Hey allemaal,
Ik weet het niet meer....
Als je me andere topics gelezen heb weet je ongeveer hoe ik me voel.
Ik weet niet wat er aan de hand is, ik probeer iedereen in dit forum in te laten zien dat zelfmoord niet de juiste oplossing is maar zelf wil ik het ook zo graag. Ik zie geen opties meer, ik heb ruzie met iedereen en ik miss me vriendin zo erg... het doet me zoveel pijn. ik heb al 2 pogingen gedaan en ik denk dat een derde eraan kan komen.
Ik weet niet meer wat ik moet doen, ik ben bang bij al mijn keuzes
Help me.....
Ronald
Bladzijde 21 / 28
A
hi,
nou dan maar even een paar dagen verder en er zijn slechte dingen gebeurd...
ik moest van me mentor bij het afdelingshoofd praten, die verwees me naar een maatschappelijk werker...
wat was dat vervelend, alles behalve dat verwacht..
ten eerste, mag ik geen tussenjaar maar wel een time out klas, dan moet ik nogsteeds naar school maar zit ik in een andere klas.. ik zie het verschil niet. Daarna Verplichte ze mij om dit allemaal aan me ouders te vertellen en zij zou dus vandaag gaan opbellen of ik dat wel had gedaan.. yeah....
toen zei zij wel iets grappigs, ik moest een test gaan doen of ik wel depressief was(bij de test was er 63 "punten" te halen en vanaf 55 was het een "zeer ernstige" depressie, nou ik had voor het eerst een hoge score bij een test van maarliefst 61.5) toen ze alles zag, liep ze weg en kwamen er meerdere mensen opeens in de ruimte, en dan gaan ze wat je in vertrouwen verteld heb lekker open bespreken en voor je neus speculeren over wanneer ik voor de trein wil springen(op dat moment had ik nieteens de gedachte maar ze brachten leuke ideeën).
dan het gesprek met mijn ouders, ik zag er vrij weinig begrip van ze en ze vonden dat ik me maar aanstelde.
dus kwam de vraag wat ik op mijn zondag deed omdat ik niet thuis was... zoals sommige weten ben ik dan naar bijeenkomsten, toen ik dat zei was het direct een antwoord van dat mag niet meer...
alles bij alles, ik wil niet meer en wil gewoon weg..
nou dan maar even een paar dagen verder en er zijn slechte dingen gebeurd...
ik moest van me mentor bij het afdelingshoofd praten, die verwees me naar een maatschappelijk werker...
wat was dat vervelend, alles behalve dat verwacht..
ten eerste, mag ik geen tussenjaar maar wel een time out klas, dan moet ik nogsteeds naar school maar zit ik in een andere klas.. ik zie het verschil niet. Daarna Verplichte ze mij om dit allemaal aan me ouders te vertellen en zij zou dus vandaag gaan opbellen of ik dat wel had gedaan.. yeah....
toen zei zij wel iets grappigs, ik moest een test gaan doen of ik wel depressief was(bij de test was er 63 "punten" te halen en vanaf 55 was het een "zeer ernstige" depressie, nou ik had voor het eerst een hoge score bij een test van maarliefst 61.5) toen ze alles zag, liep ze weg en kwamen er meerdere mensen opeens in de ruimte, en dan gaan ze wat je in vertrouwen verteld heb lekker open bespreken en voor je neus speculeren over wanneer ik voor de trein wil springen(op dat moment had ik nieteens de gedachte maar ze brachten leuke ideeën).
dan het gesprek met mijn ouders, ik zag er vrij weinig begrip van ze en ze vonden dat ik me maar aanstelde.
dus kwam de vraag wat ik op mijn zondag deed omdat ik niet thuis was... zoals sommige weten ben ik dan naar bijeenkomsten, toen ik dat zei was het direct een antwoord van dat mag niet meer...
alles bij alles, ik wil niet meer en wil gewoon weg..
A
Hey Ronald
Ik kan me zo ergeren aan het onbegrip en de lompheid van sommige mensen. Ze bedoelen het vast goed, maar de manier waarop ze het aanpakken, vind ik nergens op slaan.
Je mag niet meer naar de bijeenkomsten. Het idee dat ze je een punt van grote steun verbieden, maakt me razend.
Heb je nog gesprekken met je psycholoog? Zou je daar je bedenkingen kunnen uiten, en vragen of je toch naar die bijeenkomsten mag?
Groetjes
Kenshin
Ik kan me zo ergeren aan het onbegrip en de lompheid van sommige mensen. Ze bedoelen het vast goed, maar de manier waarop ze het aanpakken, vind ik nergens op slaan.
Je mag niet meer naar de bijeenkomsten. Het idee dat ze je een punt van grote steun verbieden, maakt me razend.
Heb je nog gesprekken met je psycholoog? Zou je daar je bedenkingen kunnen uiten, en vragen of je toch naar die bijeenkomsten mag?
Groetjes
Kenshin
A
nee, vrijwel niet meer. de maatschappelijk werker zei wel dat ik er heen moest blijven gaan. maarja al laten mijn ouders me het huis niet uit..
A
Dat is vervelend. Niet verstandig dat je ouders je de toegang tot hulp versperren. Kan je je psycholoog contacteren?
A
Hoi,
Wat stom dat ze voor je neus lekker alles gaan doorvertellen, wat jij net in vertrouwen hebt verteld! (Ook erg als het niet voor je neus zou gebeuren.) Wat zijn ze toch lekker bezig op die school van jou!
Een time-out klas klinkt wel als een speciaal soort klas. Kunnen ze je daar beter helpen ofzo?
Als jij naar je huisarts gaat en je laat opnemen, moet je eens zien hoe snel dat tussenjaar geregeld is hoor...
