Ik loop hier al een paar weken mee rond en wilde het steeds niet posten en het zelf oplossen, maar ja, een beetje hulp van jullie kan geen kwaad.
Ik heb best lang getwijfeld over het plaatsen en ook over als ik het zou plaatsen onder welke categorie en titel. Het is ondertussen ook al lang voorbij mijn bedtijd en het wordt steeds later. Ik heb net eerst nog andere topics beantwoord om deze maar zo lang mogelijk uit te stellen, maar nu moet het er maar van komen. Mijn twin wil ook dat ik hem nu plaats en hij heeft al aangeboden om op de “plaats reactie” knop te drukken.
Als jullie dit topic gelezen hebben weten jullie gelijk waarom ik hier een maand niets gepost heb.
Ik heb getwijfeld over de volgende titels:
1. Is dit homohaat of een “gewone” vechtpartij?
2. Ik kus op straat een andere jongen en voor ik het weet word ik wakker in het ziekenhuis
Maar het is toch een andere geworden, zoals jullie al gezien hebben. Ik wil wat er gebeurd is op een positieve manier benaderen en niet de nadruk teveel leggen op alle negatieve dingen die er gebeurd zijn. Ik ga het verhaal met (een hoop) negatieve dingen erin wel vertellen, maar ik hoop er uiteindelijk wel een positief gevoel aan over houden.
Ik wil dus iemand bedanken en mijn twin ook. Iemand die iig mijn leven heeft gered. Maar ja, hoe doe je dat en hoe vind ik hem. Daar kan ik wel wat hulp bij gebruiken.
Here we go. Het is best wel emotioneel, vandaar dus deze categorie.
Vorige maand had mijn twinbroertje 2 lekke banden met zijn fiets en niemand thuis had tijd om hem met de auto op te halen en toen ging ik met de elektrische fiets van mama hem ophalen. Het was iets van 10 km verderop. Hij had al een uur gelopen ofzo dus hij was het ook al een beetje beu en we hadden afgesproken bij een bushalte, want daar kon hij dan even uitrusten en zijn fiets daar laten staan, zodat we die later op konden halen met de auto.
Toen ik daar aankwam was ik blij mijn twin weer te zien en ik liep naar hem toe en gaf hem een kus en een hug en hij mij. Dat vinden sommigen misschien raar, maar we kussen elkaar elke dag na het opstaan en voordat we gaan slapen en ook als we elkaar een tijdje niet gezien hebben of gewoon zomaar. Het was gewoon een kus op zijn wang, dus niet tongen voor als het niet duidelijk is.
We wilden net zijn fiets op slot zetten met een ketting die ik meegenomen had en daarna zouden we samen op de elektrische fiets naar huis gaan, maar dat heb ik later pas allemaal gehoord, want ik kan me er helemaal niets van herinneren. Het eerste wat ik weer weet is dat ik in een ziekenhuis wakker word. Ik wist niet waar ik was en wat er gebeurd was. Ik heb het later pas gehoord van mijn twinbroer.
Waarschijnlijk ben ik vanaf achteren onderuit geschopt door een paar jongens, want mijn benen waren zwaar gekneusd en ik had overal blauwe plekken. Door die schoppen was ik ook nog ongelukkig op de stoeprand of het fietsenrek gevallen en ben ik bewusteloos geraakt en had ik een hoofdwond. Mijn armen en borstkas, buik en rug waren ook helemaal bont en blauw en elke beweging deed pijn.
Mijn twin weet ook niet alles precies, want hij was ook geslagen en geschopt. Hij was niet bewusteloos geraakt, maar hij was in shock omdat ik niet meer reageerde. Van die jongens weet hij ook niet veel meer, omdat er zoveel gebeurde in korte tijd en hij was heel erg ongerust over mij. Ik vind het zo erg voor mijn broertje. Hij heeft mij daar zien liggen, ik weet er niks meer van.
We snappen niet wat er gebeurd is en vooral niet waarom. We denken misschien omdat we elkaar gekust hebben, tenminste dat zeggen anderen dat het daarom wel zou zijn, want er zijn al eerder gay jongens mishandeld in die buurt, maar dat is toch belachelijk.
We doen niemand kwaad en dan krijgen we dit. Eerst dachten we dat het vanwege onze spullen was, want onze fietsen waren daar niet meer en mijn geld en telefoon waren ook weg. Maar na een paar dagen waren onze fietsen ergens gevonden, alleen waren ze helemaal krom en alles was kapot.
Gelukkig was er een jongen die ons geholpen had. Hij kwam voorbij fietsen toen het net gebeurd was. Hij had niet gezien wat er gebeurd was en we weten ook niet of die jongens die ons geschopt en geslagen hebben hem aan hebben horen/zien komen. Mijn twin was helemaal in paniek aan het schreeuwen en aan het proberen om mij wakker te maken en dat had die jongen gehoord en even later ook gezien. Die jongen had de ambulance gebeld en mijn broertje proberen te kalmeren en gerust te stellen. Hij had gezien dat ik nog ademde en nog een beetje reageerde als hij mij aanraakte, maar ik was niet echt bij kennis, maar half half ofzo. Ik weet er niks meer van.
Mijn twin en ik werden met de ambulance afgevoerd naar het ziekenhuis vlakbij.
Die jongen was al heel snel met zijn moeder naar het ziekenhuis gekomen om te kijken hoe het met ons ging. Dat vond ik wel superlief van hem. Hij was er al voordat onze familie er was en hij was steeds bij mijn twin gebleven, terwijl de dokters mij aan het onderzoeken waren. Een paar dagen later is hij nog een keertje geweest en toen had ik hem eigenlijk voor het eerst ontmoet. Tenminste dat ik het me kan herinneren. Ik had toen natuurlijk al gehoord wat voor superjongen het was en wat hij allemaal voor ons gedaan had en ik moest heel erg huilen toen ik hem zag en hij toen ook. Mijn twin had een paar foto’s van mij en hem met die jongen gemaakt in het ziekenhuis.
Omdat ik de volgende dag of die dag erna, ik weet het niet meer precies wanneer naar huis mocht uit het ziekenhuis hebben we hem niet meer gezien en gesproken. Ik vind het zo stom van mij dat ik niet zijn telefoonnummer enzo heb gevraagd. Ik wil hem zo graag nog bedanken. Ik word er soms ’s nachts wakker van en dan vind ik mezelf zo’n sukkel en ondankbaar. Ik denk elke dag aan hem.
Ik had hem natuurlijk wel die keer in het ziekenhuis gezien en hem toen ook wel bedankt, maar ik wil hem nog echt bedanken, want ik ben me steeds meer gaan realiseren wat hij voor ons gedaan heeft. Dat kun je toch niet afdoen met alleen “bedankt” zeggen? Maar ik weet ook niet hoe dan wel. Ik zou hem zo graag weer zien en hem vasthouden.
We weten alleen zijn voornaam en dat hij in Zweden (denken we) woont.
Wat zou er gebeurd zijn als hij niet langs was gekomen. Ik moet er niet aan denken. Hoe kan ik hem ooit bedanken en terugvinden? Hebben jullie tips ofzo? Hoe vind ik hem terug? Op wat voor manier kun je iemand bedanken die je leven heeft gered?
Groetjes en alvast bedankt voor jullie bijdragen,
M&M’s
PS sorry dat laatste stukje is een beetje dubbelop en warrig ofzo, maar het lukt me niet om het beter op te schrijven en ondertussen is het al bijna 3 uur ’s nachts. Ik zei net tegen mijn twin dat ik het morgen wel zou plaatsen, maar hij zegt dat ik het nu gewoon moet doen en ik weet dat hij gelijk heeft, zoals hij altijd gelijk heeft. Dus ja. De tekst staat nu in het vakje en mijn twin gaat op de knop drukken….
Hoe kunnen we iemand, die we niet kennen, bedanken voor het redden van ons leven?
A
Bladzijde 2 / 6
A
@Pin,
Wow, jij leest ook altijd goed wat iemand schrijft en bedenkt dan weer iets waar ik niet opgekomen zou zijn. Ik vind het knap en daarnaast ook nog eens superlief dat je zulke dingen doet hier op het forum. En je doet het voor iedereen….. dus verdien je een knuffel of high-five, net wat jij prettig vindt.
Mama vindt het ook een superidee. Dan is het een bodywarmer zegt ze en dan kunnen we de mouwen er helemaal uithalen en hoeven dan alleen dat laatste stukje (15 cm ofzo) aan elkaar te naaien met van dat gouddraad van @100Divergent11. Mijn twin kreeg al een smile op zijn face toen hij het las.
Misschien een beetje teveel gevraagd, maar heb je nog een idee of we iets met die mouwen kunnen doen? Wsch. kun je er niet zo veel mee, maar ok. Voel je niet verplicht iets te bedenken.
Papa zei pas geleden nog tegen mijn twin en mij dat het leven uit bergen en dalen bestaat en zonder bergen zijn er geen dalen en zonder dalen zijn er geen bergen. Ontkennen van één van beide is het ontkennen van de werkelijkheid. Koester de mooie herinneringen, maar ook de minder mooie, de littekens en ook van minder mooie dingen kun je leren en sterker worden.
Dankjewel, weer en een griepupdate kun je lezen in een ander topic.
Nou nog een soort van normaal dag/nachtritme vinden, want dit is ook niet echt wat.
Groetjes,
M&M’s
Wow, jij leest ook altijd goed wat iemand schrijft en bedenkt dan weer iets waar ik niet opgekomen zou zijn. Ik vind het knap en daarnaast ook nog eens superlief dat je zulke dingen doet hier op het forum. En je doet het voor iedereen….. dus verdien je een knuffel of high-five, net wat jij prettig vindt.
Mama vindt het ook een superidee. Dan is het een bodywarmer zegt ze en dan kunnen we de mouwen er helemaal uithalen en hoeven dan alleen dat laatste stukje (15 cm ofzo) aan elkaar te naaien met van dat gouddraad van @100Divergent11. Mijn twin kreeg al een smile op zijn face toen hij het las.
