HAHAHAHA IK GA STUK!!
Dit is foute humor, maar wel echt grappig. Hopelijk vindt @100divergent11 ze ook geslaagd :8:cool:

Hoewel ik zei dat je je niet verplicht hoefde te voelen te reageren, maken jullie reacties, inclusief droge humor, mijn dag stukken beter. Ik ga ze wat door elkaar beantwoorden, dus er staat niet echt een naam, maar we gooien hier toch vanalle random dingen door elkaar, dus dat lukt vast.

@Asy Silivana (gebruik ik toch namen)
Ik weet wat dingen over Japan, maar niet echt veel (in vergelijking tot de echte freaks). Ik vind er wel steun in. Japan heeft zo veel verschillende dingen. Over het Aokigahara bos wist ik al wat, maar dat wilde ik niet vernoemen, omdat ik mezelf al negatief genoeg vond. Blijkbaar hangen er in dat bos geesten rond die je van de paden doen afdwalen. Sinds een paar jaar maakt de overheid de zelfmoordcijfers niet meer bekend, om niemand te 'inspireren'.

@Pin
'WAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA Oké, dat is er uit. Ik ben gewoon gefrustreerd dat ik niet zo goed weet wat ik kan doen om je op te vrolijken.'
Opvrolijken is gelukt hoor :)

Haha, die watermeloenen. Die Japanners hebben echt zin voor praktische dingen. Die watermeloenen rollen in ieder geval niet van tafel. Misschien een idee: een vierkante watermeloen als sokkel voor ons standbeeld.

Die feitjes die je daar geeft zijn supertof. Inderdaad veel origineel Japanners. Van die 1% niet-Japanners zouden 90% Chinees en Koreaans zijn, en dan 10% van die 1% niet Japans, Chinees of Koreaans. Best grappig.

Er zijn er die beweren dat de trein nemen in Japanse grootsteden niet doenbaar is, maar bekijk dit maar eens: https://www.youtube.com/watch?v=zlWQ8qzFLBQ

Wat zou ik doen zonder jullie. Waarschijnlijk die arme cactus in mijn kamer opzadelen met mijn Japanse randomness en hondendingen. Van de knuffels blijft 'ie wel bespaard.

@Asy Silivana, in een tsunami springen, haha. Zo met een elegant duikje erin. Sorry, ik zag mijzelf dat in gedachten doen. Doe jij dat maar niet, blijf maar mooi leven :D

Heh, nablijven. Dat is stom. Jammer dat je een rotdag hebt gehad. Wat zeggen positieve mensen weer? Elke dag is een nieuw begin, een nieuwe kans. Morgen beter :)

Weet je wat, YOLO (haha), we ontwerpen dat standbeeld. Drie hondjes zoals die van Paris Hilton, en op het penninkje van hun halsband komt onze profielfoto. Watermeloensokkel niet te vergeten. Daar denk ik dan aan onder de douche.

*buiging*

Ik weet niet of bij jou die beelden ook zo in je hoofd opkomen, maar inderdaad, ik lach me er ook dood (bij wijze van spreken) mee 😃

Dat filmpje, echt niet normaal. Maar volgens mij stond ook in de fun facts dat ze in Japan van die professionele 'duwers' hebben die mensen in de trein proppen.

Fijn dat ik/we je hebben kunnen opvrolijken!! :)

Weer zijn Japanners praktisch. Dat kan op het lijstje waarom z autistisch zijn :8:D

Dat standbeeld wordt wel erg mooi... :8

Gr. Pin

Het is jullie ook weer gelukt om mij blij te krijgen ?

Inderdaad, ze hebben 'duwers'. Is best schrikken als je dat niet weet, en ineens een man in kostuum je in een trein begint te proppen.

Japan is nogal moeilijk met mensen van het buitenland binnenlaten, ook voor bv. jobs. Ik denk dat ik ga vernoemen dat ik autisme heb, raak ik misschien makkelijker binnen :D

Wat een vrolijkheid hier. Dat is nogal een verschil met mijn gemiddelde gemoedstoestand van vandaag. Dankjewel 🙂
Ik ga maar eens slapen denk ik. Oyasuminasai!

Balen van het nablijven. Wel fijn voor de andere nablijvers dat er iemand is met zo'n schitterende humor 😃 en gevoel voor kunst.

Hey 100divergent11!

Wat fijn om weer wat van je te horen!! 😳 Wat een toeval dit, ik was gisteren nog aan het denken, 'zal ik even om een update vragen?' En dat had ik voor dit weekend bedacht te doen, maar jij bent me al voor 🙂 (I'm serious)

Ik vind het zorgelijk dat mensen jou niet serieus nemen wanneer jij je gevoel uit. Dan heb je de moed verzameld om het te delen, krijg je zo'n slappe reactie.
Het kan zijn dat ze je niet serieus nemen, maar het kan natuurlijk ook zijn dat ze niet weten wat ze ermee aan moeten.

Hoe zit het met die psycholoog waar je heen ging? Neemt die je nog wel serieus en helpt het nog iets? Je zou natuurlijk ook even een bezoekje kunnen brengen aan je huisarts. Die moet je wel serieus nemen en kan nog serieus wel dingen doen om jou te helpen.

Even een reminder: Het is niet zelfmoord plegen wat kracht en moed vereist, dat is het kiezen voor blijven leven. Dat is de moedige en de verstandige keuze om te maken.

Als jij denkt dat je wellicht iets gaat doen in de richting van zelfmoord, wil je je dit dan alsjeblieft bedenken?

En hé, je kan je nieuwe, toffe Bonsai boom niet in de steek laten!

Hmmm, wel jammer dat je plantje en de boom voor de deur dood zijn. Gelukkig zijn er nog veel meer bomen op de wereld én kun je wellicht je Bonsai boom knuffelen?

Als ik mensen vertel over de magische krachten van bomen, geloven ze me nooit. Echt jammer.

Ik vond het fijn om weer iets van je te horen! :)

*buiging*
Gr. Pin

@Pin, wat een toeval. Misschien heeft de Bonsaiboom me hiertoe aangezet, en had die een signaal gekregen van een plant uit jouw buurt. (ga ik weer met mijn plantentheorieën)

De laatste keer dat ik naar de psychiater ging kwam ik binnen en was ik van plan erover te vertellen, en hij vroeg hoe het met me was, en ik zei om te lachen iets als 'ik mis vier vervelende lessen hierdoor, fijn hé', en hij begon meteen een heel ding dat dat typisch autistisch was omdat ik de essentie niet zag, maakte een hele redenering, en ik legde dan uit dat het gewoon een grapje was, en hij legde dan uit dat hij dat niet zei om het mij moeilijk te maken, maar om mij te doen inzien dat autisme wel degelijk een invloed op me heeft. Na die discussie had ik er geen zin meer in, en hebben we het wat over niets gehad.

