ik moet het even kwijt

  • 19 January 2020
  • 6 reacties
  • 96 Bekeken

  • Anonymous
  • 0 reacties

Hi mensen,

Ik denk niet dat dit iemand boeit dus sorry je mag wegklikken.

Het gaat alleen maar slechter met me, ik huil hele nachten door er is geen rust in mn hoofd ik voel me leeg maar ook weer niet constante stress en paniek aanvallen maken me zo moe ik heb het gevoel dat ik er alleen voor sta mn school wil me niet meer helpen en ik zit vast in deze gedachtens er is niemand die merkt dat ik me slecht voel niemand geeft om me niemand stuurt mn een appje ofz ik moet altijd eerst appen ik ben gewoon alleen ik zink steeds dieper deze gedachtens in en ik heb het gevoel dat niemand mij kan helpen ik weet niet waarom ik nog leef ik voel me zwaar en moe ik weet niet wat ik moet doen dus miss heeft um iemand tips idk sorry

 


6 reacties

Hey Coconut11,

 

Wat vervelend dat je in deze situatie zit.

Het boeit me heel erg. Weet school wat er aan de hand is? En zo ja, waarom doen ze dan niks? En zo nee, kan je het vertellen.

Want bij mij zag lange tijd ook niemand het, maar het kan ook zijn dat zoals ik deed je je gezicht heel goed in de plooi kan houden. Dat kan er voor zorgen dat ze het echt niet door hebben. Wat denk jij zelf?

 

Kan je geen dingen bedenken waarvoor je nog wel zou willen blijven leven? 

 

Doei, Vlindertje

Heyy

Ten eerste, iedereen die wegklikt mag van het forum gaan, als je anderen niet wil helpen moet je zelf ook geen hulp vragen vind ik!

Ten tweede heb ik hier ook lange tijd mee geworsteld , het gevoel dat niemand vraagt hoe het met je gaat, het gevoel dat niemand je nodig heeft is me wel bekend :( ik vind het enorm jammer dat jij dit gevoel ook moet meemaken! Het beste wat je kan doen is je met dingen bezighouden zodat je hier zo weinig mogelijk aan denkt. En als je je gedachten niet kan verzetten kun je bijvoorbeeld een ronde hardlopen ofzo zodat je je focust op je ademritme en niet op je depressieve gedachten. Zelf heb ik ook gemerkt hoe meer je denkt aan je miserie hoe dieper je jezelf duwt. Daarnaast had / heb ik ook enorm het gevoel als je er met iemand over praat dat je enorm vervelend bent. Misschien heb jij hier ook wel last van. Als je met niemand kunt praten kan het enorm deugd doen om hierover te schrijven, of je dit bijhoudt of niet is volledig aan jou, als je graag je brieven die je geschreven hebt in 1000 stukken scheurt moet je dit vooral doen! 

Hoop dat je hieruit komt! 

Groetjes!

Hey,

Ik weet wel hoe het voelt om je alleen en eenzaam te voelen. Hoelang is dit al gaande..? Bij mij ging ik na een paar weken in een mindset dat het uiteindelijk wel goedkomt en ik me door de tijd waarin het niet goed ging heen zou vechten. En ik weet niet of het helpt maar: Na regen komt zonneschijn. Al-tijd. 

En gevoelens van je af schrijven kan heel erg helpen, net als naar muziek luisteren. Ofdat vrolijke muziek of muziek die gaat over een situatie waar jij in zit beter helpt verschilt per persoon: De een heeft meer aan liedjes dje je moed inspreken en die je vrolijk maken, de ander juist weer aan het gevoel dat je niet de enige bent die zich zo voelt. Want je bent niet de enige: Er zijn meer mensen die zich voelen als jij. En je kan dan proberen te denken: ‘Als zij mij om advies zouden vragen, wat zou ik dan zeggen?’ en dan je eigen advies opvolgen.

Ik hoop heel erg dat ik je heb kunnen helpen.

 

Groetjes, 

Pindakes

Hi vindertje

 

Im had eerst wel gesprekken op school maar nu willen ze niet meer met me praten en hebbe me laten vallen dus ja mn vertrouwen is wel kwijt in deze school en ik ben bang om weer me gevoelens te uiten naar iemand en dat ze me weer dan laten vallen en dat wil ik niet..

 

En hi kaas123 

Ja ik heb precies het zelfde dankje voor de tip i zou het proberen dankje

 

Hey pindakes,

 

Ik heb dit gevoel al zon 3 jaar en ik heb t gevoel dat t niet meer over gaat ik probeer te luisteren naar vrolijke muziek en dat helpt eventjes maar dan komt er weer een tegenslag en ben ik weer bij begin afaan het voelt alsof het nooit meer over gaat en dankje btw

 

Tnx voor het reageren

Hoi Coconut11,

Wat vervelend dat het op school gaat, ik heb daar zelf helaas ook ervaring mee dus snap je erg goed.

Is er niemand met wie je dit in vertrouwen durft te delen?

Zijn er dingen die jij kan bedenken wat je motivatie geeft om te blijven leven? Om door te gaan en te vechten tot het beter wordt.

Ik hoop dat je hier wat aan hebt

 

Doei Vlindertje

Heyy, ik heb hier nu ook last van!

Ook heeft bij mij op school niemand het door. Ook zegt ik als iemand vraagt hoe het gaat standaard goed, maar vandaag heb ik een appje gestuurd naar een vriendin of ik heel stil en afwezig ben, en ja hoor dat was zo. Maar toen heb ik maar gezegt dat het thuis en  op school slecht met mij gaat. 

Thuis is er heel veel ruzie en mij zus heeft heftige zelfmoordneigingen.

Op school accepteerde de klas mij maar half, maar ze gaan mij al helemaal niet accepteren als ze weten dat ik Bi ben (en misschien non binair).

Weten je ouders dit al? Die kunnen dan hulp zoeken/regelen. 

Als Je Het niet gelijk tegen je ouders durft te zeggen kan je het ook eerst aan iemand anders vertellen die je vertrouwd.

Ik hoop dat je hier wa g aan hebt!

Xxx Beauuutje

Reageer