ze houden van je.

Voor zover je nog niet alles verteld hebt, neem de tijd om alles uit te leggen. Wees er open en eerlijk over. Ik twijfel er niet aan dat je dat zult zijn. Probeer welles/nietes te voorkomen. Geef elkaar de ruimte. en niet de schuld. Ik hoop natuurlijk dat je ouders dat ook doen. Het komt vast wel goed.

Als het prettig voor jou is, kun je een klein briefje schrijven met wat dingetjes waar je het over wilt hebben, zodat je niks vergeet. Je kunt het ook iets uitgebreider opschrijven, zodat je je verhaal kunt laten lezen. Kijk maar wat je zelf het prettigste vindt.

Je kunt het altijd nog aan de hand van het briefje zelf vertellen, maar dan heb je iig iets achter de hand als het om één of andere reden toch lastig is om te vertellen.

je mag wel 'je’ zeggen hoor, ik ben 17

Dat een studie niet precies is wat je zocht kan iedereen gebeuren. Dan is het denk ik ook wel verstandig om de knoop door te hakken en er mee te stoppen en iets anders te kiezen.

Je hebt genoeg plannen (nieuwe studie in september) lees ik, dus daar hoef ik me iig niet druk om te maken.

Eigenlijk moet je een periode van een maand of 5 overbruggen, totdat je aan die nieuwe studie kan beginnen. Hopelijk kan je in de tussentijd, als corona mee werkt, weer aan het werk.

Kom je in aanmerking voor een uitkering als dat nu niet gelijk lukt? Misschien is dat iets om uit te zoeken.

Nou ja, ik wens jou en je ouders een leuke dag strakjes.

Ik hoop dat je nu nog even uit kan rusten, zodat je fit bent als ze er zijn.

Update mag, vind ik wel leuk, maar hoeft niet. Moet je zelf weten.

Vragen stellen mag altijd.

Vandaag is de eerste dag van de rest van je leven

(die heb ik niet zelf verzonnen hoor, gewoon gepikt)

Groetjes ,

M&M's