Heeey iedereen,
Ik beschadig mezelf nog niet zo lang, ik denk een maandje ongeveer. Heel lang heb ik de drang tegen kunnen houden, tot een heftige ruzie waarna ik een schaartje gepakt heb en mezelf gekrast heb op mijn benen. Alle spanning en boosheid moest eruit. Het voelde echt goed toen ik het gedaan had.
Vanaf die dag heb ik het steeds vaker gedaan. Op mijn benen staan nu al best veel krassen. Ik doe het nu (bijna) dagelijks. Ik moet het doen van mezelf. Ik mag niet eerder naar bed gaan, voordat ik het gedaan heb. Ik mag pas stoppen als het gaat bloeden. Ik doe het niet heel erg diep, maar het zijn wel grote krassen.
Ik heb het er nog met niemand over gehad, en dat ben ik ook niet van plan om te doen. Ik zit al in therapie, maar ik heb dit nog niet verteld omdat dit nog niet zo heel erg lang bezig is. Ik mag het van mezelf ook pas vertellen als het pas echt erg is. Als ik zelf pas kan zien dat het een serieus probleem is. Er zijn nu vast mensen die het veel erger doen dan ik. Ik durf het ook niet te vertellen omdat ik me er voor schaam. Waar ben ik aan begonnen?!
Ik weet niet waarom, maar ik moet het elke dag doen nu. Ook al wil ik het niet, het moet want het is een soort straf voor mezelf. Ik vind dat ik dit verdien en ik word ook pas rustig als ik het gedaan heb. Het branderige gevoel en de pijn die ik eraan overhoud is een soort opluchting. Als ik dat voel, is het pas goed. Dan kan ik even de pijn die in me zit loslaten. Ik wil steeds maar dieper, steeds maar meer bloed zien. Ik doe het ook omdat ik mijn lichaam lelijk vind. Ik haat het zelfs! De pijn die ik daarvan voel probeer ik ook weg te snijden. Snijden is mijn enige overlevingsmiddel geworden.
Elk moment wanneer het me allemaal teveel word denk ik eraan. Soms verlang ik naar het moment dat ik mezelf pijn mag doen. Het is een soort vast moment voor me geworden. Ik doe het op mijn bovenbenen, dus het is niet zichtbaar voor mensen. Er zijn teveel redenen om op te noemen waarom ik doe, en op een ander moment heb ik gewoon geen redenen om het te doen. Maar ik weet niet zo goed wat ik hiermee moet.
Ik hoop dat er mensen zijn die dit helemaal gelezen hebben en me kunnen helpen!
xxx
Bladzijde 1 / 1
Je moet helemaal niets, je voelt de drang om het te doen. Maar moeten bestaat niet in het gevalletje zelfbeschadiging. En ik praat geen bullshit, want ik heb het zelf ook gedaan. Ik vind dat zelfbestadiging een oplossing is voor het gebrek aan heallthy coping skills. Oftewijl. Probeer iets anders te zoeken waar je je gevoelens in kan uiten. Bijvoorbeeld; doe een heleboel sit-ups en ga tot je limits, of ga je stress eruit rennen, etc.
veel succes x
veel succes x
Moeten bestaat wel. Het kan een manier zijn om jezelf te straffen. Voor iedereen is zijn/haar reden(en) tot zelfbeschadiging anders. Bij jou was het een manier om je gevoelens te uiten, misschien is het bij ikweethetnietmeer:( anders.
iemand tips??
wat moet ik hiermee doen? Ik schaam me er echt ontzettend voor, maar ik ben er gewoon afhankelijk van geworden. Het is de enigste manier voor mij om het leven nog een beetje vol te kunnen houden.
wat moet ik hiermee doen? Ik schaam me er echt ontzettend voor, maar ik ben er gewoon afhankelijk van geworden. Het is de enigste manier voor mij om het leven nog een beetje vol te kunnen houden.
ik heb mezelf vroeg ook gesneden, het lijkt heel fijn om het te doen maar het helpt maar even. heel even maar is alle pijn weg. daarna zou je het weer moeten doen en dan ben je nog heel lang bezig. je zegt dat je jezelf hebt beloofd om het pas te vertellen als het erg wordt. het is nooit erg volgends jezelf. het is beter om het nu te vertellen aan degene die je helpt anders krijg je er nooit hulp voor, totdat iemand het ziet en als mensen het zien hebben ze altijd een oordeel erover. vooral als ze er niets vanaf weten dus het is beter om het af te bouwen en tegen jezelf te zeggen dat het al erg is dat je het doet dus dat het erg genoeg is om aan iemnd te vertellen....
Je hebt heel veel alternatieven voor automutilatie(zelfbeschadiging) zoals een elastiek bandje om je pols doen en wanneer je jezelf weer wilt snijden aan het bandje trekken, of tekenen op je lichaam ipv snijden, of challenges/projects zoals 'the butterfly project'. Sinds je nu nog niet zo lang jezelf snijd is het makkelijker om het iemand te vertellen. Hoe langer je wacht hoe lastiger het is, geloof me.
Ik hoop dat dit iets heeft geholpen
xx
Ik hoop dat dit iets heeft geholpen
xx
Ik zal er mee stoppen! Ik vind het wel heel goed van je dat je de drang kon tegen houden!
Ik snap je volledig, ik voel deze gevoelens ook. Zelf heb ik geleerd dat hoe eerder je het aangeeft aan iemand hoe beter. Ik heb er pas na 2 jaar over gepraat en het is nu heel moeilijk voor me om te stoppen. Geloof me, praat er met iemand over. Ookal denk je dat het niet erg is.
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
