Ik kan maar niet meer blij zijn. Ik ben altijd bang voor de domste redenen. Bang dat ik ernstig ziek ben door een klein kwaaltje, bang om flauw te vallen of omvallen en nog veel meer dingen en ik weet niet hoe ik het kan helpen. Ook douchen vind ik eng omdat ik bang ben dat ik flauw val of iets en daardoor was ik dus nog niet klaar met het uitspoelen van conditioner. Ook ben ik bang om bijvoorbeeld het konijnenhok schoon te maken omdat ik dan ook bang ben om flauw te vallen of iets, terwijl ik me bijna nooit duizelig ofz voel. Ik maak het mezelf teĀ moeilijk en laat alles eng lijken. Ik kan het niet veranderen en me gedachten er niet vanaf zetten. Hierdoor durf ik gewone dingen niet ofĀ nauwelijks meer te doen. Ookhuil ik vaak om van alles en nog wat, ookl als ik maar Ć©Ć©n dingetje van school niet begrijp. Dus ik zou het fijn vinden voor misschien wat tips of motivatie. En hoe kan ik het gesprek met iemand beginnen over wat ik allemaal voel, want ik kan maar er nooit over beginnen en heb het al heel lang voor me gehouden.Ā 
dankje
Ga naar je ouders toe, misschien weten die er wel iets over en kunnen ze erover met je praten?
Hey, anoniiemx
Wat hijĀ zegt lijkt me wel een goed idee. maar het lijkt me ook handig voor jou als je naar een psycholoog zou gaan.
Dat klinkt heel eng en de eerste keer zal ook best raar zijn maar het is waarschijnlijk de enige oplossing voor jouw probleem.
Ik weet zeker dat je het kan en dat je zoveel gelukkiger zult zijn als je een paar keer bij een psycholoog bent geweest.
Ps: Als je naar een psycholoog zou gaan hoef je het je ouders niet perse te vertellen. Je kan ook zonder je dat je ouders het weten ernaar toe gaan.
x lodido
Ik heb het ook gehad en ging vanzelf over maar mijn ouders waren wel heel aardig toen ik het zei en ze zeiden niet zo stel je niet aan zeg!
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
