hoi Jelle
wat vervelend dat je je zo slecht voelt.
maar zelfmoord is niet de oplossing. hoe fijn het ook klinkt. je vlucht voor je problemen. heb je wel eens hulp gezocht? want praten helpt. het zal zeker niet in 1 gesprek over zijn. maar je zit er niet alleen mee. en je kan samen met iemand aan je gevoel, gedachten en problemen werken. ik weet niet waardoor je deze gedachten hebt. maar ik vind dat je wel met iemand moet gaan praten.
het hoeft zeker niet meteen een psycholoog te zijn. het kan gewoon een volwassen persoon zijn die je vertrouwt.
groetjes blue
Hey Jelle
Wat naar voor je dat je al zo lang met deze gevoelens worstelt. Erg uitputtend moet dat zijn. Ik kan me voorstellen dat je verlangt naar een einde aan deze pijn.
Zoals Blue zei, helpt praten vaak. Kan je naar iemand toe? Op moeilijke momenten kan je terecht bij 113.
Je zou de afscheidsbrief kunnen afgeven, zonder meteen zelfmoord te plegen. Dat klinkt misschien paradoxaal, maar naar mijn vermoeden heb je in je afscheidsbrief erg goed verwoord hoe je je voelt. Als je die brief door een familielid, vriend(in) of hulpverlener laat lezen, weten ze misschien wel hoe deze situatie aan te pakken.
Via school of via de huisarts kan je terechtkomen bij professionele hulp. Je hebt hier niets bij te verliezen. Denk je dat je de energie bijeen kan rapen om op iemand af te stappen?
Gr. Kenshin
Jelle,
doe dit alsjeblieft niet, je hebt nog een heel leven voor je en ik beloof je het gaat beter worden.
Er zijn zoveel mensen die zo veel van je houden en je heel erg gaan missen! Doe ze dit niet aan..
praat eens met iemand van www.113.nl of bel hun nummer 0900-0113
stap alsjeblieft nog niet uit het leven, je bent nog te jong, het zou me echt heel verdrietig maken. En als je iets kwijt wit kun je er hier altijd over praten, wij luisteren naar je.
lieve Jelle ik hoop echt dat je dit onthoud en dat je er over praat met mensen, zowel in je omgeving als hier. Zelfmoord is GEEN optie..
Heyy, geef alsjeblieft niet op! Blijf sterk en ga door. Je kan er met mensen over praten en anders kan je, zoals @Iemand-niemand hierboven zij met iemand van www.113.nl praten . Zorg dat je het oplost, praat erover met andere mensen en sluit jezelf niet op met je vervelende gevoelens. Het zal opluchten om het tegen iemand te kunnen zeggen.
Geef niet op! Liefs, Naira193 
At the edge,
at the edge,
where the air is thin,
and the mist descends and the dreams begin,
and the water flows,
and the water glows,
and the waters whisper,
soft and slow
At the edge,
at the edge,
where u walk alone,
and the tracks are dust and the steps are stone
and the edge is near,
and the edge is clear,
and the edges made in shade, appear
And the mist descends,
and your steps are stone,
and your tracks are dust,
and u walk alone,
and the water flows,
And the dreams begin,
at the edge,
at the edge,
where the air is thin.
Hey Jelle,
DOE HET NIET
maak alsjeblieft geen einde aan je leven. Ik ben depressief geweest, ik dacht iedere dag 24 uur per dag dat ik dood wilde. Ik had geen hoop meer. Ik kon mijn hartslag voelen als ik stil lag. Ik had iedere dag nachtmerries en ik wilde stoppen met alles. Ik had m’n sport, m’n passie opgegeven, ik had de eerste maanden van school gemist en ik wist dat niemand kon begrijpen wat ik voelde en dat het nooit meer goed ging komen. Dat ik of dood of doodongelukkig zou eindigen. Nu is het een half jaar later en ik voel me gelukkiger dan ooit in m’n leven. Alsjeblieft geef niet op. Als je het wilt antwoorden waardoor voel je je zo? Voel je je niet begrepen? Kom je ergens niet overheen?
