Skip to main content

Ik ga nu naar therapie for ongeveer 4 weken en ik heb de therapist nog niks echt verteld, ik ben bang om haar te vertelen hoe ik me echt voel en ik weet niet eens echt waarom. Ik wil gewoon niet weer als gek gezien worden en ik wil ook mijn ouders niet meer bezorgd maken dan dat ze al zijn. Maar ik heb het gevoel dat als ik niks zeg ga ik ergeren dingen tegen mijzelf doen. Is het niet raar als ik nu opeens uit het niks het wel tegen haar vertel? Ik weet niet eens zeker of ik haar vetrouw.…

Heeft iemand hier een tip voor mij?

De groeten, Remus

Hey Remus, in principe heeft een therapeut geheimhoudingsplicht! Daar zijn wel uitzonderingen op namelijk als je jezelf (sh,zm) of anderen in gevaar brengt wordt dit wel verteld. Verder een trauma of iets kan je wel vertellen, disclaimer ze gaan er heel erg op in en vragen wel waarom je het niet verteld aan je ouders. Pas als het trauma echt in de weg gaat staan bij de behandeling wordt er overlegd samen met jou over wat er verteld gaat worden, maar ze zullen het nooit zomaar vertellen! Misschien is het fijn om te weten dat een therapeut jou nooit raar gaat vinden, ze hebben vaak al langer ervaring met mensen met gelijke probleem en kijken nergens meer raar van op. Je bent dus geen gek! Ik zou goed bedenken wat je precies wilt zeggen en hoe, maar het wel doen! Een therapeut kan je pas echt goed helpen als je eerlijk bent. Succes! Laat het weten als je nog vragen hebt :)


Ben ook naar therapie geweest, ik vond het ook heel moelijk om dingen te vertellen. 

Maar het is gewoon goed om het te doen, ook las je bang bent. Ze zullen je niet raar vinden.

Daar zijn ze therapist voor. 

 


Reageer