Skip to main content

Hoi.. ik wil even iets delen. Ik voel me de laatste tijd heel slecht. Iedereen zegt dat het door corona komt maar ik weet zeker dat dat niet het enige is. Ik snij mezelf en maar 1 vriendin weet dat. Ze wil me meenemen naar haar psycholoog maar hoe graag ik het ook wil… mn ouders gaan me tegenhouden. Ik weet niet meer hoe ik me voel en waarvoor ik nuttig ben. Ik heb haar geappt dat ik het weer heb gedaan maar ze reageert niet. Ik heb ook een beste vriendin die aan zelfmoord denkt. Ik hou me sterk voor haar zodat we niet over mijn problemen hoeven te praten. Dat is lastig maar ik wil het beste voor haar. Heeft iemand tips om er over te praten? 

Heey,

Goed dat je het hier deelt, heeft dat al iets gescheeld of luchtte het op?

Er spelen op dit moment veel dingen met jezelf en anderen om je heen. Jij wilt andere mensen steunen, maar je hebt zelf ook steun nodig.

Kun je hier met je ouders over praten, je geeft aan dat ze je tegenhouden, maar weet je ook waarom? Het is helemaal geen slecht idee om hulp te zoeken.

Groetjes,
Simply Me


Heey,

Als aanvulling op bovenstaande reactie.

Het is goed dat je er voor je vriendin wilt zijn. Maar jouw gevoelens mogen er ook zijn en het is belangrijk dat je die wel de ruimte geeft.

Je kunt je vriendin adviseren om eens met 113 te praten. Daar kan ze gratis en anoniem over haar zelfmoordgedachten praten.

Je kunt zelf misschien praten met een vertrouwenspersoon op school, een mentor of een docent. Misschien heb je een klasgenoot of vriendin die je vertrouwt.

Je kunt ook altijd eens een gesprekje voeren met iemand van de Kindertelefoon. Dat is ook gratis en anoniem.

Groetjes,
Simply Me

 


Hey,

 

Ik kan me helemaal aansluiten op de reacties van Simply Me .praten helpt echt. Ik las dat je vriendin heeft aangeboden om een keer met haar naar haar psycholoog te gaan,maar dat jij hoe graag het wilt , je word tegen gehouden.  Weet dat het niet alleen door corona komt, misschien heb je deze gevoelens al een hele tijd maar wist je het nog niet of wou je er niet open voor staan. Probeer vooral te praten over je gedachten en gevoelens.  Je kan natuurlijk ook misschien naar je huisarts gaan en dat hij je verwijst naar een psycholoog,  dan kunnen je ouders het niet weten als het goed is ,als jij hem aangeeft dat je niet wilt dat zij het weten. Hij heeft zwijgplicht.  En weet , als je naar een  psycholoog durft te gaan ben je al heel ver, er is niks mis mee, maar praat er echt over, ik kan het niet vaak genoeg zeggen,  nu kan je het nog een beetje beperken en praat met iemand over het snijden niet alleen die ene vriendin want ik kan me voorstellen dat dat voor haar ook moeilijk is, probeer dat is te overleggen met je huisarts of iemand die je vertrouwt. Nu is de schade nog te beperken , ik wil niet dat je net zoals mij , je hele lichaam vol zit met littekens en weet, ze gaan niet weg. 

 

Groetjes, Gebruiker c 


Reageer