Skip to main content
hey



ik ben een aantal dagen erachter gekomen dat ik denk dat ik hsp ben.

Ik heb het besproken met mijn mama en ze wil me wel laten testen.

Maar stel dat ik geen hsp ben dan is al dat geld weg voor niks.

Mijn mama zei ook al dat ze dacht dat ik het niet had.

Ik weet het niet meer.
Je hoeft niet te vrezen om je belachelijk te maken als je een bepaalde diagnose niet krijgt. Het is net heel verstandig om je te laten testen. Uiteraard kan het resultaat van die test uitwijzen dat je geen autisme hebt, maar wie weet staan jullie dan wel dichter bij een andere diagnose. In de medische wereld gebeurt het ook zo: uitsluiten wat je niet hebt, om uiteindelijk te ontdekken wat je wel hebt. Wanneer je ontdekt wat er aan de hand is, kunnen jullie op zoek naar een methode om daarmee om te gaan.



Het autismespectrum is zo breed, dat het zou kunnen dat je moeder niet elke vorm herkent. Moest jij autisme hebben, hoef je niet per se gelijkaardige trekjes te vertonen als je vader of broer. Aangezien je moeder van je vader en broer weet dat ze autisme hebben, zou het kunnen dat ze enkel aan hun trekjes het begrip autisme toewijst.



@Blue'ik heb een vrienden groepje van 5. 4 er van zijn autistisch en zien allemaal de zelfde details en de 5 de ziet het plaatje en de rest de details dus die woord af en toe gek'

Schitterend, zo'n vriendschap. Moet gezellig zijn 😊





Gr. Kenshin


hey kenshin



dankje voor je antwoord.



autsime is inderdaad heel breed ik weet alleen niet of sommige dingen bij autisme horen of bij hsp dus daarom zwijg ik daarover.

ik weet alleen dat ik anders ben dan andere. dat staat vast.

ik doe graag wiezen.

het is een heel leuk spel maar ik kan moeilijk keuzes maken.

de kaarten onthouden die er zijn geweest is niet do moeilijk.

waarom zijn keuzes maken zo moeilijk.

giqteren avond was ik op instagram iemand tegen gekomen die hsp is.

ik heb ergens gelezen dat mensen met hsp keuzes maken moeilijk vinden.

kan het daaraan liggen?



groetjes me
Een psycholoog zou je wegwijs kunnen maken in welke van je trekjes bij hsp en welke bij autisme zouden kunnen horen. Daarnaast kan het dat sommige trekjes, bijvoorbeeld gevoeligheid aan geluid, toegeschreven kunnen worden aan zowel autisme als hsp.



Het is helemaal ok om anders te zijn dan anderen. Leuk zelfs, zo je eigen persoonlijkheid hebben. Het zou me maar een saaie boel lijken, moest iedereen gelijkaardig zijn.



In dit artikel lees ik dat een hsp moeite kan hebben bij het maken van keuzes, omdat ze zo gevoelig zijn voor andermans welzijn. Je maakt graag een keuze die voor zowel de ander als jij mooi uitkomt, en zo'n keuze is niet altijd even simpel. Hierom zou het kunnen dat je het lastig vindt om een keuze te maken.



Gr. Kenshin
Hey



de psygoloog zou het inderdaad kunnen uitleggen. Maar ik wil het 5 seconden over vandaag hebben.

Ik ging wiezen en er waten heel veel mensen (12). Ik was tegen 17:00 gewoon op. Ik was moe. Ik heb even muziek geluisterd en daarna zijn we gestopt.

daarna zijn we gaan eten. En nu zit ik buiten met muziek op de trampoline. We kaarten niet bij mijn thuis dus ik ging de tuin maar in.

Ik vind het heel vervelend.

Ik kan nu gewoon niemand om me heen hebben.

anders word ik gewoon boos.



Wat moet ik hier aan doen.