Misschien een beetje teveel gevraagd, maar heb je nog een idee of we iets met die mouwen kunnen doen? Wsch. kun je er niet zo veel mee, maar ok. Voel je niet verplicht iets te bedenken.
Papa zei pas geleden nog tegen mijn twin en mij dat het leven uit bergen en dalen bestaat en zonder bergen zijn er geen dalen en zonder dalen zijn er geen bergen. Ontkennen van één van beide is het ontkennen van de werkelijkheid. Koester de mooie herinneringen, maar ook de minder mooie, de littekens en ook van minder mooie dingen kun je leren en sterker worden.
Dankjewel, weer en een griepupdate kun je lezen in een ander topic.
Nou nog een soort van normaal dag/nachtritme vinden, want dit is ook niet echt wat.
Groetjes,
M&M’s
A
Hmmm, slapen gaat nog niet zo lekker zo te lezen. Ik ga zo de griepupdate doorlezen ;)
Wat je van mouwen kunt doen?
-Beenwarmers
-Sokken
-Je koopt van die baby schoentjes, dan naai je de mouwen onder aan je sweater, de schoentjes er onder en dan ziet het er zegmaar net uit of je sweater benen heeft. Maar dan moet je maar net super goed kunnen naaien en continu benen aan je sweater willen hebben hangen
-Vastnaaien aan handschoenen en dan heb je extra lange handschoenen ;)
-Een sjaal
Uhm, misschien kom ik nog op meer dingen, maar ik moet helaas weg, dus ik kom hier op terug.
Heel erg bedankt voor het compliment. De hug komt terug, jij doet ook erg veel goed voor het forum en ik vind het leuk dat ik wat terug kan doen!
Je vader is een wijs man zo te horen ;)
Gr. Pin
Wat je van mouwen kunt doen?
-Beenwarmers
-Sokken
-Je koopt van die baby schoentjes, dan naai je de mouwen onder aan je sweater, de schoentjes er onder en dan ziet het er zegmaar net uit of je sweater benen heeft. Maar dan moet je maar net super goed kunnen naaien en continu benen aan je sweater willen hebben hangen
-Vastnaaien aan handschoenen en dan heb je extra lange handschoenen ;)
-Een sjaal
Uhm, misschien kom ik nog op meer dingen, maar ik moet helaas weg, dus ik kom hier op terug.
Heel erg bedankt voor het compliment. De hug komt terug, jij doet ook erg veel goed voor het forum en ik vind het leuk dat ik wat terug kan doen!
Je vader is een wijs man zo te horen ;)
Gr. Pin
A
Het idee van @Pin met de sleeveless trui is echt goed! Zo kun je de trui toch nog dragen.
De mouwen die je hersteld hebt, kun je misschien aan een teddybeer aandoen ofzo? Dat je die rond de armen van een teddybeer doet, die altijd bij jullie in bed ligt of in de kamer staat, als herinnering aan de gebeurtenis, het dal, maar ook als herinnering dat er weer toppen aankomen, en dat jullie hier samen allemaal door zullen komen.
Bedankt voor het compliment, dat is echt heel lief 🙂 Jouw reacties zijn ook altijd heel nuttig en aanmoedigend, je hebt er talent voor, dus doe zeker zo voort, maar alleen als je er zin in hebt en wanneer je je goed voelt. Nu je vooral richten op jullie herstel.
Voor alle lieve dingen die je zegt en voor alle goede reacties die je hier al geplaatst hebt: Arigato!
De mouwen die je hersteld hebt, kun je misschien aan een teddybeer aandoen ofzo? Dat je die rond de armen van een teddybeer doet, die altijd bij jullie in bed ligt of in de kamer staat, als herinnering aan de gebeurtenis, het dal, maar ook als herinnering dat er weer toppen aankomen, en dat jullie hier samen allemaal door zullen komen.
Bedankt voor het compliment, dat is echt heel lief 🙂 Jouw reacties zijn ook altijd heel nuttig en aanmoedigend, je hebt er talent voor, dus doe zeker zo voort, maar alleen als je er zin in hebt en wanneer je je goed voelt. Nu je vooral richten op jullie herstel.
Voor alle lieve dingen die je zegt en voor alle goede reacties die je hier al geplaatst hebt: Arigato!
A
Dat van die beer is echt een goed idee!!
Het enige wat ik nog kan bedenken is
-Twee hoesjes voor om een drinkfles
-Soort van kaftpapier voor om een boek, wellicht als er veel foto's in het ziekenhuis zijn gemaakt dat je die in een plakboek kunt doen en die kan kaften met de mouwen?
Dat was 'm dus.
Gr. Pin
Het enige wat ik nog kan bedenken is
-Twee hoesjes voor om een drinkfles
-Soort van kaftpapier voor om een boek, wellicht als er veel foto's in het ziekenhuis zijn gemaakt dat je die in een plakboek kunt doen en die kan kaften met de mouwen?
Dat was 'm dus.
Gr. Pin
+2
- Jullie gaan offtopic, willen jullie bij het onderwerp blijven? -
A
@Roy E van de Kindertelefoon,
Ik snap (jo)uw opmerking niet. Als je het hele topic leest zie je dat die Mickey hoodie een soort rode draad in het verhaal is en dat het voor mij ook een belangrijke rol speelt bij de verwerking van wat er gebeurd is. Ik ben dan ook heel blij met alle reacties en nu zou het mij onmogelijk gemaakt worden om te reageren op de mooie ideeën over wat ik er mee kan doen. Een nieuw topic starten over een hoodie, zonder dan misschien weer “off-topic “ te gaan, want dan praat ik vast teveel over de mishandeling en te weinig over de hoodie ofzo, lijkt me niet echt een optie. Bovendien is het volgens mij ook wel duidelijk dat het hoodie hoofdstuk al zo’n beetje op zijn hoogtepunt is, de ideeën zijn genoemd en ik zal er hooguit op een later moment concreet op reageren met wat ik er echt mee ga doen. In één van mijn laatste reacties heb ik al gezegd dat ik meer over het vinden van die jongen zal gaan posten.
Als het niet gaat over die hoodie, maar over iemand bedanken voor de reacties die ze posten, snap ik het al helemaal niet, want als dat al niet mag, tsja …
Groetjes,
M&M’s
Ik snap (jo)uw opmerking niet. Als je het hele topic leest zie je dat die Mickey hoodie een soort rode draad in het verhaal is en dat het voor mij ook een belangrijke rol speelt bij de verwerking van wat er gebeurd is. Ik ben dan ook heel blij met alle reacties en nu zou het mij onmogelijk gemaakt worden om te reageren op de mooie ideeën over wat ik er mee kan doen. Een nieuw topic starten over een hoodie, zonder dan misschien weer “off-topic “ te gaan, want dan praat ik vast teveel over de mishandeling en te weinig over de hoodie ofzo, lijkt me niet echt een optie. Bovendien is het volgens mij ook wel duidelijk dat het hoodie hoofdstuk al zo’n beetje op zijn hoogtepunt is, de ideeën zijn genoemd en ik zal er hooguit op een later moment concreet op reageren met wat ik er echt mee ga doen. In één van mijn laatste reacties heb ik al gezegd dat ik meer over het vinden van die jongen zal gaan posten.
Als het niet gaat over die hoodie, maar over iemand bedanken voor de reacties die ze posten, snap ik het al helemaal niet, want als dat al niet mag, tsja …
Groetjes,
M&M’s
A
@Pin,
Bedankt voor je goede ideeën, ik ga er goed over nadenken en ik kom er op terug als ik een beslissing heb genomen.
En ja, papa is wel een goeie.
Groetjes,
M&M’s
Bedankt voor je goede ideeën, ik ga er goed over nadenken en ik kom er op terug als ik een beslissing heb genomen.
En ja, papa is wel een goeie.
Groetjes,
M&M’s
A
@100Divergent11,
Super bedankt voor de mooie ideeën. Ik kom er zeker op terug.
En op jouw “arigato” zou ik zeggen "dou itashi mashite"
Bron: https://nl.wikihow.com/Dank-je-wel-zeggen-in-het-Japans
Groetjes,
M&M’s
Super bedankt voor de mooie ideeën. Ik kom er zeker op terug.
En op jouw “arigato” zou ik zeggen "dou itashi mashite"
Bron: https://nl.wikihow.com/Dank-je-wel-zeggen-in-het-Japans
Groetjes,
M&M’s
A
Hey M en Ms,
Wat erg dat dit gebeurt is, ik snap dat soort mensen echt niet. Ik kan me daar zo boos om maken. Maar goed, ik ben niet zo goed in comments geven.. oeps. Toch wilde ik (ookal is het inmiddels al 4 maanden geleden) je nog beterschap en veel sterkte wensen! Geniet van de tijd met je vriendje en probeer je niet te veel zorgen te maken. :)
-X- Mij 🙂
Wat erg dat dit gebeurt is, ik snap dat soort mensen echt niet. Ik kan me daar zo boos om maken. Maar goed, ik ben niet zo goed in comments geven.. oeps. Toch wilde ik (ookal is het inmiddels al 4 maanden geleden) je nog beterschap en veel sterkte wensen! Geniet van de tijd met je vriendje en probeer je niet te veel zorgen te maken. :)
-X- Mij 🙂
A
Ik snap (jo)uw opmerking niet. Als je het hele topic leest zie je dat die Mickey hoodie een soort rode draad in het verhaal is en dat het voor mij ook een belangrijke rol speelt bij de verwerking van wat er gebeurd is. Ik ben dan ook heel blij met alle reacties en nu zou het mij onmogelijk gemaakt worden om te reageren op de mooie ideeën over wat ik er mee kan doen. Een nieuw topic starten over een hoodie, zonder dan misschien weer “off-topic “ te gaan, want dan praat ik vast teveel over de mishandeling en te weinig over de hoodie ofzo, lijkt me niet echt een optie. Bovendien is het volgens mij ook wel duidelijk dat het hoodie hoofdstuk al zo’n beetje op zijn hoogtepunt is, de ideeën zijn genoemd en ik zal er hooguit op een later moment concreet op reageren met wat ik er echt mee ga doen. In één van mijn laatste reacties heb ik al gezegd dat ik meer over het vinden van die jongen zal gaan posten.
