Hee allemaal,
Ik kan na gisteren echt niet meer.
Eerst had ik een gesprek op school met mijn ouders. Daar kregen ze te horen dat ik mezelf weer heb gesneden en dat ik nogal in de knoop zit. Het is nu de bedoeling dat ik naar een psycholoog ga, ik vind het doodeng. Maar het is wel het beste.
Mijn vriendin heeft me de afgelopen 1.5 jaar heel veel geholpen. Zoveel dat ze er zelf aan onderdoor is gegaan. Dat stuurde ze me gisteren. Ze vond dat het haar schuld was dat ik was teruggevallen. Wat helemaal niet waar is. Ze wilde me zo graag begrijpen dat ze zichzelf meerdere keren heeft gesneden. Maar ze begreep me alsnog niet (gelukkig). Ze zat zo diep door mij en ik heb dat niet eens gezien.
Ik heb gisteravond echt op het punt gestaan om zelfmoord te plegen, ik vergeef mezelf nooit dat mijn beste vriendin zo diep zat door mij, en ik had het niet eens door. Ik heb haar kapot gemaakt. Het is mijn schuld dat zij zichzelf heeft gesneden. Het is mijn schuld dat ze het leven op een bepaald punt nauwelijks meer zag zitten. Dat schuld gevoel maakt me gek.
Ik weet echt niet hoe ik hier mee om moet gaan, ze betekend zo ontzettend veel voor mij en ik had gewoon niet door dat ze het niet trok. Ik ben echt helemaal kapot, gesloopt, ik vind dit zo erg.....
Ik heb zo verschrikkelijk veel spijt,
ik ben het eigenlijk niet meer waard om te leven. Niet na wat ik haar heb aangedaan.
Xxjee
Bladzijde 1 / 6
Beste Xxjee,
Zo te lezen heb je het erg moeilijk.
Het is goed dat je over de zelfmoord- en andere gedachtes in gesprek wilt gaan, want dit zijn geen dingen waar je alleen mee moet zitten.
Als je hierover wilt praten kun je elke dag tussen 11:00 en 21:00 bellen (0800-0432) of chatten met De Kindertelefoon, www.kindertelefoon.nl.
Je bent ook welkom om te bellen (0900-0113) of chatten (www.113.nl) met 113 Zelfmoordpreventie. Zij zijn gespecialiseerd in het praten over zelfmoord en zijn dag en nacht bereikbaar. Je kunt bij hen ook gratis een online therapie volgen: dan spreek je meerdere keren met dezelfde psycholoog en je blijft nog steeds anoniem.
We hopen dat je hiervoor de juiste hulp vindt.
Hartelijke groet en veel sterkte!
Evi
De Kindertelefoon
Zo te lezen heb je het erg moeilijk.
Het is goed dat je over de zelfmoord- en andere gedachtes in gesprek wilt gaan, want dit zijn geen dingen waar je alleen mee moet zitten.
Als je hierover wilt praten kun je elke dag tussen 11:00 en 21:00 bellen (0800-0432) of chatten met De Kindertelefoon, www.kindertelefoon.nl.
Je bent ook welkom om te bellen (0900-0113) of chatten (www.113.nl) met 113 Zelfmoordpreventie. Zij zijn gespecialiseerd in het praten over zelfmoord en zijn dag en nacht bereikbaar. Je kunt bij hen ook gratis een online therapie volgen: dan spreek je meerdere keren met dezelfde psycholoog en je blijft nog steeds anoniem.
We hopen dat je hiervoor de juiste hulp vindt.
Hartelijke groet en veel sterkte!
Evi
De Kindertelefoon
hey,
ik voel me gelukkig wel weer iets beter.
zelfmoord is niet de optie, dat weet ik zelf gelukkig ook wel.
maar het schuldgevoel blijft, het is mijn schuld. En dat komt hard binnen.
heeft iemand misschien tips hoe ik hier een gesprek over kan beginnen met mijn vriendin?
Xxjee
ik voel me gelukkig wel weer iets beter.
zelfmoord is niet de optie, dat weet ik zelf gelukkig ook wel.
maar het schuldgevoel blijft, het is mijn schuld. En dat komt hard binnen.
heeft iemand misschien tips hoe ik hier een gesprek over kan beginnen met mijn vriendin?