Ik kan moeilijk zeggen : hey mensen ik denk dat ik hsp ben dus praat stil en niet door elkaar want daar word ik moe van.



Ik weet nog niet eens of ik hsp ben.
Je ging wiezen, maar was na een tijd doodop door de drukte. Yep, dat kan gebeuren. Ik denk dat je, als je omgeven bent door mensen waar je je begrepen bij voelt, absoluut kan aangeven dat je erg gevoelig bent aan drukte, en dat je daarom even een rustig momentje op de trampoline nodig hebt.



Het is allesbehalve een schande om toe te geven dat sommige dingen je wat moeilijker liggen. Iemand die onlangs bijvoorbeeld z'n enkel bezeerde kan evenwel aangeven dat activiteiten als een wandeling hem te zwaar liggen. Iemand met autisme kan prima aangeven dat het door z'n autisme kan gebeuren dat hij nu en dan dingen wat anders interpreteert. Jij, die een stuk gevoeliger lijkt, kan gerust aangeven dat je af en toe een rustmomentje nodig hebt.



Gr. Kenshin
hey



je hebt gelijk. Maar heel veel mensen denken dag het fake is en dat ik gewoon aandacht wil. Ik heb voor dat nog geen oplossing en ik wil niet dat mensen dat denken want dat is niet zo. In de voorbije berichten heb ik niks gedaan voor aandacht maar toch gaan mensen dat denken.

Ik weet niet zeker of ik hsp ben maar ik als ik getest ben geweest dan kan ik wel met zekerheid zeggen dat hsp de oorzaak is. Nu durf ik ee niet over te spreken want stel dat ik gewoon gevoelig ben maar geen hsp dan kan je niet ergens anders naartoe want je moet of autisme of hsp hebben if zijn voordat je de klas uit mag.



Dus kan je even helpen?
hey



je hoeft echt niet iets te hebben om een uit zondering te kunnen maken. je moet het gewoon alleen met je docente gespreken of dat zou kunnen dat je last van de geluiden hebt en je liever apart wilt werken om je beter te kunnen concentreren.



en je vraagt echt geen aandacht als je zegt dat je meer last van geluid hebt.



groetjes

blue
hey



je hoeft echt niet iets te hebben om een uit zondering te kunnen maken. je moet het gewoon alleen met je docente gespreken of dat zou kunnen dat je last van de geluiden hebt en je liever apart wilt werken om je beter te kunnen concentreren.



en je vraagt echt geen aandacht als je zegt dat je meer last van geluid hebt.



groetjes

blue


Hey blue



was iedereen maar zo. Leerkrachten zeggen dat ik meer sociaal miet worden omdat k geen papier kan voorleggen van dat ik hsp ben of autistisch. Klasgenoten zeggen wel dar het voor aandacht is.

Het is gewoon zo stom.

Bij ons op school moet je een papier van autisme voor kunnen leghen om in een ander lokaal te kunnen eten. Maar het is gewoon niet dat alleen autistische mensen last hebben van lawaai. Er zijn gewoon van die stomme regels die nergens op slaan. Gelukkig heb ik met die vertrouwens docent kunnen regelen dat ik in een ander lokaal mag eten.

ik kon s middags niks eten. Dus heb ik dat gezegd en ik ben in een ander lokaal mogen gaan zitten. Ii vond het heel aardig van haar.

Volgend schooljaar mag ik ook alleen zitten. Maar dat in de klas is nog niet opgelost. Ik had het al tegen mijn docent Latijn gezegd dat ik me amper kan concentreren als ik samen moet werken. Met bepaalde mensen kan ik wel samen werken omdat zij niet roepen. Zij spreken rustig. Ik had het gezegd om het begin van het vorige schooljaar. En ze zij dat ik het maar moet leren. Zolang ik geen psygologisch attest kan voor leggen kan niks op mijn school.

