Hey allemaal,

ik ben een meisje van 15 jaar ik zit op 4vwo. Ik ga proberen mijn verhaal zo kort mogelijk uit te leggen. Ik heb gemerkt dat tijdens de eerste lockdown mijn vriendinnen een beetje zijn veranderd, qua gedrag en hobby’s enzo.

Toen school weer begon was dit mijn eerste jaar in de bovenbouw, dus ik had bij elke les een andere klas en de pauzes waren ook heel anders geworden. Ik voelde me heel alleen, omdat het niet hetzelfde voelde als de onderbouw en ik het idee had dat al mijn vriendinnen gewoon goed verder konden met hun leven.

uiteindelijk ging het iets beter, maar in november had iemand die wij redelijk goed kenden van school zichzelf beroofd van het leven. Dit had een enorme impact op ons en ook op mij. Ik voelde me weer heel alleen en dacht dat niemand me mocht. Een normaal gesprek voeren met mijn beste vriendin ging heel moeilijk en de aura van de school was helemaal veranderd. Ik heb er nog steeds last van tot op de dag van vandaag.

Ik ben altijd het type persoon geweest dat altijd vrienden om zich heen had. Nu heb ik dat minder, en heb ik er heel veel moeite mee. Vrienden maken of een gesprek beginnen gaat ook niet zo makkelijk als vroeger. Al mijn vriendinnen hebben of andere vrienden gekregen of gaan met elkaar een jointje roken met andere kinderen. Ik weet niet waarom, maar het ergert me heel erg dat iedereen ineens begint met roken en drinken. Ik weet niet precies hoe het komt, het kan zijn omdat ze dan met andere mensen omgaan en mij vergeten, omdat ik het niet doe en zij wel of omdat zij er steeds over praten. Ik denk alle 3 eigenlijk.

Ik ben bang dat als we volgende week weer naar school moeten dat het alleen maar erger wordt. Ik weet niet wat ik moet doen of hoe ik hier mee om moet gaat, kan iemand mij misschien wat advies geven?