Xxjee
hoi
fijn dat je je al iets beter voelt.
ik heb 5 keer met een teskt klaar gestaan en dan klikte ik het weer perongelijk weg omdat ik een appje kreeg. en na de 5de keer wist ik niet meer wat ik wouw typen...
ik snap dat je denkt dat het jou schuld is maar dat is niet helemaal waar. ik heb het op 3 manieren mee gemaakt.
1. mijn broer was (is) zwaar depressief en ik liet me helemaal mee slepen. na dat ik ook depressief was. heb ik het helemaal om gegooid ik ben me af gaan sluiten voor gevoelens en mentale pijn van hem. waardoor ik me beter voelde.
zij had ook kunnen kiezen jou te steunen en niet uit te testen hoe het zou voelen. ik kan het je vertellen ja kan elkaars pijn (bijna) niet begrijpen.
2. een vriendin en ik wsren allebei lichtjes depresief toen we elkaar ontmoete. we hebben elkaar per ongeluk eerst die put mee in ge trokken en toen hielpen we elkaar er uit nou ja tot het randje. het laatste stukje moesten we zelf doen. is bij mij niet gelukt.
3. een vriend laat zich zo mee slepen door mij. als ik nu zou besluiten er me te stoppen en hij komt er achter dat ik er niet meer ben stopt hij onmiddellijk. ja ik voel me ook schuldig. komt vooral door dat ik geen hulp heb gezocht. en nu net niet op de bodum zit. ik heb sinds kort hulp voor hem. ja klinkt vaag maar het is zo. ik wil hem laten leven dus dan mag ik ook niet dood. 'ik leef voor hem' zeg ik altijd.
ja gewoon beginnen. er is niet een goed begin over zoon moeilijk onderwerp.
ik hoop dat je hier wat aan hebt
groetjes
bella
fijn dat je je al iets beter voelt.
ik heb 5 keer met een teskt klaar gestaan en dan klikte ik het weer perongelijk weg omdat ik een appje kreeg. en na de 5de keer wist ik niet meer wat ik wouw typen...
maar het schuldgevoel blijft, het is mijn schuld. En dat komt hard binnen.
ik snap dat je denkt dat het jou schuld is maar dat is niet helemaal waar. ik heb het op 3 manieren mee gemaakt.
1. mijn broer was (is) zwaar depressief en ik liet me helemaal mee slepen. na dat ik ook depressief was. heb ik het helemaal om gegooid ik ben me af gaan sluiten voor gevoelens en mentale pijn van hem. waardoor ik me beter voelde.
zij had ook kunnen kiezen jou te steunen en niet uit te testen hoe het zou voelen. ik kan het je vertellen ja kan elkaars pijn (bijna) niet begrijpen.
2. een vriendin en ik wsren allebei lichtjes depresief toen we elkaar ontmoete. we hebben elkaar per ongeluk eerst die put mee in ge trokken en toen hielpen we elkaar er uit nou ja tot het randje. het laatste stukje moesten we zelf doen. is bij mij niet gelukt.
3. een vriend laat zich zo mee slepen door mij. als ik nu zou besluiten er me te stoppen en hij komt er achter dat ik er niet meer ben stopt hij onmiddellijk. ja ik voel me ook schuldig. komt vooral door dat ik geen hulp heb gezocht. en nu net niet op de bodum zit. ik heb sinds kort hulp voor hem. ja klinkt vaag maar het is zo. ik wil hem laten leven dus dan mag ik ook niet dood. 'ik leef voor hem' zeg ik altijd.
heeft iemand misschien tips hoe ik hier een gesprek over kan beginnen met mijn vriendin?
ja gewoon beginnen. er is niet een goed begin over zoon moeilijk onderwerp.
ik hoop dat je hier wat aan hebt
groetjes
bella
Hoi,
Ik schrok wel echt van het gedeelte waarin je vertelt dat je op het punt stond om zelfmoord te plegen. Daarom wil ik daar ook mee beginnen.
Je vindt dat je vriendin zo diep zat door jou. Je kan jezelf dit niet vergeven. Ik kan je 1 ding vertellen: als je zelfmoord zou plegen, dàn help je je vriendin de afgrond in! Wat er ook gebeurt, zelfmoord is niet het antwoord!