Het is gewoon stom.



wat kan ik hieraan doen. Ik ben heel slecht over wat k voel dus hou daar misschien rekening mee.

Groetjes
Hey, wat naar dat je schoolomgeving zo weinig begrip lijkt te tonen. Niet ok dat je struggles enkel erkend worden als je een doktersattest kan voorleggen. Hopelijk kan je toekomstige hulpverlener je hierbij helpen.



Fijn dat je docente wel begrip toont. Ik hoop dat het in het rustige lokaal beter lukt om te eten. Zou deze docente met je docente Latijn kunnen praten?



Ik stel voor dat je deze moeilijkheden bij de huisarts op tafel legt. De huisarts kan je op die manier doorverwijzen naar een hulpverlener, bijvoorbeeld een psycholoog, die je eventueel een attest kan bezorgen. Hopelijk kan je met zo'n attest op begrip van school rekenen.



Gr. Kenshin
Hey, wat naar dat je schoolomgeving zo weinig begrip lijkt te tonen. Niet ok dat je struggles enkel erkend worden als je een doktersattest kan voorleggen. Hopelijk kan je toekomstige hulpverlener je hierbij helpen.



Fijn dat je docente wel begrip toont. Ik hoop dat het in het rustige lokaal beter lukt om te eten. Zou deze docente met je docente Latijn kunnen praten?



Ik stel voor dat je deze moeilijkheden bij de huisarts op tafel legt. De huisarts kan je op die manier doorverwijzen naar een hulpverlener, bijvoorbeeld een psycholoog, die je eventueel een attest kan bezorgen. Hopelijk kan je met zo'n attest op begrip van school rekenen.



Gr. Kenshin


Hey kenshin



sorry ik zie dit bericht pas 10 uur later omdat ik in Duitsland ben met hele slecht WiFi.

Ik krijg altijd stress als ik over zo een dingen moet spreken tegen een docent.

die docente wil ik niet teveel storen met mijn problemen.

dus allesinds dat uitleggen is al heel moeilijk lat staan dan nig eens vragen of ze het wilt oplossen.

Die docent heeft al veel opgelost voor mij en ik wil haar niet te veel storen daarom.



Ergens in begin september ga ik naar de huisarts dus dan zal mujn mama het zeggen.

heb je misschien ideeën zodat ik minder stress krijg? Het eraan denken dat ik niet de energie ben helpt niet want ik zie nooit een leerkracht en een meerling samen tijdens de pauze alleen leerkracht die toetsen moeten laten maken.



gro etjes
Wanneer de huisarts je doorverwijst naar een gespecialiseerd iemand, zou het kunnen dat deze je een attest meegeeft. Dat attest kan je aan je mentor of die docente overhandigen, zodat er "officieel" geweten is dat er rekening met jou gehouden moet worden. Ik vermoed dat school vanaf dat moment meer begrip voor je zal opbrengen.



Tips tegen stress, even denken. Heb je een hobby? Een bezigheid waar je nu en dan al je aandacht op kan richten, zou je zenuwen kunnen bedaren. Daarbij kan een hobby die fysiek wat van je eist, bijvoorbeeld yoga of tai chi, een gezonde invloed hebben op je gezondheid.



Als je zenuwachtig bent, kan het helpen om die stress neer te schrijven. Je zou een schriftje of notitiemapje op je telefoon kunnen bijhouden. Daar kan je op moeilijke momenten opschrijven wat er in je omgaat. Vaak lucht schrijven op.



Weet je waar je stress aan te wijten valt?



'sorry ik zie dit bericht pas 10 uur later omdat ik in Duitsland ben met hele slecht WiFi'

Geen probleem hoor, moest je wat later antwoorden. Het is jouw topic, en jij bepaalt wanneer het je past om te antwoorden 🙂 Ben je op vakantie in Duitsland?