Als het niet gaat over die hoodie, maar over iemand bedanken voor de reacties die ze posten, snap ik het al helemaal niet, want als dat al niet mag, tsja …
Groetjes,
M&M’s
Btw, jij bent held. Ik mag jou. :):P
A
@M&M's
Heb je 'm trouwens nog gevonden?
Heb je 'm trouwens nog gevonden?
A
@Anoniempje013,
Dank je wel voor je lieve berichtje :)
Op zich gaat het wel goed met ons, maar we snappen nog steeds niet waarom het gebeurd is.
Waarschijnlijk gewoon pech en op het verkeerde moment op de verkeerde plaats. De politie weet het verder ook niet, maar ze zijn er nog wel soort van mee bezig. Als er weer zoiets gebeurt ergens in de buurt gaan ze kijken of het door dezelfde kan zijn en van die dingen.
Het voelt altijd wel goed als iemand zoals jij ons weer een hart onder de riem steekt. Dus, dankjewel daarvoor. Btw zulke woorden komen nooit te laat. Juist niet. Het omgekeerde is vaak eerder aan de hand, dat mensen na een paar weken al denken of zeggen dat we er niet meer aan moeten denken. En zoiets vergeet je niet zomaar. We hebben het wel een plekje gegevens en we moeten natuurlijk door, maar ergens zit het toch in je achterhoofd.
Groetjes 🙂,
M&M’s
Dank je wel voor je lieve berichtje :)
Op zich gaat het wel goed met ons, maar we snappen nog steeds niet waarom het gebeurd is.
Waarschijnlijk gewoon pech en op het verkeerde moment op de verkeerde plaats. De politie weet het verder ook niet, maar ze zijn er nog wel soort van mee bezig. Als er weer zoiets gebeurt ergens in de buurt gaan ze kijken of het door dezelfde kan zijn en van die dingen.
Het voelt altijd wel goed als iemand zoals jij ons weer een hart onder de riem steekt. Dus, dankjewel daarvoor. Btw zulke woorden komen nooit te laat. Juist niet. Het omgekeerde is vaak eerder aan de hand, dat mensen na een paar weken al denken of zeggen dat we er niet meer aan moeten denken. En zoiets vergeet je niet zomaar. We hebben het wel een plekje gegevens en we moeten natuurlijk door, maar ergens zit het toch in je achterhoofd.
Groetjes 🙂,
M&M’s
A
@Pin,
Lief dat het vraagt ;)
Ik had eigenlijk al veel eerder een update moeten geven, maar ok, dingen zijn een beetje anders gelopen.
Onze bedoeling was om in de eerstvolgende vakantie nadat het gebeurd was, dus in februari op onderzoek uit te gaan. We wilden natuurlijk die jongen die ons geholpen had vinden.
Jammer maar helaas, lagen we toen in NL voor iets anders in het ziekenhuis, dus kon ons onderzoek in Frankrijk niet doorgaan.
Wel hebben onze Franse vrienden nog gezocht naar hem en aan een heleboel jongens en meisjes op school gevraagd of ze hem kenden en ook in de buurt waar het gebeurd was. We hebben geen oproep op social media gedaan, omdat we niet met die mishandeling in de publiciteit willen komen. Ook om te voorkomen dat die jongens die ons mishandeld hebben wraak gaan nemen als bekend wordt wie we zijn en waar ons vakantiehuis is.
In de aprilvakantie waren we van plan zelf van alles te gaan onderzoeken, maar door het maken van die dansfilm (ander topic) en de fotoshoot in Italië (nog een ander topic) was er niet veel van gekomen.
We zijn nog wel terug geweest naar de plek waar het gebeurd is en dat was wel een beetje confronterend, maar wel goed. Het moet niet zo zijn dat we daar niet meer durven te komen, want op zich is het een mooie plek, waar we bovendien vaak langskomen als we in de bergen gaan fietsen. Dat willen we ook blijven doen en het dus niet uit de weg gaan.
We zijn ook nog terug geweest naar het ziekenhuis om te vragen of ze nog iets van die jongen die ons geholpen heeft hadden gehoord. Eerst zeiden ze gelijk nee, maar die ene broeder had ons de volgende dag nog opgebeld uit het ziekenhuis en gezegd dat er nog een kaart of iig een envelop was afgegeven of in de bus gegooid toen we kennelijk zelf net uit het ziekenhuis waren ontslagen.
Op de envelop stonden onze voornamen en dat we tweeling waren en de dag dat we na mishandeling in het ziekenhuis waren gekomen. Het lijkt mij dus wel duidelijk voor wie die bedoeld was, dus waarom we het nu pas te horen hebben gekregen, snap ik niet.
Ook lekker dat ze daar nu pas mee komen, maar ja, beter laat dan nooit.
Het was een beterschapskaart van onze redder 🆒. Hij had er iets liefs op gezet en groetjes gedaan. Er stond ook op dat hij een paar dagen later nog wel langs zou komen 😃, maar dat ie vanwege oud en nieuw alleen een kaartje had geschreven, omdat hij met familie dingen ging doen die dagen.
We hebben nog gevraagd aan de broeder of die jongen nog langs was geweest, maar dat wist hij niet. Dus ja, wel super jammer, want dat was onze kans om met hem in contact te komen. Het ziekenhuis geeft niet zomaar adres en telefoonnummer, dus dat weet hij niet, maar we weten ook niet of hij dat gevraagd heeft.
Hij zal wel teleurgesteld in ons zijn, dat we niks meer van ons hebben laten horen, maar we hebben alleen een paar foto’s van hem en ons en verder ook geen gegevens van hem. De politie heeft ook geen gegevens zeggen ze, maar dat vinden we gek, want volgens ons heeft hij wel een verklaring afgelegd.
Ik weet niet wat we nu verder moeten doen.
We weten dat er veel Scandinaviërs (we weten het niet zeker, maar volgens ons komt hij uit Zweden) een vakantieappartement hebben bij ons in de buurt. We weten niet of zijn familie dat heeft of dat hij gewoon met zijn familie een vakantieappartement had gehuurd. Dus of we hem ooit nog zien …. :(
We hopen dat hij er van de zomer weer is en dat we hem ergens tegen komen, maar die kans is niet zo groot. Maar dat is nog zo’n beetje onze enige hoop. Twin en ik willen hem zo graag nog een keertje zien en hem knuffelen om hem te bedanken.
Als iemand nog een goed idee heeft is het altijd welkom :)
Wij geven het voorlopig nog niet op, maar we weten ook niet precies hoe we verder moeten.
Groetjes 🙂,
M&M’s
Lief dat het vraagt ;)
Ik had eigenlijk al veel eerder een update moeten geven, maar ok, dingen zijn een beetje anders gelopen.
Onze bedoeling was om in de eerstvolgende vakantie nadat het gebeurd was, dus in februari op onderzoek uit te gaan. We wilden natuurlijk die jongen die ons geholpen had vinden.
Jammer maar helaas, lagen we toen in NL voor iets anders in het ziekenhuis, dus kon ons onderzoek in Frankrijk niet doorgaan.
Wel hebben onze Franse vrienden nog gezocht naar hem en aan een heleboel jongens en meisjes op school gevraagd of ze hem kenden en ook in de buurt waar het gebeurd was. We hebben geen oproep op social media gedaan, omdat we niet met die mishandeling in de publiciteit willen komen. Ook om te voorkomen dat die jongens die ons mishandeld hebben wraak gaan nemen als bekend wordt wie we zijn en waar ons vakantiehuis is.
In de aprilvakantie waren we van plan zelf van alles te gaan onderzoeken, maar door het maken van die dansfilm (ander topic) en de fotoshoot in Italië (nog een ander topic) was er niet veel van gekomen.
We zijn nog wel terug geweest naar de plek waar het gebeurd is en dat was wel een beetje confronterend, maar wel goed. Het moet niet zo zijn dat we daar niet meer durven te komen, want op zich is het een mooie plek, waar we bovendien vaak langskomen als we in de bergen gaan fietsen. Dat willen we ook blijven doen en het dus niet uit de weg gaan.
We zijn ook nog terug geweest naar het ziekenhuis om te vragen of ze nog iets van die jongen die ons geholpen heeft hadden gehoord. Eerst zeiden ze gelijk nee, maar die ene broeder had ons de volgende dag nog opgebeld uit het ziekenhuis en gezegd dat er nog een kaart of iig een envelop was afgegeven of in de bus gegooid toen we kennelijk zelf net uit het ziekenhuis waren ontslagen.
Op de envelop stonden onze voornamen en dat we tweeling waren en de dag dat we na mishandeling in het ziekenhuis waren gekomen. Het lijkt mij dus wel duidelijk voor wie die bedoeld was, dus waarom we het nu pas te horen hebben gekregen, snap ik niet.
Ook lekker dat ze daar nu pas mee komen, maar ja, beter laat dan nooit.
Het was een beterschapskaart van onze redder 🆒. Hij had er iets liefs op gezet en groetjes gedaan. Er stond ook op dat hij een paar dagen later nog wel langs zou komen 😃, maar dat ie vanwege oud en nieuw alleen een kaartje had geschreven, omdat hij met familie dingen ging doen die dagen.
We hebben nog gevraagd aan de broeder of die jongen nog langs was geweest, maar dat wist hij niet. Dus ja, wel super jammer, want dat was onze kans om met hem in contact te komen. Het ziekenhuis geeft niet zomaar adres en telefoonnummer, dus dat weet hij niet, maar we weten ook niet of hij dat gevraagd heeft.
