Hey allemaal,
Ik ben al een paar maanden niet meer erg actief, en ik vind het jammer dat ik de motivatie niet kan vinden. Ik ga weer proberen wat actiever te zijn :D
Ten eerste zijn de afgelopen maanden best wel goed gegaan! Ik had geen slechte gedachtes meer, ging goed met school, deed mee met het gezin en heb wat meer afgesproken met vrienden.
Helaas gaat de laatste maand om het simpel te zeggen, verschrikkelijk.
Ik ben weer terug naar hoe het eerst was. Ik heb geen motivatie om ook maar iets te doen, ik raak meer verslaafd aan mijn laptop en denk slechte dingen over mezelf. Ik zie het nut om te leven niet meer en de enige reden dat ik hier echt ben, is omdat ik te bang ben om mezelf iets aan te doen.
Ik ben op de 10e ook weer gaan krassen. Nu op mijn bovenarmen zodat ik het makkelijker kan verstoppen tijdens gym bijvoorbeeld. Alleen ben ik best wel diep gegaan. Ik ga mijn best doen om het niet nog een keer te doen.
Verder is mijn vader weer stom aan het doen. Ik merk steeds meer hoe hij zich afreageert op met name mij. Hij heeft duidelijk minstens 1 stoornis, maar hij weigert er hulp voor te zoeken. Mijn moeder doet haar best om het te sussen, maar dat is niet makkelijk.
Liefs,
ik wens jou ook echt veel liefde en hulp! Ik hoop dat dat gebeurt! Je verdient dat en je bent een topper! 