Gr. Kenshin
Hey kenshin



ik heb al vaak als ik stress dingen opgeschreven maar het werkt niet word dan erg boos op mezelf. Dan denk ik aan alle slechte dingen. Ik ben te dik. En ja dan word ik op iedereen boos ik weet niet waarom dat is. Ik kan ook niet uitleggen waarom. Als ik taichi ga doen zit ik met volwassenen en daar heb ik niet zo veel zin in.

Ik doe ballet en daar word ik rustig van. Maar zoals ik al eerder zei staat die muziek heel luid.



Even over vandaag.

We gingen stadjes bezoeken in Duitsland.

Ik had goed geslapen

we kwamen bij het eerste stadje aan. In de auto was het al heel deuk geweest en ik was daardoor al wat moe geworden.

In het stadje waar en dus Duits werd gesproken had ik weer iets raar.

Ik werd heel moe ik wilde naar de auto omdat ik elk gesprek wat mensen met mekaar voeren probeerde te volgen. Ik kan zoiets niet echt uitzetten.

Ik vind dat heel vervelend. Mijn ouders zijn gescheiden en ik heb aan mijn moeder gezegd dat ik denk dat ik hsp ben maar niet aan mijn papa. Ze zijn zo verschillend van mekaar dus ik vinf het moeilijk om zoiets te zeggen tegen mijn papa.



Groetjes
Als je dingen neerschrijft, word je boos op jezelf, en bij tai chi zou je les volgen ten midden van een hoop volwassenen. Hm, wat zou je dan wel kunnen helpen. Denk je dat je je gevoelens, bijvoorbeeld stress, "d'eruit" zou kunnen dansen? Dat kan op je kamer, of in de tuin.



Zou je je balletdocent kunnen vragen om de muziek wat zachter te zetten? Je zou kunnen zeggen dat je je beter kan concentreren met zachtere muziek.



Je volgde vanzelf alle gesprekken om je, en kon dat volgen niet meer stoppen. Dat klinkt vermoeiend. Had je het gevoel dat je vermoeid werd door de overvloed aan prikkels om je heen? Moest dat het geval zijn, is het verstandig om nu en dan een rustige plek, bijvoorbeeld een parkje, op te zoeken.



Je moeder weet van je vermoedens in verband met hsp, maar je vader niet. Denk je dat je het hem graag vertelt voor je naar de huisarts gaat, of wacht je liever tot je een diagnose hebt gekregen?



Ben je met je vader in Duitsland? Zo ja, lijkt het me verstandig om met hem te delen dat je nu en dan zo'n rustmomentje nodig hebt. Op die manier kan hij dat in de planning inrekenen.



Gr. Kenshin
hey



ik ken het... ik volg ook altijd elk gesprek.

het kan idd vemoeiend werken omdat het allemaal prikkels zijn. dat kan op meerdere manieren verwerkt worden in je hoofd zo dat hij niet over stroomd. ik krijg door prikkels steeds meer en meer hoofd pijn.

bij me moeder werkt het zo als bij jou ze woord er moe van.

mijn broer woord door te veel prikkels boos.

en een klas genootje woord woord er druk van. hoe meer prikkels hoe meer hij gaat bewegen en praten.

bij iedereen werkt de prikkel verwerking anders



het lijkt me verstandig om het aan je vader te vertellen want dan kan hij er rekening mee houden. als je het niet durft te vertellen app het naar hem.



groetjes

blue
Hey



dankje voor de steun



maar mijn papa is niet echt makkelijk hij heeft autisme en als ik iets zeg wat met mijzelf heeft te maken dan neemt hij het te serius op of zegt dat ik overdrijf.



Ik wacht liever tot de diagnose en dan vertel ik het hel wel.



ik hoop dat hij niet boos word dan.



Groetjes


hey



dankje dat je hebt geantwoord met jouw antwoord kan ik heel veel maar ik heb nog een klein dingetje.

ik zit namelijk op ballet ik ben bang van harde geluiden en als ik ben getest op hsp en het blijkt ik het ben hoe moet ik dan gaan zeggen dat die muziek veel te luid staat. ik wil geen aandacht trekken met hsp dus wat moet ik daarmee doen.





