Hey
Het gaat de laatste tijd zo slecht met mij zelf ik heb zelf een zelfmoord poging gedaan. En ik ben weer begonnen met snijden. Twee weken geleden heb ik een afspraak met de dokter gemaakt omdat het zo slecht gaat met mij. En als dat nog niet genoeg is word ik nu online gepest vroeger ben ik gepest en ik was er zo bang voor dat dat weer gebeurde en het gebeurt nu online ik vind het vreselijk. Het maakt af en toe het gevoel erger dat ik er een eind aan moet maken maar ik kan dag niet want vrienden houden van mij. Maar ik zie heel erg op tegen volgende week dan heb ik een afspraak met de dokter. En ik weet niet wat ik tegen moet zeggen ik weet het allemaal niet meer. Mijn ouders weten ook nergens van af want alles gebeurde een jaar geleden en toen moest ik het zeggen tegen mijn ouders ik heb het gedaan maar ze werden boos op mij ze zijden dat het mijn eigen schuld was. Ze hadden geen begrip voor mij alles doet mij pijn vooral nare reacties en sinds een week zij ik mij elke avond omdat ik zo veel verdriet heb en ik huil nu elke avond zo veel verdriet heb ik. ik vind zelf huilen voor mietjes. Daarom wil ik eigenlijk niet huilen.
Groetjes mij.
Bladzijde 1 / 1
Hey,
Wat naar dat je nu (opnieuw) door deze periode gaat.
Ik snap dat het onwijs frustrerend is dat je ouders zich zo hebben opgesteld een jaar geleden. Dit is niet wat je verdient. Ik snap ook dat je liever niet hebt dat je ouders hiervan afweten, maar misschien zou dit wel goed zijn. Misschien gaan ze dan ook inzien hoe serieus het probleem is en dat ze jou moeten helpen i.p.v afkraken. Ook hoop ik, hoewel je er enorm tegen opziet, dat je wel naar de afspraak bij de huisarts gaat en dat je daar je verhaal durft te doen. Je weet dat diegene het beste voor met je heeft en er is om je te helpen. Kun je het online gepest tot die tijd niet vermijden door niet meer op die platformen te verschijnen of is dit niet mogelijk?
Huilen is overigens niet voor mietjes. Als je durft te huilen stel je je kwetsbaar op en dit is juist noemenswaardig (vind ik). Laat die tranen dus maar gewoon stromen. Het schijnt ook dat dit oplucht et cetera.
Mocht je weer een poging willen wagen contacteer dan 113. Zij zullen je door die hele lastige uren heen slepen, ook tijdens de nachtelijke uren. Uiteraard kan je ook altijd hier terecht.
Wat naar dat je nu (opnieuw) door deze periode gaat.
Ik snap dat het onwijs frustrerend is dat je ouders zich zo hebben opgesteld een jaar geleden. Dit is niet wat je verdient. Ik snap ook dat je liever niet hebt dat je ouders hiervan afweten, maar misschien zou dit wel goed zijn. Misschien gaan ze dan ook inzien hoe serieus het probleem is en dat ze jou moeten helpen i.p.v afkraken. Ook hoop ik, hoewel je er enorm tegen opziet, dat je wel naar de afspraak bij de huisarts gaat en dat je daar je verhaal durft te doen. Je weet dat diegene het beste voor met je heeft en er is om je te helpen. Kun je het online gepest tot die tijd niet vermijden door niet meer op die platformen te verschijnen of is dit niet mogelijk?
Huilen is overigens niet voor mietjes. Als je durft te huilen stel je je kwetsbaar op en dit is juist noemenswaardig (vind ik). Laat die tranen dus maar gewoon stromen. Het schijnt ook dat dit oplucht et cetera.
Mocht je weer een poging willen wagen contacteer dan 113. Zij zullen je door die hele lastige uren heen slepen, ook tijdens de nachtelijke uren. Uiteraard kan je ook altijd hier terecht.
Hey
Thanks voor je reactie. Jij bent niet de enigste die zegt dat het misschien goed is dat ik het tegen mijn ouders beter kan zeggen maar daar heb ik geen moet voor om dat te doen en ik wil het liefst uit huis thuis gebeuren er heel veel dingen ik word geestelijk mishandeld bijna niemand weet het ik wil er ook niet over hebben.
En ik ben heel bang dat ik dicht sla bij de dokter en dat ik niet meer weet wat ik moet zeggen of dat hij het door vertelt aan mijn ouders en daarna moet ik heel vrolijk gaan doen omdat ik dan een feestje heb
Thanks voor je reactie. Jij bent niet de enigste die zegt dat het misschien goed is dat ik het tegen mijn ouders beter kan zeggen maar daar heb ik geen moet voor om dat te doen en ik wil het liefst uit huis thuis gebeuren er heel veel dingen ik word geestelijk mishandeld bijna niemand weet het ik wil er ook niet over hebben.
En ik ben heel bang dat ik dicht sla bij de dokter en dat ik niet meer weet wat ik moet zeggen of dat hij het door vertelt aan mijn ouders en daarna moet ik heel vrolijk gaan doen omdat ik dan een feestje heb
En het ergste is dat ik al ongeveer 20 keer een planning heb gemaakt om er een eind aan te maken en ik heb het al ongeveer 6 keer gedaan en ik ben zo bang dat het nu echt gaat gebeuren
Hey Saar03
Wat jammer dat het zo slecht met je gaat. Ondanks dat je je zo slecht voelt, vind ik het heel dapper en verstandig van je dat je een afspraak bij de dokter hebt gemaakt.