Hij zal wel teleurgesteld in ons zijn, dat we niks meer van ons hebben laten horen, maar we hebben alleen een paar foto’s van hem en ons en verder ook geen gegevens van hem. De politie heeft ook geen gegevens zeggen ze, maar dat vinden we gek, want volgens ons heeft hij wel een verklaring afgelegd.
Ik weet niet wat we nu verder moeten doen.
We weten dat er veel Scandinaviërs (we weten het niet zeker, maar volgens ons komt hij uit Zweden) een vakantieappartement hebben bij ons in de buurt. We weten niet of zijn familie dat heeft of dat hij gewoon met zijn familie een vakantieappartement had gehuurd. Dus of we hem ooit nog zien …. :(
We hopen dat hij er van de zomer weer is en dat we hem ergens tegen komen, maar die kans is niet zo groot. Maar dat is nog zo’n beetje onze enige hoop. Twin en ik willen hem zo graag nog een keertje zien en hem knuffelen om hem te bedanken.
Als iemand nog een goed idee heeft is het altijd welkom :)
Wij geven het voorlopig nog niet op, maar we weten ook niet precies hoe we verder moeten.
Groetjes 🙂,
M&M’s
A
Hoi!
Goed dat jullie gewoon weer langs de plek kunnen fietsen! Dat lijkt me een belangrijke stap en goed dat jullie die hebben gezet!
Heeft hij zijn naam op de kaart gezet? Voornaam misschien wel achternaam? Anders kunnen jullie gaan zoeken op Facebook of Instagram. Kun je niet toevallig dan zoeken op landen of gebieden o.i.d.? Dan zouden jullie kunnen zoeken op Zweden of Scandinavië etc. en zijn naam. Maar ja, als het alleen een voornaam is, dan hebben jullie daar waarschijnlijk helemaal niks aan vrees ik.
Sowieso zouden jullie een beetje kunnen speuren op het wereldwijde web, als jullie dat nog niet hadden gedaan.
Het is wel jammer dat jullie zijn gezicht niet kunnen laten analyseren van die foto die jullie hebben en dan het internet laten zoeken naar overeenkomstige foto's 😞 Was mooi geweest. Of kan dat wel? Geen idee. Misschien is dat alleen uit films.
Verder zit ik eigenlijk zonder ideeën.
Ik hoop dan dat als het niet lukt, jullie hem nog een keer tegen het lijf lopen op vakantie ofzo.
Gr. Pin
Goed dat jullie gewoon weer langs de plek kunnen fietsen! Dat lijkt me een belangrijke stap en goed dat jullie die hebben gezet!
Heeft hij zijn naam op de kaart gezet? Voornaam misschien wel achternaam? Anders kunnen jullie gaan zoeken op Facebook of Instagram. Kun je niet toevallig dan zoeken op landen of gebieden o.i.d.? Dan zouden jullie kunnen zoeken op Zweden of Scandinavië etc. en zijn naam. Maar ja, als het alleen een voornaam is, dan hebben jullie daar waarschijnlijk helemaal niks aan vrees ik.
Sowieso zouden jullie een beetje kunnen speuren op het wereldwijde web, als jullie dat nog niet hadden gedaan.
Het is wel jammer dat jullie zijn gezicht niet kunnen laten analyseren van die foto die jullie hebben en dan het internet laten zoeken naar overeenkomstige foto's 😞 Was mooi geweest. Of kan dat wel? Geen idee. Misschien is dat alleen uit films.
Verder zit ik eigenlijk zonder ideeën.
Ik hoop dan dat als het niet lukt, jullie hem nog een keer tegen het lijf lopen op vakantie ofzo.
Gr. Pin
A
Goed van jullie dat jullie naar de plek waar het gebeurd is zijn teruggegaan. Als je van een paard valt, wordt aangeraden om er meteen weer op te klimmen. De angst uit de weg gaan is niet de juiste manier. Teruggaan naar die plek zal vast geholpen hebben / helpen om het een plaats te geven. Dapper van jullie dat jullie dat gedaan hebben.
Contactgegevens mogen niet zomaar uitgewisseld worden. Dat kan in sommige gevallen frustrerend zijn, maar ik vermoed dat die jongen dat ook weet, en daarom begrijpt dat jullie geen contact hebben kunnen opnemen. Jullie familie en jullie hebben hem vast al uitgebreid bedankt, en ik ben ervan overtuigd dat hij er zich van bewust is wat een goede daad hij op die dag heeft geleverd.
Ik word nog steeds boos als ik denk aan dit roekeloze geweld, geweld in het algemeen. Er is zo'n gezegde dat elk moment in woede een verloren moment in vrede is, en dat je het moet aanvaarden en loslaten, maar dat blijft moeilijk. Jullie verdienden die pijn niet.
Als je iets van hem hebt, bv. een voornaam, zouden jullie op social media kunnen zoeken naar die naam, en dan iets als hashtag: een plaats in de buurt van jullie vakantiehuis. Misschien is hij daar wel naartoe geweest, en de combinatie van zijn naam en de hashtag in de zoekbalk leveren misschien iets op.
(ik ben slecht op de hoogte van zoekmogelijkheden op social media, dus als een naam en een hashtag als zoekterm niet mogelijk zijn, shame on me, maar je weet maar nooit)
Contactgegevens mogen niet zomaar uitgewisseld worden. Dat kan in sommige gevallen frustrerend zijn, maar ik vermoed dat die jongen dat ook weet, en daarom begrijpt dat jullie geen contact hebben kunnen opnemen. Jullie familie en jullie hebben hem vast al uitgebreid bedankt, en ik ben ervan overtuigd dat hij er zich van bewust is wat een goede daad hij op die dag heeft geleverd.
Ik word nog steeds boos als ik denk aan dit roekeloze geweld, geweld in het algemeen. Er is zo'n gezegde dat elk moment in woede een verloren moment in vrede is, en dat je het moet aanvaarden en loslaten, maar dat blijft moeilijk. Jullie verdienden die pijn niet.
Als je iets van hem hebt, bv. een voornaam, zouden jullie op social media kunnen zoeken naar die naam, en dan iets als hashtag: een plaats in de buurt van jullie vakantiehuis. Misschien is hij daar wel naartoe geweest, en de combinatie van zijn naam en de hashtag in de zoekbalk leveren misschien iets op.
(ik ben slecht op de hoogte van zoekmogelijkheden op social media, dus als een naam en een hashtag als zoekterm niet mogelijk zijn, shame on me, maar je weet maar nooit)
A
(Hoi klinkt beter toch?)
best wel jammer weer dat ik zo laat kom en dat allemaal moet teruglezen om 03:37.
Nouja ik doe het zelf maar als ik de ene reactie lees moet ik gewoon de volgende lezen (om daar misschien een aanvulling of iets dergelijks op te kunnen geven)
Ik kan wel al je vragen beantwoorden vanaf het begin maar: Zou dat veel nut hebben?!
Je hebt immers al vele anderen die hebben gereageerd en je enorm hebben geholpen,mijn reactie zal gewoon gewoon irritant zijn om erbij te hebben aangezien je dat al afgesloten hebt en het irritant is als iemand iets dat afgesloten is weer opnieuw opent. (snap je het nog?!)
Oke om niet teveel off topic te gaan laten we beginnen:
Ik denk (ook) dat het inderdaad homo haat was, ook al is het (lijkt mij) vrij duidelijk dat jullie een tweeling zijn en het is daarom ook raar dat ze er van uit gingen dat jullie "homo's" zijn.
- Ik denk niet dat het aan jullie ligt, het is een vrij cool stoere "look" als ik het me zo inbeeld en het lijkt mij niet dat ze er vanuit gingen door jullie kleding keuzes (of door jullie gedrag).
- Is het mogelijk dat de jongens jullie kenden of van jullie hebben gehoord? en daarom die gewelddadige "aanval"
…..maar jij gaf al aan dat je niet wil dat zij erachter komen waar jullie (vakantie)huis is en dus het niet in het nieuws wil brengen.
Dus daaruit kan je halen dat ze je waarschijnlijk niet kennen (denken jullie)
-Het zou ook kunnen dat ze die "kus" zagen en misschien een beetje sacherijnig waren en besloten hun homo haat op jullie af te drukken. o.z.d
Het doet er sowieso niet zoveel meer toe aangezien het al gebeurd is.. dus sorry voor mijn onnodige (gehele reactie) observatie.
Ik denk niet dat hij teleurgesteld in jullie is.
Uiteraard kan hij het jammer gevonden hebben, maar het is niet jullie schuld hoe alles gelopen is etc.
Soms lopen dingen zoals ze gaan en daar valt gewoon vrij wel niks aan te veranderen.
Ik denk dat die man wel door had gekregen dat jullie hem heel erg dankbaar zijn en ik neem aan dat hij het waardeerde (anders had hij waarschijnlijk geen kaartje achtergelaten)
Ik zou het laten rusten.
Het klinkt misschien hard, maar er is gewoon weinig kans dat jullie hem ooit nog gaan zien..
En het stoort jullie duidelijk nog (wat normaal is) dus als ik jullie was zou ik mij er niet teveel op gaan focussen.
Het levert gewoon stress op en nog veel meer, wat niet redelijk is naar jezelf toe.
Jullie hebben gedaan wat jullie konden doen en als die man daar achter zou komen zou die dat al heel erg waarderen.
Ik geloof niet in god o.id maar ik geloof wel dat er wonderen bestaan en wie weet hebben jullie nog een wonder.
(
Ik hoop voor jullie dat jullie die man nog een x kunnen zien en hem (echt) kunnen gaan bedanken, ( maar stel jezelf gerust als het niet gebeurd is dat ook ok)
Wat @pin zegt klopt wel:
Je kan foto's analyseren met verschillende programma's en dan zoeken op het internet voor de zelfde foto of dezelfde persoon/Meestal vind je dan ook links voor bijv hun facebook waar zo'n foto is gebruikt of zoiets ,en je kan ook gewoon google gebruiken maar geen idee of dat net zo goed werkt.
( Ik zou jullie Franse vrienden ook nog een knuffel geven voor het helpen en rondvragen want dat is echt aardig van ze. )
Oke.