De huisarts, ja, misschien. Dat is een optie. Het ding is dat ik mijn mentor als een goede optie zag, en toen die me niet echt hielp naar mijn verwachtingen, had ik de moed een beetje verloren. Zij was zowat mijn laatste hoop, maar inderdaad de huisarts, die was ik even vergeten. Das een goeie, dankjewel.

Je hebt gelijk. Blijven leven vereist de meeste kracht en moed. Vroeger werd ik altijd bang van de gedachte (ik zie mijn gedachten nogal duidelijk in beelden) van mij die mezelf van het leven ontneem, en tegenwoordig heb ik meer iets van 'Ja, dat lukt me wel.'

Ja, die Bonsai boom, die wordt een extra levensmotivatieding. Ik moet de boom elke dag water geven en een keer per maand voedingsstoffen, en 5 keer per jaar bijknippen. In de winkel hebben ze dat nog net gedaan, dus ik heb nog even tijd om uit te zoeken hoe dat moet.

De Bonsai is een beetje klein en kwetsbaar voor een knuffel, maar ik kan er therapeutische, diepzinnige gesprekken mee voeren, dus dat komt vast goed. Ik ben aan het nadenken over een naam.

Mensen geloven je niet als je je wijsheid deelt over bomen? Jammer voor hen.

Dankjewel voor je reactie. Ik word er altijd wat vrolijker van. Echt lief.

*buiging*

@Asy Silivana, er is niets mis met met jezelf bezig zijn. Ik ben hier ook een tijdje niet geweest, met mezelf bezig (of eerder: met school bezig).

Jammer dat het verdriet in je hart er niet uitkomt. Kan je het verdriet een plaats geven?

Dat vetplantje had ik gekocht in de vorm van een hartje. Geen idee hoe ze dat voor elkaar hadden gekregen, maar goed.
Voor de Bonsai ga ik kijken wat mogelijk is. De mijne koste iets van €75 (vond mijn moeder heel leuk). Ik heb een halfuur in die winkel rondgelopen (waren serres enzo) en ben een Bonsaiboom tegengekomen van (ga zitten en hou je vast) €24000.

Yes, de vetplantjes doen het goed. Beter gezegd: jij doet het goed. Nog maar eentje dood. Dat ene slachtoffer was een beginnersfoutje waar je uit geleerd hebt. Doe zo voort.

*buiging*

Hi 100Divergent11,

Wij hadden hetzelfde als @Pin.

Twin zei van de week nog tegen me, ik zie “div” (ja, we hebben een nickname voor jou bedacht, maar die moet je dan uitspreken als “dief”, dat ben je natuurlijk niet, je bent “lief” maar dat heeft geen link met je profielnaam. Nou ja, je snapt ons hopelijk wel haha. Oh ja @Pin, we noemen jou soms voor de grap bij jouw nickname “3punt14”, das logisch toch?) helemaal niet meer op het forum.

Ik zei “ja, was mij ook al opgevallen”. Ik denk dat ze ook toetsweek heeft (want wij zitten er midden in) ofzo, maar ze heeft helemaal niks gepost, das wel een beetje vreemd. Ja, ze post altijd wel wat, dus ja, we waren er ook wel een beetje mee bezig.

Ik wilde ook iets posten op een topic van jou, maar wist niet precies wat. Als we je app zouden hebben (hebben we natuurlijk niet vanwege anonimiteit) dan hadden we je al lang een berichtje gestuurd. Bijv. zoiets:
Hé, hoi, is daar iemand? We missen je. We hopen dat je leuke dingen aan het doen bent of gwn een stomme toetsweek hebt en als dat zo is wensen we je heel veel succes en zien we je wel weer verschijnen. Wat we niet hopen, maar wat ook kan is dat er iets minder leuks aan de hand is en dan willen we je laten weten dat we er voor je (proberen) te zijn. Laat ff wat weten als je wilt.

Maar ja, we hebben elkaars app niet. We hebben ook nog niks gepost en waren in eerste instantie blij om je naam weer te zien bij de reacties vandaag.

We waren wel een beetje geschrokken dat er iets veranderd is in jouw gevoel t.o.v. zm. Dat klinkt wel soort van gevaarlijk.

Ik heb wel gelezen dat je er mee bezig bent, dat je psych eens beter moet leren luisteren en niet gelijk een heel verhaal opdreunt, jammer van je vetplant en jullie kersenbloesemboom.

Hopelijk verder geen gewonden bij die aanrijding of wel?

Ergens heeft iemand of iets je gered zat ik te bedenken, dus is het duidelijk nog niet jouw tijd. Ik bedoel voor hetzelfde was je op dat moment jullie boom aan het knuffelen en dan had het heel anders kunnen lopen.

Nog steeds wel jammer van jullie boom. Als ik het goed begrijp is die echt “om”.

Om een vergelijking te maken met de boom van Anne Frank, die is volgens mij bij een storm omgewaaid, ook omdat die al aardig weggerot was ofzo, maar uit die boom zijn weer een heleboel stekjes opgekweekt tot nieuwe bomen.

M.a.w. soms valt er een boom, maar komt daar toch weer nieuw leven uit voort. Staan de wortels er nog, want dan kunnen er nieuwe wortelscheuten komen, waaruit weer een nieuwe boom kan groeien.

De goede herinneringen aan de oude boom blijven, maar hij was op. Nieuw leven ontstaat uit de mooie herinneringen en met nieuwe levenskracht. Jong, dynamisch, flexibel, bestand tegen de elementen.

Het is een soort metafoor misschien voor een nieuwe jou. Iemand met de mooie herinneringen van vroeger, de wijsheid en alles wat je opgebouwd hebt, maar met nieuwe kracht en energie. Zoiets?

Die bonsai kun je dan als symbool van het nieuwe zien. Ik vind het wel een mooie gedachte. Dan klinkt alles ineens veel positiever :)

What else?

Ja, huisarts lijkt me een goede optie en misschien een kleine tip om te voorkomen dat een openingszin of grap verkeerd begrepen wordt:
Schrijf op een briefje in het kort waar je het iig over wilt hebben. Misschien met een heel klein beetje uitleg in de vorm van een paar steekwoorden ofzo.

Leg dat briefje bij binnenkomst op het bureau van de huisarts en zeg “hier staat op waar ik het over wil hebben. Aan het eind van het gesprek gaan we het omdraaien en kunt u het lezen. Dan weten we zeker dat we niks vergeten zijn”.

