Ik kan maar niet meer blij zijn. Ik ben altijd bang voor de domste redenen. Bang dat ik ernstig ziek ben door een klein kwaaltje, bang om flauw te vallen of omvallen en nog veel meer dingen en ik weet niet hoe ik het kan helpen. Ook douchen vind ik eng omdat ik bang ben dat ik flauw val of iets en daardoor was ik dus nog niet klaar met het uitspoelen van conditioner. Ook ben ik bang om bijvoorbeeld het konijnenhok schoon te maken omdat ik dan ook bang ben om flauw te vallen of iets, terwijl ik me bijna nooit duizelig ofz voel. Ik maak het mezelf te  moeilijk en laat alles eng lijken. Ik kan het niet veranderen en me gedachten er niet vanaf zetten. Hierdoor durf ik gewone dingen niet of  nauwelijks meer te doen. Ookhuil ik vaak om van alles en nog wat, ookl als ik maar één dingetje van school niet begrijp. Dus ik zou het fijn vinden voor misschien wat tips of motivatie. En hoe kan ik het gesprek met iemand beginnen over wat ik allemaal voel, want ik kan maar er nooit over beginnen en heb het al heel lang voor me gehouden.  dankje