Fijn dat je iets aan mijn antwoord had.



Bij ballet: Gewoon zeggen. Niet omdat jij HSP hebt, maar omdat de muziek te hard staat.

Zeg het en houd het bij jezelf: "Mag de muziek zachter? Ik kan me niet concentreren". Dat is beter dan "hij staat te hard". Zie je het verschil? Als je zegt dat hij te hard staat is dat jouw mening. Maar als je zegt dat jij je niet kunt concentreren, zeg je iets dat een ander niet kan ontkennen (want ze kennen jouw gevoel niet).



Muziek staat trouwens meestal te hard. Gewoon zeggen. Echt.
hey



je hebt gelijk. Maar heel veel mensen denken dag het fake is en dat ik gewoon aandacht wil. Ik heb voor dat nog geen oplossing en ik wil niet dat mensen dat denken want dat is niet zo. In de voorbije berichten heb ik niks gedaan voor aandacht maar toch gaan mensen dat denken.

Ik weet niet zeker of ik hsp ben maar ik als ik getest ben geweest dan kan ik wel met zekerheid zeggen dat hsp de oorzaak is. Nu durf ik ee niet over te spreken want stel dat ik gewoon gevoelig ben maar geen hsp dan kan je niet ergens anders naartoe want je moet of autisme of hsp hebben if zijn voordat je de klas uit mag.



Dus kan je even helpen?




Hsp is niet iets waardoor mensen zich gaan aanpassen. Ze zullen je een aansteller vinden, en een aandachttrekker. Hsp heeft géén positieve klank.



Je kunt het wel zien als een handleiding - voor jezelf.

Dus als jij je in de les niet kunt concentreren vraag je NIET "Ik heb HSP, willen jullie rekening met mij houden?"

Je kunt WEL zeggen: "Ik kan me niet concentreren met dat gepraat om mij heen en ik kan me beter op de les concentreren als ik apart zit". Daarmee zeg je twee dingen: Ten eerste vertel je de docent dat jij je op de les wilt concentreren, en daar worden docenten heel blij van. Ten tweede vertel je hem/haar precies hoe hij dat moet doen: door jou ietsje apart te zetten.

En dat doe je zonder het woord Hsp te gebruiken, en zonder te vragen of mensen hun gedrag willen veranderen.
Moest je vrezen voor een negatieve reactie van je vader, zou je hem mee kunnen vragen naar je hulpverlener. Een hulpverlener is er niet alleen om jou te helpen, maar ook om je naasten uit te leggen hoe ze het voor je aangenamer kunnen maken.



Heb je je vandaag nog overdonderd gevoeld door bv. gesprekken?



Gr. Kenshin
Moest je vrezen voor een negatieve reactie van je vader, zou je hem mee kunnen vragen naar je hulpverlener. Een hulpverlener is er niet alleen om jou te helpen, maar ook om je naasten uit te leggen hoe ze het voor je aangenamer kunnen maken.



Heb je je vandaag nog overdonderd gevoeld door bv. gesprekken?



Gr. Kenshin


Hey kenshin



we zijn vandaag baar een drukke stad geweest en ik heb meestal gezwegen maar toch was ik blijkbaar heek druk.

het is nu 20:17 en ik ben dood op ik val gewoon zo in slaap. Ik ga nu nig niet slapen.

voordat mensen denken dat ik teweinig heb geslapen in de nacht ik ben opgestaan om 9:10 ongeveer. Ik kan geen Duits maar geloof me er word zoveel gezegd dat ik er niet tegen kan.

Ik wil gewoon rust is dat zo moeilijk.

Mensen denken omdat ik nig genoeg energie heb Maar bij mij is dar heel snel weg.