Het is maar een idee. Iets beters konden we niet verzinnen voor het moment.
Dat is ook een beetje de schuld van Newt, want hij zit de hele tijd te kraken met chips eten en dat leidt een beetje af. Hij doet je/jullie wel de groeten en ja @Pin zo krijgen wij met zijn 3-en ook een hele zak in één keer leeg. Newt is ons eigen cookiemonster. Hij begint trouwens al aardig bij het meubilair te horen :P

Bonsai zijn volgens mij van die kleine boompjes, zoals Mr. Miyagi ook heeft. Ze lijken op hun grote soortgenoten door de snoei. Er zit een heel verhaal achter.
Meer info: https://nl.wikipedia.org/wiki/Bonsai

Groetjes 🙂,
M&M’s

@Pin, nee, meneer Cactus is overleden? Dat vind ik jammer 😞 R.I.P. Meneer Cactus.
Het is de bedoeling dat door het bijhouden met knippen de Bonsai klein blijft.
Trouwens, ja, ik heb ook ergens gelezen waar jouw naam vandaan komt. Ik geloof in een topic waar gevraagd wordt waar je gebruikersnaam vandaan komt.
Voor pi ken ik het trucje 'May I have a large container of coffee' => 3,1415926. Voor zover dus.

Met die vriendin praten heeft volgens mij geen zin.

Die psychiater is heel goed denk ik, alleen moet ik het wagen erover te beginnen. Gewoon proberen denk ik, en als ik afga, of in huilen uitbarst, mag hij dat toch niet doorvertellen. YOLO.

Ik zou er met mijn vader over moeten beginnen. Zelf gaat hij dat niet doen denk ik.

Mijn mentor zei me altijd: 'Ik begrijp meer dan je denkt. Ik heb in het verleden al veel leerlingen geholpen met jouw soort problemen.' Wat ze toen dacht dat mijn problemen waren weet ik niet. Waarschijnlijk had zij zich gebaseerd op wat mijn moeder over mij op school is komen vertellen. Geen idee wat dat was.
Vandaar dat ik nogal teleurgesteld ben. Ik had verwacht dat ze het ging begrijpen. Ze heeft me al langer dan een week niet teruggemaild (ik had kunnen regelen dat ik mocht mailen i.p.v. praten). Ik begin het vermoeden te krijgen dat ze me vergeten is, aangezien ze eerst heel snel reageerde. Een mailtje bestaande uit de zin 'Heb het even druk, we mailen later wel' had ik al fijn gevonden. Ik zit de hele tijd mijn schoolmail te checken, in de hoop dat ze terug mailt, maar dat gebeurt maar niet.

*buiging*

Hi 100Divergent11,

Eerst ff uitleggen dat ik deze reactie doe op basis van de reactie tot en met die van @Pin om 12.00 uur.

Ik had deze reactie al grotendeels geschreven gisteren en vanmorgen en toen zag ik dat @Pin alweer (haha) had gereageerd en dus heb ik die reactie nog meegenomen in mijn reactie. Ondertussen werd ik door de tijd ingehaald en hadden jullie allebei alweer nieuwe reacties geplaatst. Ik heb besloten mijn reactie daar niet op aan te passen en dus de versie te plaatsen zoals ik die heb gemaakt t/m @Pin van 12.00 uur.

Sorry voor geen smileys, daar had ik geen tijd meer voor, maar hier heb je er een paar waar je uit kunt kiezen:
😃 🆒 :S :? :8 😳 🙂 😛 😉
Volgens mij was ik nergens boos of teleurgesteld, maar voor het geval dat toch was, kun je ook nog deze kiezen:
😠 :(
Plaats ze waar ze het beste tot hun recht komen :P


Update op nieuwe reacties volgt wel een keertje als ik tijd heb, maar dan heb je dit alvast.

Ok en dan nu mijn oorspronkelijke reactie:

Het maakt mij niet uit hoe je mijn naam uitspreekt. In feite spreek je hem uit zoals ik hem geschreven heb, dus niks mis mee. Ik wilde liever M&M’s als gebruikersnaam, maar je kunt die & en ‘ niet invoeren, alleen letters (en cijfers), dus ja.


@Pin,

Ik ben niet zo slim dat ik de gedachtes achter jouw naam zelf heb “bedacht”.
Ik had het gwn ergens gelezen toen je het zelf uitgelegd had, dus ik heb het soort van “gepikt” haha. Ik onthoud nou eenmaal dingen.

Voor iemand die voor het eind van het jaar 1000 cijfers achter de komma van pi kan opdreunen (ik herinner me dat ik dat in een reactie van jou gelezen heb, of toch iets vergelijkbaars) is het inderdaad wel een klap in je gezicht als ik pi “afdoe” als 3 punt 14.

Maar ja, ik ken nou eenmaal niet meer cijfers achter de komma. Eigenlijk is dat wel gek, want ik ben jou, hier op het forum voor mijn gevoel wel beter leren kennen en ook door het onthouden van dingen over jou, ben jij ondertussen veel meer dan 3.14.

Sommige mensen kunnen dat wel zeggen, als je het afrond dan is het toch 3.14, maar eigenlijk doe ik jou daar tekort mee. Ik weet niet uit hoeveel cijfers pi precies bestaat, is het oneindig veel? Dan is het idd een schande dat ik jou afrond op 3.14, terwijl ik voor mijn gevoel niet zo “bruut” bezig was.

Zo zie je maar weer dat mensen (twin en ik in dit geval) in eerste instantie niet eens door hebben dat we je tekort doen, terwijl we dachten dat we alleen maar het beste met je voor hebben. Eigenlijk zou iedereen tenminste de eerste 1000 cijfers achter de komma moeten weten om jou beter te leren kennen. Dat zou jou recht doen.

Twin en ik bieden jou onze excuses aan en zullen je niet langer 3.14 noemen, maar gwn bij de naam die je bent en dat is dan pi (compleet) plus n, dus Pin (ja, ook met een hoofdletter).

Wij hopen dat we je hiermee recht doen en goed maken wat we al die tijd als onwetende personen “fout” hebben gedaan.

Wij houden van je @Pin, zoals jij bent.

Ik moest dit even kwijt en inpassen in deze reactie, die ik al geschreven had, voordat ik jouw laatste reactie in dit topic had gelezen.

Nu weer ff verder over @100Divergent11.
Blij voor je dat je examens er voor nu even opzitten. Ik snap wel dat je daar je gedachten even bij wilt houden en niet afgeleid wilde worden door het forum.

