Hey Coconut11,
Wat vervelend dat je in deze situatie zit.
Het boeit me heel erg. Weet school wat er aan de hand is? En zo ja, waarom doen ze dan niks? En zo nee, kan je het vertellen.
Want bij mij zag lange tijd ook niemand het, maar het kan ook zijn dat zoals ik deed je je gezicht heel goed in de plooi kan houden. Dat kan er voor zorgen dat ze het echt niet door hebben. Wat denk jij zelf?
Kan je geen dingen bedenken waarvoor je nog wel zou willen blijven leven?
Doei, Vlindertje
Heyy
Ten eerste, iedereen die wegklikt mag van het forum gaan, als je anderen niet wil helpen moet je zelf ook geen hulp vragen vind ik!
Ten tweede heb ik hier ook lange tijd mee geworsteld , het gevoel dat niemand vraagt hoe het met je gaat, het gevoel dat niemand je nodig heeft is me wel bekend 
ik vind het enorm jammer dat jij dit gevoel ook moet meemaken! Het beste wat je kan doen is je met dingen bezighouden zodat je hier zo weinig mogelijk aan denkt. En als je je gedachten niet kan verzetten kun je bijvoorbeeld een ronde hardlopen ofzo zodat je je focust op je ademritme en niet op je depressieve gedachten. Zelf heb ik ook gemerkt hoe meer je denkt aan je miserie hoe dieper je jezelf duwt. Daarnaast had / heb ik ook enorm het gevoel als je er met iemand over praat dat je enorm vervelend bent. Misschien heb jij hier ook wel last van. Als je met niemand kunt praten kan het enorm deugd doen om hierover te schrijven, of je dit bijhoudt of niet is volledig aan jou, als je graag je brieven die je geschreven hebt in 1000 stukken scheurt moet je dit vooral doen!
Hoop dat je hieruit komt!
Groetjes!
Hey,
Ik weet wel hoe het voelt om je alleen en eenzaam te voelen. Hoelang is dit al gaande..? Bij mij ging ik na een paar weken in een mindset dat het uiteindelijk wel goedkomt en ik me door de tijd waarin het niet goed ging heen zou vechten. En ik weet niet of het helpt maar: Na regen komt zonneschijn. Al-tijd.
En gevoelens van je af schrijven kan heel erg helpen, net als naar muziek luisteren. Ofdat vrolijke muziek of muziek die gaat over een situatie waar jij in zit beter helpt verschilt per persoon: De een heeft meer aan liedjes dje je moed inspreken en die je vrolijk maken, de ander juist weer aan het gevoel dat je niet de enige bent die zich zo voelt. Want je bent niet de enige: Er zijn meer mensen die zich voelen als jij. En je kan dan proberen te denken: ‘Als zij mij om advies zouden vragen, wat zou ik dan zeggen?’ en dan je eigen advies opvolgen.
Ik hoop heel erg dat ik je heb kunnen helpen.
Groetjes,
Pindakes
Hi vindertje
Im had eerst wel gesprekken op school maar nu willen ze niet meer met me praten en hebbe me laten vallen dus ja mn vertrouwen is wel kwijt in deze school en ik ben bang om weer me gevoelens te uiten naar iemand en dat ze me weer dan laten vallen en dat wil ik niet..
En hi kaas123
Ja ik heb precies het zelfde dankje voor de tip i zou het proberen dankje
Hey pindakes,
Ik heb dit gevoel al zon 3 jaar en ik heb t gevoel dat t niet meer over gaat ik probeer te luisteren naar vrolijke muziek en dat helpt eventjes maar dan komt er weer een tegenslag en ben ik weer bij begin afaan het voelt alsof het nooit meer over gaat en dankje btw
Tnx voor het reageren
Hoi Coconut11,
Wat vervelend dat het op school gaat, ik heb daar zelf helaas ook ervaring mee dus snap je erg goed.
Is er niemand met wie je dit in vertrouwen durft te delen?
Zijn er dingen die jij kan bedenken wat je motivatie geeft om te blijven leven? Om door te gaan en te vechten tot het beter wordt.
Ik hoop dat je hier wat aan hebt
Doei Vlindertje
Heyy, ik heb hier nu ook last van!
Ook heeft bij mij op school niemand het door. Ook zegt ik als iemand vraagt hoe het gaat standaard goed, maar vandaag heb ik een appje gestuurd naar een vriendin of ik heel stil en afwezig ben, en ja hoor dat was zo. Maar toen heb ik maar gezegt dat het thuis en op school slecht met mij gaat.
Thuis is er heel veel ruzie en mij zus heeft heftige zelfmoordneigingen.
Op school accepteerde de klas mij maar half, maar ze gaan mij al helemaal niet accepteren als ze weten dat ik Bi ben (en misschien non binair).
Weten je ouders dit al? Die kunnen dan hulp zoeken/regelen.
Als Je Het niet gelijk tegen je ouders durft te zeggen kan je het ook eerst aan iemand anders vertellen die je vertrouwd.
Ik hoop dat je hier wa g aan hebt!
Xxx Beauuutje
