Skip to main content
Ik ben de laatste tijd heel erg sad, moe, misselijk niet gemotiveerd, heel veel hoofdpijn, aggresief, maar voornamelijk verdrietig en dat komt door mijn fucked up leven. In de vakantie en weekenden lig ik de hele dag ik bed en wil ik niks.



1. Mijn oma is een paar maanden geleden overleden en daar heb ik het echt heel moeilijk. Mijn hele familie trouwens, daardoor is ook de hele sfeer veranderd. Het is nog steeds wel leuk met mn familie maar gewoon heel anders. Ik heb laatst een ook een droom gehad dat ze er weer was en het was geweldig maar toen ik wakker werd was ik meteen weer verdrietig.



2. Ik heb deze zomervakantie hele (maar dan ook echt hele) erge ruzie gehad met mn stiefmoeder (die me al een paar jaar behandeld als een stuk afval) en daardoor heb ik geen tot weinig contact meer met mn vader. Hij blijft steeds haar kant kiezen. Hier heeft mn moeder het heel moeilijk mee (zij heeft ook nog eens een spier/vermoeidheidziekte en is overspannen). Ze moet bijna elke dag wel huilen of ze wordt heel erg boos en gaat heel veel schreeuwen. Ik maak me best wel zorgen om haar. Mn stiefmoeder wil nun niks meer met me te maken hebben en ze haat me.



3. School. Ik zit nu in 2 VWO en voel heel veel druk. Van mezelf, maar ook de mensen om me heen. Ik ben een enorme perfectionist en wil altijd het beste zijn, maar dat gaat ten koste van mezelf. Ik wil het altijd perfect doen of ik doe het helemaal niet. Dat laatste gebeurt de laatste tijd het meest waardopr ik best veel onveldoendes haal.



4. Ik heb vaak het gevoel dat ik heel irritant ben en mensen heel erg tot last ben.



5. Ik heb de afgelopen maanden heel veel extreme angsten ontwikkeld. Liften, roltrappen, naalden, overgeven, bang in het donker, hoogtes. En heb ook wel eens paniekaanvallen.



6. Onzekerheid. Dit heeft iedereen denk ik wel maar ja. Door alle stress en frustrayie eet ik best veel en ik eet letterlijk nooit groente en fruit. (Er is oprecht geen enkele groente die ik lust). Ik ben dus best wel wat aangekomen en vind mezelf te dik. Door een blessure kan ik niet sporten en ik ben bang om nieuw eten te proberen (ja ik weet hoe dom dat klinkt) ook heb ik best wel erge acne waar ik heel erg onzeker over ben.



Ik ga al naar een psycholoog, maar ik de vakantie niet. (En het is vaak tijdens school en dan krijg ik vragen van alle kinderen uit mn klas, wat heel vervelend is maar ja.) Ook heb ik het er al eens met mn vriendinnen over gehad maar ik heb altijd het gevoel dat ze niet echt luisteren. Dankjewel voor het luisteren. Als je advies hebt, zeg het dan alseblieft!!
Hoi Jamilla,



Wat vervelend dat je met deze dingen zit! Alles bij elkaar lijkt me dat heel erg moeilijk. Zal ik maar gewoon bij het begin beginnen?



1) Je oma is overleden en daar heb je het heel erg moeilijk mee. Je familie is allemaal nog wel leuk enzo, maar het is gewoon allemaal anders nu je oma dood is. Eigenlijk heb je dit nog niet verwerkt. Hoewel mijn opa overleden is toen ik nog te jong was om daar echt verdrietig over te zijn en de rest van mijn grootouders nog leven, kan ik me wel voorstellen dat dit heel erg raar is. Ik heb goed contact met de familie van mijn vader en het schijnende middelpunt is mijn oma. Als zij zou overlijden, weet ik niet wat er allemaal met de familie zou gebeuren... Op het eind schreef je dat je al naar een psycholoog gaat. Is dit een onderwerp waar jullie het wel eens over hebben?