Wij moeten nog ff, maar komt wel goed. Op zich staan we er wel goed voor en talen is op zich niet zo’n probleem. Alleen moeten we wel opletten dat we niet te veel straattaalachtige dingen schrijven en dus wel de officiële spelling en grammatica gebruiken

Ik snap niet dat andere kinderen jou niet op waarde weten te schatten. Ik/wij vinden jou niet raar. Je bent misschien niet doorsnee, maar dat maakt je wat ons betreft juist nog interessanter dan anderen.

Jij geeft veel en krijgt er volgens ons te weinig voor terug en we snappen niet hoe dat kan. Het is niet dat ze nooit met je omgaan, maar wel vaak alleen als het hen uitkomt. Bijvoorbeeld als ze jouw hulp weer eens nodig hebben bij huiswerk of een project of gwn omdat ze ergens mee zitten. Dan sta jij altijd klaar, ook al heb je het soms op dat moment moeilijk met wat er in jouw leven gebeurt.

Hoe wij vrienden maken. Tsja, in principe onbevooroordeeld zijn over anderen. Open minded zijn. Volgens mij doe jij dat ook.

Verder durven we ons helemaal te geven. We zijn niet echt bang voor de reacties die kunnen komen. Maar wij hebben makkelijk praten, want we zijn altijd met zijn 2-en en dan hebben we elkaar altijd. We kunnen altijd erover praten en ook elkaar sturen en overtuigen van hoe die ander iets bedoeld kan hebben. Dat zijn dingen die voor jou misschien anders liggen.

Jij bent iig niet zoals wij met zijn 2-en en ik kan me voorstellen dat je een klein beetje meer de kat uit de boom kijkend bent dan ons, omdat je weet dat jezelf gelijk helemaal geven je kwetsbaar maakt en dat er in het verleden ook wel misbruik van is gemaakt. Maar dat is ook weer heel logisch dat je na slechte ervaringen een beetje de kat uit de boom kijkt.

Verder zijn een heleboel mensen oppervlakkig en als we iets over jou mogen zeggen, dan ben jij dat niet. Jij weet misschien niet alle laatste nieuwtjes over de sterren, alhoewel je ondertussen wel meer over de hondjes van Paris Hilton weet dan ons

Maar wij vinden die weetjes wel soort van grappig, maar totaal onbelangrijk bij het kiezen van onze vrienden. Een heleboel kinderen willen liever over niets ( zoals feitjes van sterren en insta e.d.) praten dan over serieuzere dingen (het leven, de toekomst, hoe Japanners anders zijn dan wij hier in het westen e.d.).

Wat ons betreft mag het wel ergens over gaan. Hopelijk komt de tijd snel dat klasgenoten een beetje “opgroeien” en anders hoop ik dat je op andere plekken de juiste mensen tegenkomt. Ik denk dat als je mensen die meer jouw interesses delen ontmoet, je daar sneller vrienden zal vinden. Je hebt dan al meer gemeenschappelijk. Dingen die je kunt delen en ook verder samen kunt beleven.

Ik denk dat dat voor een deel ook verklaart waarom wij soms voor het oog zo gemakkelijk een klik met vooral andere jongens hebben. Tot niet zo lang geleden waren we niet zo handig met meisjes, maar sinds we hier op het forum zitten en contact hebben met meisjes zoals jou en @Pin en ook anderen, maar ik noem jullie als voorbeeld, omdat jullie vaak op mijn topics gereageerd hebben, gaat het beter. Ik wil anderen niet tekort doen door de ene wel en de andere niet te noemen, maar we zijn iedereen dankbaar die op mijn topics heeft gereageerd. Dat dat duidelijk is. We leren er veel door, dus ook dat meisjes niet “eng”. Ff uitleggen dat we gay zijn en een beetje bang voor meisjes waren, omdat ze allemaal dingen van ons wilden, die wij alleen met jongens leuk vinden om te doen.

We leerden Newt kennen op een maandag toen hij nieuw bij ons in de klas kwam. Om één of andere reden vraagt onze mentor altijd ons als er een nieuwe jongen in de klas komt, om hem een beetje wegwijs te maken. We hebben er nooit zo over nagedacht, maar onze mentor zal er wel een goede reden voor hebben.

Op woensdag kwam Newt voor het eerst bij ons thuis en dat was toen we jeuk hadden (van mijn jeuk topic). Wij waren toen bloot toen Newt onverwacht in de keuken op ons zat te wachten. Hij deed er heel normaal over en dat voelde erg goed. Ik denk dat dat ook wel geholpen heeft met elkaar te leren kennen.

Newt kan ook goed met de rest van broers en zus en papa en mama. Hij is best vaak bij ons, soms ook als wij er helemaal niet zijn. Hij helpt papa ook wel eens als een soort bijbaantje. We hebben Newt soort van geadopteerd lijkt het wel.

Het zijn allemaal van die kleine en soms onverklaarbare dingen die maken dat we echt goed aanvoelen of er een klik is. Ons gevoel heeft ons wat dat betreft nog niet vaak in de steekgelaten.

Ik weet niet hoe het precies werkt, anders zou ik mijn/ons geheim wel willen delen met jou.

Aan de jezelf geven kant ligt het niet zozeer, denk ik, omdat ik, zoals ik je ken op het forum zie in alles dat je moeite, tijd, energie, gevoel en meer steekt in alle reacties die je plaatst. Dus, in principe ben je zo een persoon en zal je dat in de praktijk op school ook wel zo zijn.

Dan zit het meer in de ontvangkant, gok ik. Je krijgt niet de dingen terug zoals wij die wel krijgen. Een kleine rol zou kunnen zijn dat je in de praktijk, door schade en schande, minder makkelijk zoveel van jezelf geeft om jezelf te beschermen. Maar dat is jou weer niet aan te rekenen. Dat moet van die anderen komen.

Het blijft lastig om er een verklaring voor te vinden. Het is wel zo dat als je meer mensen hebt die er voor je kunnen zijn, je er zelf ook sterker door wordt en lekkerder in je vel zit. Het één versterkt het ander. Zowel positief als negatief (jammer genoeg).

Hoe we Laurent leerden kennen is ook heel apart. Wij waren ergens op een berg in Frankrijk met Duitse vrienden een soort van dansfilm(pje) aan het opnemen toen hij met zijn ouders toevallig langs kwam en bleef staan kijken.

Wij hadden gelijk veel oogcontact en een soort onverklaarbare aantrekkingskracht. Hij kon zijn ogen niet van ons afhouden en wij niet van hem. We moesten ons natuurlijk wel op het dansen concentreren, maar toch was het gevoel er gelijk vanaf het begin. Dus er was een basis, maar we wisten totaal niet of we hem ooit nog zouden zien.

