ik kan niet meer

  • 4 August 2020
  • 6 reacties
  • 117 Bekeken

  • Anonymous
  • 0 reacties

Hoi, alvast bedankt voor de moeite nemen om dit te lezen, het is een erg lang verhaal, maar wil gewoon heel even mijn probleem kort beschrijven. 

 

Ik kan het niet meer, ik heb met mijn psycholoog gepraat, met 113, met vrienden, familie, maar ik kan het echt niet meer. Ik heb al een datum en plan voor wanneer ik een eind aan mijn leven wil maken, mijn psycholoog weet hiervan, maar ik heb het gevoel dat ze me niet goed genoeg kan helpen. Wat moet ik doen?

 

Nogmaals bedankt voor het lezen

Byee


6 reacties

Sorry voor het slechte nederlands, ik heb al nachten niet kunnen slapen of heel slecht geslapen.

Hey bro, geloof me, een eind aan je leven maken lost niks op, misschien lijkt het voor jou de enige oplossing, maar als je het doet, iedereen die van je houdt, je vrienden, familie, je ouders je doet ze hier allemaal pijn mee. Probeer er met je ouders over te praten misschien kunnen zij je helpen. Ik snap dat het echt niet makkelijk is voor je in deze momenten maar het komt uiteindelijk allemaal goed. Ik weet niet waar je doorheen gaat op dit moment maar het komt goed! Stay strong bro!

Tekst aangepast door De Kindertelefoon ivm forumregel 7

Hey Jack293

 

Wat lastig voor je, dat je het zo moeilijk hebt. Je lijkt al een hoop geprobeerd te hebben, maar je voelt je nog steeds allesbehalve goed. 

 

Hoewel zelfmoord nu eenmaal een einde maakt aan de pijn van je leven, is het niet de enige oplossing. Daarbij is zelfmoord helemaal niet evident. De kans dat je poging mislukt is vrij groot, waarna je weleens (deels) verlamd zou kunnen raken, of ernstig gekwetst. In ieder geval gaat je leven er dankzij een zelfmoordpoging zelden op vooruit. 

 

Overweeg je intensievere hulp? Een opname bijvoorbeeld, of een hulpverlener gespecialiseerd in de dingen waar jij mee zit? De psycholoog waar je momenteel mee praat, lijkt je namelijk niet voldoende te kunnen helpen, en dat kan, want niet elke psycholoog is een goede “match”. 

 

Ik raad je sterk aan om op moeilijke momenten met 113 te blijven praten. Ook als je dat al eerder geprobeerd hebt, zou het kunnen dat je nu bij die ene persoon terecht komt die je erdoor kan sleuren, zodat voorkomen kan worden dat jij jezelf wat aandoet. 

 

Ik wens je het beste toe, ook al weet ik dat jij het niet gemakkelijk hebt, en het vast nog voor een tijd niet gemakkelijk zal hebben. Toch kan ik je, uit ervaring, zeggen dat de dingen kunnen beteren, ook al worstel je al een tijd tegen de dingen. 

 

Gr. Kenshin

Hey Jack293, 

 

Vervelend dat je je zo voelt! Alleen zelfmoord lost niks op en het geeft de mensen in je omgeving een schuldgevoel waarom . Ik snap je goed,  ik heb ook al een heleboel zelfmoordpogingen gedaan en het helpt echt niet als jij er niet meer bent. Zoals @Kenshin al zei, de kans is groot dat het mislukt met de risico's die erbij komen. 

Je kan altijd met de kindertelefoon gratis en anoniem bellen of chatten vanaf 11.00 tot 21.00 , praat erover . Ik ben het eens met de reactie van Kenshin,  ik zou misschien kijken of een opname kan. Maar doe het niet.

Hier heb je een filmpje.  Ik zou het erg fijn vinden als je die is bekijkt. 

 

Ik ken het gevoel,  maar uit ervaring kan ik zegen dat het alleen beter kan worden als je nog hier blijft.

 

Groetjes Gebruiker c 

 

hoi hoi….. ik vind het heftig om te zien… dat voor jouw alleen nog zelfmoord lijkt als oplossing, maar zoals iedereen hier onder heeft gereageerd… @Kenshin bijv…. die zegt het idd heel goed… de mensen die om jouw geven die krijgen vragen in hun hoofd…. en gaan je sws missen enz…. en krijgen schuldgevoelens…. ik kan namelijk zeggen dat ik 2 mensen ken…. die tegen mij hadden gezegd… we willen niet dat het jouw ook overkomt… we willen niet nog iemand kwijt… en hun voelde zich nog steeds schuldig om dat kind… omdat ze vonden dat ze niet goed genoeg hielpen enz…. en natuurlijk denk je…. wat heb ik hieraan… maar geloof me het is echt nii beter als jij weggaat uit deze wereld…. geloof in jezelf en in je krachten….. op een dag zou alles met jouw mee zijn…. dus niks zou meer tegen jouw zijn!!! we zijn er allemaal voor je!!! 

groet sophie!!

 

 

hey ik weet hoe je je voelt. Doordat ik manisch depressie heb maak ik depressieve periodes mee. Dit had ik al sinds ik 13 jaar was. Elke keer als ik me somber voel krijg ik suïcidale gedachten. Elke keer word ik er zo zat van, zo zwaar is het. Maar ik denk misschien wel aan de dood maar ik ga het niet zien als de oplossing. Ik bedenk me dat ook slechte dingen bij het leven en het is er nou eenmaal. 

Vroeger praatte nooit erover hoe ik me voelde. Maar er ging een wereld voor me open toen ik erover begon te praten. En waren ineens mensen die je willen steunen. Ik heb heel veel aan mij familie en vrienden. De depressies verdwenen niet. Maar praten geeft wel een fijn gevoel.

Maar ik geef je gelijk het is heel zwaar om er mee te dealen. Vooral als het steeds terug komt of niet weg gaat. 

Reageer