Misschien door gewoontes daar...? Ik weet echt niks van Bonaire trouwens of door de mensen waarmee je omgaat? Of misschien omdat je daar nog moet wennen? 

Hoi!

Je moet jezelf afvragen of deze verandering positief of negatief is. Het lijkt voor mij alsof deze verandering erg positief is, dus waarom is het dan erg? Je groeit gewoon op, dat is heel normaal. Het is ook normaal dat je gewoontes dan veranderen. Niks om je druk om te maken dus.

x

Hallo Tessa,

ik denk inderdaad dat de belangrijkste vraag is wat je er zelf van vind. Hoe voel je je er zelf bij en vind je ook dat deze volwassen versie van Tessa voor nu beter bij je past?
Of heb je de kinderlijke vorm van Tessa, inclusief luiers en huilbuien, naar de achtergrond gedwongen misschien. Om misschien beter met de verandering om te kunnen gaan of beter als normale ‘15 jarige’ in een patroon te passen? Ik weet het niet, ik heb vroeger met de scheiding van mijn ouders ook heel erg het gevoel gehad snel volwassen te moeten worden. Gedwongen eigenlijk door de situatie.

Inmiddels mis ik af en toe de kleine onvolwassen versie van mezelf en heb er geen probleem mee die kant nog te laten zien. Hoe is dat bij jou? Ik denk dat je alles inclusief luiers niet erg vond en misschien ook een manier was om met stres enzo om te gaan of niet?

Ik hoop van je te horen! Dat mensen veranderen wanneer hun leven veranderd is natuurlijk niet raar!

Het enigste wat ik wel weet is van me zelf dat ik op Bonaire een stuk zelfstandiger ben geworden ik heb nu in ieder geval 3 gerechten wat ik kan koken. Dat moet overigens ook wel dat koken want me moeder is die drie dagen pas laat weer van haar werk daar dus moet ik het voorbereiden voor me broertje en zusje. Ik ben er wel een beetje trots op dat ik het kan ik denk dat ik Nederland niet verder was gekomen dan een pak kant-en-klare pannenkoeken met een pot chocolade pasta. Daarbij is misschien die volwassenheid ook wel gekomen door de nieuwe school kijk in Nederland wisten al me vriendinnen dat ik luiers nog steeds droeg en dat ik behoorlijk verwend kon overkomen. Alleen op Bonaire op deze nieuwe school leek het mij totaal al niet handig om luiers te gaan dragen misschien dat ik ook wel een beetje bang ben om uitgelachen te worden hoe kom je in vredesnaam over bij die meiden waar ik nu bij in de klas zit. Misschien is het luiers dragen en het zo verwend reageren wel gekomen omdat toen ik 7 was bijna ben aangereden door een vrachtwagen toen ik op straat lag te zonnen. Dat heeft best veel impact op me gemaakt en heeft er ook voor gezorgd dat ik een angst heb ontwikkeld voor vrachtwagens. En ik merkte wel dat als ik luiers droeg me zelf tien keer veiliger voelde en ik heb bijna een jaar lang zoveel vriendinnetjes gehad toen op school die het zo zielig vonden dat ik bijna was aangereden door een vrachtwagen. Ik merk wel dat ik op Bonaire een nieuwe start gewoon heb moeten maken ik wou als eerst ook totaal niet weg maar ik had ook geen zin om bij me zus te gaan wonen. 

Ik moet er wel behoorlijk wennen en nu nog steeds ik heb al wel een paar vrienden en jonge ontmoet. En ik denk dat het wennen nog wel heel lang gaat duren als ik nu vriendin uit Nederland wil bellen moet je altijd rekening houden met het tijdsverschil.