Vraag

Het gaat steeds slechter

  • 26 August 2018
  • 12 reacties
  • 123 Bekeken

  • Anonymous
  • 0 reacties
Hey allemaal

Ik ben nu al ongeveer een jaar zwaar depressief. Ik had heel even hulp maar nu niet meer maar eigenlijk moet ik weer hulp maar mijn ouders weten het niet dat het zo slecht gaat met mij ik praat er niet over ik heb geen een jaar geleden gezegd en toen reageerde ze heel boos ik vond het jammer dat ze mij niet steunde laatste ging het weer iets beter en vooral één dag ik had gedronken en was een beetje aangeschoten en toen zag ik het leven helemaal zitten maar nu niet meer het liefst wil ik er een eind aan maken ik praat er wel over op het werk en gelukkig steunen hun mij wel ze willen zelfs hulp voor mij zoeken en mij helpen maar ik durf het niet ik ben zo bang dat ze mij niet begrijpen of dat ze tegen mijn ouders gaan zeggen en dat wil ik niet het liefst wil ik uit huis zo erg is het en ik mijn hoofd gaat het zo slecht ik zeg elke keer stomme dingen tegen mij zelf zoals je bent lelijk maar dan gaat het heletijd door het liefst wil ik er een eind aan maken

Groetjes saar03

12 reacties

Hoi

Ik wil er ook een eind aan maken al een hele tijd jij hebt mensen op het werk die je helpen ik heb helemaal niemand en ben eenzaam je moet jezelf niks verwijten je doet je best. Drank is niet de oplossing het is maar tijdelijk....

Gr kian
heyo saar,
wat enorm vervelend om te horen, wel goed dat je dit besproken heb op werk en dat ze je daar wel willen helpen!
is er misschien een rede dat je ouders zo doen?

ik raad jou aan om naar je huisarts te gaan en dit te bespreken aangezien hij geheimhoudingsplicht heeft zullen je ouders dit nooit te horen krijgen, deze kan je ook doorverwijzen naar een psycholoog en die wil jou wel graag helpen en deze heeft ook geheimhoudingsplicht.
jammer dat jij van jezelf zegt dat je lelijk of iets bent, dit klopt niet aangezien iedereen mooi is op zijn eigen manier.(misschien ben jij niet de knapste maar heb jij een hele leuke persoonlijkheid!)

je had even hulp, wat voor hulp was dit?
ik wil je erg graag helpen saar! weet dat je er niet alleen voor staat en dat dit echt goed gaat komen!

Ronald
Ik had hulp op school bij een maatschappelijkste werkrster maar die heeft veel dingen gezegd tegen mijn ouders en die begrijpen het niet ik weet zelf ook niet hoe dat komt dat ze zo reageren
Thanks voor je b
geen dank ik doe het voor jou,
is die maatschappelijk werkster er nu nog of heb je er nog contact mee? op school heb je ook een vertrouwenspersoon die niks tegen mensen mag zeggen daar kan je je problemen mee vertellen. al wil je dit niet omdat je deze persoon niet kent, kan je dit misschien bespreken met je beste vriend(in)?
jammer dat je niet weet hoezo jouw ouders zo doen, durf je dit met ze te bespreken? en al durf je het niet mondeling kan je ook een briefje maken met daarin alles wat je kwijt wil en bij hun bed leggen
Ik ga het zoizo niet meer bespreken met mijn ouders want ik weet toch al hun reactie daarop en die maatschappelijk werkster is er niet meer op school
En daar praat ik niet meer mee
hmm dat is wel jammer, heb je al een keer met de kindertelefoon gebeld/gechat, daarnaast zou je ook 113(zelfmoordpreventie site=113.nl) kunnen bellen/chatten, of zoals ik al zij huisarts/beste vriend(in). praat er alsjeblieft met iemand over die je kent zodat deze jou kan helpen in het echt, ik kan vanaf hier achter mijn computer niet veel meer doen dan alleen zo praten, als jij dat genoeg vind maak je zoveel topics aan als je wilt. maar sommige vinden het een fijn gevoel als iemand dichtbij weet wat er aan de hand is
Hey Saar03

Wat jammer om te horen dat het niet zo goed met je gaat. Je hebt hulp nodig, maar je vindt het moeilijk dit te bespreken met je ouders. Ik begrijp dat dat lastig is, als je ouders zo naar reageren.

Fijn dat je je goed voelde, ook al was je een beetje dronken. Ik raad je af om vaker naar alcohol te grijpen, aangezien die helemaal geen positieve invloed heeft op je ontwikkeling.

Kan je je nog een beetje herinneren welke gedachten in je omgingen toen je onder invloed was? Wat waren zo de argumenten die jou zin in het leven gaven?

Wat fijn dat je er op het werk over kan praten. Ik denk dat het goed is om op hun verzoek in te gaan, en de hulp die ze voorstellen, te aanvaarden. Wat je ouders hierover zeggen, komt niet op de eerste plaats. Het feit dat jij geholpen kan worden door hulp, staat op de eerste plaats.

Wat vervelend dat er negatieve gedachten door je hoofd spoken. Is er iemand die je kan contacteren wanneer er zo’n nare gedachte in je hoofd zit? Vaak helpt het erover te praten.

Je lijkt je helemaal niet fijn te voelen thuis. Heb je een fijne mentor op school? Kan je dit met hem of haar bespreken? Ook je huisarts kan je hierbij helpen.

Groetjes
Kenshin
De gedachten waren toen ik onder invloed was dat ik een heel goed leven had en dat ik heel vrolijk was het leek of alles zoals vroeger was zo goed was het.

Ik praat wel vaak met een hele goede vriendin die heeft ook problemen en dat is wel fijn want zij begrijpt mij heel goed

Maar ik had een keer met mijn mentor gepraat maar die heeft dingen tegen mijn ouders gezegd wat ze eigenlijk niet mochten weten en sinds dien vertrouw ik bijna niemand meer
Niets sluit uit dat jij weer zo gelukkig kan worden als vroeger. Nu ga je misschien door een donkere periode, maar het kan beteren.

Fijn dat je vriendin je zo goed begrijpt.

Wat vervelend dat je mentor je ouders heeft ingelicht zonder jouw toestemming. Ik kan me voorstellen dat je vertrouwen hierdoor geschaad is. Heb je dit jaar een nieuwe mentor? Misschien vind je het fijner om samen met je vriendin naar je mentor te gaan.
Ik weet het gewoon niet ik ben bang dat hij het ook tegen mijn ouders zegt en daar ben ik heel bang voor dat dat gaat gebeuren
Je kan je mentor uitleggen wat er vorig jaar gebeurd is. Op die manier weet hij of zij waar jij bang voor bent, en kan daar rekening mee gehouden worden.

Hebben jullie een vertrouwenspersoon op school? Die heeft beroepsgeheim, en vertelt niet zomaar dingen door aan je ouders.

Reageer