Eigenlijk weet ik nie zogoed waar ik moet beginnen maarja ik probeer t zo goed mogelijk te  vertellen wat wss toch nie lukt.

Vanaf dat ik op de  basisschool zat ben ik eigenlijk de hele tijd buitengesloten, gepest en erger en heb ik eigenlijk nooit goeie vriendinnen ofzo gehad waarmee ik erover kon praten, niemand nam me eigenlijk serieus.  Hierdoor ben ik me eigelijk steeds slechter gaan voelen waardoor ik op een gegeven moment ook gewoon niet meer ging eten en ging snijden.. Ik heb het wel tegen mn moeder verteld maar t kwam er eigelijk op neer dat t allemaal mijn schuld was..
Dit werd al maar des te erger toen ik naar de brugklas ging en ik kon me gevoelens nergens meer kwijt. Ik dacht dat ik wel nieuwe vrienden kon maken op mn nieuwe school, maarnee, niemand zag me meestal niet eens. Dag in dag uit, dat sinds het begin dat ik me eigenlijk kan herrinneren.
Maarjea kwilde op n begeven moment toch zoeken op insta naar andere mensen die n beetje tzelfde meemaakten enzo en dus kwam ik in contact met een ander meisje die ook aan selfharm enzo deed. En zij zei zovan doe alsof dat dier al je gedachtes en pesters zijn en sla m verrot.. Eerst was k ofc in shock maarja ze is mn enige vriend dus k moest t wel doen, al was t voor haar.. Dus toen mn ouders sliepen besloot ik snachts naar beneden te gaan om mn kat vervolgens een paar trappen te geven.. Kgeloofde mn ogen niet dat ik dat zomaar kon maarja t voelde goed om hetgene te slaan wat me jarenlang dwarszat, maar t was niet genoeg op n een of andere manier.

(…)

Maar wat moet ik eig doen?? Ik heb er eig nie echt spijt van, behalve dat ik echt niet wil dat iemand drachter komt ofzo :S

i know dat k raar ben, wss neemt toch niemand me serieus ofzo, maar okey

Bericht aangepast door De Kindertelefoon in verband met forumregel 9