Je schrijft dat jouw situatie je vriendin te veel is geworden. Ze heeft het daar heel moeilijk mee (gehad). Zo moeilijk, dat ze zich heel slecht is gaan voelen en zichzelf is gaan snijden, in een poging jou beter te begrijpen.
Ik snap dat jij denkt dat dit jouw schuld is, maar geloof me, dat is het niet.
Jij kan er niks aan doen dat je vriendin zo reageerde op de situatie! Dat is iets wat niet te voorspellen valt. Daarbij is het niet jouw verantwoordelijkheid om de grenzen van je vriendin te bewaken. Het is aan haar om aan te geven wanneer het te veel wordt.
En dat je niet hebt gezien dat het slecht met haar gaat, valt ook volledig te begrijpen. Als het slecht met je gaat, consumeert dat je. Daar kun je niks aan doen. Dat moet je jezelf dus ook niet verwijten. Dat je het niet zag, is niet egoïstisch, niet jouw schuld en niet jouw verantwoordelijkheid.
Je bent het wel waard om te leven en ik weet zeker dat jouw vriendin dat ook zo ziet. Dat ze ontzettend veel om je geeft en dat ze alleen maar wil dat je gelukkig bent!
Ik hoop dat je hier iets van meeneemt! Ik wil je echt op je hart drukken, dat het niet jouw schuld is!
Probeer dit gevoel niet bij je te houden. Probeer het met iemand te delen, op te schrijven of op een andere manier te uiten.
Groetjes Pin
Ik schrok wel echt van het gedeelte waarin je vertelt dat je op het punt stond om zelfmoord te plegen. Daarom wil ik daar ook mee beginnen.
Je vindt dat je vriendin zo diep zat door jou. Je kan jezelf dit niet vergeven. Ik kan je 1 ding vertellen: als je zelfmoord zou plegen, dàn help je je vriendin de afgrond in! Wat er ook gebeurt, zelfmoord is niet het antwoord!
Je schrijft dat jouw situatie je vriendin te veel is geworden. Ze heeft het daar heel moeilijk mee (gehad). Zo moeilijk, dat ze zich heel slecht is gaan voelen en zichzelf is gaan snijden, in een poging jou beter te begrijpen.
Ik snap dat jij denkt dat dit jouw schuld is, maar geloof me, dat is het niet.
Jij kan er niks aan doen dat je vriendin zo reageerde op de situatie! Dat is iets wat niet te voorspellen valt. Daarbij is het niet jouw verantwoordelijkheid om de grenzen van je vriendin te bewaken. Het is aan haar om aan te geven wanneer het te veel wordt.
En dat je niet hebt gezien dat het slecht met haar gaat, valt ook volledig te begrijpen. Als het slecht met je gaat, consumeert dat je. Daar kun je niks aan doen. Dat moet je jezelf dus ook niet verwijten. Dat je het niet zag, is niet egoïstisch, niet jouw schuld en niet jouw verantwoordelijkheid.
Je bent het wel waard om te leven en ik weet zeker dat jouw vriendin dat ook zo ziet. Dat ze ontzettend veel om je geeft en dat ze alleen maar wil dat je gelukkig bent!
Ik hoop dat je hier iets van meeneemt! Ik wil je echt op je hart drukken, dat het niet jouw schuld is!
Probeer dit gevoel niet bij je te houden. Probeer het met iemand te delen, op te schrijven of op een andere manier te uiten.
Groetjes Pin
Ik kan je 1 ding vertellen: als je zelfmoord zou plegen, dàn help je je vriendin de afgrond in!
Dat was ook het enige dat me nog tegenhield. Ik ben er nu wel weer iets rustiger onder. Maar het blijft moeilijk
Ik snap dat jij denkt dat dit jouw schuld is, maar geloof me, dat is het niet.
Zo voelt het wel. Als ik niet alles bij haar had neergelegd, was er niks gebeurd. Dan was ze gwn oke geweest.
Dat je het niet zag, is niet egoïstisch, niet jouw schuld en niet jouw verantwoordelijkheid.