pls. Blijf praten en vraag voor hulp
xoxo
Hallo
ik ben een jongen die hier vaker al berichten op het forum heeft gepost maar ik zie het leven echt niet meer zitten ik ben een jongen met een zware depressie en met de dag word het leven alleen maar zwaarder en zwaarder voor mij dat ik het nu gewoon echt niet meer aan kan die covid-19 maatregelen maken het nu alleen nog maar veel zwaarder voor mij dat ik het echt niet meer langer wil en kan blijven volhouden ik ga echt kapot vanbinnen ik wil me niet meer langer sterk houden ik wil niet meer langer blijven verder vechten want dit heeft gewoon echt geen zin meer om te doen ik wil gewoon hebben dat er eindelijk aan alles een einde kan komen en ik gewoon eindelijk de rust zal kunnen hebben waar ik al heel lang naar op zoek ben en dit zal zeker het geval kunnen zijn als ik dood zal zijn ik weet dat mensen nu geen mooie begravenis kunnen hebben en er nu ook niet veel mensen mogen komen naar de begravenis door covid-19 maar dat kan mij niet veel schelen ik denk er al een hele lange tijd aan om uit het leven te stappen dat het nu echt niet meer lang zal duren zo lang mijn lijden eindelijk zal kunnen stoppen zal dit gewoon het allerbelangrijkste voor mij zijn ik zie geen toekomst meer ik heb geen hoop meer in het leven en heb maar 1 wens en dat is dood gaan dat ik deze wens van mij nu gewoon echt wil laten uit komen genoeg is gewoon genoeg ik ben een slechte jongen en een lastige jongen zo zie ik mezelf toch dus als ik dood zal zijn zal dit niet meer langer het geval kunnen zijn ik verdien het niet om te leven en de wereld zal gewoon veel beter zijn zonder mij daar ben ik zeker van elke dag opnieuw is vechten en overleven voor mij. -stuk tekst aangepast door kindertelefoon ivm regel 9-
Groetjes Jelle! 
Omg wat erg voor je ik weet eigenlijk niet zo goed wat ik moet zeggen, ik voel me ook vaak zo maar..
ik wens je echt enorm veel sterkte, ik ga niet zo basic uitlopen hangen: doe het alsjeblieft niet
ik weet zeker dat er veel mensen die het helemaal niet vinden dat je lastig bent.
Maar dit is iets wat je zelf moet beslissen, ik weet zeker dat je de juiste beslissing voor jezelf maakt
heel erg veel sterkte en liefs Alexa 
Hoi Jelle,
jij verdient het zeker wel om op deze wereld te zijn en er zijn heel veel mensen die van je houden en je niet kwijt willen.
Hulp vragen en krijgen is geen last, je hebt daar echt op.
Je kunt altijd bellen of chatten met 113.nl (0900-0113) of met de kindertelefoon, zij willen je heel graag helpen.
ik hoop echt dat je je strijd niet opgeeft en hoop blijft houden voor de toekomst, ik wens je een hele mooie toekomst toe en ik weet zeker dat je die zult krijgen als je deze depressie overwint.
En natuurlijk kun je ook altijd hier schrijven. Ik heb nog een vraagje voor je misschien raar maar heb je misschien iets heftigs meegemaakt of zit je nu in een moeilijke thuissituatie of iets anders waardoor je je zo depressief voelt? Misschien een lastige vraag maar dan kunnen we misschien tips of advies geven hoe je er mee om kan gaan (bijvoorbeeld als andere mensen hetzelfde hebben meegemaakt hoe zij ermee omgaan)
groetjes,
I-N
@Iemand-niemand ik groei op in een moeilijke thuissituatie mijn ouders zijn gescheiden papa woont in het buitenland met stiefmama en ik ben een jongen die al bijna 3jaar lang vast zit aan een zware depressie en waarom ik een depressie heb is moeilijk om uit te leggen het is een heel lang verhaal ik kan alleen maar zeggen dat ik het heel erg moeilijk heb en echt niet meer lang zal leven ! 
Hoi, ik vind het echt heel erg zwaar voor je allemaal maar zelfmoord is nooit de oplossing. ik heb een paar maanden geleden een vriend verloren omdat hij ook zelf zijn leven heeft afgenomen. ik snap dat je denkt dat dit een goede oplossing is, maar dat is echt niet zo. iedereen is er kapot van en jij bent er misschien dan wel klaar mee maar het heeft een hele grote indruk op de rest van je familie, vrienden en kennissen. als ik jou was zou ik er echt met iemand over praten en uitleggen hoe jij je nou echt voelt. ik wens je echt heel veel sterkte.
