Hoi ik voel me al redelijk dom dat ik hiervoor dit moet doen of zo maar ja. Weet ook niet echt wat ik anders moet.
Ik voel me dus eigenlijk drie jaar al erg vervelend en in de laatste paar maanden wordt het steeds erger. Ik ben eigenlijk best geïnteresseerd in school. Ik vind natuurkunde en wiskunde echt leuk maar de laatste paar maanden ben ik echt begonnen met niks meer leuk vinden. Alles dat ik normaal leuk vind hoef ik nu echt niet meer aan te denken. Ik wil eigenlijk gewoon de hele dag in bed blijven, wil ook niet eruit om even wat te eten of zo wat opzich niet erg is voor mij.
Dus eigenlijk gewoon een beetje zelf haat en zo. Ik weet ook echt niet wat er mis met me is wat het ook niet beter maakt. Ik weet dat het niet helemaal normaal is, daarbovenop heb ik namelijk ook nog regelmatig paniekaanvallen.
Maar het was niet heel erg of zo. Ja heel vervelend. Voelde me ook echt niet goed maar ik kon er gewoon mee door. Maar nu kan ik echt niet meer iets doen aan school. Ben de hele vakantie tot vijf uur ‘s middags in bed en kan het echt niet in m’n hoofd halen om iets nuttigs of zelfs leuks te doen. Ja dat wordt hem dus niet. Ik heb echt geen tijd om me zo te voelen en wil er vanaf. Ik wil het echt niet meer maar om heel eerlijk te zijn zie ik er geen weg uit als ik het alleen moet gaan doen. :/
Maar hier zit ik dus al heel lang mee. Ik wil namelijk al heel lang om hulp vragen maar het lukt niet. Ik weet zeker dat m’n vader geen probleem mee zou hebben als ik hulp nodig had. Maar ik ben echt zo’n persoon die alles in mijn eigen hoofd heeft en gevoelens enzo niet wilt delen. Ik weet echt niet hoezo maar ik voel me er zo ongemakkelijk bij dat het echt niet lukt. Ik wou dus eigenlijk gaan vragen om hulp met zo min mogelijk uitleg. Maar als ik dus iemand wil zien voor dit soort problemen naar wie moet ik dan toe? Huisarts? Iemand anders. Dat weet ik namelijk echt niet. Als iemand met zoiets misschien een beetje ervaring heeft wat moet ik doen?
