Hoi Beauuutje,

Thx voor je antwoord, ik ben blij dat je een soort van advies kan geven op basis van ervaring. Ik denk dat ik hier zeker wat van kan leren voor in de toekomst. Ik denk wel dat ze het accepteert, maar misschien wordt het achteraf inderdaad steeds lastiger. O

Ook begrijp ik natuurlijk dat ik hulp moet zoeken voor die depressie. Ik denk dat ik dat ook zeker gaat doen als het niet beter gaat. Ik heb namelijk de laatste week het idee dat het steeds iets beter gaat maar dat kan natuurlijk ook weer in een keer veranderen. 

Bedankt voor je hulp ik elk geval, ik waardeer het zeer.

Byye,

360popescope

Hi 360popescope,

das ff geleden dat jij en ik hier samen waren en natuurlijk ken ik je nog wel. Toch zeker van naam. Die herkende ik sws wel gelijk, hoor. Want ja, wie heet er nou 360popescope. Als je nou anoniempje123456 ofzo was geweest, had ik getwijfeld, denk ik. Wel heb ik nog ff in een paar oude topics rond gesnuffeld en ja, toen wist ik het helemaal weer.

Eerst ff zeggen dat je me getagd had in dit topic, maar daar heb ik dus helemaal geen mailtje over gekregen. Dus KT hoe kan dat? Daarom heeft het een tijdje geduurd en reageer ik nu pas, gwn omdat ik het topic nu toevallig tegen kwam.

Maar ok. Back to you. Er is een hoop gebeurd in de tussentijd lees ik. Some good, some bad.

Onze missie is nu om er more good en less bad van te maken.

Good en bad hebben we allemaal wel, maar hoe ga je er mee om en hoe kan je dus verder?

Je bent ondertussen verliefd geworden op een meisje en ik vind dat eigenlijk helemaal niet gek. Waarom zou dat niet kunnen. Je kunt je gevoelens niet weg stoppen. Nou ja, kan miss wel, voor eventjes, maar daar wordt je ook niet blijer van. Dus, moet je er mee ‘dealen’. Dat klinkt negatiever, dan dat ik het bedoel. Verliefd zijn is leuk en spannend en geeft je op een bepaalde manier vleugels. Toch? Maar ik begrijp dat het ook verwarrend kan zijn. Ik bedoel, een tijdje terug was je er voor jezelf zo’n beetje uit dat je jongens leuk vond en dan dit.

Je denkt misschien dat dat gek is, maar waarom zou je ook niet op meisjes verliefd kunnen worden. Kan toch? Dat je dat gevoel nu ‘pas’ hebt, vind ik op zich ook niet zo vreemd. Het is waarschijnlijk een heel speciaal meisje waar je gevoelens voor hebt en ja, wie kan dat dan zomaar laten gaan.

Ik zou dat gevoel toelaten en kijken hoe het zich ontwikkelt. Weet je al of ze ook gevoelens voor jou heeft? Zie je haar vaak? Etc.

Tuurlijk vraag je je nu af of je gelijk moet vertellen dat je een tijdje geleden jongens ook leuk vond of nog steeds vindt? Is dat gevoel voor jongens er ook nog of minder of helemaal weg?

Nou ja, anyway, ik zou niet gelijk bij het eerste afspraakje alles hierover vertellen tegen haar. Je hoeft niks te verzwijgen natuurlijk, maar alles gelijk vertellen is het andere uiterste.

Leer elkaar eerst wat kennen en doe leuke dingen. Kijk of de liefde dan van 2 kanten komt en op een gegeven moment kom je altijd wel eens op vragen zoals ‘heb je al eerder verkering gehad’ en van die dingen. Dan kun je het er over hebben. Het is helemaal niet gek als je dan zegt dat je wel eens gevoelens voor een andere jongen hebt gehad. Ik zou niet weten waarom zij daar dan moeilijk over zou doen, als jouw gevoelens voor haar oprecht zijn en je alleen met haar gaat.

Btw, ik weet eigenlijk niet hoe het gegaan is tussen jou en andere jongens in de tussentijd, dat wij elkaar niet gesproken hebben. Als je er iets over wilt zeggen, zou ik dat wel nice vinden. Hoeft niet heel uitgebreid als je niet wilt, maar heb je alleen verliefde gevoelens gehad of ook echt een vriendje. Van die dingen. Als je wilt vertellen.

Wat er dan ook wel of niet gebeurd is, het is niet raar als je op het ene moment gevoelens hebt voor jongens en later (ook nog?) voor meisjes. De puberteit is een mooie tijd om al dat soort dingen te ontdekken. Het is niet altijd voor iedereen gelijk even duidelijk. Sommigen komen er pas na een huwelijk van 40 jaar achter dat ze toch liever met iemand van hun eigen geslacht verder zouden willen. Dus maak je daar niet druk om. Je hoeft je er ook niet voor te schamen.

Dat twin en ik op ons 13e uit de kast zijn gekomen, is eerder een uitzondering dan de regel. Ik denk dat we sws ‘gayer’ (is dat een woord) zijn dan dat jij misschien bent. Voorbeeld: als alles tussen 0 en 100% kan en dan gok ik dat twin en ik 90-95% gay zijn en jij miss eerder rond de 50%, iets meer of minder. Maar hoe hoog dat percentage ook is, ga gwn op onderzoek uit. Als je nu gevoelens hebt voor een meisje, dan is dat zo en ontdek dat verder.

Hoe dat in de toekomst zal zijn, kan niemand je vertellen, dus daar zou ik dan ook niet op wachten. Voor hetzelfde ben je straks jaren gelukkig met haar of een ander meisje en dat zou dan jammer zijn om er niet aan toe te geven.

