Hey, ik schrijf hier een bericht omdat ik niet meer weet wat te doen. Ik zou het heel hard appreciëren als je de tijd wilt nemen om dit te lezen want ik ben ten einde raad.
Mijn moeder is namelijk altijd boos op mij en ik begrijp niet waarom. Als ik vraag wat ik mis deed geeft ze niet eens een bestaande reden.
Mijn ouders zijn gescheiden en ik heb nogal een rare week wisseling. Het is moeilijk om alles te onthouden wat mijn ouders me vragen en de lat ligt hoog. School geeft ook veel druk ook al haal ik goede punten. Ik heb gewoon geen motivatie. Bovendien is mijn pa onstabiel; het is uit met mijn stiefma (gelukkig. ze was een kreng), hij heeft een nieuwe job, zijn huishouden is een rommel, en hij doet deprimerend. Ik vroeg hem of er iets was maar hij zei van niet. En mijn ma geeft alleen om haar zelf, rookt in het geheim (ik zie het haar soms doen, en als ik vraag of ze rookt zegt ze “nee ik ben gestopt.” Maar doet het vervolgens weer.) , en wordt dus altijd boos op mij. Het is niet dat ze de hele dag boos is, het is gewoon vanaf dat ik mijn mond open doe dat er niks goeds uit kan komen. Ik voel me niet goed thuis. Het is allemaal heel zwaar met school, mijn thuissituatie en nog is een jongere broer die wel geliefd is. Bovendien heb ik helemaal geen vriendinnen die hier wonen. Mijn beste vriendin woont 1 uur van hier, en mijn andere “vriendinnen” zijn er nooit voor mij. Ik voel me eigenlijk heel slecht. Ik heb al gedacht aan zelfmoord maar ik wil niet dat alles nog zwaarder wordt voor mijn pa, hij staat op instorten. Ik weet niet wat ik moet doen en ben heel emotioneel. Vaak moet ik wenen om kleine dingen, en mijn ma troost me niet eens maar wordt nog woedender.
Weet iemand wat ik kan doen? Weglopen heeft ook geen zin, het is al moeilijk genoeg.
Alle hulp is welkom!