Mijn vriendin noemde me letterlijk egoïstisch. Maar je hebt wel gelijk.
Gisteravond trok ik het niet meer, ik heb mezelf weer gesneden. Ik voel me zo'n mislukkeling. Ik heb maar niks tegen mn vriendin gezegd. Doe trekt get anders niet.
Xxjee
Hoi,
Dan was ze gwn oke geweest. Dat "wat alsen" moet je niet doen. Dat brengt je helemaal nergens. Als jij haar niet had getriggerd, had iets anders dat ook kunnen doen. Depressie is deels ook genetisch, of je er wel of geen aanleg voor hebt. Je vriendin heeft er waarschijnlijk aanleg voor, net als jij. Daar kun jij niets aan doen.
Je vriendin noemde je wel egoïstisch, maar jij weet dat dat niet zo is. Fijn! :)
Je bent geen mislukkeling en ook niet als je jezelf snijdt. Snijden is een copingsmechanisme voor jou. Wellicht ook een verslaving. Je kan niet van de een op de andere dag stoppen met snijden. Dat is ook niet reëel om van jezelf te verwachten.
Het lijkt me inderdaad wel verstandig om nu te stoppen met het inlichten van je vriendin, wanneer het slecht met je gaat. Ik hoop wel dat jullie nog over andere dingen contact kunnen hebben.
Gr. Pin
Je vriendin noemde je wel egoïstisch, maar jij weet dat dat niet zo is. Fijn! :)
Je bent geen mislukkeling en ook niet als je jezelf snijdt. Snijden is een copingsmechanisme voor jou. Wellicht ook een verslaving. Je kan niet van de een op de andere dag stoppen met snijden. Dat is ook niet reëel om van jezelf te verwachten.
Het lijkt me inderdaad wel verstandig om nu te stoppen met het inlichten van je vriendin, wanneer het slecht met je gaat. Ik hoop wel dat jullie nog over andere dingen contact kunnen hebben.
Gr. Pin
Hi Xxjee
Wat naar dat de situatie zo gelopen is. Niet fijn dat zowel je vriendin als jij het moeilijk hebben. Hoewel ik begrijp waar je schuldgevoel vandaan komt, vind ik het onterecht.
Je vriendin wilde je helpen, en lijkt daarbij haar eigen welbevinden uit het oog verloren te zijn. Het is jammer dat het zo gelopen is, maar jij bent hier niet schuldig aan. Jij was slechts betrokken in de situatie.
Ik ben blij om te horen dat je je inmiddels rustiger voelt. Staat er al een afspraak gepland met de psycholoog? Ik kan me voorstellen dat je dit eng vindt, maar het lijkt me goed om met iemand te praten over wat er gebeurd is.
Groetjes
Kenshin
Wat naar dat de situatie zo gelopen is. Niet fijn dat zowel je vriendin als jij het moeilijk hebben. Hoewel ik begrijp waar je schuldgevoel vandaan komt, vind ik het onterecht.
Je vriendin wilde je helpen, en lijkt daarbij haar eigen welbevinden uit het oog verloren te zijn. Het is jammer dat het zo gelopen is, maar jij bent hier niet schuldig aan. Jij was slechts betrokken in de situatie.
Ik ben blij om te horen dat je je inmiddels rustiger voelt. Staat er al een afspraak gepland met de psycholoog? Ik kan me voorstellen dat je dit eng vindt, maar het lijkt me goed om met iemand te praten over wat er gebeurd is.
Groetjes
Kenshin
Ik heb nog een doorverwijzing nodig van de huisarts. Daar ga ik deze week heen.
Ik heb nog nooit alles van mij aan iemand verteld, dus ik vind het idd heel eng.
Maar het gaat al 2 jaar niet goed met me, dus ik moet mn angst overwinnen in de hoop dat het gaat helpen.
Xxjee
Hey Xxjee,
Ik wil je ongelooflijk veel sterkte en geluk toewensen! ik hoop echt dat het steeds een beetje beter met je zal gaan, en ook met je vriendin! ik denk dat het heel erg dapper is dat je erover gaat praten en ik hoop dat het je goed zal doen!
Liefs van mij!
