Ik heb ook zoiets wat mij helpt is met iemand erover praten ik krijg zelf nu hulp van jgz of hoe dat ook heet daar door lukt het mij om steeds beter te denken
Groetjes Loeki
Heb je al gebeld met de kindertelefoon?
Heb je al gebeld met de kindertelefoon?
Ja, ik heb al eens met de kindertefoon gebeld. Ik kreeg het advies om met mijn mentor of vertrouwenspersoon te praten, maar dat was voor het voorval dat ze het tegen mijn ouders vertelden.
Hey
Ik snap helemaal wat je bedoeld met dat je de vertrouwenspersoon en je mentor niet vertrouwd. Praat niet met ze als je dat niet wil he! Is er misschien een docent of teamleider op scchool die je aardig vind en vertrouwd? Je bent nu ongeveer 14 (aangezien je in 2005 bent geboren) Ik raad je aan om hulp te zoeken. Je kan bijvoorbeeld ook naar de dokter gaan, en zeggen dat je deze problemen hebt. Omdat je nog geen 16 bent moet hij het doorvertellen aan je ouders. Maar misschien kan je het samen met je dokter vertellen? dat je dan eerst een afspraak maakt om jouw problemen uit te leggen, en dan daarna een afspraak samen met je ouders waarin hij je kan helpen om het je ouders te vertellen. het is belangrijk dat je ouders het weten, want samen met hun kan je dan hulp zoeken. Ik neem aan dat je het moeilijk vind om te praten over je gevoel. Wat mij heel erg geholpen heeft is een pmt'er (psychomotorische therapeut) dat klinkt heel ingewikkeld enzo, maar het is praktisch gezien een psycholoog met wie je niet in een saai kamertje je problemen bespreekt, maar met wie je lekker beweegt en tijdens het bewegen praat. Dan gaat het praten om de een of andere reden makkelijker. Die pmter heeft mij ook geholpen met zelfvertrouwen.
Andere manieren om dit aan je ouders te vertellen is door middel van een briefje of een appje. Dan kun je goed nadenken voor je wat zegt, en je appje helemaal schrijven hoe jij het wil en er de tijd voor nemen. Geloof me jouw ouders geloven je echt wel! Ik geef nog een tip: vertel het hele verhaal. Laat geen dingen weg die je liever niet wilt vertellen (in je vragenlijst las ik dat je jezelf soms pijn doet). Achteraf vertellen is moeilijker dan tijdens het gesprek, dan hoef je maar 1 diep en zwaar gesprek te voeren en dan voel je je echt heel erg opgelucht achteraf.
Ik heb ook nog veel meer tips hierover en over zelfvertrouwen, vrienden maken etc maar ga eerst maar met je ouders praten de rest komt echt wel vanzelf. Ook kan je voor tips met de kindertelefoon chatten natuurlijk, of googelen op internet.
als je ooit nog eens een zelfmoord poging wil plegen : niet doen, er zijn veel mensen die om je geven, ook mensen van wie je het misschien niet direct verwacht. je ouders geven om je, je klasgenoten (ookal kennen ze je niet goed misschien) je mentor, je zus, je ooms en tantes neven en nichten, ik. Je bent goed zoals je bent, niemand is perfect. Houd vol en je komt er! echt waar! Over een paar jaar kijk je terug naar deze tijd en dan ben je blij dat je bleef doorzetten en dat je er nog bent. Je bent trots op je jezelf en over de voortgang die je hebt gemaakt.
Heel veel sterkte en succes en houd me een beetje op de hoogte 
, ik wil je graag helpen waar ik dat kan
joejoe
Me