Hoewel Laurent op sommige vlakken best verlegen is, had hij de moed om contact te maken. Eerst door ons te filmen en de beelden met ons te delen, waardoor we dus al snel whatsapp deelden en daarna door ons een volgende dag te appen met de vraag over een update.

Door hem een hele dag op sleeptouw te nemen hebben we elkaar beter leren kennen. Op zich was het een hele stap om hem mee te nemen. We kenden hem amper. We hadden een deadline en moesten ons concentreren op het dansen en op hoe het in beeld te brengen, maar Laurent paste daar goed bij.

Wij hadden hem dus soort van “aangenomen met een proefperiode” in ons team. Zo hadden we allebei tijd om elkaar te ontdekken.

Hij klikte met iedereen en soms had hij heel andere denkbeelden, maar dat was en is alleen maar goed. Vrienden hoeven niet altijd over alles het eens te zijn. Een nieuwe, andere, frisse blik op dingen is welkom.

Van beide kanten accepteerden we dat. We konden er over praten en soms ook de conclusie trekken dat we het over sommige dingen niet eens werden. Maar dat zit onze vriendschap niet in de weg. Het maakt onze vriendschap alleen mar sterker en het respect voor elkaar alleen maar groter.

Wat we toen nog niet wisten en nu wel is dat Laurent, net als ons trouwens, best een gevoelige jongen is. Hij heeft wel andere vrienden en op school gaat alles wel goed, maar sommige dingen had hij niet eerder met zijn vrienden kunnen delen, maar vanaf het begin wel met ons.

Hij is heel gevoelig voor sfeer. Bij een goede sfeer leeft ie helemaal op en kan hij de hele wereld aan. Bij ons vond hij die goede sfeer en dat is niet zozeer onze verdienste als wel een toevallige mix van zelfde interesses, wederzijds respect en dat hij het net als ons fijn vindt om lichamelijk contact te hebben.

Wij leggen snel een arm om iemand heen, geven een knuffel of high five. Het zijn geen seksuele aanrakingen, maar geven wel een gevoel van waardering, bij elkaar horen, één team zijn, want dat waren we zeker. Justin en Christiaan (Duitse vrienden) zijn ook redelijk lichamelijk in hun contacten.

Bij Laurent thuis is dat veel minder zo. Hij krijgt wel liefde, maar hij wil meer genegenheid voelen. Iets wat hij van zijn vrienden op school en thuis ook niet op die manier krijgt.

Het is allemaal lastig te benoemen hoe het precies werkt die klik en wat er dan daarna gebeurt.

Het gebeurt ook niet met iedereen, alhoewel die klik er in het begin dan ook wel is. Er zijn dus veel meer factoren die een rol spelen. Was het maar zo makkelijk en voor iedereen duidelijk, dan konden we je precies een handleiding geven.

Ik denk dat, omdat twin en ik zo open anderen tegemoet treden we veel kansen hebben op mogelijkheden voor nieuwe vriendschappen.

Als er meer kansen zijn, is de kans uiteindelijk ook groter dat er resultaat volgt.

Heel vaak vergroten vrienden van ons, die op dat moment bij ons zijn, ook die kans op succes. Want onze vrienden staan vaak ook open voor nieuwe vrienden en dat helpt. Wij hebben eigenlijk geen vrienden die jaloers zijn op andere vrienden.

Wel is het zo dat we de tijd die we hebben, moeten zien te verdelen over onze vrienden. Iedereen verdient aandacht en het lukt op één of andere manier om dat te regelen.

Het grappige is dat er onder onze vrienden nieuwe groepjes vrienden ontstaan. We zijn allemaal met elkaar bevriend, maar soms vormen een aantal een groepje die weer samen bepaalde dingen doen, die ze niet met anderen doen.

Als voorbeeld zijn er een aantal waarmee we graag gaan sporten en met anderen doen we dat weer niet. Met anderen gaan we bv. dansen. Met weer anderen naar het strand enzovoorts. Er is geen jaloezie onderling.

Wij hebben wat dat betreft veel geluk met iedereen om ons heen.

Jammer van de kersenbloesemboom en ik ben ergens wel blij dat je veilig binnen was en niet de boom aan het knuffelen was. Bomen hebben wortels in een straal zo groot als de hoogte van de boom heb ik wel eens gehoord en soms wel verder, dus het zou me niks verbazen als ze op één of andere manier contact hebben en een soort van steun geven aan elkaar, net zoals vrienden dat hebben en doen.

Ik vind het wel mooi dat je rust en ook kracht vindt in het lezen van boeken. Wij hebben de rust niet om een boek te gaan lezen. Wij moeten onze energie op een andere manier kwijt en tegelijkertijd laden wij onze accu op door te bewegen, wat tegenstrijdig klinkt.

Tof ook dat je verschillende genres leest, die elk een apart doel hebben. Het lijkt me op zich wel leuk om de tijd te nemen voor het lezen van een boek, maar het komt er bij ons dus niet van.

We hebben wel eens luisterboeken geprobeerd en dat werkt wel. Alleen tijdens het fietsen waren we teveel in het verhaal meegesleurd en hadden onze aandacht te weinig bij het verkeer merkten we en dat kan gevaarlijk zijn.

Het lijkt me leuk om je af en toe weer in nieuwe dingen te verdiepen, zoals hoe je een bonsaiboom moet onderhouden en de hele filosofie erachter.

Mr. Miyagi van karatekid heeft in de film ook een bonsaiboom en leert via de boom dingen aan de karatekid.

Onze Mr. Miyagi, m.a.w. papa, heeft geen bonsaiboom. Papa is alleen goed in het omzagen van bomen en ze dan in stukjes hakken.

Het lijkt me wel leuk om er eentje op onze kamer te hebben, als jij dan kunt helpen om hem te verzorgen. Misschien is er wel een leuk forum over bonsaibomen.

Je moet gwn dingen doen waar je vrolijk van wordt, dus bv. schrijven over Japan of vertellen hoe het met je bonsaiboom gaat.

We maken graag even wat tijd vrij voor jou. Het is geen enkele moeite en eerder een welkome onderbreking van het studeren voor de toetsen. Het helpt ons en zoals we lezen helpt het jou ook een beetje. Gelukkig zijn er nog anderen die hier op dit topic posten en vaak lees ik mooie en waardevolle reacties van hen. Hun reacties raken ons ook.