Ik wil je ongelooflijk veel sterkte en geluk toewensen! ik hoop echt dat het steeds een beetje beter met je zal gaan, en ook met je vriendin! ik denk dat het heel erg dapper is dat je erover gaat praten en ik hoop dat het je goed zal doen!
Liefs van mij!
Ik hoop dat je huisarts je zal doorverwijzen naar een vriendelijke hulpverlener waar je je goed mee voelt. Bij die hulpverlener kan je stap voor stap vertellen waar je mee zit. Hij of zij begrijpt vast dat het spannend is om over jezelf te vertellen. Voel maar aan waar je klaar voor bent, wat je aandurft, en wat je graag wilt delen.
Gr. Kenshin
Gr. Kenshin
Hee,
Het is nu zo ongemakkelijk tussen mij en mn vriendin. Ze zegt dat alles goed is tussen ons, maar ze doet heel afstandelijk. Ik zie gwn aan haar dat het niet goed gaat. En ik voel me verantwoordelijk.
Als ik aan haar vraag hoe het met haar gaat is het enige wat ze zegt: "niet goed, maar het gaat je niks aan" en dat komt hard binnen.
Ik weet dat ik voor het grooste gedeelte de reden ben dat het niet goed gaat met haar. En dat maakt me echt kapot.
Kon ik alles maar terugdraaien.....
Het is nu zo ongemakkelijk tussen mij en mn vriendin. Ze zegt dat alles goed is tussen ons, maar ze doet heel afstandelijk. Ik zie gwn aan haar dat het niet goed gaat. En ik voel me verantwoordelijk.
Als ik aan haar vraag hoe het met haar gaat is het enige wat ze zegt: "niet goed, maar het gaat je niks aan" en dat komt hard binnen.
Ik weet dat ik voor het grooste gedeelte de reden ben dat het niet goed gaat met haar. En dat maakt me echt kapot.
Kon ik alles maar terugdraaien.....
Niet fijn dat je vriendin zo doet. Hopelijk draait ze snel bij. Is er iemand anders waarbij je terecht kan?
Gr. Kenshin
Gr. Kenshin
Niet echt, mensen in vertrouwen nemen is niet echt mijn sterkste kant. En na wat er is gebeurd durf ik dat al helemaal niet meer
Jammer dat die situatie een negatief effect op je heeft gehad. Heb je een goede band met je ouders?
Gr. Kenshin
Gr. Kenshin
Nee helaas ook niet, meestal heb ik alleen maar ruzie met mijn ouders. Dat komt omdat ze mij niet begrijpen, ze vinden dat ik me aanstel.
Hoi,
Dat afstandelijke kan aan veel dingen liggen. Bijvoorbeeld dat ze niet comfortabel is bij het spreken over haar problemen. Ook kan ze jou willen ontzien.
Het is heel lastig. Vervelend dat je het zo merkt. Ik snap dat je het graag terug wil draaien, maar dat kan helaas niet. Hopelijk lukt het jullie om te groeien en daarbij jullie vriendschap een nieuwe kans te geven :)
Gr. Pin
Dat afstandelijke kan aan veel dingen liggen. Bijvoorbeeld dat ze niet comfortabel is bij het spreken over haar problemen. Ook kan ze jou willen ontzien.
Het is heel lastig. Vervelend dat je het zo merkt. Ik snap dat je het graag terug wil draaien, maar dat kan helaas niet. Hopelijk lukt het jullie om te groeien en daarbij jullie vriendschap een nieuwe kans te geven :)
Gr. Pin
Ik hoop ook echt dat het goed komt.
Ze betekent zo ongeveer alles voor me. Ik heb wel meer vrienden maar ik ben met niemand zo close als met haar. Dus deze hele situatie is gewoon klote.
Niks gaat meer goed, ik heb constant de drang om mezelf weer te snijden. Maar ik maak er dingen alleen maar erger mee.
Als mn vriendin er achter komt dat ik mezelf weer heb gesneden wordt ze denk ik helemaal gek. Ze gaf zichzelf de schuld van mijn vorige terugval. Dus ze mag er echt niet achter komen.
Het probleem is alleen dat ik morgen gym heb, we mogen alleen een shirt met korte mouw dragen. Dus gaat ze het sowieso zien......