Ik zou als ik jullie was daar wel op jullie hoeden blijven, want misschien zie je ze weer.
Ik heb ergens gelezen dat mensen tijdens dat ze bewusteloos zijn toch nog iets kleins kunnen onthouden van wat er gebeurd ( Ik kan er een linkje van bijgeven als je daar naar geïnteresseerd bent.)
Misschien als jij ze ziet of fiets of whatever dat je dan misschien weer iets ervan oppikt?
Dat hij bijv een rode clowns neus had of zoiets dergelijks. (sorry voor mijn onzin)
Oke dan:
Als nog sterkte en het spijt mij dat jullie zoiets moesten meemaken.. (iedereen hoort niet zoiets mee te maken)
Hopelijk krijgen jullie alleen nog goeie tijden voor de rest van jullie leven.
Veel zoek plezier en ik hoop dat jullie hem die knuffel kunnen geven.
Ik heb over dit bericht 2 uur gedaan (vanaf 02:18 en nu nog om 04:29:56 wat erg lang voor mij is.
Het kan komen door dat ik erg moe ben, maar ik betwijfel het.
Ik blijf meestal wel tot hele "slaapverwekkende" tijdstippen wakker en ik merk er bijna niks van.
( Je kan eraan merken dat mijn spelling/grammatica slechter is als ik niet slaap maar dat is het wel.)
Deze topic betekende gewoon heel erg veel voor mij en ik wilde denk ik gewoon dat ie zo perfect (als wat het nog kon worden) zou worden.
Ik huil nooit in de nacht omdat ik dan gewoon niet helder denk normaal gesproken,
maar ik begon opeens te trillen omdat je verhaal me zoveel raakte, en nu ik dit schrijf moet ik wel huilen. (daar gaat mijn laptop)
Veel succes en veel sterkte (beterschap m.j.h)
- Ik vind het helemaal niet raar dat je een kus geeft aan je broer!
Het laat gewoon zien hoe close en comfortabel jullie met elkaars aanwezigheid zijn en dat is heel erg lief.
Ik zou het vergelijken als een hele lange knuffel (bijv die jullie willen geven aan jullie "redder"
- Sorry voor al mijn spelfouten en dat ik zo laat ben en dat ik in herhaling val (doordat ik zo laat reageer)
!Het gaat goed komen:8:D
Groetjes van Maii:$
A
de letterlijke "tekens":
こんにちは
あなたのグループに参加してもいいですか？
私はあなたが彼をある日見つけることを望む
我々はそれを見るつもりです
しかし、その時まで私はあなたを思います
私はあなたのためにそれを望む
fonetisch:
Kon'nichiwa,
Anata no gurūpu ni sanka shite mo īdesu ka?
Watashi wa anata ga kare o aru hi mitsukeru koto o nozomu
Wareware wa sore o miru tsumoridesu
Shikashi, sonotoki made watashi wa anata o omoimasu
Watashi wa anata no tame ni sore o nozomu
Je mag het proberen op te zoeken maar er zitten waarschijnlijk een paar foutjes in dus wil ik je wel de vertaling geven (wat ik dus bedoelde)
😳
こんにちは
あなたのグループに参加してもいいですか？
私はあなたが彼をある日見つけることを望む
我々はそれを見るつもりです
しかし、その時まで私はあなたを思います
私はあなたのためにそれを望む
fonetisch:
Kon'nichiwa,
Anata no gurūpu ni sanka shite mo īdesu ka?
Watashi wa anata ga kare o aru hi mitsukeru koto o nozomu
Wareware wa sore o miru tsumoridesu
Shikashi, sonotoki made watashi wa anata o omoimasu
Watashi wa anata no tame ni sore o nozomu
Je mag het proberen op te zoeken maar er zitten waarschijnlijk een paar foutjes in dus wil ik je wel de vertaling geven (wat ik dus bedoelde)
😳
A
* En wat je dan kunt doen als je m zou tegen komen maakt niet uit.
Al is het een klein hand gebaar het maakt niet uit
"Sometimes the smallest things takes the most room in our hearts"
die quote klinkt niet voor niets zo waar (omdat die waar is)
Het komt wel goed
:8
Al is het een klein hand gebaar het maakt niet uit
"Sometimes the smallest things takes the most room in our hearts"
die quote klinkt niet voor niets zo waar (omdat die waar is)
Het komt wel goed
:8
A
@Maii
Je vraagt je af of je reactie nog nut heeft, ook al dateert de begindatum van het topic van wat langer geleden. Natuurlijk heeft je reactie nog nut. Zeker zo'n lieve reactie. Reacties kunnen buiten de auteur ook anderen, die misschien iets gelijkaardigs hebben meegemaakt, helpen. Ik hoop alleen dat je slaappatroon er niet te erg onder lijdt.
En 'O Maii God', de Japanse sfeer heb je ook al te pakken.
Huilen en trillen bij het lezen van een heftig verhaal heb ik ook. Het is een menselijke reactie geloof ik.
Ik wilde je even laten inzien dat je reactie hier zeker nog nut heeft. Ik hoop dat je dat beseft 🙂
Je vraagt je af of je reactie nog nut heeft, ook al dateert de begindatum van het topic van wat langer geleden. Natuurlijk heeft je reactie nog nut. Zeker zo'n lieve reactie. Reacties kunnen buiten de auteur ook anderen, die misschien iets gelijkaardigs hebben meegemaakt, helpen. Ik hoop alleen dat je slaappatroon er niet te erg onder lijdt.
En 'O Maii God', de Japanse sfeer heb je ook al te pakken.
Huilen en trillen bij het lezen van een heftig verhaal heb ik ook. Het is een menselijke reactie geloof ik.
Ik wilde je even laten inzien dat je reactie hier zeker nog nut heeft. Ik hoop dat je dat beseft 🙂
A
Hi,
ik wil jullie @Pin, @100Divergent11 en @Maii alvast bedanken voor jullie reacties. Ik ga z.s.m. een uitgebreider antwoord sturen op jullie uitgebreide reacties.
Ik loop een beetje (erg) achter met reageren, sorry, maar ik hoop het komend weekend een reactie te posten.
Superlief dat jullie ons zo goed helpen en uitgebreid met tips reageren.
Groetjes,
M&M’s
ik wil jullie @Pin, @100Divergent11 en @Maii alvast bedanken voor jullie reacties. Ik ga z.s.m. een uitgebreider antwoord sturen op jullie uitgebreide reacties.
Ik loop een beetje (erg) achter met reageren, sorry, maar ik hoop het komend weekend een reactie te posten.
Superlief dat jullie ons zo goed helpen en uitgebreid met tips reageren.
Groetjes,
M&M’s
A
Neem je tijd hoor,
Ik kan wel even wachten.
Eigenlijk hoef je überhaupt (voor mijn reactie althans) niet te reageren, het was ervoor om je te helpen o.i.d en als dat het heeft gedaan dan ben ik al heel blij.
Maarja....
Nog een fijn weekend he!
Groetjes van Maii:$:P
Ik kan wel even wachten.
Eigenlijk hoef je überhaupt (voor mijn reactie althans) niet te reageren, het was ervoor om je te helpen o.i.d en als dat het heeft gedaan dan ben ik al heel blij.
Maarja....
Nog een fijn weekend he!
Groetjes van Maii:$:P
A
@Maii,
Ik vind niet snel iets irritant. Jij mag overal op reageren, ook al is het even geleden en hebben anderen er ook al hun zegje over gedaan en lijkt het alsof het al afgesloten is. Soms ik het goed om nog eens terug te kijken. Ik probeer mijn energie altijd positief te gebruiken en niet te verspillen in irritaties. Ik lees alle commentaren en zie het als iets opbouwends. Ik probeer er sws altijd van te leren en er dus iets positiefs uit te halen en dat lukt zeker bij jouw bijdrage. Dus bedankt daarvoor alvast.
Ik denk van mezelf dat we er niet echt gay uitzien, maar das altijd lastig om over jezelf te zeggen. Die Mickey hoodie is wel cool en er zijn wel meer jongens die dat dragen. Ik weet niet of ik mijn muts op had met die Mickey oren, maar das toch soort van grappig als ik dat wel had. Onze oorbellen zijn ook niet echt dat je zegt supergay, toch?
Enige is wel dat we allebei een bibtight (wielrenpak zeg maar) aan hadden en die zitten wel strak om onze kontjes en van voren zie je onze bobbels (piemels) best wel duidelijk, maar ja, die zien we bij andere jongens in een wielrenbroekje ook wel en die worden niet allemaal in elkaar geslagen.
Ik zou niet weten hoe die jongens die ons aangevallen hadden eruit zien. Ik lag op de grond voordat ik er erg in had en was “out”. Mijn twinbroertje had wel al een tijdje zitten wachten op mij in het bushokje, dus het kan dat ze hem al een tijdje in de gaten hebben gehouden.
Hij zei pas geleden tegen mij dat hij nog wel had staan plassen achter het bushokje, omdat ie nodig moest. Daarvoor moest ie zijn wielrenpak wel half uitdoen. Misschien dat ze dat gezien hebben dat ie met zijn bovenlichaam bloot was en zijn broek zo’n beetje naar beneden, idk. Hij was wel een beetje tussen de bosjes gaan staan, dus dat hij vanaf de weg niet goed te zien was. Als je achter die bosjes staat kijk je over een soort weiland, dus vanaf de andere kant was hij misschien wel te zien, maar volgens hem was er niemand die naar hem keek. Maar al zou dat zo zijn, dan ga je iemand toch niet mishandelen daarom?
Die bosjes zijn best wel dicht, want we hebben er de laatste keer nog expres op gelet.
We hoorden de laatste keer dat we er waren van Franse vrienden dat het wel in de buurt is van een plek waar jongens (vooral ’s avonds) wel met elkaar afspreken voor seks. Maar daar wisten we toen het gebeurde niks vanaf, anders hadden we wel ergens anders afgesproken. Bovendien was het toen overdag.
