Nou, zoals de titel al zegt IK KAN EN WIL NIET MEER
Ik word helemaal gek thuis!!! Iedere keer als ik iets doe doe ik het nooit goed genoeg. Ik word geslagen, geschopt, er worden dingen naar me toe gegooid, ik word uitgescholden en vernederd. Ik kan het niet maar aan!
Het is al zo voor ongeveer 6 jaar nu. Iedere keer denknik het komt wel goed, moren is alles weer beter, maar dan denk ik: wat maak ik mezelf nou wijs?! HET WORD NIET BETER!
Iedere avond huil ik mezelf in slaap. Overdag ben ik het liefst gewokn niet thuis. Er zijn ook dagen dat ik naar school moet en dan zit ik ergens op een bankje denkend aan de dingem die ik allemaal verkloot heb in mn leven.
Iedere keer weer opnieuw. Ik had een afspraaj met mn moeder aan het begin van het jaar, dat mn cijfers ol school minimaal een 6 moesten zijn. En als ik dan met een 6 thuis kwam werd ik helmaal vernederd. ALTIJD word er gezegt dat ik niks waard ben. Op schoop zit ik nu in mn examen jaar. Maar ik weet ondanks alles dat ik het niet ga halen. Ik sta nu voor 3 vakken onvoeldoende en moet nog ongeveer40 uur nnakomen omdat ik zo vaak spijbel.
Iedere keer opnieuw als ik thuis kom begint het met gescheld. Ik denk dan altijd dat ik er slim aan doe om naar mn kamer te gaan, maar dan loopt mn moeder achter me aan en slaat ze me. Ik word ook vaak genoeg van de trap gegooid.
Ik snijd mezelf nu denk ik 5 jaar ofzo.
Ik weet dat het niet goed is maar dit is de enigste manier waarop ik voel dat ik nog een beetje cintrolle heb over mn leven. Ik heb in de afgelopen 5 jaar denk ik 9 zelfmoord pogingen gedaan, waarna ik er bij 4 in het ziekenhyis heb gelegen.
Ik wil nie meer leven. ik ben het niet waard. Iedere dag denk ik nog steeds waarom ben ik nog hier? Nimand houd toch van me.
Nja dit was het wel, kijk maar als je alles gelezen of je reageert of niet, het maakt me allemaal niet zoveel meer uit.
Bladzijde 1 / 1
Ach meid, wat moet dit ontzettend moeilijk voor je zijn! Ik snap het echt, dat dit je teveel word. Dit kan ook echt niet! Weten mensen hiervan hoe het er bij jou thuis aan toegaat? En hoe jij je voelt? Wat er thuis gebeurt is echt niet goed!! Dit mogen ouders niet doen! Praat je hierover? Hier moet wat aan gedaan worden.
Je mag niet geslagen worden, je mag niet pijn gedaan worden en je mag niet vernederd worden. Je moet hier echt over praten, dan kan er wat aan gedaan worden. Je zegt het zelf al, dit kan zo niet langer.
Ik weet niet wat ik tegen je moet zeggen, hoe ik je kan helpen,
maar alsjeblieft, wil je me geloven als ik tegen je zeg dat er wel mensen om je geven, dat er wel mensen zijn die jou goed genoeg vinden, en dat er mensen zijn die niet willen dat jij je snijd en dat jij zelfmoord pleegt. En al geloof je dat dan nog niet: ik geef om je!
Probeer te praten, mensen te vertellen die jij vertrouwt wat er thuis gebeurt, en dat je het echt niet meer aankan. Durf je dit te doen?
Dan kan je geholpen worden!
Ik weet zeker dat je het kan!! Je bent het wel waard!!
Ik denk aan je!
xxx
Je mag niet geslagen worden, je mag niet pijn gedaan worden en je mag niet vernederd worden. Je moet hier echt over praten, dan kan er wat aan gedaan worden. Je zegt het zelf al, dit kan zo niet langer.
Ik weet niet wat ik tegen je moet zeggen, hoe ik je kan helpen,
maar alsjeblieft, wil je me geloven als ik tegen je zeg dat er wel mensen om je geven, dat er wel mensen zijn die jou goed genoeg vinden, en dat er mensen zijn die niet willen dat jij je snijd en dat jij zelfmoord pleegt. En al geloof je dat dan nog niet: ik geef om je!
Probeer te praten, mensen te vertellen die jij vertrouwt wat er thuis gebeurt, en dat je het echt niet meer aankan. Durf je dit te doen?
Dan kan je geholpen worden!
Ik weet zeker dat je het kan!! Je bent het wel waard!!
Ik denk aan je!
xxx
Heei
Bedankt voor je snelle reactie :)
Nee, mensen weten nit hoe het er thuis aan toe gaat. Ik ben bang om te pratem, omdat dat vroeger heel vaak fout is gegaan. Ik heb moeite met mensen te geloven en te vertrouwen. Dat is nog 1 van mijn vele problemen. 1 van mijn vriendinnen weet hoe ik me voel, en daar is ze heek erg van geschrokken. En ik heb haar echt mischien een fractie van het hele verhaal verteld.
Ik wil er wel over prarn met mensen maar ik durf het niet! IK DURF HET ECH NIET!
Bedankt voor je snelle reactie :)
Nee, mensen weten nit hoe het er thuis aan toe gaat. Ik ben bang om te pratem, omdat dat vroeger heel vaak fout is gegaan. Ik heb moeite met mensen te geloven en te vertrouwen. Dat is nog 1 van mijn vele problemen. 1 van mijn vriendinnen weet hoe ik me voel, en daar is ze heek erg van geschrokken. En ik heb haar echt mischien een fractie van het hele verhaal verteld.
Ik wil er wel over prarn met mensen maar ik durf het niet! IK DURF HET ECH NIET!