Newt maakt soms onsmakelijke geluiden, maar zijn aanwezigheid vinden we, ondanks dat, heel fijn. Doordat hij regelmatig verhuisd is, heeft hij geleerd zich aan te passen aan nieuwe omgevingen. Maar pas geleden zei hij dat hij het gevoel heeft dat hij echt geland is en dat hij zich hier wel erg goed voelt. Hij is wel lief voor ons en Newt eet uit onze hand. Vooral als het om chips gaat haha.

Dat briefje voor je psych of huisarts kun je als een soort geheugensteuntje gebruiken. Maar je kunt best aan het begin van het gesprek zeggen, dat je een aantal dingen voor jezelf hebt opgeschreven, waar je het over wilt hebben. Je kunt erbij vertellen dat het niet jouw bedoeling is om het op voorhand te laten zien, omdat je het liever vanuit jezelf wilt vertellen en het gesprek dan wil laten gaan, zonder dat er al vooraf bekend is wat jouw vragen zijn, want dat geeft misschien weer teveel sturing aan het gesprek en te weinig mogelijkheden dat het iets breder wordt.

Wel ff de tijd in de gaten houden, zodat je dus aan het eind van de sessie nog even tijd hebt voor het briefje en dat het dus niet blijft liggen.

Zou dat iets zijn wat bij jou past?

Het is weer een heel verhaal geworden. Ik hoop dat er een beetje door te komen is en dat je er uiteindelijk toch iets aan hebt.

Groetjes,
M&M’s en twin ofc, liefs van Newt

Hi 100Divergent11,

Eerst ff uitleggen dat ik deze reactie doe op basis van de reactie tot en met die van @Pin om 12.00 uur.

Ik had deze reactie al grotendeels geschreven gisteren en vanmorgen en toen zag ik dat @Pin alweer (haha) had gereageerd en dus heb ik die reactie nog meegenomen in mijn reactie. Ondertussen werd ik door de tijd ingehaald en hadden jullie allebei alweer nieuwe reacties geplaatst. Ik heb besloten mijn reactie daar niet op aan te passen en dus de versie te plaatsen zoals ik die heb gemaakt t/m @Pin van 12.00 uur.

Sorry voor geen smileys, daar had ik geen tijd meer voor, maar hier heb je er een paar waar je uit kunt kiezen:
😃 🆒 :S :? :8 😳 🙂 😛 😉
Volgens mij was ik nergens boos of teleurgesteld, maar voor het geval dat toch was, kun je ook nog deze kiezen:
😠 :(
Plaats ze waar ze het beste tot hun recht komen :P


Update op nieuwe reacties volgt wel een keertje als ik tijd heb, maar dan heb je dit alvast.

Ok en dan nu mijn oorspronkelijke reactie:

Het maakt mij niet uit hoe je mijn naam uitspreekt. In feite spreek je hem uit zoals ik hem geschreven heb, dus niks mis mee. Ik wilde liever M&M’s als gebruikersnaam, maar je kunt die & en ‘ niet invoeren, alleen letters (en cijfers), dus ja.


@Pin,

Ik ben niet zo slim dat ik de gedachtes achter jouw naam zelf heb “bedacht”.
Ik had het gwn ergens gelezen toen je het zelf uitgelegd had, dus ik heb het soort van “gepikt” haha. Ik onthoud nou eenmaal dingen.

Voor iemand die voor het eind van het jaar 1000 cijfers achter de komma van pi kan opdreunen (ik herinner me dat ik dat in een reactie van jou gelezen heb, of toch iets vergelijkbaars) is het inderdaad wel een klap in je gezicht als ik pi “afdoe” als 3 punt 14.

Maar ja, ik ken nou eenmaal niet meer cijfers achter de komma. Eigenlijk is dat wel gek, want ik ben jou, hier op het forum voor mijn gevoel wel beter leren kennen en ook door het onthouden van dingen over jou, ben jij ondertussen veel meer dan 3.14.

Sommige mensen kunnen dat wel zeggen, als je het afrond dan is het toch 3.14, maar eigenlijk doe ik jou daar tekort mee. Ik weet niet uit hoeveel cijfers pi precies bestaat, is het oneindig veel? Dan is het idd een schande dat ik jou afrond op 3.14, terwijl ik voor mijn gevoel niet zo “bruut” bezig was.

Zo zie je maar weer dat mensen (twin en ik in dit geval) in eerste instantie niet eens door hebben dat we je tekort doen, terwijl we dachten dat we alleen maar het beste met je voor hebben. Eigenlijk zou iedereen tenminste de eerste 1000 cijfers achter de komma moeten weten om jou beter te leren kennen. Dat zou jou recht doen.

Twin en ik bieden jou onze excuses aan en zullen je niet langer 3.14 noemen, maar gwn bij de naam die je bent en dat is dan pi (compleet) plus n, dus Pin (ja, ook met een hoofdletter).

Wij hopen dat we je hiermee recht doen en goed maken wat we al die tijd als onwetende personen “fout” hebben gedaan.

Wij houden van je @Pin, zoals jij bent.

Ik moest dit even kwijt en inpassen in deze reactie, die ik al geschreven had, voordat ik jouw laatste reactie in dit topic had gelezen.

Nu weer ff verder over @100Divergent11.
Blij voor je dat je examens er voor nu even opzitten. Ik snap wel dat je daar je gedachten even bij wilt houden en niet afgeleid wilde worden door het forum.

Wij moeten nog ff, maar komt wel goed. Op zich staan we er wel goed voor en talen is op zich niet zo’n probleem. Alleen moeten we wel opletten dat we niet te veel straattaalachtige dingen schrijven en dus wel de officiële spelling en grammatica gebruiken

Ik snap niet dat andere kinderen jou niet op waarde weten te schatten. Ik/wij vinden jou niet raar. Je bent misschien niet doorsnee, maar dat maakt je wat ons betreft juist nog interessanter dan anderen.

Jij geeft veel en krijgt er volgens ons te weinig voor terug en we snappen niet hoe dat kan. Het is niet dat ze nooit met je omgaan, maar wel vaak alleen als het hen uitkomt. Bijvoorbeeld als ze jouw hulp weer eens nodig hebben bij huiswerk of een project of gwn omdat ze ergens mee zitten. Dan sta jij altijd klaar, ook al heb je het soms op dat moment moeilijk met wat er in jouw leven gebeurt.

Hoe wij vrienden maken. Tsja, in principe onbevooroordeeld zijn over anderen. Open minded zijn. Volgens mij doe jij dat ook.

Verder durven we ons helemaal te geven. We zijn niet echt bang voor de reacties die kunnen komen. Maar wij hebben makkelijk praten, want we zijn altijd met zijn 2-en en dan hebben we elkaar altijd. We kunnen altijd erover praten en ook elkaar sturen en overtuigen van hoe die ander iets bedoeld kan hebben. Dat zijn dingen die voor jou misschien anders liggen.