Er is terug een stuk van mijn bericht verwijdert ik ben dit echt beu ik zeg nx verkeerd en toch worden mijn berichten vaak aan gepast of verwijdert en dat is echt niet meer leuk want zo is er een deel van mijn tekst weg en is het onduidelijker!!!!!!!!! :(
Lieve Jelle,
Je zit in een hele moeilijke situatie, iedereen hier leeft met je mee.
Mag ik vragen of je al professionele hulp hebt?
Ik neem aan dat je moeder hiervan af weet, toch? Kan je samen met haar misschien hulp gaan zoeken?
Lieve Jelle, blijf alsjeblief door zetten. Wij, hier op het forum zijn er altijd voor je. We geven om je en hopen het allerbeste voor je.
Wij kunnen je alleen ondersteunen en aanmoedigen. Je moet nu zelf hulp gaan zoeken en voor het leven gaan.
Lieve Jelle, geef alsjeblieft niet op.
Xx
@Jelle ik begrijp het dat het moeilijk is om uit te leggen en je hoeft het ook niet uit te leggen als je dat niet wilt, we willen je alleen helpen. Het van je afschrijven kan misschien opluchten, dat hoeft niet per sé hier (mag natuurlijk wel) maar je kunt het ook voor jezelf opschrijven.
wat rot voor je dat je vader in het buitenland woont, Heb je contact met hem? Ik hoop voor je dat je fijn contact met hem hebt.
mijn vader woont ook in het buitenland en heb de eerste 2 jaar bijna geen contact met hem gehad behalve als ik als eerste een berichtje stuurde ofzo maar dan werd hij altijd heel erg boos en richte al zijn woede op mij uit en hij heeft dingen gezegd die je niet tegen je kind hoort te zeggen. Ik was daar heel erg verdrietig om en had het er heel zwaar mee (mijn ouders waren toen net uit elkaar, en we waren net verhuisd en nieuwe school etc..)
Nu gaat het weer beter tussen ons en hij heeft ook gezegd dat het hem heel erg spijt, we hebben nu af en toe contact en dat is wel prettig.
dit is misschien niet te vergelijken met jouw situatie maar ik wil dat je weet dat je niet de enige bent, en ik hoop echt dat je blijft vechten en niet opgeeft, ik weet dat dat heel lastig is, maar je bent nog jong en je hebt een heel leven voor je.
@Anoniempje3 ik heb een super slechte thuissitiuatie ik woon bij mijn mama en heb dus ook een super slechte band met haar ik kan haar niet horen of zien en haat haar gewoon super hard ii kan haar echt niet als mijn mama zien voor mij is ze een onbekende vrouw ze is drank en rookverslaafd er is altijd veel geroep en getier thuis en dit ben ik echt beu ze heeft mij en men zus ook al heel veel pijn gedaan dus dit kan je gewoon geen mama noemen ze verdient het gewoon niet om kinderen te hebben en ja ik ga naar een psychologe maar nu door de corona maatregelen kan ik haar nu ook niet zien we doen nu wel in de plaats een videogesprek met elkaar maar dit s jammer genoeg niet het zelfde he ik ga zo kapot vanbinnen het is echt niet meer leuk zo
@Iemand-niemand ik hoor mijn papa via whatsupp we sturen soms met elkaar en soms komt hij ook eens naar belgie maar zie hem niet veel en dat is wel jammer maar met mijn papa en stiefmama heb ik wel een goeie band en mijn ouders zijn gescheiden vanaf ik een paar maanden oud was maar mama heeft lang niet achter mij en men zus gekeken maar gelukkig hebben papa en stiefmama altijd goed voor ons blijven zorgen anders zaten we wss in eeb pleeggezin of instelling btw ik vind het ook heel erg wat jij allemaal hebt mee gemaakt ik leef met je mee! 
Hey,
Heb je hobby's?
Misschien helpt het om nu zoveel leuks te doen als dat je voor jezelf kunt regelen.
Misschien hou je wel heel erg van al je woede en frustratie eruit fietsen of rennen.
Of vind je het wel heel leuk om muziek te luisteren ergens buiten in een veld, helemaal alleen.
Heb je je psygoloog al verteld hoe je je momenteel voelt?
Als je het fijn vind om met haar te praten, kan je misschien wat vaker met haar praten. Voor de afleiding en opluchting.
