Hoi,
Ik ben een jongen van 17 jaar oud. Ik kijk zo nu en fan een documentaire over seriemoordenaars/een film waarin mensen worden vermoord (redelijk cliché), en ben zelf erg bang dat ik uit mijn onbewustzijn of perongeluk iemand ooit een keer vermoord... Soms komt die gedachte zomaar in mijn hoofd en dan schrik ik achteraf dat ik die gedacht überhaupt heb!
In veel van de documentaires zie je dat veel seriemoordenaars vooraf het overwegen, en dat is precies wat ik niet doe. Ik zou nooit iemand vermoorden, maar het is meer het idee van dat je je eigen lichaam niet kunt vertrouwen omdat iedereen soms spontanisch reageert... Toen ik iemand hierover vroeg zei diegene dat hij/zij er ook wel eens over heeft nagedacht, dat hij/zij iemand uit woede per ongeluk zou doden. Alleen weet diegene dat hij/zij dat niet zou doen. Ik weet dat ook, maar toch weet je het nooit écht zeker.
Ik ben gewoon bang dat ik in een boos moment of per ongeluk mijn rationele gedachte verlies en zomaar iemand echt pijn doe... Nogmaals, ik zou dit in mijn bewustzijn/rationele gedacht NOOIT doen, echt nooit, maar ik ben er gewoon bang voor... Zeker omdat ik leer over het onbewustzijn van Freud' zijn filosofische theorie.
Ik ben empathisch, dus ik kan goed inleven in de gevoelens van anderen. Ik zie mijzelf dan ook zoiets nooit doen, maar de angst dat er toch een klein percentage kans is dat het kan is echt super eng... alsof ik mijn eigen lichaam, waar ik zelf "in zit", niet ken... Ik hoorde laatst bijv een verhaal over een man die iedereen mocht en normaal was en opeens zijn vrouw EN kinderen vermoordde.... dat ik echt denk van "scheldwoord scheldwoord hoe kan dat????". Hoe kan je so normaal lijken (en het blijkbaar dus niet zijn?) en dat iedereen normaal van je denkt en dat je na een ruzie opeens je vrouw en kinderen vermoordt? Echt bizar... dit soort verhalen doen mij dus twijfelen over de macht die ik heb over mijn lichaam, want als zo'n lijkende "normale" man dat zomaar kan doen, dan kan iedereen dat toch zomaar doen? Ik kan wel goed boos worden af en toe, maar net zo boos als ieder ander. Tijdens een boos moment heb ik nog nooit nagedacht om echt iemand pijn te doen.
Wel goed om te weten: ik zie een therapeut voor totaal andere redenen dan angst voor iemand pijn doen. Ik zie een therapeut ivm een onzekerheid die ik heb opgelopen. Misschien is het goed om dit met haar te bespreken. Ik ben zelf ervan overtuigd dat ik nooit iemand pijn zal doen, maar als je zulke verhalen van gestoorde seriemoordenaars hoort en mensen die zomaar anderen uit woede vermoorden voel ik mij erg onveilig... overal... zelfs bij mijzelf.
Ik lag net in bed en kreeg opeens een extreme angst-aanval met angst dat ik per ongeluk iets ergs zal doen in de toekomst. Ik kon moeilijk ademen, voelde mijn hoofd tingelen en was extreem ongemakkelijk... Ik was ook misselijk, en ik heb deze laatste dagen wel last van buikpijn, dus het kan ook dat het een moment van misselijkheid was waarin je dan opeens rare gedachtes krijgt. Na de "aanval" hoorde ik wel mjn maag borrelen dus het kan zeker dat mijn lichaam zich voorbereidt om over te geven maar dat net niet hoeft te doen. Zo herinner ik mij dat ik een keer vroeger toen nét voordat ik moest overgeven ik allemaal stippen zag op de muur en ook precies zo'n extreem ongemakkelijk en onfijn gevoel met tintelingen kreeg over mijn lichaam en hoofd... Dus óf de aanval was de buikpijn, óf het was dat ik zo veel over iemand perongeluk pijn doen heb gepijnst (wat ik deed) dat ik er een angst aanval van kreeg... is dat mogelijk? Graag deze vraag beantwoorden.
Kortom, ik vind het TOTAAL geen leuke gedachte om te hebben omdat het voelt alsof ik geen eens veilig bij mezelf ben... al zou ik rationeel en uit spontaniteit nooit iemand pijn doen...
Ik heb diep adem gehalen en het gaat nu wel weer, maar ik ben erg geschrokken. Het voelde alsof ik buiten mijn lijf "stapte" en heeeel ongemakkelijk werd en alles voelde naar... Mijn vraag is eigenlijk: Hebben jullie ook wel eens nagedacht over dat je iemand per ongeluk/uit woede doodt en dat je daar bang voor ben?
Met vriendelijke groet,
Anoniemeboi