Hoihoi,
Als mensen niet weten hoe het er thuis bij jou aan toe gaat, kan er ook niks veranderen en kunnen ze je ook niet helpen. Ik snap dat het echt heel moeilijk is, zelf heb ik ook nooit wat uit mezelf verteld omdat ik niemand vertrouwde. Maar toch was er een docente die uiteindelijk het een en ander te weten is gekomen. Waardoor ik opeens wel kon praten en waardoor ik ineens niet meer bang was. Heb je geen docent/docente van school met wie je denkt goed te kunnen praten, die je echt kan vertrouwen, die de tijd voor je wil nemen? Iemand die je echt kan vertrouwen? En als je het niet face-to-face durft te zeggen kan je het ook eerst mailen, of opschrijven en dan geven. Als je het vertelt kunnen mensen je helpen!! En als je met iemand praat bij wie jij je echt veilig kan voelen gaat het praten vanzelf, en dan gaat je angst ervoor ook weg. Echt waar!! Kan je het alsjeblieft proberen?
Als mensen niet weten hoe het er thuis bij jou aan toe gaat, kan er ook niks veranderen en kunnen ze je ook niet helpen. Ik snap dat het echt heel moeilijk is, zelf heb ik ook nooit wat uit mezelf verteld omdat ik niemand vertrouwde. Maar toch was er een docente die uiteindelijk het een en ander te weten is gekomen. Waardoor ik opeens wel kon praten en waardoor ik ineens niet meer bang was. Heb je geen docent/docente van school met wie je denkt goed te kunnen praten, die je echt kan vertrouwen, die de tijd voor je wil nemen? Iemand die je echt kan vertrouwen? En als je het niet face-to-face durft te zeggen kan je het ook eerst mailen, of opschrijven en dan geven. Als je het vertelt kunnen mensen je helpen!! En als je met iemand praat bij wie jij je echt veilig kan voelen gaat het praten vanzelf, en dan gaat je angst ervoor ook weg. Echt waar!! Kan je het alsjeblieft proberen?
Tuurlijk snao ik dat ze me dan nie kunnen helpen. Nee, ik heb geen docent/ docente op school waar ik denk mee goed te kunnen praten want ze hebben toch allemaal wel een hekel aan me? Dus wat heeft dat voor zin?
Je vraagt of ik het wil proberen, tuurlijk wil ik dat, het probleem is alleen dat ik nu al weet probeer datvhet me niet gaat lukken.
Mrja wat maakt het ook allemaal nog uit?
Je vraagt of ik het wil proberen, tuurlijk wil ik dat, het probleem is alleen dat ik nu al weet probeer datvhet me niet gaat lukken.
Mrja wat maakt het ook allemaal nog uit?
Echt heftig maar ik denk dat je echt met iemand over moet praten misschien met je opa en oma als die het horen mag je vast bij hun wonen en heb je misschien een fijner leven ook zal ik bellen met de kindertelefoon en spijbelen zal ik niet doen het helpt niks alles wordt alleen maar erger
Heei
Thnx voo het reageren!
Ik heb geen contact met familie, allen met mn moeder en mn broertje, dus dat van een opa of oma is voor mij niet van toepassing,
en praten wil ik wel, maar iets in me zegt toch dat ik het niet moet doen, wat me dan weer twgenhoud zegmaar
Ik weet trouwens dst spinbelen geen zin heedt, masr het is voor mij wel een oplossing om tijdelijk van mn problemen af te komen..
Bellen met de kindertelefoon ga ik niet doen, want dat durf ik niet, maar ik wil misschien wel en keer chatten met de kindertelefoon, maar hoe gaat dat dan? Kan iemand me.dat uitleggen? En hoe verloopt zo'n chat sessie ofzo dan?
Xxx
Thnx voo het reageren!
Ik heb geen contact met familie, allen met mn moeder en mn broertje, dus dat van een opa of oma is voor mij niet van toepassing,
en praten wil ik wel, maar iets in me zegt toch dat ik het niet moet doen, wat me dan weer twgenhoud zegmaar
Ik weet trouwens dst spinbelen geen zin heedt, masr het is voor mij wel een oplossing om tijdelijk van mn problemen af te komen..
Bellen met de kindertelefoon ga ik niet doen, want dat durf ik niet, maar ik wil misschien wel en keer chatten met de kindertelefoon, maar hoe gaat dat dan? Kan iemand me.dat uitleggen? En hoe verloopt zo'n chat sessie ofzo dan?
Xxx
Rustig maar ik maak dit elke dag ook mee maar ben er ook nog altijd.
ik snij memels ook heb 2zelfmoord pogingen gehad. (1. Pillen ingenomen en uiteindelijk ben ik flauw gevallen heeft een leerkracht van mij mij gevonden op de speelplaats en me mee genomen) (eindelijk dagt ik dat ik dood was maar dan tog niet.)
(2. Mijn Poolse over geeden maar een man die het zag heeft me meteen geholpen.) (ik weet niet of ik boos of juist kwaad moet zijn op die man.)
ik snij memels ook heb 2zelfmoord pogingen gehad. (1. Pillen ingenomen en uiteindelijk ben ik flauw gevallen heeft een leerkracht van mij mij gevonden op de speelplaats en me mee genomen) (eindelijk dagt ik dat ik dood was maar dan tog niet.)
(2. Mijn Poolse over geeden maar een man die het zag heeft me meteen geholpen.) (ik weet niet of ik boos of juist kwaad moet zijn op die man.)
Hey! Wat ontzettend naar voor je! Je kan dit op school melden, dan houden ze er rekening mee! Ook kan je een gesprek met je ouders beginnen, dat je hun gedrag niet leuk vind. Nog heel veel succes!
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.