Tot zover maar ff over gevoelens voor jongens en meisjes.

Uhm, ja, ik snap wel dat die ‘veranderende’ gevoelens verwarrend kunnen zijn. Eerst dacht je na een ‘struggle’ dat je eruit was en op jongens viel en nu staat de wereld weer op z’n kop.

Denk je dat die verwarring en onzekerheid een rol zou kunnen spelen in de depressieve gevoelens of is daar een andere reden voor, voor zover je dat weet dan en zou willen vertellen.

Misschien krijg je meer rust als je je gevoelens t.o.v. jongens en meisjes gewoon neemt zoals ze nu komen en je er niet al te veel vragen bij stelt. Je bent niet de eerste die verliefd kan worden op een persoon en niet zo zeer op een bepaald geslacht. Das gwn maar wat ik nu bedenk hè. Ik ben ook geen expert, maar ga op mijn eigen gedachten en gevoelens af, nu ik dit zo opschrijf.

Je zegt dat je goede of zelfs de beste vrienden hebt die je je maar kan wensen. Das echt mooi. Die verdien je ook. Maar, is dit een onderwerp waar je met hen over kunt praten of gaat dat niet zo diep als je zou hopen. Ik snap ook wel dat het een lastig onderwerp is, dus no offence.

Is er een andere plek waar je hier over kunt praten? Jong&Out of heb je daar nooit gezeten? Thuis is waarschijnlijk lastig omdat ze (nog) niet weten van jouw gevoelens voor jongens een tijdje terug. Wie weet komt dat nog wel. Kan altijd nog als het moment daar is.

Ondertussen kun je op het forum hier terecht en al die ellenlange shit lezen die ik hier post . Of je kan bellen of chatten met de Kindertelefoon zelf, zeg maar.

Wat denk je, kun je de dingen waar je nu mee zit apart ‘tackelen’, dus je geaardheid of onzekerheid daar over aan de ene kant en de depressieve gevoelens aan de andere kant. Of hebben ze toch meer met elkaar te maken dan je misschien wel denkt of hoopt?

Ik gok erop dat ze met elkaar te maken hebben, maar ik ken natuurlijk niet alles wat er in jouw leven speelt. Dat hoef je hier natuurlijk ook niet allemaal te vertellen. Doe dat wat goed voelt.

FF lezen wat je nog meer vroeg in je topic. Ik ben zo terug, niet weg gaan .

Ok, ben er weer. Dat viel wel mee hè   

Oh ja, dat gesis en dat je net hoorde, nou,  ik  (rende) net om cola en toen   (struikelde) ik en spoot die cola uit de  toen ik die o +  +de (opende).  happens.  (twin)  (likt) het wel op. Kan ik verder (typen). We kunnen weer verder.

Oh ja, je voelt de laatste tijd depressiever en waardeloos en je zegt iets over dat het misschien te maken heeft met dat je lang bent en met je spiermassa? Bedoel je dat je een lange, slanke jongen bent, die gewoon niet overdreven gespierd is. Daar is toch niks mis mee? Of hoe moet ik dat stukje lezen?

Voel je je waardeloos omdat je volgens jezelf geen keuze kunt maken tussen jongens en meisjes. En dat je jezelf dan ook ‘slap’ vindt, omdat je toen je wist dat je jongens leuk vond, je dat niet durfde te vertellen tegen iemand? Dus dan zou je figuurlijk ‘slap’ zijn (niet kunnen kiezen) en ook nog eens lichamelijk 'slap’ (lang en geen spieren). Doe jezelf niet tekort.

Ga jezelf niet ‘de schuld geven’ van dingen, waar je als puber, vol met een hormonencocktail, niks aan kunt doen. Het overkomt jou gewoon. Probeer in die ontdekkingstocht je gevoel ook een beetje te volgen en jezelf niet te beperken en daarmee extra obstakels te maken.

Klinkt allemaal wel een beetje vaag hè, wat ik schrijf. Dat doe ik meestal, zoals je misschien nog wel weet haha.

Ik ga het nog eens even terug lezen en dan waarschijnlijk toch maar zo plaatsen. Ik weet denk ik gewoon niks beters. Ik hoop dat jij er die dingen uitpikt waar je iets mee kan en dan komen we al weer wat in de goede richting.

Hopelijk zijn er ook nog anderen, die in het kort, een betere reactie als/dan*) de mijne geven. Dan heeft mijn reactie toch ook nog iets opgeleverd. *) doorhalen wat niet van toepassing is. Sorry, ben een beetje moe en kan niet goed meer denken   Ik was tijdens het typen in slaap gevallen en nu weer ff wakker en wil dit toch ff posten en dan weer verder 

Ik lees jouw reactie wel, als je zin en tijd hebt om hier op te reageren.

Liefs en een hug van twin en mij.

Groetjes,

M&M’s

Hi 360popescope,

bedankt voor je reactie . Ik heb 'm gelezen en ga zo snel mogelijk uitgebreider antwoorden. Ik heb het druk, dus ik moet dat ff tussendoor doen, maar komt er aan.

Ondertussen kunnen anderen - die wss ook nog eens betere ideeën hebben - natuurlijk ook reageren.

Groetjes en tot snel ,

M&M's

hoi Beauuutje,

Het ging voorheen wel beter, voelde me beter en was gestopt met snijden. Het is alleen afgelopen dagen een beetje teruggekomen, en voel me echt super kut. Heb nergens echt zin in, morgen komen mensen voor mn verjaardag, ik kijk er niet eens naar uit. 

en M&M's 

no problem, ik zal uitkijken naar je reactie hoor, geen haast. 