Ik weet niet of die jongens ons al kenden. Het zou best kunnen dat ze ons vaker gezien hebben, want we fietsen daar best vaak langs. We lijken wel veel op elkaar, maar we hadden ons haar verschillend die dag.
We hebben over van alles al nagedacht wat de aanleiding zou kunnen zijn, maar we snappen het niet echt. Op mama’s stuur van de fiets (ik was met haar fiets mijn twin op gaan halen) zaten bloemetjes en ook zo’n mandje. Das wel soort van gay misschien, maar daar ga je toch niemand voor in elkaar slaan?
We komen niet verder dan dat we allebei strakke kleren aan hadden, mijn broertje had staan plassen, waarvoor hij zijn wielrenpak half uit moest trekken. Ik op een meisjesfiets met bloemetjes aan kwam rijden. We allebei oorbellen in hadden en dat we even elkaar hebben staan huggen en kussen en dat het achteraf in de buurt van een plek is waar homojongens wel eens afspreken voor seks. Later hebben we gehoord dat er wel eens vaker daar jongens “getreiterd” zijn.
Meer over de plek weten we eigenlijk niet. Nou ja, ’s nachts cruisen er kennelijk wel homo’s die op zoek zijn naar jongens. Maar wij waren er overdag. Misschien we de volgende keer ofzo nog wel eens gaan kijken ’s avonds.
Ik ben wel benieuwd hoe dat werkt dat je als je zoals ik niks meer weet, je het toch soort van misschien hebt onthouden. Hoe kun je die herinnering dan terug krijgen? Je schreef dat je wel een linkje kon sturen en daar ben ik wel nieuwsgierig naar.
We hebben wel al met onze psycholoog (waar we af en toe komen vanwege ons misbruik, maar das een ander verhaal) over deze mishandeling gepraat. Op zich luchtte dat wel op, maar we herinneren ons er niet meer dingen door.
Ik ga alles wat je over die jongen, die ons geholpen heeft, schreef en gevraagd hebt verderop beantwoorden. Want @Pin en @100Divergent11 hadden daar ook nog tips en vragen over. Dan kan ik dat mooi allemaal tegelijk opschrijven.
Het is idd wel een soort miracle/wonder dat die jongen op het juiste moment daar was en niet gewoon doorgefietst is, maar ons geholpen heeft. Gelukkig hebben ze hem niet ook in elkaar geslagen.
Dankjewel aan jou voor zoveel moeite erin te stoppen om het hele topic te lezen en allerlei tips te geven en mee te leven met ons. Dat doet ons een heleboel. Onze Franse vrienden zijn ook top, want die zijn er ook nog steeds mee bezig en als ze een idee hebben of iets gehoord hebben dan laten ze het ons weten.
We hopen niet dat jij je verdrietig voelt over wat ons overkomen is. Jij kunt er niets aandoen en je helpt ons goed met het oplossen en verwerken, maar trek het je niet te persoonlijk aan. Ik snap wel, ik kan ook niet tegen onrecht en dus snap ik het wel dat het je bezig houdt. Op zich gaat het met ons wel goed, alleen willen we die jongen heel graag nog eens zien.
Ik heb dat Japanse stukje even door google-translate gehaald en de vertaling hieronder gezet. Klopt het met hoe jij het bedoeld hebt?
- begin quote
de letterlijke "tekens":
こんにちは
あなたのグループに参加してもいいですか？
私はあなたが彼をある日見つけることを望む
我々はそれを見るつもりです
しかし、その時まで私はあなたを思います
私はあなたのためにそれを望む
fonetisch:
Kon'nichiwa,
Anata no gurūpu ni sanka shite mo īdesu ka?
Watashi wa anata ga kare o aru hi mitsukeru koto o nozomu
Wareware wa sore o miru tsumoridesu
Shikashi, sonotoki made watashi wa anata o omoimasu
Watashi wa anata no tame ni sore o nozomu
- einde quote
Vertaling:
Hi there
Mag ik lid worden van je groep?
Ik hoop dat je hem op een dag vindt
We gaan het zien.
Maar tot die tijd denk ik aan jou
Ik wens het voor je.
Superlief van je om dat zo op te schrijven en aan ons te sturen. Je wordt automatisch lid voor het leven van “onze” groep door een reactie te posten. Iedereen die aan ons denkt of hier iets post krijgt dat.
@100Divergent11 had ook al geschreven dat iedere, dus ook jouw reactie, belangrijk is en een bijdrage levert, ook al denken mensen soms dat hun reactie (te) laat komt. Zo’n reactie als de jouwe is nooit te laat en wordt altijd door ons gewaardeerd.
Ok, dit was een eerste deel van mijn reactie.
De rest, over die jongen die we graag willen vinden en uitgebreid willen bedanken volgt.
Sorry @Pin en @100Divergent11 dat ik eerst antwoord op wat Maii geschreven heeft, terwijl jullie al eerder gereageerd hadden. Voor een gedeelte heb ik ook nog openstaande vragen van jullie hierbij proberen te beantwoorden (na maanden, dus dat werd ondertussen ook wel eens tijd) ;)
Ik heb het expres zo gedaan om een beetje een logische volgorde aan te houden in het verhaal. Dit gaat meer over het begin en dat stuk over hoe we die jongen kunnen vinden etc. komt daarna.
Ik moet het nog schrijven, want ik loop nog steeds achter met de beantwoording.
Dat Microsoft zo nodig een urenlange update moest gaan doen, terwijl ik meerdere keren had aangegeven dat ik die update wilde uitstellen en ondanks dat toch gewoon begon met updaten, helpt ook niet echt als je net iets wilt gaan schrijven.
Dan vragen ze “kies een moment dat voor u het beste uitkomt” en verder “als de computer op dat moment toch in gebruik is, dan proberen we het op een later moment”,. Dus niet, je kunt hooguit 3 x ofzo uitstellen en dn nemen ze je hele computer gewoon over. Bovendien sluiten ze alle vensters die ik net geopend had met nuttige info, die wel handig waren voor de beantwoording.
Ok, dus nog ff werk aan de winkel voor mij, maar dan kunnen en mogen jullie alvast deze reactie bekijken en er op reageren.
Bedankt iedereen zover en ik hoop snel meer te posten :)
Groetjes,
M&M’s
Ik vind niet snel iets irritant. Jij mag overal op reageren, ook al is het even geleden en hebben anderen er ook al hun zegje over gedaan en lijkt het alsof het al afgesloten is. Soms ik het goed om nog eens terug te kijken. Ik probeer mijn energie altijd positief te gebruiken en niet te verspillen in irritaties. Ik lees alle commentaren en zie het als iets opbouwends. Ik probeer er sws altijd van te leren en er dus iets positiefs uit te halen en dat lukt zeker bij jouw bijdrage. Dus bedankt daarvoor alvast.
Ik denk van mezelf dat we er niet echt gay uitzien, maar das altijd lastig om over jezelf te zeggen. Die Mickey hoodie is wel cool en er zijn wel meer jongens die dat dragen. Ik weet niet of ik mijn muts op had met die Mickey oren, maar das toch soort van grappig als ik dat wel had. Onze oorbellen zijn ook niet echt dat je zegt supergay, toch?
Enige is wel dat we allebei een bibtight (wielrenpak zeg maar) aan hadden en die zitten wel strak om onze kontjes en van voren zie je onze bobbels (piemels) best wel duidelijk, maar ja, die zien we bij andere jongens in een wielrenbroekje ook wel en die worden niet allemaal in elkaar geslagen.
Ik zou niet weten hoe die jongens die ons aangevallen hadden eruit zien. Ik lag op de grond voordat ik er erg in had en was “out”. Mijn twinbroertje had wel al een tijdje zitten wachten op mij in het bushokje, dus het kan dat ze hem al een tijdje in de gaten hebben gehouden.
Hij zei pas geleden tegen mij dat hij nog wel had staan plassen achter het bushokje, omdat ie nodig moest. Daarvoor moest ie zijn wielrenpak wel half uitdoen. Misschien dat ze dat gezien hebben dat ie met zijn bovenlichaam bloot was en zijn broek zo’n beetje naar beneden, idk. Hij was wel een beetje tussen de bosjes gaan staan, dus dat hij vanaf de weg niet goed te zien was. Als je achter die bosjes staat kijk je over een soort weiland, dus vanaf de andere kant was hij misschien wel te zien, maar volgens hem was er niemand die naar hem keek. Maar al zou dat zo zijn, dan ga je iemand toch niet mishandelen daarom?
Die bosjes zijn best wel dicht, want we hebben er de laatste keer nog expres op gelet.
We hoorden de laatste keer dat we er waren van Franse vrienden dat het wel in de buurt is van een plek waar jongens (vooral ’s avonds) wel met elkaar afspreken voor seks. Maar daar wisten we toen het gebeurde niks vanaf, anders hadden we wel ergens anders afgesproken. Bovendien was het toen overdag.
Ik weet niet of die jongens ons al kenden. Het zou best kunnen dat ze ons vaker gezien hebben, want we fietsen daar best vaak langs. We lijken wel veel op elkaar, maar we hadden ons haar verschillend die dag.
We hebben over van alles al nagedacht wat de aanleiding zou kunnen zijn, maar we snappen het niet echt. Op mama’s stuur van de fiets (ik was met haar fiets mijn twin op gaan halen) zaten bloemetjes en ook zo’n mandje. Das wel soort van gay misschien, maar daar ga je toch niemand voor in elkaar slaan?
We komen niet verder dan dat we allebei strakke kleren aan hadden, mijn broertje had staan plassen, waarvoor hij zijn wielrenpak half uit moest trekken. Ik op een meisjesfiets met bloemetjes aan kwam rijden. We allebei oorbellen in hadden en dat we even elkaar hebben staan huggen en kussen en dat het achteraf in de buurt van een plek is waar homojongens wel eens afspreken voor seks. Later hebben we gehoord dat er wel eens vaker daar jongens “getreiterd” zijn.
