Trigger warning: zelfmoord
Oke, dit wordt een lang verhaal weer
Ik heb gisteren geprobeerd met de zelfmoordlijn te chatten (oftewel zelfmoord preventie 113???) heel erg laat, was al 2 uur in de nacht ofzo. En ik chatte met iemand genaamd M. Ik had gebeld omdat ik me alleen voelde en hopeloos voelde.
Eerst begon het gesprek met vragen. Maar juist door deze vragen kreeg ik rare beelden in mijn hoofd. De vraag die me het meest “raakte” (leg het later wel even uit) was deze:
”Zijn er objecten in je buurt waarmee je jezelf iets wil aandoen?”
Ik antwoordde nee. Maar ik had een beeld in mijn hoofd dat ik een mes vast had en dat er bloed was.
Ik vond dit beeld vreselijk en ik probeerde het eruit te zetten.
Heel even later zei M ongeveer 2/3 berichten nadat ik mijn hele verhaal had gedaan: “Luci, is het goed dat je morgen even rond 9:00 weer probeert te chatten? Het is druk op dit moment. Mijn collega zal proberen je door te verbinden.”
Ik zei ja.
———
Morgenochtend had ik een wekker gezet. Maar ik werd zelfs VOOR de wekker wakker. Ik had geen zin om mijn telefoon te pakken dus ik heb doorgeslapen tot rond 12 uur. Ik voelde me leeg en moe.
Ik was aan het chatten met iemand genaamd R! R stelde me vragen en dit is het stukje wat ik bedoel met “raakte”, R stelde PRECIES dezelfde vragen als M! Alsof het copy paste was!
Heel nieuwsgierig keek ik naar recensies over de zelfmoordlijn en ja… iedereen dacht hetzelfde! Ze zeiden allemaal dingen van:
- “Ja het duurt heel lang wel 3-7 minuten voordat ze antwoorden”
- ”Het is allemaal copy paste”
- ”Ze stellen alleen maar vragen en laten je niet je verhaal doen”
R verbond mij door met iemand genaamd N.
N ging even mijn verhaal doorlezen wat rond 5 minuten duurde (ongeveer hetzelfde als een whatsapp gesprek, je kunt de tijden zien van berichten) en dat snap ik wel! Maar ik zat te twijfelen… waarom had R mij doorverbonden met N?
Het is waarschijnlijk omdat M rond deze tijd niet werkt maar… ik vond het vreemd… ik kon mijn verhaal niet eens doen en ik werd al doorverbonden.
Daarna zei N “Je hebt negatieve verhalen gehoord over 113, hoe voelt het om dit gesprek een kans te geven?”
En toen realiseerde ik het… het voelde alsof ik als een kleuter werd behandeld!
Ik zei dingen zoals “ja duh doei met je gesprek, dit gaat niet helpen jullie stellen alleen maar vragen ook al is dat “standaard””
Ik heb de chat verlaten, en voel me nu leger dan ooit. Dat DIT zoveel mensen overkomt en dat ze dan zo behandeld worden!
Sorry, echt… ook al zit ik misschien zelf verkeerd en had ik misschien toevallig slechte medewerkers aan de lijn maar ik voelde me als een stuk stront behandeld. Had ik moeten bellen? I don’t know! Ik kan straks niet meer eens bellen omdat ik niet meer alleen thuis ben!
Tekst aangepast door De Kindertelefoon ivm forumregel 6: plaats geen triggerende content