Heyy,

THX voor de felicitatie, kan het heel erg waarderen. 

Ik kijk uit naar je reactie maar geen haast hoor, je hebt vast wel wat beters te doen, zoals school of zo. 

Byyee

Hi 360popescope,

sorry dat het zo lang geduurd heeft, voordat ik eindelijk eens reageer 

Er kwam steeds iets tussen en ik wilde het ook niet snel ff afraffelen.

En, het is echt niet dat ik ‘iets beters te doen heb’ dan te reageren op jouw topic. Het is zelfs zo dat ik liever had willen reageren op jouw topic, dan me bezig te houden met sommige dingen die nu mijn aandacht en tijd vroegen. Maar goed, soms is het niet anders.

Terug naar jouw topic.

Wow, wat een complimenten gelijk aan het begin van jouw reactie   Die hoor ik niet elke dag.

Wss, omdat ik ze ook niet elke dag verdien. Maar, goed te horen, dat je er iets aan hebt.

Wat je zegt over die hokjes, ja, weg met al die hokjes. Die zijn alleen maar bedacht door anderen, die alleen maar in hokjes kunnen denken.

Door de officiële afschaffing van de hokjes kom je nu voor de tweede keer uit een hokje, haha.

Eerst uit het hokje ‘hetero’ en nu uit het hokje ‘gay’. De erin!

Geniet van die nieuwe vrijheid. Zoals ik al in mijn eerste reactie schreef: ‘Jij wordt gewoon verliefd op een persoon.’ Zullen we dat gewoon afspreken of is dat ook al een beetje te veel hokjes denken?

En wat voor een persoon. Het is wel echt een heel speciaal meisje en fijn dat zij jou zo goed steunt en omgekeerd ook wel, denk ik. Je hebt echt je ‘soul-mate’ gevonden, lijkt het. Ik kan me voorstellen dat het eerst soort van vreemd voelde, die gevoelens voor een meisje. Maar hé, je bent er nu uit. Das het belangrijkste.

Ik vroeg me nou wel iets af. Je hebt het nog niet echt met zoveel woorden gezegd, volgens mij, of ik heb niet goed gelezen (kan ook), maar weet dat meisje dat je een beetje een struggle hebt (gehad) met je geaardheid? Is dat iets waar je met haar over gepraat hebt? Ik schat in van niet, als ik alles nog eens goed nalees.

Gewoon nieuwsgierig. Verder niet super belangrijk nu.

Tsja, ik snap dat je af en toe wel eens even alleen met haar wil praten en dan is je twin  er vaak ook bij of anderen. Dat van die twin herken ik wel, ze noemen ons (twin en ik) soms ‘de siamese twin’, dus ja. Maar ik vind hem wel leuk en we gaan wel goed met elkaar, dus we komen er meestal wel uit. Soms is het wel lastig als er steeds anderen bij zijn. Dan houd je onwillekeurig toch rekening met die anderen, die allemaal mee (kunnen) luisteren. Dan is het ook lastiger om samen iets te kunnen doen.

Als jullie elkaar zien, is dat dan op school, bij een hobby of wat?

Btw, komen jij en je twin ook uit 1 (ei )(net als twin en ik) of uit 2  ? Lijken jullie veel op elkaar of meer gewoon als broers?

Ik ben nieuwsgierig. Dat merk je vast wel, maar je hoeft niet alles te beantwoorden, als je sommige dingen liever niet vertelt of niet belangrijk vindt.

Uhm, ik zit te denken hoe jullie (dat meisje en jij) een keertje samen iets leuks zouden kunnen doen. Als jullie van en naar school fietsen, kun je miss naast haar fietsen  en dan kletsen?

Of als je via de app makkelijker praat, kun je miss uitvissen welke chocolade ofs ze lekker vindt. Ik zit al een beetje vooruit te denken en daarbij komt die chocolade-info wel van pas, denk ik.

Ik ga ’t wel ff uitleggen. Jij kunt via de app zeggen; ‘ik ben gek op Milka melkchocolade’ (maar dan iets zeggen wat jij echt lekker vindt, hoeft niet per sé chocola te zijn hè) en dan vraag jij ‘waar houdt jij van?’.

Nou, als je dan weet wat ze lekker vindt, dan zou je een keertje die chocola of dat andere wat ze lekker vindt kunnen kopen en haar dat geven.

En,

laat het nu volgende maand (het is nog net januari) Valentijnsdag zijn. Je snapt nu de combi wel, toch? Je stuurt haar dan een leuk kaartje, waar je op schrijft dat je blij bent met haar en wat ze allemaal voor jou gedaan heeft en doet. Moet je zelf ff bedenken, wat je wilt zeggen. Je hebt nog een week of 2, dus dat gaat wel lukken, denk ik. En dan kun je ook haar favo choco als cadeautje geven.

Dat gaat ze vast wel leuk vinden. Denk je ook niet?

Daardoor worden jullie vast nog wel closer en durf je miss een volgende stap te zetten. Gewoon een keertje vragen of ze na school ofzo ergens ff wat wil gaan eten of drinken. Kan bij de Mac of gewoon een ijsje of colaatje met een koek ofzo bij Appie halen. Mnu. Alles kan.

Je hoeft niet gelijk grote stappen te maken. Met kleine(re) stappen kom je er ook wel.

Lijkt je dat iets?

Ok, ander onderwerp. Dat je je (wat) onzeker voelt en je soms een beetje minder dan iemand anders voelt (als ik het zo goed zeg).