Heel naar dat je online gepest wordt. Niet fijn dat je ouders de vorige keer onbegripvol gereageerd hebben. Ik kan me voorstellen dat dat niet bemoedigend is om hen nu in vertrouwen te nemen.
Zelfmoord is niet de oplossing. Zoals je zelf zegt, houden mensen van je.
Huilen is niet voor mietjes. Vaak voel je je na een huilbui een stuk beter. Het is ok om de tranen te laten komen. Je hoeft ze voor niemand te verstoppen. Als je het fijner vindt om te huilen op plekken waar je alleen bent, kan dat ook. Je tranen tegenhouden zorgt vaak voor een naar, opgekropt gevoel.
Je zou een brief kunnen schrijven, en die aan de huisarts geven. Je huisarts kan zich vast erg goed voorstellen dat het lastig kan zijn om hierover te praten.
Ik vind je situatie erg heftig. Je afspraak met de dokter is volgende week? Denk je dat je jezelf veilig kan houden tot dan? Het lijkt me aangewezen dat je in de tussentijd ergens steun kan vinden, bv. bij vrienden, je mentor, de KinderTelefoon of 113.
Groetjes
Kenshin
Wat jammer dat het zo slecht met je gaat. Ondanks dat je je zo slecht voelt, vind ik het heel dapper en verstandig van je dat je een afspraak bij de dokter hebt gemaakt.
Heel naar dat je online gepest wordt. Niet fijn dat je ouders de vorige keer onbegripvol gereageerd hebben. Ik kan me voorstellen dat dat niet bemoedigend is om hen nu in vertrouwen te nemen.
Zelfmoord is niet de oplossing. Zoals je zelf zegt, houden mensen van je.
Huilen is niet voor mietjes. Vaak voel je je na een huilbui een stuk beter. Het is ok om de tranen te laten komen. Je hoeft ze voor niemand te verstoppen. Als je het fijner vindt om te huilen op plekken waar je alleen bent, kan dat ook. Je tranen tegenhouden zorgt vaak voor een naar, opgekropt gevoel.
ik wil het liefst uit huisHiermee kan je terecht bij de huisarts. Hoewel je tegen de afspraak opkijkt, zou het heel dapper van je zijn om te vertellen waar je mee zit. Hoe eerlijker je bent, hoe beter de huisarts je kan helpen.
Je zou een brief kunnen schrijven, en die aan de huisarts geven. Je huisarts kan zich vast erg goed voorstellen dat het lastig kan zijn om hierover te praten.
Ik vind je situatie erg heftig. Je afspraak met de dokter is volgende week? Denk je dat je jezelf veilig kan houden tot dan? Het lijkt me aangewezen dat je in de tussentijd ergens steun kan vinden, bv. bij vrienden, je mentor, de KinderTelefoon of 113.
Groetjes
Kenshin
Bedankt voor je reactie
Maar mijn mentor vertel ik niks omdat ik bij zoveel mensen al het vertrouwen ben verloren het doet mij heel erg pijn dat ik niemand meer kan vertrouwen maar ik praat nu heel erg met mijn vrienden vooral als het heel slecht gaat en hun zijn er voor mij en ik ben bang dat mijn mentor het tegen mijn ouders zegt dat was voorjaar wel gebeurt dus ik hoop dat niet weer daarom zeg ik niks meer tegen hem
Maar mijn mentor vertel ik niks omdat ik bij zoveel mensen al het vertrouwen ben verloren het doet mij heel erg pijn dat ik niemand meer kan vertrouwen maar ik praat nu heel erg met mijn vrienden vooral als het heel slecht gaat en hun zijn er voor mij en ik ben bang dat mijn mentor het tegen mijn ouders zegt dat was voorjaar wel gebeurt dus ik hoop dat niet weer daarom zeg ik niks meer tegen hem
hey lieve Saar, wat naar om te lezen dat je het nu zo ongelooflijk zwaar hebt. heel goed dat je een afspraak hebt gemaakt met je huisarts. Het is heel belangrijk dat je écht naar die afspraak gaat en ook écht zegt wat er allemaal in jouw hoofd speelt en hoe je je voelt. Ik vond de reactie van Kenshin heel slim, inderdaad kun je een brief schrijven die je meeneemt naar de afspraak en aan je huisarts geeft of voorleest. Of je kunt punten opschrijven die belangrijk zijn en dat meenemen, zodat je niet iets vergeet door de spanning tijdens het gesprek. Het is heel dapper dat je hulp gaat zoeken en inderdaad het enige wat je nu moet doen. Hou vol en vertrouw op jezelf, je bent sterker dan je denkt. Heel veel succes met de afspraak volgende week. Je kunt het!
Niet fijn dat je mentor je vertrouwen geschonden heeft. Jammer dat je het, mede hierdoor, moeilijk vindt om mensen in vertrouwen te nemen. Ik vind het wel heel positief dat je met je vrienden praat. Kunnen zij je goed steunen? Je zou eventueel een vriend(in) mee kunnen vragen naar de huisarts. Misschien vind je het dan minder eng. Dit hoeft natuurlijk alleen als jij dat een fijn idee vindt.
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.