Wat is er gebeurd?, ik wil je best helpen, maar als je sorry zegt hebben ze je vergeven? of begrijp ik het verkeerd.
Groetjes van mij
Hi,
Ik heb dingen fout gedaan en anderen hebben mij vergeven, maar ik voel me er nog steeds slecht over omdat ik me denk ik schaam voor mijn gedrag en ik ben ook gewoon verdrietig over hoe het is gelopen. Nu wil ik dat het nooit was gebeurd, Maar ja, niemand is nog boos op me en het is allemaal ok, maar ik voel me echt slecht omdat ik het gevoel heb alsof ik alles fout doe en niemand het me vergeeft, terwijl iedereen het me vergeeft. Ik vind het heel moeilijk om te dealen met dit soort situaties…
Hopelijk is dit iets duidelijker! Sorry voor de verwarring.
Gr Cyriss
Hey! Ik herken wel wat van je gevoelens. Maar kun je er iets meer over vertellen wat er dan gebeurt is? Of vind je dat te pijnlijk? Ik heb hetzelfde gehad qua schuldgevoel en schaamte, het is te veel om dat hier te vertellen maar in mn eerste topic vertel ik dat wel. Mijn omslag begon met een flinke vernedering waarbij ik voor de ogen van veel kinderen voor straf te kijk stond. Ouderwets handjes op mn rug. Iedereen achter me aan het lachen. Tijdens die straf die ongeveer 45 min. duurde begon ik al na te denken en nam ik me voor om te stoppen met zo'n rotjoch te zijn. Ik heb me nog best lang rot gevoeld over wat ik deed en hoe ik was. Denk er soms nog wel aan en voel het nog terug. Door mezelf te verbeteren en zeg maar mijn goede kant te laten winnen en er voor anderen te zijn, leef ik mijn rotgevoel van me weg zogezegd. Ik bedoel, door nu mezelf te zijn, sociaal en mensen te helpen en respectvol te zijn, werk ik dat schuldgevoel steeds meer van me weg. Ik nam afscheid van die vervelende kant die ik had omdat ik stoer wou zijn, en werd mezelf en veel gelukkiger. Als jij ook ongeveer zoiets hebt gehad qua gevoel, kun je jezelf tijd gunnen om je 'nieuwe ik' te zijn en je herinneringen te laten slijten. Kortom door een leuke, aardige en goede persoon te zijn, gaat dat nare stukje steeds verder van je af staan! Maar goed dit is mijn ervaring en ik weet dus niet wat jouw precies plaagt maar wees nu wie je bent, je nieuwe goede ik en daarmee kun je jezelf ook vergeven na een tijdje. Gun jezelf ook die tijd. Het kan niet anders. Ik hoop dat je iets kunt met dit lange verhaal 
Liefs Tover xxx
Prachtig gezegd @Tover01 , uit je hart. Het is de goede manier idd. En @Cyris nu je zo veranderd en goed bezig bent, en dat is zo als andere mensen dat telkens tegen je zeggen, mag je jezelf ook ruimte geven om trots op jezelf te zijn hoor! Zoals Tover zegt, steeds meer positieve invloed en het schuldgevoel steeds wat minder. Gun jezelf dat!
Groetjes liefs Tartan X
Wow @Tover01 
you got it! Niks toe te voegen. Maar @Cyris wat is er dan gebeurt of kun je dat niet zeggen? Be strong, vergeef jouzelf, doe goede dingen en lieve dingen voor anderen. Zoals ze zingen "wash away your sins" 
je bent nu een good girl, blijf zo en dan vergeef en wordt trots op jouzelf!
Doby X
Hi, sorry voor dat ik pas zo laat reageer, ik had het wel veel eerder gelezen hoor!
Wat er was gebeurd is dat van mijn psycholoog mijn ouders op gesprek moesten komen omdat ik nog steeds sh deed. Mijn ouders dachten alleen dat ik daar al mee gestopt was en hebben me hard aangepakt. Ik was heel erg geschrokken en ze vertelden me ook hoe deze hele situatie impact op hun eigen leven had en hoe vaak ze dit soort dingen horen en dan niks mogen zeggen enz. Ook dat ik eigenlijk helemaal niet was gegroeid in één jaar en ik vind zelf van wel. Nou ja, hele ruzie en heftige gesprekken en toen moest ik gaan bewijzen dat ik het nu beter kon doen. Maar, oude gewoontes verander je niet zomaar. Ik heb nog een paar keer toen de “foute dingen” gedaan en mijn ouders waren daar niet blij mee. Ik voelde me zo super schuldig voor eigenlijk gewoon mezelf en wat ik mijn ouders allemaal heb aangedaan.
Heel erg bedankt voor jullie reacties, geeft een heel goed gevoel om te lezen…. :)
Groetjes,
Cyris