Ik kan me, zoals jij het uitlegt, goed voorstellen, dat als je je altijd met anderen vergelijkt of door anderen ermee wordt vergeleken, dat er altijd wel iets is dat iemand anders beter kan. Ik bedoel, jij haalt een 9 voor een proefwerk en je twin haalt een 9,5.

Als je alleen de cijfers vergelijkt, ‘wint’ hij het op dat moment. Hij heeft een half punt meer. Maar, dat wil niet zeggen dat jouw prestatie daardoor slechter wordt, dan die is. Beetje rare zin miss, maar hopelijk begrijp je wat ik ermee bedoel.

Op zich vergelijken we ons allemaal wel met anderen en dat is ook niet erg. Ga ajb niet alleen de ‘negatieve’ of ‘mindere’ dingen benoemen.

Je noemde al tussen de regels door, dat je veel voor anderen over hebt en ze op allerlei manieren wilt helpen. Als jouw twin dat minder heeft, vind ik jouw 9 (in ons voorbeeld) helemaal super top. Je besteedt (veel) aandacht aan je omgeving en je weet dan ook nog eens een 9 te halen voor je proefwerk.

Wat ik probeer te zeggen is, beloon jezelf een beetje door te denken aan alles wat je voor anderen doet en reken jezelf niet af op dat halve puntje dat je minder haalt bij een proefwerk.

Ik snap wel dat het vervelend is, als je de eeuwige tweede bent en nooit eens bovenaan eindigt, maar is dat wel zo??

Voor een eerlijke vergelijking moet je alle plussen en minnen op een rijtje zetten, denk ik. Das best moeilijk, want jij vindt het vanzelfsprekend dat je maar steeds iedereen altijd en overal helpt. Dat is het niet. Want kijk om je heen en hoeveel mensen ken je, die dat ook doen. Tuurlijk helpen anderen ook wel eens, maar ook op die manier, zoals jij het doet?? Ik denk dat de balans in jouw voordeel doorslaat.

Ik herken wel dingen bij mezelf die ik ook doe, alleen gaan we er volgens mij (een beetje) op een verschillende manier mee om. Niet dat de ene manier ‘goed’ is en de andere ‘fout’. Was het soms maar zo simpel. Maar soms kom je er door ervaringen achter dat je bijvoorbeeld niet altijd voor iedereen, overal, altijd klaar hoeft te staan.

Mensen gaan het op een gegeven moment wel soort van verwachten, omdat jij het, tot nu toe, altijd wel oploste voor ze. Ik heb dat lange tijd ook gedaan. Niet dat ik mezelf nu op de borst klopt dat ik dat gedaan heb, maar ik ben me op een gegeven moment gaan afvragen voor wie ik wat op welk moment zou ‘moeten doen’. Wat is redelijk, dat er van je verwacht kan/mag worden?

Jij en ik hoeven niet altijd voor iedereen klaar te staan. Zeker niet als we daar uiteindelijk zelf niet echt gelukkig van worden.

Natuurlijk ben je er voor je ouders en broers en zussen. Das je bloed. Die staan op 1. Verder voor je goede vrienden en daarna, voor zover er noodzaak voor is, van hun kant (ik bedoel als er anders allerlei erge dingen gebeuren, die ze zelf niet op kunnen lossen en jij wel) en de mogelijkheid er is van jouw kant (dus dat het jouw leven niet overhoop gooit).

Je moet dus af en toe ook aan kunnen geven dat het niet uitkomt. Je zult dus af en toe ook ‘nee’ moeten durven zeggen. Dit zeg ik dus hierbij ook tegen mezelf, want ik heb er soms ook nog wel moeite mee.

Dat wil niet zeggen, dat je niks om ze geeft, maar sommige dingen moeten ze zelf leren oplossen. Je kunt daarbij wel in het kort wat tips geven bijvoorbeeld. Voel je niet belast, als je eens ‘nee’ zegt in die gevallen.

Sommige mensen vragen al te gemakkelijk om ‘hulp’ (ook bij dingen die ze (grotendeels) zelf ook op kunnen lossen, zoals huiswerk of iets doen voor een schoolproject) en dan is het vaak ook nog eens dat, als jij eens een keertje om hulp vraagt, dat zij niet thuis geven. Die ervaring ken ik zelf.

Ik doe niet dingen voor anderen om er iets voor terug te krijgen. Zo zit ik niet in elkaar en jij ook niet, denk ik, als ik het allemaal lees, wat je schrijft. Maar, ergens mag er wel een beetje een balans in zitten.

Natuurlijk is het lastig om de ene soort hulp te vergelijken met de andere, maar je snapt wel, waar ik naar toe wil.

Voorbeeld: ik help een hele middag iemand met zijn huiswerk en later krijg ik van diegene een appje met een smiley-emoji en thnx. Het klinkt als een ‘(te?) kleine beloning’ voor ‘best wel veel tijd’, maar toch. Als je die krijgt, als iemand die uit zichzelf stuurt, dan doet dat me goed. Snap je wat ik bedoel? Dat niet altijd alles alleen maar van één kant komt. Het is waardering voor wat je gedaan hebt voor die ander en das belangrijk.

Jij doet dat al, want je bedankte mij bijvoorbeeld hier al voor mijn reactie de vorige keer. Dat gaf/geeft mij een goed gevoel. Bij anderen gaat dat soms niet vanzelf. Vaak is dat ook niet expres, maar ze weten niet beter . Wij kunnen ze dus nog iets leren en dan hopen dat ze het oppikken 

Ik ben nogal optimistisch ingesteld. Zo van, het glas is halfvol. Er zijn ook mensen die meer zijn van het glas is half leeg. Uiteindelijk hebben we dan allebei een half glas, das hetzelfde zou je zeggen. Maar, het gevoel erbij is verschillend. Ik ben blij dat ik nog een half glas heb, die ander baalt als een stekker dat die nog maar een half glas heeft.

