Hoi ik ben een meisje van 14. Sinds me 7de al zit ik in gesloten jeugdzorg en ben ik suïcidaal vorige jaar veranderde me leven compleet toen er pleegouders voor me werden gevonden. Ik heb ptss en  dat maakt me leven moeilijk ik heb 3 keer emdr gehad maar het helpt niet. Ik heb altijd het idee dat ik er niet bij hoor omdat ik zoals ik het zelf zeg een verscheiden meisje ben ik hou niet van nagellakken jurken enzovoorts 

Nu woon ik dus bij een soort van pleeggezin maar dan alleen met pleegouders en gaat alles moeilijk ik snap hun niet hun snappen mij niet we wonen in een kleine stad en ik voel me er heel ongemakkelijk omdat ik bruin ben en iedereen hier blond haar en blauwe ogen heeft ik ben zoals iedereen van me biologische familie zegt een geboren voetballer ik zit ook op voetbal maar dat gaat ook niet heel goed omdat ik me heel ongemakkelijk voel ook omdat iedereen wel gewoon bij hun biologische familie woont ik ben bang voor bvb politie.mannen.onverwachte bewegingen en ga maar door.

Ook kras ik om mezelf onder controle te houden en het echt te laten voelen

Snijden mag niet meer van me therapeut

Maar ik snap niet hoe mensen een normaal leven kunnen leiden