Groetjes


hey



je hebt gelijk. Maar heel veel mensen denken dag het fake is en dat ik gewoon aandacht wil. Ik heb voor dat nog geen oplossing en ik wil niet dat mensen dat denken want dat is niet zo. In de voorbije berichten heb ik niks gedaan voor aandacht maar toch gaan mensen dat denken.

Ik weet niet zeker of ik hsp ben maar ik als ik getest ben geweest dan kan ik wel met zekerheid zeggen dat hsp de oorzaak is. Nu durf ik ee niet over te spreken want stel dat ik gewoon gevoelig ben maar geen hsp dan kan je niet ergens anders naartoe want je moet of autisme of hsp hebben if zijn voordat je de klas uit mag.



Dus kan je even helpen?
Hsp is niet iets waardoor mensen zich gaan aanpassen. Ze zullen je een aansteller vinden, en een aandachttrekker. Hsp heeft géén positieve klank.



Je kunt het wel zien als een handleiding - voor jezelf.

Dus als jij je in de les niet kunt concentreren vraag je NIET "Ik heb HSP, willen jullie rekening met mij houden?"

Je kunt WEL zeggen: "Ik kan me niet concentreren met dat gepraat om mij heen en ik kan me beter op de les concentreren als ik apart zit". Daarmee zeg je twee dingen: Ten eerste vertel je de docent dat jij je op de les wilt concentreren, en daar worden docenten heel blij van. Ten tweede vertel je hem/haar precies hoe hij dat moet doen: door jou ietsje apart te zetten.

En dat doe je zonder het woord Hsp te gebruiken, en zonder te vragen of mensen hun gedrag willen veranderen.


Hey



dat klinkt inderdaad beter.

Tijdens ballet zijn er wel zo van die kinderen en als je 1 woord tegen de leerkracht zegt dan vragen ze al wat je hebt gezegd. Ik wil niet vervelend doen maar ik haat die kinderen. Nu gebruik ik wel het meervoud maar het is eigenlijk maar 1 kind.



mensen denken vaak als je hsp bent dat je helemaal anders bent. Er is een soort taboe rond hsp.

mensen beschouwen hsp als ziekte. Maar ik wil niet dat mensen dat zo zien. Hsp is geen ziekte maar ik kan ook nieg uitleggen waarom niet. Als ik tegen mijn beste vriendin zeg dat ik hsp heb dan begrijpt ze me en ze gaat me altijd hetzelfde behandelen maar andere kinderen van de klas doen dag niet. Ze denken dat hsp een ziekte is. En ik wil dat niet. Ik denk er soms overna om gewoon een boekbespreking te doen over een boek waar er iemand is die hsp is. En dan uit te leggen dat het geen ziekte is. Zonder te zeggen dat ik het ben.



Groetjes
Hey,

Aan de ene kant snap ik dat je je wilt laten testen maar dan plak je echt een label op jezelf . HSp is geen ziekte ofzo iets. Er zijn geen medicijnen tegen dus als je je heb laten testen kan je er niet veel mee.

Groetjes
Als je het lastig vindt om mensen te vertellen hoe jij je voelt, zou je een artikel of video kunnen zoeken waar jouw gevoelens min of meer in verwoord worden. Deze video zou je kunnen sturen naar degenen waar je meer begrip van zou wensen.



Moest die ene leerling van ballet vragen wat jij met de docent stond te bespreken, zou je daar onderuit kunnen komen met een leugentje om bestwil. Zo zou je bijvoorbeeld kunnen zeggen dat je met de docent deelde dat je een dag ervoor je enkel bezeerd had, en of de docent daar rekening mee zou kunnen houden.



Het idee van een boekbespreking waarin je een hoofdpersonage met hsp beschrijft, lijkt me een goed plan. Moest de kans zich hiervoor aanbieden, zou je hier zeker op in kunnen gaan 🙂



Gr. Kenshin
Hey



dat klinkt inderdaad beter.