Dus, als ik de keus heb, weet ik wel hoe ik daar mee om ga. Daar voel ik me sws al beter door.

Ik zeg met alles hierboven niet dat jij het slecht doet of je moet aanpassen.

Ik gooi meer maar een balletje op , maar volgens mij is @Pin hier beter in (in die balletjes opgooien en weer opvangen  ).

Het zijn meer dingen waar ik zelf tegen aan gelopen ben en waar anderen mij bij hebben geholpen op de manier die ik hierboven een beetje heb uitgelegd. Iedereen is verschillend, maar ergens willen we ook wel een beetje waardering voor alles wat we belangeloos voor anderen doen.

Je moet dus niet jezelf helemaal veranderen, maar je mag best wel af en toe eens nadenken wat je wel of niet op dat moment (na een vraag van anderen) moet doen. Eigenlijk schrijf ik dit ook aan mezelf en ik nodig je uit om die dingen er uit te pikken waarvan jij denkt dat je er iets aan hebt.

Wat een verhaal hè 

Ik hoop dat je er iets mee kunt of er iets uit kunt halen wat jou zou kunnen helpen.

Tot slot, wees niet bang om ‘vrienden’ te verliezen als je soms, in de toekomst, een paar dingetjes (een beetje) anders gaat aanpakken. Echte vrienden zullen zich onderscheiden van profiteurs, om het maar even heel erg zwart/wit te zeggen.

Aan profiteurs heb je toch niks, kosten alleen maar tijd en energie en brengen zorgen met zich mee.

Hoe ga ik dit hele verhaal nu eindigen??

Nou, wat dacht je van een liedje?? 

Ik heb er eentje die er wel bij past. Vind ik dan hè 

Het is een liedje over alledaagse dingen (everyday life). Het gaat dus over dingen die iedereen mee maakt. De boodschap er achter is wel dat je zelf (voor een belangrijk deel)  kunt bepalen hoe je met al die dingen om gaat. Je kunt je natuurlijk focussen op al die dingen die net ff wat minder of helemaal fout gingen. Je kunt je ook focussen op al die dingen die wél goed zijn gegaan. Natuurlijk is het niet onverstandig van ‘fouten’ te leren, maar ook dan bekijk je de fouten op een positieve manier.

Ik heb dat natuurlijk niet allemaal zelf bedacht. Ik heb er ook over gelezen 

- begin quote

“Everyday Life” Lyrics Meaning

Life is often draining and difficult for people. This song doesn’t deny that. But it paints the struggles of life in a different light. Our struggles unite us. Because every human being has felt some form of pain, or failure or has cried, we already have so much in common. Our shared experiences are an indicator of our shared value and our commonality. There is a beauty in the good and bad of everyday life. Coldplay assures us that there is so much good in the everyday as well, and that it’s worth waiting for.

- einde quote

Bron (ook voor nog meer info): https://www.popsongprofessor.com/blog/2019/11/10/what-does-everyday-life-by-coldplay-mean

Nu ben je vast benieuwd over welk liedje het gaat (of niet haha, want het staat al in de link hierboven ). Nou ja, ik ga het sws hieronder zetten:

Everyday Life - Coldplay

Eerst de officiële (lange) uitvoering, met hele mooie beelden, vind ik:

https://www.youtube.com/watch?v=7HmiFxqdgq4

Hieronder nog een linkje naar de lyrics video:

https://www.youtube.com/watch?v=UMkCkPzbLYI&pbjreload=10

Wat denk je, een keertje proberen om sommige dingen in de praktijk te brengen??

Ubuntu

‘Got to keep dancing when the lights go out’

Groetjes ,

M&M’s

Hi 360popescope,

Life’s a bitch, sometimes

en 'nee, het is geen zeikverhaal'. Soms moet je gewoon ff dingen van je af schrijven en dan kun je weer door 

Er is weer een hoop gebeurd, lees ik wel. Het is goed dat je het ff hier hebt kunnen opschrijven. Niet dat daar alles gelijk mee opgelost is, maar hopelijk lucht het een beetje op en eigenlijk zie ik ook veel positieve dingen in jouw verhaal.

Nou moet ik er natuurlijk wel ff bij vertellen dat ik niet emotioneel betrokken ben zoals jij, toen dit alles aan de gang was.

Ik snap heel goed dat het voor jou, zeker op het moment dat dit alles zich afspeelde, heel veel impact heeft kunnen hebben.

Maar soms is het ook goed om het allemaal nog eens van een afstandje te bekijken en dan op een rijtje te zetten wat er nu feitelijk gebeurd is.

Voor het gemak, laat ik de emotie even buiten beschouwing. Das op zich een beetje raar natuurlijk. Want het is zeker wel emotioneel allemaal.

Als ik dan alles chronologisch op een rijtje zet wat er gebeurd is, kom ik op zoiets als:

Jij zat in een gezellig app gesprek met haar en nog een paar anderen (als ik het goed begrijp). Op een gegeven moment ging het gesprek een beetje richting relaties en alles wat daar mee samen hangt. Jij zag je kans en dacht ‘ik haak er ff op in en vraag m’n crush of de gevoelens wederzijds zijn’.

Op zich vind ik dat je dat goed gedaan hebt. Ik bedoel, hoe had je het anders of beter willen doen?

Ik weet dat dit een hele lastige en zelfs onmogelijke vraag is, zeker nu je de uitkomst van het gesprek weet.

