je zegt het zelf al. je was boos, daarom deed je het. misschien was prikken niet meer genoeg om je woede af te reageren. het snijden liet je hoe dan ook beter voelen, dus doe je het opnieuw.
je moet iets vinden wat nog beter is om gevoelens af te reageren. als ik boos ben ga ik vaak rennen, vaak met muziek op. gewoon zolang tot dat ik niet meer kan. daarna kan ik vaak weer rationaal denken over of ik zelfbeschadiging nodig heb.
ik ken ook mensen die zelfbeschadiging afbouwen door milde vormen te gebruiken als alternatief. veel mensen gebruiken bijvoorbeeld een elastiekje om de pols. dat geeft pijn, maar nauwelijks schade.
als je toch weer een keer snijd, vergeet niet te spoelen met water, disinfectie middel te gebruiken en een pleister of verband te plakken. er is altijd een risico, maar dit zal je kansen op infectie van wond of bloed verkleinen.
Heyy, ik begrijp dat dit waarschijnlijk heel lastig voor je moet zijn. Voor iedereen zijn hun redenen voor zelfbeschadiging anders, dus het is ook oké dat je het nog even niet weet!! Je zei dat je ermee was begonnen door een overvloed van gevoelens, (boosheid) misschien moet je erachter komen waar die boosheid vandaan komt? Mensen doen vaak aan zelfbeschadiging door teveel emoties omdat het dan voelt alsof die emoties even weggaan, en dat je dan kan ontsnappen van de realiteit. Maar natuurlijk is zelfbeschadiging niet goed, en je moet er snel hulp voor krijgen. Kijk of je met iemand die je vertrouwt hierover kan praten en ben ook niet bang om dat te doen!!! Ik wens je echt heel veel succes hiermee 🫶🏻