Hi allemaal,
Dit is mijn eerste keer dat ik wat ga schrijven en ik ga het daarom dus over mezelf hebben.
Ik ben een meisje die ik nu even donut noem. Dus hallo ik ben Donut. Hahaha. Ik heb best veel vrienden en kan ook echt met hun lachen maar ik zit nu echt in een kut periode. Ik ben vorige maand voor het eerst ongesteld geworden dus ben een ultieme puber zoals mn moeder het noemt en ik voel me zowat elk moment zwaar klote. Mijn vader woont in Amsterdam en gaat binnenkort in Spanje wonen. Klootzak. Wat denkt ie wel niet? Hij heeft een slet als vriendin, zij is 25 en hij is 50. Ze is heeel dun en draagt rokjes/jurkjes zo kort als een porno actrice een rokje zou dragen. Ik zie hem nu al 4 jaar niet meer (niet daar slapen hij is af en toe naar een voorstelling komen kijken) en vind het een klootzak. Hij stelt me elke keer teleur. Ook met mijn moeder kan ik het nu niet zo goed vinden maar daar komt later meer over. Ik zit op theater en op schermen. Ook heb ik nog heel veel andere hobby's; naaien, knutselen, tekenen, gedichten schrijven en ik bullet journal. Nu ik over die dingen praat word ik ook heel vrolijk maar school verpest dat. Ik raak er heel gestrest door en zit niet lekker in mijn vel. Ik voel me alleen. Ookal word ik ook geholpen door mijn mentor en mijn moeder. Nogsteeds heb ik het gevoel dat alles en iedereen tegen me is. Sorry als dit allemaal zo onduidelijk is.
Hebben jullie dat ook? dat is eigenlijk wat ik hiermee wou vragen. Of ik de enige ben die me zo kut voelt?
Joe Joe
xx Donut :)
