Skip to main content

Hey iedereen

Ik ben gameboy, ik ben 13 jaar oud en ik woon met 1 broer en mijn ouders. Ik zit nu in het eerste van de middelbare. ( dus ben nog maar een brugklasser).

In mijn klas ben ik niet de populairste. Maar ik heb wel hele goeie vrienden. Die me helpen in moeilijke situaties. Op school denkt iedereen dat ik een vlekkeloos leven leidt. DUS NIET. ik ben in groep 7 erachter gekomen dat ik meer jongen dan meisje ben. Ik draag ook altijd jongenskleding in plaats van meidenkleding. Ik vertelde dat dus ook tegen mijn ouders. Van dat ik een transjongen ben. ( dat betekent dat ik een jongen ben maar als meisje ben geboren ). En dat ik op meisjes en jongens val. ( weet even niet meer hoe dat heet ). Maar goed ik vertelde dat dus tegen mijn ouders en die werden helemaal kwaad op mij. Omdat ik de enige in de familie was die een transjongen is en op beide geslachten valt. Ik kreeg direct straf en moest nadenken over wat ik had gezegd. ( terwijl ik heel goed wist wat ik had gezegd ).  Ook in mijn klas denkt iedereen dat ik normaal ben wat dus niet zo is. Toen hebben mijn ouders ook hulp ingeschakeld zodat ik  weer een meisje werd. Nou 1 ding da is niet gelukt. Namelijk heb ik nu een crush op een meisje uit mijn klas en ik durf het tegen niemand te zeggen. Omdat ik bang ben dat ik weer straf krijg enzo. Normaal trek ik me niet zoveel van de straffen aan maar dit keer was zooooo heftig dat ik gewoon zelfmoord wou plegen. Mijn ouders hadden mijn kamerdeur op slot gedaan zodat ik er niet uit kwam en zodat ik zou leren op een meisje te zijn. Toen mijn ouders me eindelijk bevrijden en de deur openmaakt ( na fokking 2 uur ).  Ben ik direct naar beneden gerend ( huilend ). Mijn ouders zeiden dat ze even wat gingen ophalen en dat ze over 1 uurtje weer terug thuis zouden zijn. Ik was en ben nu zo wanhopig dat ik mijzelf beschadigde en bijna zelfmoord pleegde. Op dat moment kwam mijn broer onder. Hij schrok zo erg dat hij mij tegen hield. Hij sleepte me mee naar boven zodat ik daar mijn verhaal kon doen. Hij weet nu hoe het zit en hij zei dat ik altijd bij hem terechtkon. 

Maar alsnog voel ik die drang om zelfmoord te plegen. Vraag aan jullie.

Moet ik wel of geen zelfmoord plegen. Of moet ik mezelf pijn of niet?? PLEASE HELP ME net deze keuze ( en ik ben psychisch gek ) heb ik het gevoel.

 

Bedankt dat jullie dit wilde lezen. Ik hoop dat jullie een beter leven leiden dan mij.

 

Grait gameboy 

 

De tekst is aangepast omdat deze in strijd was met forumregel 10. Plaats geen illegale, schadelijke, triggerende en/of choquerende (seksuele) inhoud of links op het forum.

Hoi @Gameboy ,

We lezen dat je in een lastige situatie zit en dat je thuis niet jezelf kan zijn. Je kunt De Kindertelefoon elke dag van 11:00 tot 21.00 uur bellen (0800-0432) of met ons chatten als je anoniem je verhaal wil delen. Ook kan je voor hulp of ondersteuning contact opnemen met 113 Zelfmoordpreventie via www.113.nl.

Groetjes en sterkte,

Renske (De Kindertelefoon) 


Hey,

1 ding: pleeg alsjeblieft geen zelfmoord.

Ik heb serieus tranen in mijn ogen na het lezen van dit topic. Ik hoop dat het z.s.m. beter gaat met jou, en ook tussen jou en je ouders.

Het is niet normaal hoe je ouders jou behandelen. Ze moeten jou gewoon accepteren zoals je bent.

Kan je niet met iemand van school praten, ondanks dat het wellicht heel heftig is wat er gebeurt? Of anders met je vrienden?

 

Ga naast alleen maar aan deze situatie te denken, ook op andere dingen focussen en je niet laten afleiden door deze gebeurtenis(sen). Ga bijvoorbeeld schrijven, tekenen, of een andere hobby vinden, zodat je niet alleen maar aan deze nare gebeurtenis(sen) hoeft te denken. Hiermee kan je, naast dat je daar dan even niet aan hoeft te denken, ook je emoties uiten bij bijvoorbeeld schrijven, wat alles een beetje kan verlichten.

Ik hoop echt dat je ouders je gaan begrijpen, en uiteindelijk jou normaal gaan behandelen, want wat er nu gebeurt is echt niet oke. Jij mag gewoon jezelf zijn, hoe jij je ook voelt of wie je ook bent.

 

Overige linkjes/websites die wellicht kunnen helpen:

Veiligthuis: www.veiligthuis.nl

113 zellfmoordpreventie (kan je je verhaal delen, hun kunnen verder meer info geven om je beter te voelen): www.113.nl anders bel 113

Of chat en/of bel met de kindertelefoon: 0800-0432.


Je zegt dat je niet normaal bent maar dat ben je natuurlijk wel. Of je nou trans bent of niet.

Wel fijn dat je iig bij je broer terechtkunt. Is er niet iemand op school waar je ook je verhaal kwijt kunt? Je mentor of een vertrouwenspersoon? Die kunnen je misschien ook helpen met je ouders.

En pleeg alsjeblieft geen zelfmoord. Neem, zoals Renske hierboven al zei, contact op met www.113.nl als je weer die gedachten hebt.

 


Hey

Bedankt voor tips en de steun maar met mijn mentor is het dus dat die over een paar dagen weggaat en dan krijg ik een nieuwe mentor en ik wil de mentor die ik nu heb op het laatste moment niet meer lastigvallen ermee 


hey, 

Pleeg geen zelfmoord! Het klinkt misschien cliché of heel kut maar soms is het leven gewoon heel kut maar je moet maar denken hoe dieper de dalen hoe beter hoogtepunten er nog aankomen! echt heel k*t dat je ouder het niet willen en kunnen begrijpen. Ik vind het ten eerste erg knap dat je dit durfde te vertellen aan je ouders en broer. Ik weet niet of het zin heeft maar je zou het kunnen onderbouwen met artikelen of informatie die je online kan vinden over mensen die trans zijn. En dat aan je ouders laten zien en vertellen dat je je niet een jongen voelt maar een jongen bent en in het verkeerde lichaam bent geboren. Maar jij kan dit zelf het beste inschatten of je dit wel of niet kan doen. 

misschien zou je de kindertelefoon kunnen appen of bellen en het bespreken zo dat je met de medewerker tot een oplossing kan komen. Misschien is er op je school een school psycholoog of een vertrouwens persoon waar je naar toe kan( btw als je geen vertrouwenspersoon weet moet je gewoon aan een docent vragen of die er is ik kwam er ook pas laat achter dat er een vertrouwenspersoon is op mijn school ). 

het laatste wat ik nog wou zeggen is dat trans zijn echt normaal is! en dat je zeker niet psychisch gestoord bent. Als je je nog is heel kut voelt over wat dan ook moet je gewoon maar weer een topic plaatsen of bij mensen uit je omgeving hulp zoeken ( of eventueel de kinder telefoon bellen of appen. ). stay stron <3 

 

groetjes Anoniempie145


Reageer