De Kindertelefoon.nl

ik heb precies het zelfde :l



ik zal gwn jezelf blijven

en over dat brutaal zijn enzo het kan ook gwn een deel van jou zijn

onthoud wel dat je je niet hoeft aantepassen naar andermans wil



Gr. Mark

---

dankje, ik weet het maar ik denk er wel steeds over.. wel rot dat jij het hebt... hoe ga jij er mee om als ik vragen mag?

---

Tja moeilijk uit te leggen

ik zit er niet zo mee als jou zo als ik lees

ik heb wel een tijd gehad dat ik me echt down voelde

ik heb het hier ook met mn ouders over gehad en die hielpen me daar ook in

mischien iets wat jij ook kan doen?

---

nou ik praat niet echt met me ouders over zulke dingen heb geen goed contact met hun dus ja... dat is dus een probleem

---

Hèhè Sophie!



Daar ben ik weer.



We hebben al veel gesprokken tijdens een ander gesprek, maar nu ga ik hier eens op reageren. Je bent bang om gepest te worden? dat is erg vervelend, maar het is inderdaad wel belangrijk dat je voor je eigen blijft opkomen, op de middelbare school is dat echt gewoon nodig. Maar zoals je misschien al wist ik ga naar het tweede leerjaar van het MBO, ben veranderd van opleiding, school, locatie alles. Ik ken ook nog helemaal niks. Ken het gebouw niet en ik moet woensdag al naar school. Ken mijn klas niet, mijn mentor niet. En ik vind het ook allemaal best wel spannend en eng zelfs. Maar het jaar hiervoor zat ik ook het MBO, en alles was toen ook nieuw, maar uiteindelijk is dat allemaal goed gekomen, misschien op het begin een beetje stroef en rare blikken maar ik denk dat iedereen het eng vind om naar de zomervakantie weer te starten, het zijn toch weer van die zenuwen die je een paar weken niet hebt gehad en niet heb ervaart. Maar geloof me alles komt goed ook met jou klas, geeft het even tijd. Iedereen moet natuurlijk wennen aan de situatie. Ik ging op kamp met me nieuwe klas en ik vond het vreselijk! Maar uiteindelijk wordt de klas toch altijd een geheel, maar zorg er inderdaad niet voor dat je niet gezien gaat worden want dan wordt je inderdaad het mikpunt van de klas en daar kan ik je alles over meegeven toen ik op de middelbare school zat.



Ik hoor denk ik wel weer van je :)



Liefs,



Britt

---

hoii britt,

kloptt en dat weet ik zelf ook daarom ga ik dat ook gwn proberen... ik denk dat ik gwn moet wennen, alleen krijg gwn een vervelende onder buik gevoel die niet weg wilt en de gedachtes ook niet... wws ik meen het kan ik tot de 1ste dag school niet stoppen met nadenken over me klas en na de 1ste dag dat ik denk of ik blijf gwn thuis of ik ga wel naar school... of ik ga van klas wisselen... al me klasgenoten van de meiden hebben wel 4 meiden ofz in hun klas en ik heb 1 iemand uit de meiden uit me klas waarmee ik wel om ga maar als nog en dan 2 andere jongens uit me klas die niet slecht zijn en die andere mensen ken ik dus gwn totaal niet en er zijn meer jongens dus ja... sowieos ik wist wel dat ik niet de enige ben die daar last van heeft van spanning enz maar ja ik weet niet echt... ik hoop idd dat het goed komt en idd tijd helpt hoop ik ook wel met dit.. ik hoop dat de mensen gwn idd ook moeten wennen en niet dat ik opeens de sukkel ben ofz… jaa ik denk wel dat er groepen komen... want ja er zijn dus al behoorlijk wat vrienden groepen omdat ik mensen stalkte maar ik weet pas 20 aug meer... ik ben wws echt dom maar wat bedoel je met niet gezien worden stil en rustig of?? jaa ik wil dat ook gwn echt niet zijn ik wil mezelf blijven en niet iemand anders zijn.. want als ik stil en rustig wordt ben ik totaal mezelf niet want dan lijkt het alsof ik elke x me bek maar moet houden maar ja ik zie wel...





thxx voor de reactie..



groet sophie

---

Ik snap je helemaal. Ik heb voor twee jaar in een ander land gewoond omdat mijn ouders bij een internationaal bedrijf werken. Daar kwam ik in een klas terecht waar iedereen elkaar al kende, en waar ik niemand kende. Gelukkig was er wel een ander Nederlands meisje, maar die keek heel erg op mij neer door mijn huidskleur. Ze weigerde me te helpen en heeft me zelfs een keer in de problemen gebracht door tegen de docenten te zeggen dat ik iemand in het Nederlands had uitgescholden. Gelukkig kon ik uitleggen dat ik dat niet had gedaan en dat zij mij juist had uitgescholden. Als wraak nam ze de volgende dag haar vader mee naar school. Die kwam als een woeste stier op mij af, en greep mij zo hard bij mijn arm dat ik er blauwe plekken van kreeg.



Toen ik weer terug in Nederland kwam, kwam ik de klas die ik voor mijn verhuizing naar dat andere land ook had gehad, maar alle vriendschappen waren veranderd. Mensen die eerst beste vrienden waren, waren nu vijanden en vice versa. Ik hoorde er niet meer thuis. En helaas leidde dat bij mij wel tot pesten. Na groep 8 ging bijna iedereen naar dezelfde middelbare school. De klas was wel verdeeld: de ene helft ging naar de ene school en de andere ging naar een andere school. Ik heb bewust een andere school gekozen zodat ik niet meer met hun te maken zou hebben. Dat wilde ik gewoon niet.



Maar op de middelbare school kenden ook heel veel mensen elkaar van de basisschool, en ook daar was ik een beetje een buitenbeentje. Ik besloot me afzijdig te houden, en dat heeft mij wel heel erg gered. Anders was ik misschien ook daar gepest.



Over het probleem met je mentor: daar kan ik je niet mee helpen. Niet omdat ik het niet wil, maar omdat ik het niet kan. Ik heb zelf namelijk ook langlopende problemen met mijn mentor. Mijn mentor respecteert me niet en houdt zich niet aan haar eigen afspraken om daarover boos op mij te worden.

---