Hey iedereen
Ik ben gameboy, ik ben 13 jaar oud en ik woon met 1 broer en mijn ouders. Ik zit nu in het eerste van de middelbare. ( dus ben nog maar een brugklasser).
In mijn klas ben ik niet de populairste. Maar ik heb wel hele goeie vrienden. Die me helpen in moeilijke situaties. Op school denkt iedereen dat ik een vlekkeloos leven leidt. DUS NIET. ik ben in groep 7 erachter gekomen dat ik meer jongen dan meisje ben. Ik draag ook altijd jongenskleding in plaats van meidenkleding. Ik vertelde dat dus ook tegen mijn ouders. Van dat ik een transjongen ben. ( dat betekent dat ik een jongen ben maar als meisje ben geboren ). En dat ik op meisjes en jongens val. ( weet even niet meer hoe dat heet ). Maar goed ik vertelde dat dus tegen mijn ouders en die werden helemaal kwaad op mij. Omdat ik de enige in de familie was die een transjongen is en op beide geslachten valt. Ik kreeg direct straf en moest nadenken over wat ik had gezegd. ( terwijl ik heel goed wist wat ik had gezegd ). Ook in mijn klas denkt iedereen dat ik normaal ben wat dus niet zo is. Toen hebben mijn ouders ook hulp ingeschakeld zodat ik weer een meisje werd. Nou 1 ding da is niet gelukt. Namelijk heb ik nu een crush op een meisje uit mijn klas en ik durf het tegen niemand te zeggen. Omdat ik bang ben dat ik weer straf krijg enzo. Normaal trek ik me niet zoveel van de straffen aan maar dit keer was zooooo heftig dat ik gewoon zelfmoord wou plegen. Mijn ouders hadden mijn kamerdeur op slot gedaan zodat ik er niet uit kwam en zodat ik zou leren op een meisje te zijn. Toen mijn ouders me eindelijk bevrijden en de deur openmaakt ( na fokking 2 uur ). Ben ik direct naar beneden gerend ( huilend ). Mijn ouders zeiden dat ze even wat gingen ophalen en dat ze over 1 uurtje weer terug thuis zouden zijn. Ik was en ben nu zo wanhopig dat ik mijzelf beschadigde en bijna zelfmoord pleegde. Op dat moment kwam mijn broer onder. Hij schrok zo erg dat hij mij tegen hield. Hij sleepte me mee naar boven zodat ik daar mijn verhaal kon doen. Hij weet nu hoe het zit en hij zei dat ik altijd bij hem terechtkon.
Maar alsnog voel ik die drang om zelfmoord te plegen. Vraag aan jullie.
Moet ik wel of geen zelfmoord plegen. Of moet ik mezelf pijn of niet?? PLEASE HELP ME net deze keuze ( en ik ben psychisch gek ) heb ik het gevoel.
Bedankt dat jullie dit wilde lezen. Ik hoop dat jullie een beter leven leiden dan mij.
Grait gameboy
De tekst is aangepast omdat deze in strijd was met forumregel 10. Plaats geen illegale, schadelijke, triggerende en/of choquerende (seksuele) inhoud of links op het forum.