Irl is het antwoord op die vraag nooit een zekerheidje. De enige mogelijkheid om het te weten te komen is door de vraag te stellen. Ik vind het dus top dat je dat hebt gedurfd en gedaan. Ik ben zelfs ook trots op jou. Ik bedoel, als je de vraag niet gesteld had, dan had je je nog steeds afgevraagd hoe zij er over denkt.

Het is misschien niet het antwoord waar je op gehoopt had, maar in mijn oren heb ik geen volmondig ‘nee’ gehoord van haar. Als ik goed gelezen heb, heeft ze (nog) geen ‘ja’ gezegd en das wat anders dan dat ze ‘nee’ gezegd zou hebben. Ze heeft er nog aan toegevoegd dat ze vrienden wil blijven en dat ze nog niet 100% weet of ze meer voor jou voelt. Dan is mijn glas nog halfvol, hoor.

Je moet nu nog niet gelijk feest gaan vieren en overal rond gaan vertellen dat jullie een relatie hebben, maar ik zie nog wel mogelijkheden. Sws om als vrienden weer de draad op te pakken. Ik zou daar dus ook niet al te lang mee wachten.

Ik weet niet precies hoe lang geleden dit allemaal gebeurd is en of jullie sinds die tijd nog contact met elkaar hebben gehad.

Probeer weer met haar te appen en ja, als ik het goed heb begrepen ging jullie vorige gesprek in een groepsapp (?) of waren jullie met elkaar privé aan het appen en was er iemand bij haar die alles mee las?

Als jij de ‘million dollar question’ in de groepsapp stelde, was dit misschien een beetje ongelukkig. Maar ja, jij was eigenlijk nog niet zover, maar werd over de streep getrokken door die vriendin die zich in het gesprek mengde. Das een extra lastig scenario. Ik kan me in jouw situatie best voorstellen dat ik hetzelfde zou hebben gedaan. Je bent in spanning en je hebt het beste met iedereen voor en tja, dan kan je soms niet meer met alles rekening houden. Die dingen gebeuren nou éénmaal.

Het enige wat hier een beetje ‘lastig’ aan is, dat nadat jij (door die vraag van die vriendin) in een beetje lastige situatie kwam en vervolgens jouw vriendin (aan wie je de vraag stelde) ook ongewild een beetje in een lastige situatie was gekomen. Misschien was het één op één een beetje anders gelopen, maar daar heb ik natuurlijk eigenlijk geen harde bewijzen voor.

Ik kan me voorstellen dat zij zich een beetje voor het blok gezet voelde, niet zozeer door jouw vraag, maar wel door de aanwezigheid van anderen bij het gesprek.

Heb jij alles verpest door jouw gesprekje met haar? Nee, natuurlijk niet. Het is een heel normale vraag om te stellen. Btw, er is nooit een perfect moment voor. Er is altijd wel iets. Dus, ik snap wel, dat jij die vraag stelde op dat moment. Het sloot mooi aan bij het gesprekje dat je voerde.

Dus als ik de balans op zou moeten maken van jullie gesprek via de app, dan zou mijn conclusie NIET zijn dat jij alles hebt verprutst en dat zij jou keihard heeft afgewezen. Mijn conclusie zou eerder zijn dat jij de moed had om de vraag te stellen en dat zei er (nog) geen ‘ja’ op heeft gezegd.

Het is dus niet zo dat jij in een alles vernietigende storm bent geraakt met je bootje en dat je nu op de bodem van de zee ligt. Je bent met je bootje misschien een beetje uit koers geraakt en hebt wat lakschade opgelopen. Das beeldspraak, maar ik weet niet of die echt goed gelukt is hahaha. Hopelijk begrijp je me wel.

Ok en nu nog een plan van aanpak. Hoe nu verder?

Ik zou de draad weer op proberen te pakken met dat meisje. Ga het (op sommige momenten wat ongemakkelijke) gesprek van de vorige keer niet uit de weg. Praat er juist over.

Zeg wat er in je om ging en dat je het misschien beter in privé app aan haar had gevraagd of misschien liever nog irl. Maar dat het gewoon anders is gelopen en dat je haar nog steeds heel aardig vindt en niet kwijt wil wat jullie al die tijd hebben gehad. Vraag ook hoe zij er over denkt. Geef haar de ruimte om er iets over te zeggen. Probeer elkaar te begrijpen, zodat dit niet tussen jullie blijft staan.

De kou (voor zover die er is)  moet uit de lucht. Net doen, alsof het gesprek nooit heeft plaats gevonden, is geen oplossing in mijn ogen.

Het begin is ff lastig. Dat snap ik ook wel. Verder zijn er nog de gevoelens, die ik voor het gemak even geparkeerd heb. Maar, ik weet dat jij het kunt.

Wat kan ik er nog meer over zeggen?

Nou, misschien heb je er iets aan als ik zeg dat een jongen een keer een oogje op mij had en dus ook zo’n zelfde vraag als de jouwe aan mij stelde. Ik had niet dezelfde gevoelens voor hem. Ik vond hem ook wel aardig, maar had niet dat verliefde gevoel. Maar, toch voelde ik me gevleid dat hij mij leuk vond. Het gaf me wel een goed gevoel. Dus, das ook mooi toch. Daarom denk ik altijd nog met een glimlach aan hem terug. Het is ook gewoon een leuke jongen en hij verdient mijn respect. Wie weet als ik hem ooit weer tegen kom…. Kortom, ik heb er geen vervelend gevoel aan over gehouden, zeker niet. Eerder een mooi gevoel.

