Erover praten kan opluchten en misschien kan iemand je er dan bij helpen. Je kan praten met bijvoorbeeld je ouders, mentor, vriend(in) of vertrouwenspersoon op school. Je kan hierover ook met de Kindertelefoon bellen of chatten.
Vroeger heb ik dit ook gedaan.. Wat mij enorm hielp om er vanaf te komen, is om te praten met iemand die je vertrouwt.
Een volgende stap zou zijn om met diegene, of bijv met je ouder(s), een stappenplan te gaan maken. Wat heb je nodig om te stoppen? Wat is voor jou een trigger?
Wat zijn dingen die je kunt inzetten op het moment dat je emoties te hoog worden? > bijv tekenen, even wandelen buiten, praten. Soms kan het ook helpen om bijv een 'teken' te geven als het niet goed gaat, zoals je ringvinger opsteken. Zo hoef je niks uit te leggen aan een ander, maar kan diegene je wel in de gaten houden of even bij je komen zitten.
Dit zijn kleine voorbeeldjes, doe vooral wat bij jou past uiteraard!
Hoi
Het lijkt er op dat je ontwenningsverschijnselen hebt, dat had ik ook toen ik er verslaafd aan was.
Ik besefte me uiteindelijk wel dat ik doordraafde en er helemaal onder zat, dus toen ben ik echt mijn best gaan doen. Vaak helpt het om je af te vragen waarvoor en voor wie je wilt stoppen, wat zijn je motieven? Dat helpt je te realiseren waarom het zo belangrijk voor je is om het niet weer te doen.
Daarnaast had ik mijn voorwerpen ook altijd in een doosje zodat ik ze mee kon nemen. Uiteindelijk heb ik dat doosje helemaal dicht getapte, als je dan weer de neiging hebt, heb je genoeg tijd om na te denken/van gedachten te veranderen terwijl je al die tape eraf probeert te halen.