Ze zal vast, als ze weet hoe je je voelt, heel veel begrip voor je hebben en zoveel mogelijk voor je willen doen.
Als ik nu nog iets voor je kan betekenen vannaf hier kan je dat altijd zeggen.
Blijf ervoor gaan, hoe moeilijk het ook voor je is.
Sterkte,
Xx
Lieve Jelle,
Zelf heb ik niet zoon heftig verhaal als jou maar ik wil je wel zeggen dat er genoeg mensen op deze wereld zijn die jou met alle liefde willen helpen met deze situatie. Je kan bijvoorbeeld bellen of chatten met de mensen van de kinder telefoon. Die kunnen je dan helpen hoe je het makkelijkste aan professionele hulp kan komen. Als je dit een te grote stap vind zoek iemand in je omgeving die je vertrouwd hij of zij zal je helpen . Dus geef Niet op je komt hier als je beste van je zelf uit. En echt waar ook de mensen in je omgeving hebben je lief ook al (denk je van niet .)
Dus geef niet op jij overwint dit 
En is er geen manier om bij je vader te kunnen wonen ? Aangezien je je daar wel fijn bij voelt
@Anoniempje3 nee ik heb geen hobby's vroeger had ik wel veel hobby's maar vanaf ik depressief ben beginnen te worden is dit allemaal verandert ik ga wel veel wandelen en fietsen en ik doe ook aan fitness omdat dit goed is voor je conditie en om je gedachten wat te kunnen verzetten en ja mijn psychologe weet ook al hoe slecht het met mij gaat ze maakt zich ook wel heel erg zorgen om mij maar alles wat ik zeg meen ik ook echt men psychologe heeft al veel dingen voor gesteld naar mij om te gaan doen maar ik heb die vaak af gewezen en dit gewoon omdat ik echt in niks meer kan geloven.
@Anoniemer is lief van jou maar ik heb echt geen hoop meer in het leven en kan echt in niks meer geloven en dat spijt mij echt en bij papa gaan wonen is geen goed idee ook al kom ik wel goed overeen met hem en mijn stiefmama maar mijn plaats is daar gewoon niet!
Hey,
Kan je niet wat vaker met haar even bellen? Gewoon even kletsen en zeggen wat er allemaal gebeurd. Het is denk ik verstandig om een beetje naar haar te luisteren. Probeer dingen in stapjes de doen, dan valt het meestal wel mee.
Er is vast wel iets waar je lang mee bezig kan zijn, toch? Misschien iets kleins zoals iets in elkaar knutselen met heel veel details (kost heel veel tijd en concentratie), wie weet ga je daar goed op. Probeer iets te vinder waar je je mee kan vermaken.
Ik denk dat het verstandig is om lekker veel te wandelen, fietsen en fitnessen. Bij lichamelijk inspanning komt er endorfine vrij. Dit stofje zorgt ervoor dat je je tijdelijk wat beter voelt.
Kan je iets gaan vinden waar je lang mee bezig kunt zijn?
Xx
Hey Jelle
Gezien de ernst van je depressie en je slechte thuissituatie, lijkt het me nuttig om zo snel mogelijk contact op te nemen met de huisarts of met je psycholoog. Ik denk namelijk dat een opname in een instelling je goed zou doen. Op die manier ben je even weg van thuis, en kan je je richten op aan jezelf werken. Onthoud ook goed dat je altijd bij 113 terecht kan.
Gr. Kenshin
Beste Jelle,
Ik ben een jongen van 18 en heb 3 jaar lang in een lastige situatie gezeten (tot mijn 16e) , ik kon naar niemand toe werd mishandeld en gepest. toen ging ik praten met mensen van de kindertelefoon, ze behandelen je echt goed en weten waar ze over praten. Dit is het beste wat ik ooit in mijn leven heb gedaan: praten, ook al ken je niemand die je vertrouwt deze mensen staan voor je klaar en zullen er alles aan doen om je te helpen. maak er asjeblieft geen einde aan. ook al denk je dat het niet te redden valt, het komt altijd goed, hoe diep je ook zit, je komt er bovenop. ik heb nu een bijbaantje en genoeg vrienden en mensen die van me houden om hoe ik ben. ik beloof je, ooit komt het allemaal goed.
Groetjes,
Joran
