Hoi,
Het ging een tijd weer beter met mij maar nu dus niet meer. Alweer.. Ik lig nu ook te huilen.. ik heb het gevoel dat de wereld beter af is zonder mij. Dat ik het helemaal niet waard ben. Dat mensen zich alleen maar aan mij kunnen irriteren. Dat ik mensen alleen maar tot last ben. Ik weet niet of ik dit nog wel kan.. Het klinkt zo zo zo ontzettend stom.. ik bedoel ik ben pas 12. Dit zijn toch geen normale gedachten voor iemand van 12?? Waarom voel ik me zo.. Waarom ben ik mensen alleen maar tot last. Waarom kan ik niet gewoon normaal doen. Ik krijg de laatste tijd van mijn ouders best wel wat commentaar. Ze bedoelen het volgensmij goed. Om mij te helpen dat ik er iets mee kan doen. Maar het doet mij pijn.. heel veel pijn. Ik begin weer onzeker te worden. Begin het weer minder leuk te vinden. Begin elke avond weer te huilen. Ik weet niet of ik dit nog kan.. een opmerking van mijn ouders is bijvoorbeeld geweest (toen ik schijnbaar dus overal commentaar op gaf): 'Dat soort mensen zitten me in de allergie'. Het doet mij echt pijn, heel veel pijn om te weten dat ik mensen alleen maar tot last ben. Ik ben druk, geef teveel commentaar, ben stom en nog heel heel heel heel heel veel meer. Er is eigenlijk maar 1ding wat ik op dit moment nog echt echt leuk vind om te doen en wat me ook echt blijmaakt: kijken naar heartstopper. En het boek lezen (heb hem online doorgestuurd gekregen van een vriend). Maar zelfs dan ben ik jaloers op hun leven. Zij hebben iemand die echt echt veel van ze houd. Ze zijn een super schattig kopen enzovoorts. Het doet pijn om te weten dat ik mensen alles zo moeilijk maak. Niet alleen mijn ouders maar ook: mijn vrienden, familie, de juf enzovoorts. Ik voel me echt echt slecht. Ik vond dit echt echt echt echt heel moeilijk om aan jullie te vertellen omdat dit heel diep in mij opgekropt zit. Ik weet niet of ik misschien een depressie heb.. ik dacht dat ik (heeeel misschien) een winterdepressie had maar precies dat gevoel wat ik toen had is terug. Maar toch een beetje anders. Is 12 jaar te jong om een depressie te hebben?? Ik ben zo in de war... ik twijfel ook nog aan welk geslacht ik leuk vind (en stiekem een heel klein beetje aan of ik wel helemaal meisje wil zijn). Het is te veel. Het is echt allemaal even teveel.
Heel erg bedankt voor het lezen.
- Annoniem_meisje