Tijdens ballet zijn er wel zo van die kinderen en als je 1 woord tegen de leerkracht zegt dan vragen ze al wat je hebt gezegd. Ik wil niet vervelend doen maar ik haat die kinderen. Nu gebruik ik wel het meervoud maar het is eigenlijk maar 1 kind.




Het kan helpen als je een reactie van tevoren bedenkt. Met een heel serieuze frons: "Ik vertelde de docent dat de maan van blauwe kaas is". Daarmee zeg je eigenlijk: Dat zijn jouw zaken niet.



En ik wil dat niet. Ik denk er soms overna om gewoon een boekbespreking te doen over een boek waar er iemand is die hsp is. En dan uit te leggen dat het geen ziekte is. Zonder te zeggen dat ik het ben.





Je kunt het doen. Dan kom je er achter dat dat geen goed idee is.

Wil je weten waarom niet? Kijk dan maar eens naar de zelf-tests op internet.

Alle vragen kun je zó begrijpen dat er staat: 'Ben jij een beetje bijzonderder dan anderen?'



De meeste mensen vinden dat HSP-ers mensen zijn die zichzelf bijzonder vinden; want ze zijn gevoeliger en ze zien meer, denken meer na en ze merken meer details op...

Daarmee zeg je eigenlijk dat normale mensen een beetje ongevoelig, blind, dom en doof zijn.

Als je denkt dat mensen dan ineens gaan denken "Oh, laat ik een beetje meer rekening met DutchGirl houden want ze is veel gevoeliger dan ik!" - heb je het mis.

Het wordt gewoon niet positief opgevat, en je loopt het risico gepest te worden.



En mensen zijn ook weer niet zó dom dat ze niet snappen dat jij het met die boekbespreking over jezelf hebt.







Ik ben het ook eens met degene die zei: Moet je nou echt dat labeltje halen?

Je loopt grote kans dat je naar je labeltje gaat leven. Dat je het aan andere mensen gaat vertellen.

En dat je dat veel frustratie oplevert, omdat mensen daar niet positief op reageren.





Aan de andere kant; als iemand zich af en toe even terugtrekt 'omdat de muziek zo hard staat' of 'omdat er zoveel mensen zijn' - dan is dat gewoon iets dat bij DutchGirl hoort. Die staat gewoon af en toe even buiten of ze gaat wat vroeger naar huis. En ze houdt niet van festivals. Zo is zij gewoon.

Dáár kunnen mensen prima mee omgaan.

Maar dat betekent dat jij met jezelf leert omgaan. Je hebt er meer aan om zelf te leren hoe je met situaties/mensen kunt omgaan, hoe je de signalen van je lichaam kunt herkennen en hoe je rust kunt vinden.

Als je je energie steekt in het veranderen van de wereld, brand je heel snel op. En jouw energie gaat al wat sneller op dan die van anderen, dus ga er voorzichtig mee om.


Hey



dat klinkt inderdaad beter.

Tijdens ballet zijn er wel zo van die kinderen en als je 1 woord tegen de leerkracht zegt dan vragen ze al wat je hebt gezegd. Ik wil niet vervelend doen maar ik haat die kinderen. Nu gebruik ik wel het meervoud maar het is eigenlijk maar 1 kind.
Het kan helpen als je een reactie van tevoren bedenkt. Met een heel serieuze frons: "Ik vertelde de docent dat de maan van blauwe kaas is". Daarmee zeg je eigenlijk: Dat zijn jouw zaken niet.





En ik wil dat niet. Ik denk er soms overna om gewoon een boekbespreking te doen over een boek waar er iemand is die hsp is. En dan uit te leggen dat het geen ziekte is. Zonder te zeggen dat ik het ben.

Je kunt het doen. Dan kom je er achter dat dat geen goed idee is.

Wil je weten waarom niet? Kijk dan maar eens naar de zelf-tests op internet.