Misschien vind je het fijn om een foto neer te zetten in je kamer van je oma en jou (of alleen van je oma, o.i.d.). Zo kun je aan de mooie dingen terugdenken. Je oma is overleden, maar de herinneringen sterven nooit en zo zal zij ook altijd nog verder leven in jou en je familie. Zo is ze eigenlijk onsterfelijk :)



2) Je hebt veel ruzie met je stiefmoeder gehad en daarom is het contact met je vader verslechterd. Dat is stom! Ik kan op zich wel meepraten over het hebben van een stiefmoeder en ruzie... Maar alles is lang niet zo heftig als bij jou. Kun je misschien een keer apart met je vader afspreken? Dan kun je proberen om dingen met hem uit te praten. Je zou hem dan nog kunnen zien, zonder je stiefmoeder.



Verder heeft je moeder ook een spierziekte en is overspannen. Heeft ze daar hulp voor? Neemt ze voldoende rust? Heb je het gevoel als je thuis bent, dat je tot rust komt? Het is belangrijk om je af en toe eventjes terug te kunnen trekken om tot rust te komen. Als jij overal met stress wordt geconfronteerd, is dat niet goed voor je. Je zou bijvoorbeeld een keer bij vrienden kunnen logeren of bij familie.



3) Je bent perfectionistisch en door alle druk, haal je nu onvoldoendes. Dat lijkt me iets waar je mentor je goed mee zou kunnen helpen. Je mentor kan je helpen om een realistische planning te maken. Als je je daar aan houdt, leer je in te zien dat je op die manier ook goede cijfers kan halen.



Misschien is een faalangst training ook iets voor jou? Hiervoor kun je informeren bij je mentor.



4) Je hebt vaak het gevoel dat je irritant bent en mensen tot last bent. Komt dit gevoel echt van jou of zeggen mensen dit echt tegen je? Ik denk het eerste en dat is nergens voor nodig! Je bent helemaal niet irritant! Je bent een hartstikke toffe meid, die het nu gewoon een beetje lastig heeft. Praat je met je psycholoog wel eens over je zelfbeeld?



5) Je hebt veel extreme angsten ontwikkeld en je hebt wel eens paniekaanvallen. Ook dit lijkt me een taak voor je psycholoog. Wel weet ik dat je je angsten alleen kan overwinnen, als je ze aangaat. Probeer deze dingen niet te vermijden. Stap eens in die lift (met een vriendin bijvoorbeeld). Als je ze verder blijft vermijden, zal je angst alleen maar toenemen.



6) Je voelt je onzeker over je lichaam. Je eet niet gezond en je kan momenteel niet sporten. Oké, aan dat sporten kunnen we nu niks doen, maar wel aan je eetpatroon. Je lust geen groentes, maar kots je het ook echt uit? Ik bedoel, ik vind ook niet alles even lekker, maar eet de groentes wel, omdat ze gezond zijn. Op die manier krijg je de voeding wel binnen. En fruit? Lust je fruit? Je kan in ieder geval beginnen met het eten van fruit i.p.v. snoepgoed (ik weet niet of je veel snoept). Op die manier kun je ook al veel bereiken met je gewicht én je acne neemt er waarschijnlijk ook van af. (Ongezond eten zorgt voor meer puisten.)

Als je heftige acne hebt, kun je ook eens langs je huisarts gaan. Zij hebben middeltjes daarvoor, zodat het afneemt.



Ik vind het tot slot erg goed van je dat je met een psycholoog praat en dat je het hier ook met vrienden over hebben gehad. Vervelend dat je bij hen geen steun vindt! Voel je een klik met je psycholoog? Als dat niet zo is, kun je namelijk best om iemand anders vragen! Verder, als mensen opmerkingen maken of vragen stellen; je hoeft deze vragen niet te beantwoorden. Je kan gewoon zeggen dat het privé is.



Ik hoop dat dit iets heeft geholpen!

Gr. Pin

Reageer