Oh ja, ik wilde nog iets zeggen. Dat is dat jij natuurlijk alles op jouw eigen manier moet aanpakken. Ik schrijf hier wel van alles, maar das met de bedoeling dat je hier en daar iets eruit pikt of op ideeën komt waar jij verder mee kunt. Je hoeft niet helemaal te veranderen. Je moet uiteindelijk nog wel gewoon jezelf blijven.

Als vroeger iets tegen zat bv. als ik een lekke band had met mij  mountainbike en daardoor niet lekker kon gaan crossen, dan ging ik iedereen de schuld ervan geven. Alles was slecht en ik had altijd als enige pech (wat niet zo was natuurlijk) en dan zei mama ‘je kan nog een hele middag zitten kniezen hier en iedereen en alles er de schuld van geven. Mij best. Maar je kunt ook ff je broer of papa vragen of die je even wilt helpen met je band te plakken of je doet ’t zelf en dan zit je over 10 minuutjes lekker op je mountainbike in het bos. Aan jou de keuze’.

Nou ja, de rest is history. Ik heb toen m’n band geplakt en ben toen lekker uit gaan waaien op de mountainbike met papa en m’n twin.

Mama heeft wel meer van die dooddoeners uitspraken of hoe noem je dat? Zoals ‘je mag wel even stilstaan bij wat er anders is gelopen dan je gehoopt had, maar verzuip er niet in’ of zoiets.

Goeie hè.

Oh ja, wat ook echt helpt, bij mij en twin dan iig, is lekker buiten zijn. Soms hebben we echt een k*tdag gehad en dan regent het ook nog eens en dan springen we toch op onze mountainbikes en gaan lekker een stukje rijden. Dan zien we een vogel vliegen en dromen er even over hoe het zou zijn om te kunnen vliegen. Even later zien we een paar jongens met een vlieger of met hun hond spelen. Of kinderen voor het eerst zonder zijwieltjes fietsen. Het zijn allemaal van die kleine dingen, maar toch heel leuk. Ja, wij letten op van die onbenullige dingen. Omdat wij dat leuk en ontspannend vinden. Daardoor kunnen we onze accu weer opladen.

Ik ga het hier maar even mee afronden. Ik lees wel wat je nog te melden hebt en dan zien we wel weer verder. Ik ben vast dingen vergeten, maar wil je nog wel even extra bedanken voor jouw laatste reactie. Mooi dat je er zo open over praat.

Oh ja, ik moet soms ook wel echt om jou lachen hoor. Zoals om dit:

Conclusie: appels zijn betrouwbaarder dan eieren  (of was 't geen Apple iPhone)

Btw, dat ga ik ook eens uit testen 

Tot de volgende.

Groetjes,

M&M’s

@M en Ms 

ik weet eigenlijk niet of je iets binnen krijgt zonder tag dus doe ik het ff zo. Als je het hinderlijk vindt gwn even zeggen.

Heyy @M en Ms 

Je begrijpt het verhaal nu idd helemaal goed, maakt wel een hoop duidelijk neem ik aan, opzich wel makelijk hahhaa. 

Ik ga inderdaad weer mijn normale leven enigszins oppakken voor zover ik daar van af was gestapt. Wat ik overigens ook wil gaan doen is met iemand praten over m’n kut gevoel de laatste 2 jaar. Ik dacht dat ik er in mijn eentje wel een beetje uitkwam maar dat werd hem niet echt.  Dus hé dat lijkt me wel een prima doel.

Oude hobby oppakken wil ik misschien ook weer gaan doen, ben weer een beetje muziek aan het oppakken en ik wil misschien gaan tekenen of schilderen of wat dan ook. Moet ik alleen ff tekenspullen fixen of een tablet. 

Die muziek, jaaaaaaaaaaaahh…… Niet echt een touw aan vast te knopen haahaha.  Luister echt heel veel, Colplay kan ik wel waarderen, maar het is echt heel verschillend voor de rest, maar ik houd wel vooral van liedjes met een beetje inhoud zal ik maar zeggen. En soms zit je gewoon in een mood om idd in dialect te luisteren, Groningse en Drentse rock kan ik nog wel eens waarderen als ik lekker naast een aardappelveld sta XD. 

byee,

360popescope

Heyy @M en Ms 

Ik vrees dat de reacties weer steeds korter worden aangezien ik niet gigantisch veel te vertellen heb, maar zal toch mn best doen om er wat leuks van te maken. 

Ik heb eigenlijk niemand echt op het oog om iets mee te bespreken, ik vertrouw niet echt makkelijk mensen, en zeker niet dit soort persoonlijke dingen toe. Ik moet hier dus echt goed over na denken, ik heb mensen op discord die weten dat het minder met me gaat, maar die ken ik niet persoonlijk. Ook om deze reden wil ik ze niet lastig vallen met mijn eigen gezeik. 

Jeetje, nu je vraagt of ik al iemand weet, bedenk ik me dat dat echt een hele moeilijke vraag is, ik zou het wel iemand willen vertellen maar wie? Echt moeilijk. 

Ik merk dat ik de laatste tijd heel erg mezelf af sluit van mensen, beetje antisociaal gedrag, wat me ook weer een slecht gevoel geeft over mezelf, en dat werkt hierbij ook niet echt. Ik ga niet meer met mensen mee om bij iemand af te spreken of wat dan ook. Morgen staat er ook weer iets, ik heb gezegd dat ik niet kan, nou weet ik dat ik ook eigenlijk wel moet gaan, maar mijn energie zakt gewoon gigantisch snel weg in een grotere groep. The life of an introvert is amazing XD. 