Meer over de plek weten we eigenlijk niet. Nou ja, ’s nachts cruisen er kennelijk wel homo’s die op zoek zijn naar jongens. Maar wij waren er overdag. Misschien we de volgende keer ofzo nog wel eens gaan kijken ’s avonds.
Ik ben wel benieuwd hoe dat werkt dat je als je zoals ik niks meer weet, je het toch soort van misschien hebt onthouden. Hoe kun je die herinnering dan terug krijgen? Je schreef dat je wel een linkje kon sturen en daar ben ik wel nieuwsgierig naar.
We hebben wel al met onze psycholoog (waar we af en toe komen vanwege ons misbruik, maar das een ander verhaal) over deze mishandeling gepraat. Op zich luchtte dat wel op, maar we herinneren ons er niet meer dingen door.
Ik ga alles wat je over die jongen, die ons geholpen heeft, schreef en gevraagd hebt verderop beantwoorden. Want @Pin en @100Divergent11 hadden daar ook nog tips en vragen over. Dan kan ik dat mooi allemaal tegelijk opschrijven.
Het is idd wel een soort miracle/wonder dat die jongen op het juiste moment daar was en niet gewoon doorgefietst is, maar ons geholpen heeft. Gelukkig hebben ze hem niet ook in elkaar geslagen.
Dankjewel aan jou voor zoveel moeite erin te stoppen om het hele topic te lezen en allerlei tips te geven en mee te leven met ons. Dat doet ons een heleboel. Onze Franse vrienden zijn ook top, want die zijn er ook nog steeds mee bezig en als ze een idee hebben of iets gehoord hebben dan laten ze het ons weten.
We hopen niet dat jij je verdrietig voelt over wat ons overkomen is. Jij kunt er niets aandoen en je helpt ons goed met het oplossen en verwerken, maar trek het je niet te persoonlijk aan. Ik snap wel, ik kan ook niet tegen onrecht en dus snap ik het wel dat het je bezig houdt. Op zich gaat het met ons wel goed, alleen willen we die jongen heel graag nog eens zien.
Ik heb dat Japanse stukje even door google-translate gehaald en de vertaling hieronder gezet. Klopt het met hoe jij het bedoeld hebt?
- begin quote
de letterlijke "tekens":
こんにちは
あなたのグループに参加してもいいですか？
私はあなたが彼をある日見つけることを望む
我々はそれを見るつもりです
しかし、その時まで私はあなたを思います
私はあなたのためにそれを望む
fonetisch:
Kon'nichiwa,
Anata no gurūpu ni sanka shite mo īdesu ka?
Watashi wa anata ga kare o aru hi mitsukeru koto o nozomu
Wareware wa sore o miru tsumoridesu
Shikashi, sonotoki made watashi wa anata o omoimasu
Watashi wa anata no tame ni sore o nozomu
- einde quote
Vertaling:
Hi there
Mag ik lid worden van je groep?
Ik hoop dat je hem op een dag vindt
We gaan het zien.
Maar tot die tijd denk ik aan jou
Ik wens het voor je.
Superlief van je om dat zo op te schrijven en aan ons te sturen. Je wordt automatisch lid voor het leven van “onze” groep door een reactie te posten. Iedereen die aan ons denkt of hier iets post krijgt dat.
@100Divergent11 had ook al geschreven dat iedere, dus ook jouw reactie, belangrijk is en een bijdrage levert, ook al denken mensen soms dat hun reactie (te) laat komt. Zo’n reactie als de jouwe is nooit te laat en wordt altijd door ons gewaardeerd.
Ok, dit was een eerste deel van mijn reactie.
De rest, over die jongen die we graag willen vinden en uitgebreid willen bedanken volgt.
Sorry @Pin en @100Divergent11 dat ik eerst antwoord op wat Maii geschreven heeft, terwijl jullie al eerder gereageerd hadden. Voor een gedeelte heb ik ook nog openstaande vragen van jullie hierbij proberen te beantwoorden (na maanden, dus dat werd ondertussen ook wel eens tijd) ;)
Ik heb het expres zo gedaan om een beetje een logische volgorde aan te houden in het verhaal. Dit gaat meer over het begin en dat stuk over hoe we die jongen kunnen vinden etc. komt daarna.
Ik moet het nog schrijven, want ik loop nog steeds achter met de beantwoording.
Dat Microsoft zo nodig een urenlange update moest gaan doen, terwijl ik meerdere keren had aangegeven dat ik die update wilde uitstellen en ondanks dat toch gewoon begon met updaten, helpt ook niet echt als je net iets wilt gaan schrijven.
Dan vragen ze “kies een moment dat voor u het beste uitkomt” en verder “als de computer op dat moment toch in gebruik is, dan proberen we het op een later moment”,. Dus niet, je kunt hooguit 3 x ofzo uitstellen en dn nemen ze je hele computer gewoon over. Bovendien sluiten ze alle vensters die ik net geopend had met nuttige info, die wel handig waren voor de beantwoording.
Ok, dus nog ff werk aan de winkel voor mij, maar dan kunnen en mogen jullie alvast deze reactie bekijken en er op reageren.
Bedankt iedereen zover en ik hoop snel meer te posten :)
Groetjes,
M&M’s
A
Heya,
Ik denk dat jullie op de verkeerde tijd op de verkeerde plek waren,
jullie kleding klinkt normaal en je, niet iets heel ongewoons. (Wel een leuke outfit trouwens!')
Het kan een aanleiding zijn dat je twin daar heeft staan plassen maar ik betwijfel het.
Zoals je al eerder aangaf zijn er al meerdere "treiteringen" geweest en misschien omdat je je broer(twin) omhelsde en kuste dat ze het verkeerde idee kregen. (wat natuurlijk onzin is omdat jullie op elkaar lijken.)
Misschien zou je is inderdaad terug kunnen gaan naar die plek s'avonds, en kan je ze vinden.
(let wel goed op dat je/jullie niet weer komen in een ongeluk, maar het zou wel mooi zijn als jullie die gene vinden.) *bijvoorbeeld door misschien dat ze iets zeggen zoals:'Hey jullie weer' of zoiets.
- Blijf aub wel veilig he! ;)
Ik zat zo te denken.. zou er op iets wat jullie aanhadden dna kunnen zitten van ze?
Want dan zouden ze het dan kunnen bekijken en kunnen zien of er al ooit zo iemand is geweest en of het dan dus overeenkomt.
..maar dat zou misschien niet werken aangezien die Scandinavische jongen jullie ook heeft aangeraakt toch?
Is er nog iets wat jullie je herinneren aan de aanval, het hoeft niet iets groots te zijn.
"We hopen niet dat jij je verdrietig voelt over wat ons overkomen is. Jij kunt er niets aandoen en je helpt ons goed met het oplossen en verwerken, maar trek het je niet te persoonlijk aan. Ik snap wel, ik kan ook niet tegen onrecht en dus snap ik het wel dat het je bezig houdt. Op zich gaat het met ons wel goed, alleen willen we die jongen heel graag nog eens zien."
Het spijt mij daarvoor, soms leef ik mij teveel in een situatie in. (dan zijn mijn reacties nóg slordiger etc)
Ik ben ook een beeld-denker dus ik kon het mij heel goed inbeelden hoe het ongeveer was.
(natuurlijk weet ik dat niet maar ik had er een beeld bij)
Ik zou proberen me niet te veel hiermee bezig te houden en "op afstand" te blijven van deze situatie etc.
Sorry voor het ongemak. :?
Het is niet exact wat ik wilde toevoegen alleen het komt op het zelfde neer, het zou kunnen dat mijn computer het niet helemaal gekopieerd heeft toen ik het op schreef, of het zou kunnen dat ik te moe was en er een stuk heb uitgelaten.
Dit is wat ik exact bedoelde:
Hi there,
mag ik lid worden van jullie groep?
Ik hoop dat je hem op een dag gaat vinden.
We gaan het zien, maar tot die tijd zal ik aan je denken.
En zal ik het voor je hopen.
Ik wens jullie het beste toe in de toekomst.
Ik ben nu op de computer van mijn zus (heeft een andere reden) waardoor ik nu niet weet waar het linkje is.
Ik zal die proberen te sturen zodra ik m heb. (hier naar toe of naar een ander topic?)
Het is (voor mij althans) heel cool hoe je onderbewustzijn dingen/voorwerpen zou kunnen onthouden als je er "niet bij bent".
Leuk dat ik nu deel uit maak van jullie club/groep.
Groetjes van Maii.:)
Ik denk dat jullie op de verkeerde tijd op de verkeerde plek waren,
jullie kleding klinkt normaal en je, niet iets heel ongewoons. (Wel een leuke outfit trouwens!')
Het kan een aanleiding zijn dat je twin daar heeft staan plassen maar ik betwijfel het.
Zoals je al eerder aangaf zijn er al meerdere "treiteringen" geweest en misschien omdat je je broer(twin) omhelsde en kuste dat ze het verkeerde idee kregen. (wat natuurlijk onzin is omdat jullie op elkaar lijken.)
Misschien zou je is inderdaad terug kunnen gaan naar die plek s'avonds, en kan je ze vinden.
(let wel goed op dat je/jullie niet weer komen in een ongeluk, maar het zou wel mooi zijn als jullie die gene vinden.) *bijvoorbeeld door misschien dat ze iets zeggen zoals:'Hey jullie weer' of zoiets.
- Blijf aub wel veilig he! ;)
Ik zat zo te denken.. zou er op iets wat jullie aanhadden dna kunnen zitten van ze?
Want dan zouden ze het dan kunnen bekijken en kunnen zien of er al ooit zo iemand is geweest en of het dan dus overeenkomt.
..maar dat zou misschien niet werken aangezien die Scandinavische jongen jullie ook heeft aangeraakt toch?
Is er nog iets wat jullie je herinneren aan de aanval, het hoeft niet iets groots te zijn.
