Hoi  Cyris,

Wat een heftig verhaal!

Voor mij heeft het geholpen om te beseffen dat mijn littekens er nu een maal zijn. Ik heb ze voor een deel geaccepteerd en dat heeft al een stuk geholpen om me niet meer zo schuldig te voelen over dat ik ze heb. (ik ben er nog niet helemaal hoor, vind het soms nog wel lastig).

Dat je ouders zo heftig reageren is echt niet fijn van ze. Waarschijnlijk zijn ze heel erg geschrokken en bezorgd. ze willen helpen door te zorgen dat je het niet meer doet (ook al geeft dat juist nog meer druk). Je zou ze kunnen uitleggen hoeveel stress het geeft dat ze er zo mee omgaan. Dit heeft voor mij geholpen door het uitteleggen gaven ze mij meer ruimte. Toen ik meer ruimte kreeg en niet meer MOEST stoppen ging het beter om ermee te stoppen. (ik weet niet of dit voor jouw ouders helpt, dit is mijn ervaring)

Om je emoties te uitten ben ik zelf nog steeds aan het zoeken wat goed helpt. voor mij help een elastiek je eigenlijk niet echt. wat mij soms helpt is: hardlopen, schrijven, dansen, iets met mijn konijnen doen, op papier krassen of als ik alleen ben tijd nemen om te huilen.

Ik denk niet dat je het verziekt hebt maar wel dat je het heel lastig hebt. Ik heb ook geen uitweg meer gezien en ik ben hier nog steeds. het gaat echt niet altijd goed met me maar ik heb dingen waar ik blij van word en energie/hoop uit kan halen.

Hopelijk heb je een beetje antwoord gegeven en blijf vooral het forum gebruiken als je ergens mee zit.

Ik ben echt trots op je dat je hier bent en zo goed kan omschrijven hoe je je voelt, hopelijk ben jij ook een beetje trots.

Hou vol je komt er wel,

A

HEYYYYY @Cyris , idd wat een heftig verhaal
als je de types van sh kent, welke soort deed je dan? miss kan ik je dan tips geven
mijn ouders zijn 3 weken geleden ook achter mijn sh gekomen, en toen werd het ook erger
zeg gewoon tegen ze dat als ze zo doen het juist erger word
helpt dat?

DOEGGGG

Hey Cyris, 

Ik doe ook aan sh, al doe ik het niet zo heftig, meer zo als je het in het begin zegt, het blijft maar een week of 2 of 3, en er is maar een beetje bloed. Maar, het gaat nu over jou. Ik snap dat het heel moeilijk is om met je littekens rond te lopen, maar het is echt niet lelijk ofz en laat juist zien dat je het overleefd hebt! Er zullen mensen zijn die opmerkingen maken, maar er zijn ook genoeg mensen die het juist knap vinden dat je zo iets moelijks hebt doormaakt. Ook denk ik dat je ouders echt wel van je houden, maar ik denk ze zich gewoon zorgen om je maken, en soms kan die "inrichting” ook wel helpen. Ik hoop echt dat het je lukt en je je beter gaat voelen, en onthou dat je prachtig bent en niemand wil dat je voorgoed weggaat!! 

heel veel suc6 en groetjes!!!

Hanne

Thanks allemaal…

Dat doet me al een stukje beter voelen…Jullie reacties  betekenen meer voor me dan dat jullie waarschijnlijk zouden denken.

Groetjes,

Cyris

hey @Cyris,

mijn moeder is ook 2 keer enorm boos geworden. Ik doe het nu nog steeds, maar niet meer op mijn arm. Ik hoop dat het je lukt om te stoppen! je hebt het zeker niet verziekt! later zullen mensen alleen maar zien hoe sterk je bent! pleeg aub geen zm! daar ben je veels te belangrijk voor ook al voelt dat van niet.

Liefs

Hii,

Ik deed het in het begin met een klein scherp voorwerpje dat ik voor kerst had gekregen. Dat was redelijk scherp, maar het viel mee. (Reactie aangepast door De Kindertelefoon i.v.m. forumregel 6) Door de SH focuste ik even niet meer op mijn gedachtes en was het ‘s avonds beter draagbaar. Ook was het een lekker gevoel omdat het voelde alsof ik “leefde” ofzo. Maar vooral het 1e: het was echt een uitlaatklep voor me en het werkte goed, maar het was natuurlijk een hele foute manier.

Groetjes,

Cyris

Hi,

Ik hoop ook dat het jou lukt!! Bedankt voor je reactie…! Fijn dat er altijd mensen zoals jullie (allen die hebben gereageerd mijn topics) zijn die je niet kent maar die weten wat je nodig hebt.
Groetjes,

Cyris