Xxjee
Ik hoop dat tijd de spanning tussen jullie zal helen.
Mogen jullie bij gym, meer bepaald in de winter, een sweater dragen?
Gr. Kenshin
Mogen jullie bij gym, meer bepaald in de winter, een sweater dragen?
Gr. Kenshin
Hee! Ik zit zelf ook bij een psycholoog en ik zeg je eerlijk, het is vreselijk! Waarschijnlijk niet voor jou omdat ze al weten dat je zelfmoord wilt plegen bij mij is dat njet het geval en ik durf het niet te vertellen, ik hoop dat jij dat wel durft en doe dat zeker bij de psycholoog die kan jou namelijk heel goed helpen!
Hee @mijnproblemen1
Niemand weet dat ik zelfmoord wil plegen.
Ik moet naar een psycholoog omdat ik een negatief zelfbeeld heb. En daardoor snijd ik mezelf, heb ik paniekaanvallen en verlatingsangst.
Xxjee
Niemand weet dat ik zelfmoord wil plegen.
Ik moet naar een psycholoog omdat ik een negatief zelfbeeld heb. En daardoor snijd ik mezelf, heb ik paniekaanvallen en verlatingsangst.
Xxjee
Hoe meer een hulpverlener van je weet, hoe doeltreffender ze je zullen kunnen helpen. Ik stel voor dat je bij het eerste gesprek bij de psycholoog aanvoelt of je je goed bij hem of haar voelt. Vervolgens kan je stap voor stap vertellen wat er in je omgaat.
Gr. Kenshin
Gr. Kenshin
hee @Kenshin
Ik heb alleen het probleem dat ik heel moeilijk kan praten over mijn problemen, helemaal als ik de persoon niet goed ken. Maar ik weet dat ik me daar gewoon overheen moet zetten. Het is alleen zo lastig....
Ik ben vandaag naar mn mentor geweest omdat ik me nogal veel zorgen maakte over mijn vriendin. Ze wil niet met me praten over hoe het met haar gaat, maar ik weet zeker dat het niet goed gaat. Dus ik maak me echt zorgen. Mijn mentor gaat een gesprek met haar aan, gelukkig.
Toen zelfs mn mentor recht in mn gezicht zei dat het mijn schuld is dat mijn vriendin zich zo voelt, trok ik het echt bijna niet meer. Ben na het gesprek weggegaan van school. Ik weet gewoon echt niet meer wat ik moet doen, ik heb het echt verpest. En ik vergeef mezelf dit nooit meer.
Xxjee
Ik heb alleen het probleem dat ik heel moeilijk kan praten over mijn problemen, helemaal als ik de persoon niet goed ken. Maar ik weet dat ik me daar gewoon overheen moet zetten. Het is alleen zo lastig....
Ik ben vandaag naar mn mentor geweest omdat ik me nogal veel zorgen maakte over mijn vriendin. Ze wil niet met me praten over hoe het met haar gaat, maar ik weet zeker dat het niet goed gaat. Dus ik maak me echt zorgen. Mijn mentor gaat een gesprek met haar aan, gelukkig.
Toen zelfs mn mentor recht in mn gezicht zei dat het mijn schuld is dat mijn vriendin zich zo voelt, trok ik het echt bijna niet meer. Ben na het gesprek weggegaan van school. Ik weet gewoon echt niet meer wat ik moet doen, ik heb het echt verpest. En ik vergeef mezelf dit nooit meer.
Xxjee
Hee allemaal,
Waarom kunnen dingen toch nooit een keer normaal gaan?
Ik moet morgen onverwachts geopereerd worden, dus ja dat is best wel klote. Ik was daardoor vandaag best wel gestrest. Ik moet echt mn best doen om mezelf niet weer te gaan snijden, want dan gaan ze dat sowieso zien morgen.
Tussen mij en mijn vriendin gaan dingen nog niet echt lekker, het is ongemakkelijk. Ze probeert me te ontwijken, maar wordt boos als ik met anderen omga. Dus eigenlijk verwacht ze dat ik met niemand omga en wacht tot zij weer normaal gaat doen ofzo?? Ik snap het echt niet meer. Zelf gaat ze met heel veel anderen om, maar als ik dat doe wordt ze gelijk weer boos. En als ze boos is voel ik me weer schuldig omdat het mijn schuld is dat zij zich klote voelt. Ik weet echt niet meer wat ik met deze situatie aan moet.....