Jij bent iig niet zoals wij met zijn 2-en en ik kan me voorstellen dat je een klein beetje meer de kat uit de boom kijkend bent dan ons, omdat je weet dat jezelf gelijk helemaal geven je kwetsbaar maakt en dat er in het verleden ook wel misbruik van is gemaakt. Maar dat is ook weer heel logisch dat je na slechte ervaringen een beetje de kat uit de boom kijkt.

Verder zijn een heleboel mensen oppervlakkig en als we iets over jou mogen zeggen, dan ben jij dat niet. Jij weet misschien niet alle laatste nieuwtjes over de sterren, alhoewel je ondertussen wel meer over de hondjes van Paris Hilton weet dan ons

Maar wij vinden die weetjes wel soort van grappig, maar totaal onbelangrijk bij het kiezen van onze vrienden. Een heleboel kinderen willen liever over niets ( zoals feitjes van sterren en insta e.d.) praten dan over serieuzere dingen (het leven, de toekomst, hoe Japanners anders zijn dan wij hier in het westen e.d.).

Wat ons betreft mag het wel ergens over gaan. Hopelijk komt de tijd snel dat klasgenoten een beetje “opgroeien” en anders hoop ik dat je op andere plekken de juiste mensen tegenkomt. Ik denk dat als je mensen die meer jouw interesses delen ontmoet, je daar sneller vrienden zal vinden. Je hebt dan al meer gemeenschappelijk. Dingen die je kunt delen en ook verder samen kunt beleven.

Ik denk dat dat voor een deel ook verklaart waarom wij soms voor het oog zo gemakkelijk een klik met vooral andere jongens hebben. Tot niet zo lang geleden waren we niet zo handig met meisjes, maar sinds we hier op het forum zitten en contact hebben met meisjes zoals jou en @Pin en ook anderen, maar ik noem jullie als voorbeeld, omdat jullie vaak op mijn topics gereageerd hebben, gaat het beter. Ik wil anderen niet tekort doen door de ene wel en de andere niet te noemen, maar we zijn iedereen dankbaar die op mijn topics heeft gereageerd. Dat dat duidelijk is. We leren er veel door, dus ook dat meisjes niet “eng”. Ff uitleggen dat we gay zijn en een beetje bang voor meisjes waren, omdat ze allemaal dingen van ons wilden, die wij alleen met jongens leuk vinden om te doen.

We leerden Newt kennen op een maandag toen hij nieuw bij ons in de klas kwam. Om één of andere reden vraagt onze mentor altijd ons als er een nieuwe jongen in de klas komt, om hem een beetje wegwijs te maken. We hebben er nooit zo over nagedacht, maar onze mentor zal er wel een goede reden voor hebben.

Op woensdag kwam Newt voor het eerst bij ons thuis en dat was toen we jeuk hadden (van mijn jeuk topic). Wij waren toen bloot toen Newt onverwacht in de keuken op ons zat te wachten. Hij deed er heel normaal over en dat voelde erg goed. Ik denk dat dat ook wel geholpen heeft met elkaar te leren kennen.

Newt kan ook goed met de rest van broers en zus en papa en mama. Hij is best vaak bij ons, soms ook als wij er helemaal niet zijn. Hij helpt papa ook wel eens als een soort bijbaantje. We hebben Newt soort van geadopteerd lijkt het wel.

Het zijn allemaal van die kleine en soms onverklaarbare dingen die maken dat we echt goed aanvoelen of er een klik is. Ons gevoel heeft ons wat dat betreft nog niet vaak in de steekgelaten.

Ik weet niet hoe het precies werkt, anders zou ik mijn/ons geheim wel willen delen met jou.

Aan de jezelf geven kant ligt het niet zozeer, denk ik, omdat ik, zoals ik je ken op het forum zie in alles dat je moeite, tijd, energie, gevoel en meer steekt in alle reacties die je plaatst. Dus, in principe ben je zo een persoon en zal je dat in de praktijk op school ook wel zo zijn.

Dan zit het meer in de ontvangkant, gok ik. Je krijgt niet de dingen terug zoals wij die wel krijgen. Een kleine rol zou kunnen zijn dat je in de praktijk, door schade en schande, minder makkelijk zoveel van jezelf geeft om jezelf te beschermen. Maar dat is jou weer niet aan te rekenen. Dat moet van die anderen komen.

Het blijft lastig om er een verklaring voor te vinden. Het is wel zo dat als je meer mensen hebt die er voor je kunnen zijn, je er zelf ook sterker door wordt en lekkerder in je vel zit. Het één versterkt het ander. Zowel positief als negatief (jammer genoeg).

Hoe we Laurent leerden kennen is ook heel apart. Wij waren ergens op een berg in Frankrijk met Duitse vrienden een soort van dansfilm(pje) aan het opnemen toen hij met zijn ouders toevallig langs kwam en bleef staan kijken.

Wij hadden gelijk veel oogcontact en een soort onverklaarbare aantrekkingskracht. Hij kon zijn ogen niet van ons afhouden en wij niet van hem. We moesten ons natuurlijk wel op het dansen concentreren, maar toch was het gevoel er gelijk vanaf het begin. Dus er was een basis, maar we wisten totaal niet of we hem ooit nog zouden zien.

Hoewel Laurent op sommige vlakken best verlegen is, had hij de moed om contact te maken. Eerst door ons te filmen en de beelden met ons te delen, waardoor we dus al snel whatsapp deelden en daarna door ons een volgende dag te appen met de vraag over een update.

Door hem een hele dag op sleeptouw te nemen hebben we elkaar beter leren kennen. Op zich was het een hele stap om hem mee te nemen. We kenden hem amper. We hadden een deadline en moesten ons concentreren op het dansen en op hoe het in beeld te brengen, maar Laurent paste daar goed bij.

Wij hadden hem dus soort van “aangenomen met een proefperiode” in ons team. Zo hadden we allebei tijd om elkaar te ontdekken.

Hij klikte met iedereen en soms had hij heel andere denkbeelden, maar dat was en is alleen maar goed. Vrienden hoeven niet altijd over alles het eens te zijn. Een nieuwe, andere, frisse blik op dingen is welkom.

Van beide kanten accepteerden we dat. We konden er over praten en soms ook de conclusie trekken dat we het over sommige dingen niet eens werden. Maar dat zit onze vriendschap niet in de weg. Het maakt onze vriendschap alleen mar sterker en het respect voor elkaar alleen maar groter.

