Skip to main content

ja here i am again.

ik voel me de laatste tijd echt klote, ik heb geen idee waarom, ik kan super goed met mn mentor opschieten ens, en ze is er altijd voor me. maar ik ben bang dat ik als probleemkind ga overkomen, ze weet dat ik t lastig heb met veel dingen en dat als ik niks te doen heb ga nadenken over van alles en nog wat, maar ik durf niet naar haar te gaan. wat moet ik nu doen??? ben bang dat ik weer verkeerde beslissingen ga maken net als zaterdag, heb toen een afscheidsbrief geschreven en wou mn polsen doorsnijden. maar toen dacht ik aan mn mentor en kon ik het opeens niet meer. idk waarom. (heb een vrouwelijke mentor) ik heb mezelf al verschillende dingen aangedaan zoals snijden en een riem om mn nek ens. ben bang dat het opeens echt fout gaat……  kan iemand me helpen

 

liefs me

Heyy

Snap wel dat je niet altijd met iemand erover wilt praten hoor, maar toch zou ik het proberen, je mentor zal je geen probleemkind vinden hoor. Waarschijnlijk helpt ze je juist graag. Maar jezelf van het leven ontnemen mag je echt niet doen. Als je hier nog eens mee zit denk dan inderdaad aan je mentor of je vrienden en familie zodat je dit niet doet want dat zou echt jammer zijn! Hoop dat je je snel beter voelt!

Groetjes!

Kaas123


@Kaas123  thanks voor je reactie, ik vind het allemaal erg moeilijk, en heb last van vertrouwensproblemen. ik durf er niet over te praten


Heyy

Heb ik ook best last van, ik praat ook niet graag over men problemen met een volwassene , een ander helpen is jammer genoeg altijd makkelijker dan jezelf:) Misschien moet je het eens proberen op te schrijven of tekenen, dit kan ook helpen om je emoties te uitten. Wat ook kan helpen maar misschien een beetje raar klinkt is praten tegen je huisdieren. Gewoon je problemen eens vertellen tegen je hond of je vis ofzo kan wel helpen, ookal antwoorden ze niet. Hoop dat je je snel beter voelt!

Groetjes

Kaas123


@Kaas123  hee dank je wel voor je reactie, ik denk dat ik een brief ga schrijven voor mn mentor over hoe het nou echt gaat ens, ik weet alleen niet hoe ik dat moet gaan doen, en hoe ik dat ga geven, mn beste vriendin heeft voorgesteld om bij het gesprek aanwezig te zijn (ze weet ongeveer wel hoe t met me gaat ens ) en dat zij de brief geeft, maar ik weet het niet zeker

liefs me


Heyy

Lijkt me zeker een goed idee, als je je brief niet persoonlijk wilt afgeven kun je ( weet niet of je dat hebt) vragen bij de lerarenkamer dat ze je brief in zijn/haar vakje, dan kun je de ‘confrontatie’ nog even uitstellen. Lijkt me trouwens ook een prima idee dat je beste vriendin bij het gesprek vindt, als jij dat oke vindt natuurlijk, zo heb je iemand om desnoods je verhaal aan te vullen en je te steunen. Hoop dat het snel beter gaat!

Groetjes!

Kaas123


@Kaas123 

haai t is een tijdje later, en heb die brief woensdag gegeven. heb alles vertelt ook dat ik op meiden val ens.

ze vond het totaal niet raar of erg dat ik op meiden val en ze gaat me helpen alles tegen mn ouders te vertellen. mn 2 beste vriendinnen hebben me gesteund toen ik ging vertellen dat ik op meiden val en hebben me over de drempel geholpen. mn mentor hoopt wel dat ik echt ben gestopt met snijden. en ik had in de brief gezet dat ik bang was dat ze me als een of ander probleem kind gaat zien. ze was er beetje boos om dat ik dat zei. omdat ze me echt wilt helpen en merkt dat ik een andere band met haar heb dan andere leerlingen. ze vind t fijn dat ik haar wel vertrouw (ondangs mn vertrouwens problemen) e


Heyy @whyme009 

Ben echt trots op je dat je de stap gezet hebt!! Hoop dat het nu snel beter met je gaat

Groetjes

Kaas123


@Kaas123 

haiii,

 

heb gisteren samen met mn mentor mijn moeder gebeld. mijn mentor heeft aan mn moeder vertelt over het krassen. mijn moeder wist niet dat ik naast mn mentor zat en alles heb mee gekregen wat er is gezegt (dit was het idee van mn mentor). mn moeder was niet boos en was juist blij dat ik men mn mentor durf te praten. en al aan mij merte dat ik me anders voelde dan eerst. en ik ben een erg gesloten persoon. ik doe snel alsof alles goed gaat maar dat is dus eigenlijk totaal niet zo. mn moeder had dit tegen mn mentor gezegt en idk of ik dat mocht horen. maar toch was ik bang om na het laatste uur naar huis te gaan. om nog een keer die confrontatie aan te gaan. ik ben met mn beste vriendin huilend naar mn mentor gelopen en die zei tegen me dat het totaal niet nodig was om bang te zijn. en ze het snapte. en ik de confrontatie toch nog 1x moest doen…… gelukkig voelde ik me daarna beter en was ik minder bang. ik heb nu vakantie en mn mentor gaf me gisteren een knuffel en zei. na de vakantie gaan we elke week ff praten en gaan we helemaal eerlijk tegen elkaar zijn wat er in je omgaat. ze gaat voor mij regelen dat ik met iemand kan praten van de GSA en met iemand om mn zelfbeeld te verbeteren. ik heb teveel dingen voor mezelf gehouden waardoor ik me nu zo voel. er is nog meer aan de hand maar dat durf ik niet te vertelllen aan mn mentor mar na de vakantie ga ik dit wel doen.

 

liefs me


Reageer