Hey, ik heb een paar problemen thuis. Ik ben 16 jaar, en woon met mijn ouders en zusje. Klinkt gezellig maar dat is het totaal niet. Mijn ouders zijn Islamitisch, dus moet ik dat ook zijn. Maar het zit simpel: ik wil geen moslim zijn. Ik word gedwongen om in iets te geloven wat ik nieteens geloof. Niet dat ik een hoofddoek moet dragen want als dat ooit zou gebeuren, loop ik zowiezo weg. Maar ik moet perse 5 keer per dag bidden, ik mag niet al te strakke broeken dragen, niet te korte mouwen en korte broekjes in de zomer kan ik ook vergeten. Als ze me zien met oortjes in en muziek luisteren (wat ik zowat 24 uur per dag doe) komt me vader met: doe die rotzooi is uit en ga je eens verdiepen in de Koraan. En dit is niet het enige. Me ouders bemoeien zich met alles wat ik doe, ik hoef 1 keer perongeluk iets te hard iets op de tafel te leggen en ik krijg al een hele preek van me pa. Ook met school, ik zit nu in mijn examenjaar en ik doe mijn best, en als me pa me even op me telefoon ziet zitten looptie te zeiken dat ik me niet genoeg in school verdiep, terwijl ik elke dag zo'n 2 uur bezig ben met school. Ze maken me gewoon zo ongelukkig, en dan zeggen mensen wel van dat ik moet wachten tot ik 18 ben, maar me ouders laten me pas het huis uit tot ik ga trouwen?? Wie zegt dat ik wil trouwen? Ik haat het dat me ouders zich aan het ouderwetse roolmodel houden & alles zien en beoordelen met die stereotypes. Ik ben niet zo. En ik kan ook niet goed met ze praten want als ik iets zeg dat ze zich te veel met mijn leven bemoeien, krijg ik te horen: "je moet ons respecteren, wij hebben opgevoed en zonder ons was je hier niet"
Maar hey, ik ben nu liever dood dan dat ik mijn leven moet leven zoals mn ouders het willen.
Bladzijde 1 / 1
hee,
echt een kut situatie man.. als ik op jouwn plaats had gestaan zou ik bij goede kennissen gaan wonen die het wel accepteren dat jij dat niet wilt, maar dat wel zeggen tegen je ouders dat je gaat vertrekken om die reden en heeeel mischien denken ze dan wel dat ze dat maar moeten accepteren, ik zou ook op school met je mentor gaan praten dat helpt meestal wel. en niet opgeven! je bent al bijna volwassen dus kun je zelf kiezen of je op je zelf kan wonen etc.
zet 'm op!
xx
echt een kut situatie man.. als ik op jouwn plaats had gestaan zou ik bij goede kennissen gaan wonen die het wel accepteren dat jij dat niet wilt, maar dat wel zeggen tegen je ouders dat je gaat vertrekken om die reden en heeeel mischien denken ze dan wel dat ze dat maar moeten accepteren, ik zou ook op school met je mentor gaan praten dat helpt meestal wel. en niet opgeven! je bent al bijna volwassen dus kun je zelf kiezen of je op je zelf kan wonen etc.
zet 'm op!
xx
Moge Allah subhana wa ta'ala jouw leiden lieve schat, In shaa Allah zie jij het licht van de Islaam one day!
Ik begrijp je, ik zat in dezelfde situatie. Er werd geschreewd als ik niet bid. Ik haalde op een gegeven moment die bidtapijt uit de kast, vouwde die mantel opnieuw op en stopte ze terug. Waarom bidden voor iets dat je niet geloofd? Ik trok het op een moment niet meer en heb toen met mijn mentor gepraat. Hij adviseerde om met mijn ouders er over te praten, dus dat deed ik. Ik heb verteld dat ik ongelukkig ben en af en toe denk aan weglopen. Ze begrepen me en ik mocht langzaam aan het geloof loslaten. Stay strong girl 
Zelf heb ik nog nooit geloofsverschillen gehad met mensen - en al helemaal niet op zo'n grote schaal. Maar ik heb wel soortgelijke problemen met mijn eigen ouders. Omdat zij iets vinden, willen zij dat jij er precies hetzelfde tegenaan kijkt. Ik vind dat je gewoon je eigen mening moet kunnen hebben, maar goed. Probeer uit te leggen dat je ouders het ook niet altijd met elkaar eens zijn, en dat het anders nog wel eens zal komen.
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