Wat we toen nog niet wisten en nu wel is dat Laurent, net als ons trouwens, best een gevoelige jongen is. Hij heeft wel andere vrienden en op school gaat alles wel goed, maar sommige dingen had hij niet eerder met zijn vrienden kunnen delen, maar vanaf het begin wel met ons.

Hij is heel gevoelig voor sfeer. Bij een goede sfeer leeft ie helemaal op en kan hij de hele wereld aan. Bij ons vond hij die goede sfeer en dat is niet zozeer onze verdienste als wel een toevallige mix van zelfde interesses, wederzijds respect en dat hij het net als ons fijn vindt om lichamelijk contact te hebben.

Wij leggen snel een arm om iemand heen, geven een knuffel of high five. Het zijn geen seksuele aanrakingen, maar geven wel een gevoel van waardering, bij elkaar horen, één team zijn, want dat waren we zeker. Justin en Christiaan (Duitse vrienden) zijn ook redelijk lichamelijk in hun contacten.

Bij Laurent thuis is dat veel minder zo. Hij krijgt wel liefde, maar hij wil meer genegenheid voelen. Iets wat hij van zijn vrienden op school en thuis ook niet op die manier krijgt.

Het is allemaal lastig te benoemen hoe het precies werkt die klik en wat er dan daarna gebeurt.

Het gebeurt ook niet met iedereen, alhoewel die klik er in het begin dan ook wel is. Er zijn dus veel meer factoren die een rol spelen. Was het maar zo makkelijk en voor iedereen duidelijk, dan konden we je precies een handleiding geven.

Ik denk dat, omdat twin en ik zo open anderen tegemoet treden we veel kansen hebben op mogelijkheden voor nieuwe vriendschappen.

Als er meer kansen zijn, is de kans uiteindelijk ook groter dat er resultaat volgt.

Heel vaak vergroten vrienden van ons, die op dat moment bij ons zijn, ook die kans op succes. Want onze vrienden staan vaak ook open voor nieuwe vrienden en dat helpt. Wij hebben eigenlijk geen vrienden die jaloers zijn op andere vrienden.

Wel is het zo dat we de tijd die we hebben, moeten zien te verdelen over onze vrienden. Iedereen verdient aandacht en het lukt op één of andere manier om dat te regelen.

Het grappige is dat er onder onze vrienden nieuwe groepjes vrienden ontstaan. We zijn allemaal met elkaar bevriend, maar soms vormen een aantal een groepje die weer samen bepaalde dingen doen, die ze niet met anderen doen.

Als voorbeeld zijn er een aantal waarmee we graag gaan sporten en met anderen doen we dat weer niet. Met anderen gaan we bv. dansen. Met weer anderen naar het strand enzovoorts. Er is geen jaloezie onderling.

Wij hebben wat dat betreft veel geluk met iedereen om ons heen.

Jammer van de kersenbloesemboom en ik ben ergens wel blij dat je veilig binnen was en niet de boom aan het knuffelen was. Bomen hebben wortels in een straal zo groot als de hoogte van de boom heb ik wel eens gehoord en soms wel verder, dus het zou me niks verbazen als ze op één of andere manier contact hebben en een soort van steun geven aan elkaar, net zoals vrienden dat hebben en doen.

Ik vind het wel mooi dat je rust en ook kracht vindt in het lezen van boeken. Wij hebben de rust niet om een boek te gaan lezen. Wij moeten onze energie op een andere manier kwijt en tegelijkertijd laden wij onze accu op door te bewegen, wat tegenstrijdig klinkt.

Tof ook dat je verschillende genres leest, die elk een apart doel hebben. Het lijkt me op zich wel leuk om de tijd te nemen voor het lezen van een boek, maar het komt er bij ons dus niet van.

We hebben wel eens luisterboeken geprobeerd en dat werkt wel. Alleen tijdens het fietsen waren we teveel in het verhaal meegesleurd en hadden onze aandacht te weinig bij het verkeer merkten we en dat kan gevaarlijk zijn.

Het lijkt me leuk om je af en toe weer in nieuwe dingen te verdiepen, zoals hoe je een bonsaiboom moet onderhouden en de hele filosofie erachter.

Mr. Miyagi van karatekid heeft in de film ook een bonsaiboom en leert via de boom dingen aan de karatekid.

Onze Mr. Miyagi, m.a.w. papa, heeft geen bonsaiboom. Papa is alleen goed in het omzagen van bomen en ze dan in stukjes hakken.

Het lijkt me wel leuk om er eentje op onze kamer te hebben, als jij dan kunt helpen om hem te verzorgen. Misschien is er wel een leuk forum over bonsaibomen.

Je moet gwn dingen doen waar je vrolijk van wordt, dus bv. schrijven over Japan of vertellen hoe het met je bonsaiboom gaat.

We maken graag even wat tijd vrij voor jou. Het is geen enkele moeite en eerder een welkome onderbreking van het studeren voor de toetsen. Het helpt ons en zoals we lezen helpt het jou ook een beetje. Gelukkig zijn er nog anderen die hier op dit topic posten en vaak lees ik mooie en waardevolle reacties van hen. Hun reacties raken ons ook.

Newt maakt soms onsmakelijke geluiden, maar zijn aanwezigheid vinden we, ondanks dat, heel fijn. Doordat hij regelmatig verhuisd is, heeft hij geleerd zich aan te passen aan nieuwe omgevingen. Maar pas geleden zei hij dat hij het gevoel heeft dat hij echt geland is en dat hij zich hier wel erg goed voelt. Hij is wel lief voor ons en Newt eet uit onze hand. Vooral als het om chips gaat haha.

Dat briefje voor je psych of huisarts kun je als een soort geheugensteuntje gebruiken. Maar je kunt best aan het begin van het gesprek zeggen, dat je een aantal dingen voor jezelf hebt opgeschreven, waar je het over wilt hebben. Je kunt erbij vertellen dat het niet jouw bedoeling is om het op voorhand te laten zien, omdat je het liever vanuit jezelf wilt vertellen en het gesprek dan wil laten gaan, zonder dat er al vooraf bekend is wat jouw vragen zijn, want dat geeft misschien weer teveel sturing aan het gesprek en te weinig mogelijkheden dat het iets breder wordt.

Wel ff de tijd in de gaten houden, zodat je dus aan het eind van de sessie nog even tijd hebt voor het briefje en dat het dus niet blijft liggen.

Zou dat iets zijn wat bij jou past?

Het is weer een heel verhaal geworden. Ik hoop dat er een beetje door te komen is en dat je er uiteindelijk toch iets aan hebt.

Groetjes,
M&M’s en twin ofc, liefs van Newt