Alles gaat gewoon klote, een operatie, een super ingewikkelde vriendschap en dan ook nog het onophoudelijke ruziën met mijn vader. Ik trek het zo echt niet meer.
Ergens hoop ik gewoon dat ik niet meer wakker word van de narcose, dan voelt niemand zich aangesproken dat ik er niet meer ben. Dus dan zijn er geen mensen, zoals mijn vriendin, die dan ook zelfmoord plegen. Dat is namelijk de enige reden wat mij tegenhoudt, als ik zelfmoord pleeg, gaat zij kapot en doet ze hetzelfde. En dat wil ik niet. Maar ik wil wel eindelijk RUST in mijn hoofd......
Xxjee
Waarom kunnen dingen toch nooit een keer normaal gaan?
Ik moet morgen onverwachts geopereerd worden, dus ja dat is best wel klote. Ik was daardoor vandaag best wel gestrest. Ik moet echt mn best doen om mezelf niet weer te gaan snijden, want dan gaan ze dat sowieso zien morgen.
Tussen mij en mijn vriendin gaan dingen nog niet echt lekker, het is ongemakkelijk. Ze probeert me te ontwijken, maar wordt boos als ik met anderen omga. Dus eigenlijk verwacht ze dat ik met niemand omga en wacht tot zij weer normaal gaat doen ofzo?? Ik snap het echt niet meer. Zelf gaat ze met heel veel anderen om, maar als ik dat doe wordt ze gelijk weer boos. En als ze boos is voel ik me weer schuldig omdat het mijn schuld is dat zij zich klote voelt. Ik weet echt niet meer wat ik met deze situatie aan moet.....
Alles gaat gewoon klote, een operatie, een super ingewikkelde vriendschap en dan ook nog het onophoudelijke ruziën met mijn vader. Ik trek het zo echt niet meer.
Ergens hoop ik gewoon dat ik niet meer wakker word van de narcose, dan voelt niemand zich aangesproken dat ik er niet meer ben. Dus dan zijn er geen mensen, zoals mijn vriendin, die dan ook zelfmoord plegen. Dat is namelijk de enige reden wat mij tegenhoudt, als ik zelfmoord pleeg, gaat zij kapot en doet ze hetzelfde. En dat wil ik niet. Maar ik wil wel eindelijk RUST in mijn hoofd......
Xxjee
Hey,
Wow, wat heftig dat je zo plotseling geopereerd moet worden! Ik hoop dat het allemaal goed gaat!
Wat lastig dat de situatie met je vriendin zo ingewikkeld is nu. Denk je dat je het hier met haar over kan hebben of denk je dat ze dat niet goed oppakt?
Ik denk wel dat het moet kunnen om met anderen om te gaan. Daar heb jij ook zeker recht op.
Waarom heb je ruzie met je vader?
Heb je inmiddels al met iemand gesproken over deze dingen?
Gr. Pin
Wow, wat heftig dat je zo plotseling geopereerd moet worden! Ik hoop dat het allemaal goed gaat!
Wat lastig dat de situatie met je vriendin zo ingewikkeld is nu. Denk je dat je het hier met haar over kan hebben of denk je dat ze dat niet goed oppakt?
Ik denk wel dat het moet kunnen om met anderen om te gaan. Daar heb jij ook zeker recht op.
Waarom heb je ruzie met je vader?
Heb je inmiddels al met iemand gesproken over deze dingen?
Gr. Pin
Met mijn vriendin praten werkt niet zo goed. Dan gaat ze weer zeggen dat ze helemaal in de put zit door mij, en dat schuldgevoel daarover hoeft niet nog groter te worden, dan trek ik het niet.
Mn vader reageert al zn frustraties altijd op mij af, meestal is hij onterecht boos. Ik kan ook totaal niet met hem overweg omdat hij me gwn niet begrijpt. Ik ontloop m zoveel mogelijk
Ik heb ondertussen een doorverwijzing gekregen van de huisarts. Dus over een paar weken heb ik een intake gesprek.
Xxjee
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
