Hoi, daar ben ik weer..
Het is misschien handig om mijn eerste 2 topics te lezen. Maar aangezien dat wel veel tekst is hoef je dat niet per sé te lezen en zal ik hieronder even schrijven wat belangrijk is om over me te weten.
-Ik ben 16 jaar
-Ik ben nu al 5 jaar depressief
-Ik heb een sociale angststoornis en autisme
Ja, in mijn laatste topic had ik geschreven dat het weer wat beter met me ging.. het gaat nu weer veel slechter met me. Ik zal even schrijven wat er allemaal gebeurd is de laatste tijd.
Ik ben gestopt met mijn dagbehandeling. Ze vonden dat de behandeling niet werkte bij me en het ging sinds de behandeling eigenlijk veel slechter met me. Dit is alweer de 4e behandeling waar ik mee ben gestopt omdat het niet werkt bij me. Ik ben ook weer gestopt met school.. omdat de school bij de dagbehandeling hoorde kan ik daar nu niet meer naar toe aangezien ik niet meer naar de behandeling ga. Dit was al de 5e school in 4 jaar tijd.. ja ik moet er eigenlijk wel om lachen nu ik dit schrijf maar het doet me erg veel verdriet. Ik zit nu thuis zonder school of iets.
Zoals ik in mijn andere topics vertelde ben ik suïcidaal. Niet iets om trots op te zijn. Ik zou er echt een miljoen euro voor willen geven om er van af te komen. Ik heb in mijn andere topics verteld dat ik het tegen niemand durfde te vertellen dat ik zelfmoord wil plegen. Jullie hadden toen mij als tip gegeven om het echt te vertellen tegen mijn psycholoog. Dit had ik gedaan. Ze reageerde er echt fijn op en ik voelde me toen ook erg opgelucht. Maar ik was echt heel depressief toen. Een paar weken later kreeg ik ruzie met mijn beste vriendin. Dit leidde er onder andere toe dat ik een poging had gedaan om zelfmoord te plegen. Dit mislukte (helaas). Ik had het een paar dagen later verteld tegen mijn psycholoog op mijn behandeling. Ik had verwacht dat ik gelijk opgenomen zou worden (wat mijn ergste nachtmerrie is) maar ze reageerde gelukkig normaal. Er kwam wel gelijk een psychiater naar me toe en ik moest medicijnen die niks holpen. Maar van die behandeling ben ik nu weg. Aan de ene kant fijn, het hielp niks en het ging alleen maar slechter met me. Aan de andere kant erg verdrietig, er zaten wel mensen die naar me wilden luisteren maar het was de zoveelste behandeling die niet hielp. Ik heb nu echt niks meer. Geen vrienden, geen school, niks en ik ben nu nog steeds depressief.
Ik heb niet echt iets te vragen aan jullie maar ik wilde het gewoon ff kwijt.
Trouwens ik heb nog iets anders te vertellen, kennen jullie het programma Tygo in de psychiatrie? Het is een soort van docu/serie op NPO. Interessant om te zien als je ook veel met de psychiatrie te maken hebt. Je kan het programma hier vinden. Ik kan met echt het meeste inleven in Jason (persoon in dat programma), omdat ik vind dat we niet zoveel verschillen van elkaar en ik er bijna zo er bij loop als hem. Echt sneu voor hem.
Groeten, zeeleeuw.
Ps. Sorry als mijn schrijfstijl niet zo fijn is, ik gebruik best korte zinnen. Ja, ik ben echt een perfectionist