Alle vragen kun je zó begrijpen dat er staat: 'Ben jij een beetje bijzonderder dan anderen?'



De meeste mensen vinden dat HSP-ers mensen zijn die zichzelf bijzonder vinden; want ze zijn gevoeliger en ze zien meer, denken meer na en ze merken meer details op...

Daarmee zeg je eigenlijk dat normale mensen een beetje ongevoelig, blind, dom en doof zijn.

Als je denkt dat mensen dan ineens gaan denken "Oh, laat ik een beetje meer rekening met DutchGirl houden want ze is veel gevoeliger dan ik!" - heb je het mis.

Het wordt gewoon niet positief opgevat, en je loopt het risico gepest te worden.



En mensen zijn ook weer niet zó dom dat ze niet snappen dat jij het met die boekbespreking over jezelf hebt.







Ik ben het ook eens met degene die zei: Moet je nou echt dat labeltje halen?

Je loopt grote kans dat je naar je labeltje gaat leven. Dat je het aan andere mensen gaat vertellen.

En dat je dat veel frustratie oplevert, omdat mensen daar niet positief op reageren.





Aan de andere kant; als iemand zich af en toe even terugtrekt 'omdat de muziek zo hard staat' of 'omdat er zoveel mensen zijn' - dan is dat gewoon iets dat bij DutchGirl hoort. Die staat gewoon af en toe even buiten of ze gaat wat vroeger naar huis. En ze houdt niet van festivals. Zo is zij gewoon.

Dáár kunnen mensen prima mee omgaan.

Maar dat betekent dat jij met jezelf leert omgaan. Je hebt er meer aan om zelf te leren hoe je met situaties/mensen kunt omgaan, hoe je de signalen van je lichaam kunt herkennen en hoe je rust kunt vinden.

Als je je energie steekt in het veranderen van de wereld, brand je heel snel op. En jouw energie gaat al wat sneller op dan die van anderen, dus ga er voorzichtig mee om.


Hey



ik weet niet wat ik hierover moet denken. Maar ik denk helemaal niet dat mensen zonder hsp dommer zijn.

Je doet in deze post alsof ik alleen maar aandacht wil. Als je een paar reacties hiervoor leest kun je perfect lezen waarom ik me wil laten testen.
Als je het lastig vindt om mensen te vertellen hoe jij je voelt, zou je een artikel of video kunnen zoeken waar jouw gevoelens min of meer in verwoord worden. Deze video zou je kunnen sturen naar degenen waar je meer begrip van zou wensen.



Moest die ene leerling van ballet vragen wat jij met de docent stond te bespreken, zou je daar onderuit kunnen komen met een leugentje om bestwil. Zo zou je bijvoorbeeld kunnen zeggen dat je met de docent deelde dat je een dag ervoor je enkel bezeerd had, en of de docent daar rekening mee zou kunnen houden.



Het idee van een boekbespreking waarin je een hoofdpersonage met hsp beschrijft, lijkt me een goed plan. Moest de kans zich hiervoor aanbieden, zou je hier zeker op in kunnen gaan 🙂





Gr. Kenshin


Hey Kenshin



dankje voor je hulp weer.



ik kan inderdaad een leugentje om bestwil kunnen gebruiken. Dankje.

Maar als ik me dan getest heb is het dan de bedoeling dat de leerkracht van ballet het weet?

Ik doe ook woord ( toneel en uitsprak)

met de leerkracht van woord kan ik makkelijker praten over zo van die dingen dus zou ik het haar dan zeggen?



Groetjes
Het is absoluut een optie om hooggevoeligheid met je omgeving te bespreken. Ik vermoed dat je niet de eerste zal zijn die een soortgelijke kwestie met een docent of coach overlegt. Als je aangeeft wat er zoal in je omgaat, kunnen mensen in je omgeving er rekening mee houden :)



Gr. Kenshin

Reageer