Skip to main content

Voordat ik begin, ik wil niet egoïstisch overkomen! Zo bedoel ik het ook niet.

Maar goed, ik vond al vanaf kleinst af aan al een beetje me anders voelen dan mijn leeftijdsgenoten. Maar het werd pas echt duidelijk nu ik 14 bijna 15 ben. Ik merk van mezelf dat ik veel meer geïnteresseerd ben in het “volwassen leven”. Dus hoe het wereld economisch voor staat, personeelstekort, klimaatverandering, politieke moeilijkheden enz. Mijn vrienden (van mijn leeftijd) noemen me raar omdat ik nu al gefascineerd ben. Ik merk ook dat ik me snel irriteer aan kinderachtig gedrag van hun. Ze maken belachelijke grapjes en pranks waarbij ik echt denk van: Wat is daar zo grappig aan?

Toen we een keer stage moesten lopen, zocht iedereen voor een geschikt locatie. Ik was meteen opzoek naar een notariskantoor, omdat ik van plan ben om een opleiding te nemen die te maken heeft met rechten. Maar iedereen had maar iets simpels gekozen: basisschool, theater.. Ik vond dat echt saai en raar. Je moet toch je kans grijpen om een bijpassend opleiding te vinden? 
 

Ook merk ik dat ik veel liever een gesprek aanga met volwassenen of mensen van 16+. Ik vind veel dingen leuk, wat zij ook leuk vinden. 
 

Ben ik mentaal ouder? Of wat is dit precies? En wat kan ik eraan doen? Ik heb het opgezocht, maar ik kon niks nuttigs vinden. (Ik heb geen trauma’s of dergelijke)

Hoi! 

 

Ik herken mijzelf ook heel erg in wat jij zegt. Ik ben zelf 12, maar ik praat en denk na over onderwerpen waar kinderen van mijn leeftijd niet over nadenken. Zij vinden dat dan raar, en snappen het niet als ik uitleg dat ik niet echt nadenk over waarover zij nadenken. Ik vind de politiek, klimaatverandering enzo interessant, maar zij vinden het raar als ik daarover praat.  Meestal heb ik het idee dat mensen het ook verwaand vinden als ik zeg dat ik me niet bezig hou met waar zij zich mee bezig houden. Ik bedoel dat niet verwaand ofzo hoor!

 

Toen ik op de basisschool zat, heeft een vrouw die gespecialiseerd is in het afnemen van testen om je iq en je mentale leeftijd te ontdekken bij mij zo’n test gedaan. Ze geven je allemaal verschillende opdrachten, zoals bijvoorbeeld dat je 5 minuten allemaal kaartjes met plaatjes erop mag bestuderen en dat je dan daarna moet zeggen wat er op de kaartjes stond, zo testen ze wat je nog weet. Hieruit is uitgekomen dat ik hoofbegaafd ben en dat ik toen ik 8 was mentaal al 13 was. Die leeftijd schuift ongeveer voor je uit en daar kan je als kind behoorlijk veel last van hebben, hierdoor kan je bijvoorbeeld in een hele andere fase zitten van je ontwikkeling dan je klasgenoten. 

Ik ben op een kamp gegaan voor allemaal kinderen die hoogbegaafd zijn/zich ouder dan hun leeftijd voelen, dit hielp bij mij wel. Ook probeer ik het maar een beetje te accepteren, hoewel ik weet en begrijp dat dit heel vervelend kan zijn. Volgensmij  is er geen aparte diagnose voor je ouder voelen dan je bent, maar ik zou proberen met kinderen om te gaan die zich ook ouder voelen, dit helpt mij, dan voel ik me ook minder “anders”. Ik voel me best vaak “anders” of een “alien” doordat ik dan op een ander niveau denk dan andere mensen en het is fijn als je met mensen kan praten die zich ook zo voelen. 

 

Om jouw vragen dus te beantwoorden: 

je kan mentaal ouder zijn. Dit betekent dat je in je hoofd al ouder bent en dus al in een andere fase van je ontwikkeling zit dan andere kinderen. Hoe je je mentaal voelt bestaat dus uit allemaal verschillende onderdelen. Je kan bijvoorbeeld qua denken 16 zijn, qua emotionele ontwikkeling 12 en qua spelen en knuffels 9. (ik noem maar wat hoor) 

Je kan er niet iets aan doen, het is geen aandoening ofzo. Misschien kan je een test laten afnemen door school of praten met je ouders zodat je een test mag doen om je mentale toestand te testen zodat je weet of je mentaal ouder bent. Verder kan het helpen om met kinderen om te gaan die ook mentaal ouder zijn, bijvoorbeeld door op een kamp te gaan.

 

Groetjes!


Hey, 

Het kan idd dat je mentaal ouder bent. 

Ik vind mijn leeftijdsgenoten ook heel kinderachtig, op een paar na. Al zou ik ook een baantje zoeken op een basisschool, maar heb je er ook aan gedacht dat ze misschien op een basisschool willen werken? Of iets simpels zoeken, omdat ze het nog niet weten? 

Verder snap ik je helemaal hoor. Ik denk niet dat je er veel aan kan doen. Dit is gewoon hoe je bent, en je moet die paar jaar maar overleven met de kinderen. Het ziet er naar uit dat bijna iedereen zo is :/

 

Liefs,

  1.  

Ik weet helemaal wat je bedoeld

Ik ben 13 bijna 14

Mijn mentor schatte me in voor 15


Reageer