Hi :) Hoe is het met je?
Ik wil jullie via dit berichtje de mogelijkheid geven om even lekker je gevoelens te uiten in de reacties. Ik ben benieuwd hoe het met jullie is, misschien heb je net goed nieuws of juist wat minder fijn nieuws ontvangen. Zit je iets dwars? Wil je iets kwijt? Deel het vooral lekker met elkaar en stel je open <3
Liefs,
Junia.r2581
+2
Heehee,
Met mij is het nu redelijk goed! Ik heb lekker van m’n vakantie genoten en ben nu weer net terug. Op het vliegtuig zat een super schattig kindje, dus dat hielp tegen de verveling! Een minpuntje is wel dat ik m’n fotocamera ben verloren met al m’n foto’s erop. Het was niet zo slim van mezelf, maar hij is dus gestolen…
Oh en mag ik even klagen over menstruatie? Ik weet het, het klinkt stom, want iedereen heeft het, maar ik moet zeggen dat ik het behoorlijk zat ben. Ik was dus op vakantie en ofc moest ik toen ongesteld worden. De eerste dag voelde ik me helemaal rot. Ik was bleek, misselijk, had buik en rugpijn en had constant het gevoel dat ik flauw ging vallen. Maar ja, hé, we moeten er mee leven!
Voor de rest ben ik over het algemeen nu vrij blij met mezelf, dus dat is goed! Het ging een tijdje geleden wat minder, maar ik ben weer tevreden met mezelf, dus dat is goed nieuws!
Nou ja, dat was het voor nu wel, niet veel bijzonders, maar ik dacht ik deel dit stukje even!
Hoe voel jij je de laatste tijd?
-Yodema
-onnodige qoute verwijderd-
Hee Yodema,
Zo leuk dat je even lekker je gevoel komt delen, zo vermakelijk om te lezen wat er in jouw leven omgaat. Gelukkig heb je lekker genoten van de vakantie en gaat het momenteel wat beter met je! Enorm fijn om te horen! :)
Ik snap jouw pijn en frustratie over de menstruatie helemaal, af en toe bedenk ik me dat dit dus nog jarenlang door moet gaan haha! Vermoeiend! Altijd een opluchting als de dagen erop zitten, dan beginnen de vogeltjes spontaan weer te fluiten!
En wat ontzettend lief dat je het vraagt, afgelopen tijd voel ik me ontzettend goed! Uiteraard heb ik ook lekker vakantie en ben (naast mijn bijbaan en vrijwilligerswerk) vooral aan het genieten van mijn vrije tijd! Lekker boekje lezen, voetjes omhoog en dan zit ik helemaal op mijn plekkie! 🌞
Liefs, Junia
Met mij gaat het goed, ik ben net vier dagen terug van vakantie in Amerika en had met een vriendin afgesproken wat heel leuk was omdat ik niet zo vaak afspreek (3-5 per jaar). Ook heb ik wat wit gelakte kunst nagels gemaakt met een bloemblaadje met alleen de nerven die ik gekleurd had (waren goed gelukt, dus ben heel blij :)
Ik had dit acc gemaakt om wat te doen tijdens de vakantie voor de leuk, maar het begint een beetje saai te worden doordat altijd dezelfde vragen worden gesteld met dezelfde vragen. Maar dat hoort erbij.
Nog een fijne dag
Ik ben afgelopen jaar heel erg gestrest geworden en ik voel me een heel ander persoon dan eerst. Ik denk 10 keer na voor dat ik iets zeg en nog heb ik er vaak stress om. ik stress om het verleden (wat ik gezegd heb en hoe ik naar anderen deed vroeger) om het nu en om de toekomst wat er allemaal gaat komen. Ik ben heel erg bang wat mensen van me vinden. Ik zou t echt heel fijn vinden om iemand te hebben om mee te praten maar ik vind dat wel een beetje spannend, ik heb al met de kindertelefoon gepraat en dat heeft wel geholpen maar ik heb er toch een naar gevoel bij om mijn gevoelens en alles op internet te delen ookal is het een veilige website.
groetjes van mij((:
-onnodige quote verwijderd-
hai,
Heb je misschien een vertrouwelijk persoon waar je mee kan praten of een familie lid je kan ook je ouders vragen om een psycholoog te hebben
ik wens je het beste hopelijk gaat dit schooljaar wat beter❤️❤️
+3
Hey Junia.r2581,
Ik weet niet precies hoe ik het moet omschrijven, maar erg positief is het helaas niet.
Ik kan op sommige momenten helemaal instorten, maar nooit huilen of iets. Ik voel me dan gewoon heel rot en wil meestal gewoon dood zijn. Het gaat na een tijdje op een niet fijne manier weg, meestal als ik afleiding zoek.
Laatst op vakantie waren we een keer in hele hoge bergen en op een hele hoge toren, en het gevoel dat ik eraf wou springen, kwam steeds terug. Ik zag het als een “sprong in het diepe”. Ik heb mezelf uiteindelijk overtuigd om het niet te doen, maar het idee dat ik over zulke dingen nadenk, vind ik erg beangstigend.