Het ding is een beetje, ik ken wel een meisje die ook een soort van een depressie heeft gehad, maar ik heb niet echt persoonlijk 1 op 1 contact met haar. En zij is ook iemand die een beetje met haar sneeën loopt te showen en altijd overdramatisch is, nou moet ik dit natuurlijk ook niet veroordelen, maar het is toch wel iets wat me tegenhoudt en me de gedachte geeft dat ik niet echt een goed gesprek kan voeren met haar. 

Nou kom ik toch weer uit op een persoon, voorheen dan…..

nah ja, ik red me vast wel. Stuur maar wat leuks terug als je er zin in hebt en niet op een mountainbike zit. 

Groetjes

Ga me naam er niet meer onderzetten, want zo'n naam is toch wel randdebiel hahha

Heyy @M en Ms 

Ik geloof niet dat ik na mn andere topic nog heel veel toelichting hoef te geven, kan wel mn reactie kopieren maar lijkt me niet zinvol. 

Ik ben de laatste tijd minder vaak alleen, heb nu al 3 avonden op rij afgesproken met mensen dus daar zie ik mezelf wel in verbeteren. Maar ik ga me er zelf alleen maar kutter door voelen. Gewoon dat ze me er wellicht liever niet bij hadden en dat ik beter thuis had kunnen zijn omdat toch niemand echt op me zit te wachten. 

En in principe zien mijn dagen er gewoon uit, ik ga naar school, hang daar een beetje de altijd vrolijke aardige jongen uit en ga daarna totaal verrot weer naar huis, waar ik gewoon mezelf kan zijn in de veilige sfeer van mn kamer.

oof, en mn eigen lijstje voorgeschoteld krijgen komt wel hard aan, wel goed hoor, daar niet van. Fijn dat je hem voor jezelf ook hebt ingevuld, heb er echt veel aan. Overigens was jouw situatie veel erger dan de mijne, ik ken het verhaal ondertussen wel wat er met je gebeurd is en dan kan ik eigenlijk niet zo door blijven gaan als ik doe. Maar dat staat ook wel in mn andere reactie en wil niet dingen gaan herhalen. 

Ik weet idd wat me te doen staat, maar niet wie de fuck me zou willen helpen waarvan ik ook wil dat ze er iets over weten.

joejoe

 Hi @360popescope,

ik zit hier samen met mijn twin, op onze laatste dag dat we hier nog een account hebben (later vandaag wordt mijn account verwijderd omdat we 18 zijn) nog eens door de oude mailtjes te kijken en toen viel ons jouw mailtje op of nou ja een mailtje van de KT over dat jij een reactie had geplaatst en  @M en Ms  had getagd.

We zijn hier de laatste tijd best onregelmatig geweest en naar de mailtjes hebben we jammer genoeg ook niet goed gekeken met als gevolg dat we nu, gelukkig nog net op tijd, toch nog een reactie aan je terug kunnen schrijven. Hopelijk ben jij alerter als ons en zie jij ons berichtje wat sneller

je hebt het vast al gemerkt dat we niet echt alles goed in de gaten hebben gehouden en dat vinden we in dit geval echt heel jammer

oh wow, echt lief wat je schrijft. Wij houden het hier nu ff niet droog….we hebben zeker nog wel eens aan je gedacht en ons ook afgevraagd hoe het met je gaat

Volgens mij heb je echt wel eerder laten merken dat je onze, nou ja, mijn reacties op prijs stelde, dus daar hoef je je niet druk om te maken, maar we zijn wel echt onder de indruk van jouw mooie berichtje.

Wij hebben het topic ook nog eens door gelezen en snappen wel dat het emotioneel is  allemaal.

Zodra twin en ik elkaar aankijken rollen gelijk de tranen over onze wangen, maar ergens voelt dat wel goed. We zijn blij dat we jouw berichtje nog net op tijd hebben gevonden. Daar moet een reden voor zijn, denk je ook niet?

Tsja, wat je verder schrijft over aardig zijn en het uitgebreid antwoorden vinden we heel mooi en het mooiste vinden dat je het hier allemaal ook echt hebt opgeschreven. Soms zijn er mensen die dat wel denken, maar niet iedereen durft zoiets op te schrijven en daarom vinden we jou heel speciaal. Het liefste zouden we je, als jij dat tenminste ook gewild zou hebben even een knuffel geven. Gewoon vasthouden en voelen. jij verdient dat zeker

wij vinden het echt een heel mooi gebaar van jou en zijn er heel blij mee. Bovendien is het goed om te weten dat het echt zo veel beter met je gaat. We wensen je vanaf hier het allerbeste voor nu en in de toekomst.

Het zou mooi zijn als we elkaar ergens toch nog eens tegen zouden komen, maar ja, al zouden we elkaar tegen komen, dan zouden we van elkaar niet weten wie wie is, maar de gedachte is wel mooi, toch?

Jammer genoeg kunnen we waarschijnlijk niet echt meer samen praten op het forum, want ik denk dat het account voor de middag al weg is, maar misschien kunnen we dan aan elkaar denken bij het horen van het volgende liedje . Een soort herinnering voor in de toekomst om te denken aan wat we samen gedeeld hebben

We hebben net als een vorige keer weer een liedje van Coldplay gekozen en we hopen dat jij het ook mooi vindt

Coldplay - "O" Fly On

….One minute they arrive
Next you know they're gone
They fly on

Fly on

Ohhh so fly on, ride through
Maybe one day I'll fly next to you….

Het gaat je goed en je zit in ons hart en we zullen, zeker bij het horen van dit liedje, nog eens terug denken aan jou.

Het allerbeste, lieve 360popescope

Groetjes en  ,

M&M's en twin