"We hopen niet dat jij je verdrietig voelt over wat ons overkomen is. Jij kunt er niets aandoen en je helpt ons goed met het oplossen en verwerken, maar trek het je niet te persoonlijk aan. Ik snap wel, ik kan ook niet tegen onrecht en dus snap ik het wel dat het je bezig houdt. Op zich gaat het met ons wel goed, alleen willen we die jongen heel graag nog eens zien."
Het spijt mij daarvoor, soms leef ik mij teveel in een situatie in. (dan zijn mijn reacties nóg slordiger etc)
Ik ben ook een beeld-denker dus ik kon het mij heel goed inbeelden hoe het ongeveer was.
(natuurlijk weet ik dat niet maar ik had er een beeld bij)
Ik zou proberen me niet te veel hiermee bezig te houden en "op afstand" te blijven van deze situatie etc.
Sorry voor het ongemak. :?
Het is niet exact wat ik wilde toevoegen alleen het komt op het zelfde neer, het zou kunnen dat mijn computer het niet helemaal gekopieerd heeft toen ik het op schreef, of het zou kunnen dat ik te moe was en er een stuk heb uitgelaten.
Dit is wat ik exact bedoelde:
Hi there,
mag ik lid worden van jullie groep?
Ik hoop dat je hem op een dag gaat vinden.
We gaan het zien, maar tot die tijd zal ik aan je denken.
En zal ik het voor je hopen.
Ik wens jullie het beste toe in de toekomst.
Ik ben nu op de computer van mijn zus (heeft een andere reden) waardoor ik nu niet weet waar het linkje is.
Ik zal die proberen te sturen zodra ik m heb. (hier naar toe of naar een ander topic?)
Het is (voor mij althans) heel cool hoe je onderbewustzijn dingen/voorwerpen zou kunnen onthouden als je er "niet bij bent".
Leuk dat ik nu deel uit maak van jullie club/groep.
Groetjes van Maii.:)
A
Op die plek gaan kijken 's avonds lijkt me geen goed idee. Het zou te jammer zijn dat er weer iets ergs gebeurt. Ik denk dat we kunnen besluiten dat het roekeloos geweld was. Die strakke kleding dragen wielrenners nu eenmaal, en dat je die half uit moet doen om te plassen zouden de geweldplegers moeten snappen. Dat ze jullie daarom pijn gedaan hebben, zou ik niet begrijpen. Dat hun probleem wildplassen zou geweest zijn, lijkt me ook onwaarschijnlijk, gezien je broer de bosjes in was gegaan.
Bloemetjes en een mandje op een fiets zouden geen reden mogen zijn iemand in elkaar te slaan. Op zich hadden ze helemaal geen reden jullie pijn te doen, ook al droegen jullie unicornonesies en hadden jullie fietsen regenboogspaken.
Jullie zouden jullie Franse vrienden kunnen vragen of er nog plekken zijn met zulke "reputaties". Op die manier weten jullie waar jullie beter niet afspreken.
Het liefst geef ik jullie een knuffel om alle pijn die jullie al hebben moeten lijden dragelijker te maken. Bij deze een virtuele knuffel, of zo'n Japanse buiging. Wat jullie fijn vinden.
Bloemetjes en een mandje op een fiets zouden geen reden mogen zijn iemand in elkaar te slaan. Op zich hadden ze helemaal geen reden jullie pijn te doen, ook al droegen jullie unicornonesies en hadden jullie fietsen regenboogspaken.
Jullie zouden jullie Franse vrienden kunnen vragen of er nog plekken zijn met zulke "reputaties". Op die manier weten jullie waar jullie beter niet afspreken.
Het liefst geef ik jullie een knuffel om alle pijn die jullie al hebben moeten lijden dragelijker te maken. Bij deze een virtuele knuffel, of zo'n Japanse buiging. Wat jullie fijn vinden.
A
Hi Maii,
’s avonds terug gaan is misschien een beetje te gevaarlijk. Ik denk ook dat die gasten ons eerder herkennen dan wij hen. Ik weet sws niet hoe ze eruit zien of ik moet ineens een brainwave krijgen en me iets herinneren (kijk maar als je dat linkje weer weet kun je hem wel hier ergens posten).
Het zou wel mooi zijn als we DNA hadden, want als ze dan een keertje ergens anders voor gepakt worden en DNA moeten geven dan hebben we een match. Alleen zou ik niet weten of we dat hebben. Ze hebben geen seksdingen met ons gedaan, dus sperma ofzo is er sws niet. Ik weet niet of ze op ons gespuugd hebben, maar sommige kleren hebben we al weggegooid omdat die helemaal kapot waren en andere hebben we al gewassen.
Die Scandinavische jongen heeft ons natuurlijk geholpen en die kan ook wel DNA achter gelaten hebben en jammer genoeg hebben we dat ook niet. Waarschijnlijk zou ons dat ook niet helpen om hem te vinden, want ik kan me niet voorstellen dat hij iets doet waardoor hij de politie zijn DNA zou moeten afgeven.
Hij heeft mij wel aangeraakt om te kijken of ik nog ademde en hij had ook onder mijn kleren gevoeld en gekeken of er bloedingen of wonden waren. Zoiets herinner ik me dat hij in het ziekenhuis vertelde toen hij op bezoek was geweest.
Volgens mij had de politie onze fietsen, die ze later terug gevonden hadden wel onderzocht op sporen. Maar ik weet niet of daar nog iets uit is gekomen, zoals vingerafdrukken ofzo. Maar ik denk dat als ze die vingerafdrukken hebben, ze die dan wel ergens in een computer hebben staan om te vergelijken met vingerafdrukken van criminelen.
Mijn twin had gewoon in de bosjes geplast en niet tegen iemand zijn huisdeur of over iemands spullen, dus ja, ik zou ook niet weten waarom ze dan boos zouden zijn. Ik bedenk net wel dat die bosjes met de kerst natuurlijk niet zo dicht begroeid waren, dus misschien kon je hem wel zien staan plassen, want hij wilde niet te ver van zijn fiets vandaan gaan staan, omdat ie anders bang was dat iemand die zou pikken. Hij zou er dan ook niet achteraan kunnen gaan als hij aan het plassen was. Ik weet het ook niet verder.
Iemand had wel gezegd dat ie misschien over een verstopplek van drugs heeft staan plassen, maar daar geloof ik niks van. Je gaat toch geen drugs zomaar tussen de bosjes leggen. Maar ja, als ie over een zakje pillen geplast heeft dan was er vast weinig meer over van die pillen.
Je hoeft geen sorry voor ons te zeggen. Wij vonden het alleen vervelend voor jou.
Bedankt voor de complete vertaling van dat Japanse stukje. Misschien waren er idd een paar letters of tekens verdwenen. Maar bedankt voor de lieve boodschap.
Ja, haha, welkom bij de club. Als je dat linkje nog vind mag je hem hier wel plaatsen, dan lees ik het wel.
Bedankt voor alle hulp :)
Groetjes,
M&M’s
’s avonds terug gaan is misschien een beetje te gevaarlijk. Ik denk ook dat die gasten ons eerder herkennen dan wij hen. Ik weet sws niet hoe ze eruit zien of ik moet ineens een brainwave krijgen en me iets herinneren (kijk maar als je dat linkje weer weet kun je hem wel hier ergens posten).
Het zou wel mooi zijn als we DNA hadden, want als ze dan een keertje ergens anders voor gepakt worden en DNA moeten geven dan hebben we een match. Alleen zou ik niet weten of we dat hebben. Ze hebben geen seksdingen met ons gedaan, dus sperma ofzo is er sws niet. Ik weet niet of ze op ons gespuugd hebben, maar sommige kleren hebben we al weggegooid omdat die helemaal kapot waren en andere hebben we al gewassen.
Die Scandinavische jongen heeft ons natuurlijk geholpen en die kan ook wel DNA achter gelaten hebben en jammer genoeg hebben we dat ook niet. Waarschijnlijk zou ons dat ook niet helpen om hem te vinden, want ik kan me niet voorstellen dat hij iets doet waardoor hij de politie zijn DNA zou moeten afgeven.
Hij heeft mij wel aangeraakt om te kijken of ik nog ademde en hij had ook onder mijn kleren gevoeld en gekeken of er bloedingen of wonden waren. Zoiets herinner ik me dat hij in het ziekenhuis vertelde toen hij op bezoek was geweest.
Volgens mij had de politie onze fietsen, die ze later terug gevonden hadden wel onderzocht op sporen. Maar ik weet niet of daar nog iets uit is gekomen, zoals vingerafdrukken ofzo. Maar ik denk dat als ze die vingerafdrukken hebben, ze die dan wel ergens in een computer hebben staan om te vergelijken met vingerafdrukken van criminelen.
Mijn twin had gewoon in de bosjes geplast en niet tegen iemand zijn huisdeur of over iemands spullen, dus ja, ik zou ook niet weten waarom ze dan boos zouden zijn. Ik bedenk net wel dat die bosjes met de kerst natuurlijk niet zo dicht begroeid waren, dus misschien kon je hem wel zien staan plassen, want hij wilde niet te ver van zijn fiets vandaan gaan staan, omdat ie anders bang was dat iemand die zou pikken. Hij zou er dan ook niet achteraan kunnen gaan als hij aan het plassen was. Ik weet het ook niet verder.
Iemand had wel gezegd dat ie misschien over een verstopplek van drugs heeft staan plassen, maar daar geloof ik niks van. Je gaat toch geen drugs zomaar tussen de bosjes leggen. Maar ja, als ie over een zakje pillen geplast heeft dan was er vast weinig meer over van die pillen.
Je hoeft geen sorry voor ons te zeggen. Wij vonden het alleen vervelend voor jou.
Bedankt voor de complete vertaling van dat Japanse stukje. Misschien waren er idd een paar letters of tekens verdwenen. Maar bedankt voor de lieve boodschap.
Ja, haha, welkom bij de club. Als je dat linkje nog vind mag je hem hier wel plaatsen, dan lees ik het wel.
Bedankt voor alle hulp :)
Groetjes,
M&M’s
Bladzijde 2 / 6
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your username or e-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
