Skip to main content

Hi

ik ben een meisje van 16 en zit thuis in een kutsituatie. ik weet dat ik er wat aan zou moeten doen ik weet dat ik hulp zou moeten krijgen maar ik kan/durf/wil het niet. er word best wel makkelijk gezegd: ga met iemand praten enzo. maar ik moet steeds denken aan alles wat er dan kan gaan gebeuren en daar ga ik dan ook super ongelukkig van worden. Ik heb er al paar x over gepraat bij de kindertelefoon, ook wel eens gechat met fier en veilig thuis dus ik weet wel een beetje wat ik zou kunnen verwachten als ik echt zou gaan praten en dat wil ik dus echt niet. maar steeds weer krijg ik te horen dat ik hulp moet zoeken en met iemand praten en daardoor voel ik me steeds slechter want ik heb nu niet alleen het gevoel dat ik een mega loser ben maar ook dat het mn eigen schuld is dat deze situatie blijft bestaan. soms denk ik dat het makkelijker is om voor ene trein te springen, maar als ik dat zeg zegt iedereen: dat is ook geen oplossing. de enige die dit kan veranderen ben jijzelf zei iemand een keer tegen me. ik weet het maar het is zo moeilijk ….

ik wou het gewoon ff kwijt en ik hoop niet dat jullie ook gaan zeggen dat ik gewoon moet gaan praten met iemand want dat weet ik dus!

 

Hey daar!

Wat onwijs vervelend om lezen dat je zó met dingen zit. Probeer als je er aan denkt ergens anders te denken door muziek te luisteren, een rondje te wandelen, of iets anders te doen wat je helpt.

Tóch kan het wel goed zijn om erover te praten.

Stichting 113 is 24/7 bereikbaar als je worstelt met suïcidale gedachten. (0800-0113)

Hou je sterk, ik ben supertrots op je. Groetjes!

 


Hoi, 

Ik snap wat je bedoelt, ik praat ook liever niet over mijn problemen. En ik ben ook wel klaar met het antwoord dat hulp zoeken de beste oplossing is terwijl je dat eigenlijk gewoon niet wilt. Maar onthoud dat het niet jouw schuld is dat je in die situatie zit. Het is moeilijk om ermee om te gaan maar jij bent nog jong, je hoort er niet mee om te hoeven gaan als het thuis slecht gaat.

Voor de trein springen is zeker makkelijker maar waarom zou je je leven zo vroeg eindigen? mijn leven is een bepaalde tijd ook heel kut geweest maar uiteindelijk groei je eruit/kan je uit huis of ben je op een punt gekomen dat je wel tegen mensen durft te praten en het zou zonde zijn als je daar niet kan komen omdat je je leven hebt geeindigd.

En ik snap dat het nu moeilijk is, dat je niet weet wat je moet doen, dat jij de enige bent die iets kan veranderen en dat je gewoon verstijfd bent als het ware. Ik kan nu wel gaan zeggen dat je met iemand moet gaan praten maar dat zou ik mezelf ook niet als advies geven. Ik weet niet wat jouw thuissituatie is maar misschien zou je kunnen vragen of je tijdelijk bij een vriend of vriendin of familielid kan gaan wonen maar dan aan hun vraagt geen vragen te stellen? Dan heb je de tijd om in een rustigere omgeving na te denken en te ontspannen en misschien dat je dan wel met iemand wilt praten erover.

Ik hoop dat dit je misschien helpt! veel sterkte en hou vol.


hey heyy,

Wat naar voor je dat je je zo voelt. Ik snap heel goed wat je bedoelt ik hebhet zelf ook gehad. Het beste wat je kan doen is eerst alles dat in je hoofd zit opschrijven dan kan je er beter over nadenken en dan heeft je hoofd ook rust. Ook zou je het met een vertrouwens persoon op school of met je ouders kunnen bespreken en dan samen met iemand die je vertrouwd. je hoeft het niet alleen te doen he 🙂 en het is al heel knap van je dat je dit deelt. Je klinkt als een heel lief en sterk persoon. Ik weet zeker dat je het kan en dat het goed komt. 

 

liefs mij :))


Hey. Je zecht dat je het moeilijk vind om er over te praten. Je kan ook een QR code maken en daarin typen wat je wil vertellen. Geef die dan aan je ouders.


Reageer