De stemmen/gedachten die ik hoor zijn er soms nog wel, en zeggen meestal alles wat ik fout deed, hoe erg dat was en hoe ik iets beter kon doen. Meestal lukt het wel om ze weg te krijgen, maar dat lukt niet altijd.
De verhalen die in mijn hoofd opkomen, zijn nog altijd deprimerend, maar kunnen ook heel mooi zijn. Zij zijn meestal wel een toevluchtsoord als alles een beetje teveel wordt. Het lukt me helaas niet om ze op te schrijven of te tekenen, omdat alles zo anders in mijn hoofd is, dat het niet lukt om het een fysieke vorm of verhaallijn te geven.
De laatste tijd ben ik ook helemaal de weg kwijt met mijn gender. Ik voel me niks. Ik heb geen voorstelling van mezelf. Ik ben er gewoon zonder iets te zijn. Ik haat mijn lichaam, hoe het eruit ziet en alles! Ik weet niet hoe ik het uit moet leggen, het frustreert me gewoon enorm en maakt me nog depressiever.
Gelukkig lukt het me nog wel om plezier te hebben. Er zijn nog genoeg dingen die ik graag doe om me overeind te houden!
Groetjes iemand.
+9
Met mij gaat het niet goed thuis niet en op school ook niet ik wil dood en om huisarts wil met me gaan praten maar ik kan pas en september een afspraak maken omdat hij nu met vakantie is
+5
Hoi
We lezen dat jullie in een lastige situatie zitten. Je kunt De Kindertelefoon elke dag van 11:00 tot 21.00 uur bellen (0800-0432) of met ons chatten als je anoniem je verhaal wil delen. Ook kan je voor hulp of ondersteuning contact opnemen met 113 Zelfmoordpreventie via www.113.nl.
Sterkte en groetjes,
Renske (De Kindertelefoon)
Hey Junia.r2581,
Ik weet niet precies hoe ik het moet omschrijven, maar erg positief is het helaas niet.
Ik kan op sommige momenten helemaal instorten, maar nooit huilen of iets. Ik voel me dan gewoon heel rot en wil meestal gewoon dood zijn. Het gaat na een tijdje op een niet fijne manier weg, meestal als ik afleiding zoek.
Laatst op vakantie waren we een keer in hele hoge bergen en op een hele hoge toren, en het gevoel dat ik eraf wou springen, kwam steeds terug. Ik zag het als een “sprong in het diepe”. Ik heb mezelf uiteindelijk overtuigd om het niet te doen, maar het idee dat ik over zulke dingen nadenk, vind ik erg beangstigend.
De stemmen/gedachten die ik hoor zijn er soms nog wel, en zeggen meestal alles wat ik fout deed, hoe erg dat was en hoe ik iets beter kon doen. Meestal lukt het wel om ze weg te krijgen, maar dat lukt niet altijd.
De verhalen die in mijn hoofd opkomen, zijn nog altijd deprimerend, maar kunnen ook heel mooi zijn. Zij zijn meestal wel een toevluchtsoord als alles een beetje teveel wordt. Het lukt me helaas niet om ze op te schrijven of te tekenen, omdat alles zo anders in mijn hoofd is, dat het niet lukt om het een fysieke vorm of verhaallijn te geven.
De laatste tijd ben ik ook helemaal de weg kwijt met mijn gender. Ik voel me niks. Ik heb geen voorstelling van mezelf. Ik ben er gewoon zonder iets te zijn. Ik haat mijn lichaam, hoe het eruit ziet en alles! Ik weet niet hoe ik het uit moet leggen, het frustreert me gewoon enorm en maakt me nog depressiever.
Gelukkig lukt het me nog wel om plezier te hebben. Er zijn nog genoeg dingen die ik graag doe om me overeind te houden!
Groetjes iemand.
Hi
Wat ontzettend knap dat je dit durft te delen met ons, als ik jouw berichtje lees zie ik dat je het echt zwaar hebt. Je mag echt ontzettend trots zijn op jezelf dat je hier nog bent en je zo sterk houdt! ❤
Heb je er wel eens over nagedacht om hier met een professional over te praten? (misschien dat je dat heel spannend vindt, wat ik ook goed zou kunnen begrijpen). Ik zou zelf ontzettend graag meer van je horen en eventueel met je meedenken, maar omdat we onze gegevens niet mogen delen maakt dat het helaas heel moeilijk.
Waar je momenteel doorheen gaat is niet zomaar iets en ik hoop écht dat je de hulp zoekt en krijgt die je verdiend, goed voor jezelf zorgt en dus ook van deze beangstigende gedachten afkomt. Ik zal aan je denken. Het is je gegund, je verdiend echt al de liefde en geluk in de wereld (als het kan nog wel meer).
