Hey… ik heb het dus zeg maar echt niet makkelijk…

Ik ben altijd al anders geweest dan andere kinderen, ik ben veel volwassener, draag gekke kleren,… maar ja, voor sommige mensen zijn die dingen dus een serieuze afknapper. Wat ik ook wel begrijp soms 

Gekke kleding? Wat is gek? Ik loop elke dag in een kapotte, versleten broek en een trui vol met gaten en vlekken. Dat is wat ik fijn vind en dan maakt het niet uit wat andere denken. Als mensen op je uiterlijk afknappen is dat hun keus en verdienen ze jou niet.

maar dus ik ben al 3 of meer keer gepest geweest door mijn allerbeste vriendinnen, gelukkig ben ik daar helemaal boven gekomen, maar dingen achtervolgen me nogsteeds ofc. Maar dus, ik zit nu in het 1 middelbaar en ik ging met mijn allerbeste vriendin naar het middelbaar. En eerst, alles was leuk en goed. Maar nu, ze is zooooo hard veranderd en ik snap niet waarom, want ze was echt perfect, nu nogsteeds ofc! Maar ik heb zo het gevoel dat ik haar helemaal ga kwijtraken. En daar ben ik echt heel bang voor. 

Zijn het vriendinnen als ze je pesten? Misschien kan je ze dan beter loslaten… Ik had een klasgenoot waar ik mee omging (geen vriendin btw), maar die veranderde zo hard, dat we uit elkaar zijn geroeid en met elkaar omgaan was echt niet meer leuk of gezellig. Mensen veranderen, soms goed, soms fout. Zolang ze aardig blijft en jullie met elkaar over weg kunnen, zal je haar niet verliezen. Je klinkt wel als een goeie vriendin.
 

voor de rest, bv: bij een les moesten we debatteren en iedereen zij zowat een reden dat letterlijk hetzelfde was en ze kregen geen commentaar, ik zeg 1 woord letterlijk 1 woord en iedereen begint meteen te schreeuwen op mij. Ik snap niet wat ik fout doe!

Ik snap dat ook niet. Gebeurt bij mij ook zo vaak. De een mag het wel en de ander niet. Dat is hoe de wereld helaas een beetje werkt. Je doet niks fout.

ok maak ik iedereen altijd boos. Zoals bij gym moesten we wandelen in de stad en een meisje uit mijn groep deed een beetje heel lastig. Toen we op school kwamen vertelde ik dat tegen een vriendin en dat irri meisje uit men groepsleden hoorde dat. Meteen daarna werd ze helemaal boos op maar WAT had ik gedaan? Niets toch? Ik zei gewoon men mening. 

Mensen die hun mening zeggen hoe het is, daar hou ik van. Maar achter iemand rug om praten is geen goed idee. Daarmee veroorzaak je inderdaad ruzie.
 

of ook gewoon bij andere dingen ik irriteer mensen blijkbaar altijd terwijl ik amper of niet praat, ik maak mensen altijd boos, ik ben gewoon stom!

Je bent niet stom!

en dat vind ik al jaren. Deze woorden spoken al zowat 3 jaar door me, hoofd: ik ben stom, lelijk, dom, ambetant, en ik ben een trut

Dan geef ik je nu nieuwe woorden die je niet moet vergeten. Je bent mooi, slim, lief, bijzonder en goed zoals je bent.

en nu heb ik echt het gevoel dat iedereen mij haat! Ik weet echt niet meer wie ik kan vertrouwen. Ik weet soms niet meer wie ik ben. Ik kan niet meer. De enige met wie ik kan praten is die beste vriendin die zo hard is veranderd, want ze helpt me altijd en ik vertrouw haar. Ik durf niets tegen men ouders te zeggen omdat ik bang ben voor hun reactie.

Niet iedereen haat je. Ik haat je niet en dat geldt ook voor vele andere forumgebruikers, denk ik. Ga met je vriendin praten, als het oplucht. Het is beter dan er alleen mee blijven rondlopen. Tja, je ouders… Ik weet het niet. Ik vertel me ouders ook niet veel.

ik doe altijd alsof ik blij en happy ben, ik sta er altijd met een glimlach, maar die energie raakt op… ik kan gewoon niet meer en ik heb hulp nodig…