Houd je sterk lieverd <3
Liefs, Junia
Niet zo goed. Als ik alleen ben en thuis ben gaat het goed. Daar voel ik mij prettig. Nu heb ik nog vakantie ik voel ik mij veilig. Ik zie er tegenop om weer naar school te gaan. Ik wil liever helemaal niet meer. Als ik er aan denk dat ik straks weer naar school moet moet ik huilen.
Op school word ik veel gepest. Ze gooien stenen naar mij en zeggen dat ik kanker moet krijgen. Ik was daar verdrietig en moest huilen. Toen gingen andere kinderen op mijn school mij Uitlachen. En zeggen dat ik mij aanstelde.
Mijn ouders zijn al op school wezen praten. Maar er verandert niets.
Ik ben de laatste 2 jaar heel onzeker hierdoor geworden. Ik vind het nu heel eng om met mensen te praten. Ik krijg paniekaanvallen als ik naar een verjaardag moet. Of als ik een presentatie miet geven of naar een plek moet met veel mensen. Als ik praat tegen mensen ben ik bang dat ik stomme dingen zeg of doe. Ik heb het idee dat ik altijd alles fout doe en dat iedereen mij stom vind. Ik vind het gewoon niet meer fijn om bij andere mensen te zijn. Omdat ik zo bang ben de hele tijd. Maar ik voel mij tegelijk ook erg alleen.
Na de vakantie ga ik met de vertrouwenspersoon praten. Maar ook dat vind ik heel eng. Ik moet hier verl over piekeren.
Ik voel mij gewoom altijd bang. Ik weet gewoon niet meer zo goed wat ik moet doen.
Met mij gaat het verschrikkelijk
Weet niet meer wat ik moet doen.
De depressie lijkt de overhand te nemen en de eetstoornis ook.
En ben ik ook nog eens verliefd op m'n beste vriendin, alleen valt zij niet op meisjes.
Niemand weet dat ik op meisjes val en durf het ook niet te vertellen. Want er zijn in m'n omgeving zoveel discussies hierover. En veel mensen vinden dat als je op meisjes valt, je ziek bent. :/
Dat doet me zowel pijn
Stay safe iedereen. Bedankt voor alles<3
+3
Hey Junia.r2581,
Ik heb er zeker over nagedacht om hulp te zoeken, maar ik heb alleen niemand om het tegen te vertellen.
Mijn ouders zijn heel aardig, maar het zou me echt nooit lukken om het tegen hen te vertellen. Dan wordt de sfeer thuis ook weer anders, en ik denk niet dat me dat heel erg gaat helpen.
De vertrouwenspersonen op school vind ik niet echt iemand om mee te praten, en mijn oude mentor zou wel kunnen, alleen daar is het contact nu een stuk minder mee geworden (ze is mijn mentor niet meer). Gelukkig zit ik wel weer bij een oude docent in de klas die ik heel aardig vind, dus misschien kan ik het aan die docent vertellen.
Ik had vroeger wel een psycholoog voor mijn trauma's, maar daar heb ik al een paar jaar geen contact mee, en toen had ik nog helemaal geen last van deze dingen.
Het lukt me überhaupt niet om erover te praten voor help. Ik heb het een keer geprobeerd en toen sloeg ik helemaal dicht. Het lukte me gewoon niet om erover te praten. Ik heb wel het meeste aan iemand verteld die ik op schoolkamp ontmoette, alleen die gaat niet over, en struggled zelf ook erg met dit soort problemen.
Ik wil wel hulp, maar het lukt me gewoon niet.
Groetjes iemand.
Hi :) Hoe is het met je?
Ik wil jullie via dit berichtje de mogelijkheid geven om even lekker je gevoelens te uiten in de reacties. Ik ben benieuwd hoe het met jullie is, misschien heb je net goed nieuws of juist wat minder fijn nieuws ontvangen. Zit je iets dwars? Wil je iets kwijt? Deel het vooral lekker met elkaar en stel je open <3
Liefs,
Junia.r2581
Hey julia jij had onder mijn topic gereageerd want ik wil voor 1 dag een make over krijgen van jongen naar meisje alleen ik weet nog niet hoe ik dit ga aanpakken want heb serieus over zelfmoord hierdoor gedacht nu gelukkig niet meer maar ik zou dit nog heel graag willen alleen weet niet hoe en waar en met wie want ik heb geen vriendinnen en ben te bang om contact te leggen en wil dit echt nog dit jaar doen want anders blijf ik me zo voelen ik wil dit gewoon niet meer ik wil dat dit ophoudt ik weet dat er geen contact mag worden gelegd maar is er een manier van wel?
+7
Hallo allemaal,
hoewel het heel goed bedoeld is, is dit topic tegen forumregel 8.
We willen graag dat topics een duidelijke vraag bevatten zodat het over die vraag kan gaan, en niet off-topic gaat. Het forum wordt anders te onoverzichtelijk.
Daarom wordt dit topic nu gesloten. Wie wil kan zelf een topic over zijn/haar eigen onderwerp aanmaken, of verder schrijven in het topic dat je al eerder gestart was.
Groetjes, Marieke / De Kindertelefoon
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your username or e-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