Ik vind het echt heel erg stom van je ouders dat ze je niet meer naar de bijeenkomsten laten gaan! Komt dat omdat ze bang zijn dat je onderweg iets gaat doen of zijn ze het niet met je geloof eens? Ik ben het helemaal eens met de maatschappelijk werkster dat je gewoon moet blijven gaan. ik bedoel, hoe willen ze je gaan opsluiten? Heb jij niet ook de huissleutels?
Ik vind het wel moedig dat je met iedereen het gesprek aan bent gegaan. Dat is knap!
Gr. Pin
Wat stom dat ze voor je neus lekker alles gaan doorvertellen, wat jij net in vertrouwen hebt verteld! (Ook erg als het niet voor je neus zou gebeuren.) Wat zijn ze toch lekker bezig op die school van jou!
Een time-out klas klinkt wel als een speciaal soort klas. Kunnen ze je daar beter helpen ofzo?
Als jij naar je huisarts gaat en je laat opnemen, moet je eens zien hoe snel dat tussenjaar geregeld is hoor...
Ik vind het echt heel erg stom van je ouders dat ze je niet meer naar de bijeenkomsten laten gaan! Komt dat omdat ze bang zijn dat je onderweg iets gaat doen of zijn ze het niet met je geloof eens? Ik ben het helemaal eens met de maatschappelijk werkster dat je gewoon moet blijven gaan. ik bedoel, hoe willen ze je gaan opsluiten? Heb jij niet ook de huissleutels?
Ik vind het wel moedig dat je met iedereen het gesprek aan bent gegaan. Dat is knap!
Gr. Pin
A
over 2 weken heb ik pas een afspraak dus dan moet ik kijken.
ja echt he, ik dacht eerst even dat dit normaal was maar dan lees ik andere topics, dan ben ik best jaloers op mensen
Een time-out klas klinkt wel als een speciaal soort klas. Kunnen ze je daar beter helpen ofzo?
dat is een klas dat je 5 dagen in de week naar school gaat van 9 tot 1 uur en daar dan schooldingen gaat doen. het is dan ook echt verplicht om te komen.
(dit is letterlijk zoals ze het mij uitlegde en meer kreeg ik niet want dat wisten ze niet...)
Als jij naar je huisarts gaat en je laat opnemen, moet je eens zien hoe snel dat tussenjaar geregeld is hoor...
hahaha waarschijnlijk wel. nu komt er even iets wat ik wel verbazingwekkend vond(en miss dom van mij)
tijdens het gesprek met mijn maatschappelijk werker vroeg ze of ik een oplossing wist, dus ik zeg instelling of tussenjaar... nee daar was het niet erg genoeg voor zei ze. paar minuten later die test gedaan naja lees hierboven. nogsteeds niet erg genoeg.
toen vroeg ze of ik 8 januari zou halen omdat ik dan een nieuw gesprek heb met haar, ik zeg hoezo?
zij: gewoon meer of jij niet in de tussentijd zelfmoord pleegt
Ik(miss niet slim maarja): ja ik zou het wel willen, ga het misschien doen en heb eigenlijk al een plan. maar zoals ik van jullie hoor is het nog niet erg genoeg dus dan weet ik niet of het nu wel erg genoeg is...
dan heb ik nu dus weer een eerdere afspraak want ben blijkbaar een noodgeval maarrrrrrrrrr
als ik weer begon over tussenjaar of instelling moesten we meteen naar een ander onderwerp...
Ik vind het echt heel erg stom van je ouders dat ze je niet meer naar de bijeenkomsten laten gaan! Komt dat omdat ze bang zijn dat je onderweg iets gaat doen of zijn ze het niet met je geloof eens? Ik ben het helemaal eens met de maatschappelijk werkster dat je gewoon moet blijven gaan. ik bedoel, hoe willen ze je gaan opsluiten? Heb jij niet ook de huissleutels?
ik heb de huissleutels ja, en ze willen dat ik niet ga want het geloof is "verkeerd" (wss vinden meer mensen op dit forum dat: So Be IT) ze denken dat ik dan dingen niet meer mag ofz...
maar blijf ook gaan zolang ik kan
Ik vind het wel moedig dat je met iedereen het gesprek aan bent gegaan. Dat is knap!
tyy
Reputatie 3
+3
Heey Ronald2001,
Ik vind het super dat je naar je mentor bent toegestapt! Jammer dat die eikel zo reageert. Moet me wel een beetje denken aan me mentor in het 1e leerjaar. Dat was ook zo'n iemand die het " altijd " druk had en school belangrijker vond dan je eigen gezondheid.
Ik snap die mensen ook niet. Dat je überhaupt een test moet doen? En dan komt daar zo'n hoge uitkomst uit en hebben ze nog steeds zoiets van ach this niet zo erg. En als ze dan een afspraak met je maken op 8 januari en jij vertelt wat je allemaal zou kunnen doen. En ze reageren daar niet op? Niet normaal.
Ik denk dat je een time- out klas dan ook niet gaat volhouden. Ik ken het precies. 2 jaar geleden begon het allemaal ook slecht te gaan met mij en skipte ik elke les. Vorig jaar kwam ik misschien 2 uurtjes in de week op school. En na me tentamen- poging ben ik helemaal niet meer terug gekomen.
Ik doe nu dus BBL, en dan ga je dus 1x per week naar school. En het is best een mooi rooster. Van 10-16. En zelfs dat lukt me niet. Ik ben altijd de 1e en 2e uur aanwezig en de rest meld ik me ziek, of ik zeg dat ik moet werken. Ik heb een aanwezigheid percentage van 32%. En dan wel geoorloofd afwezig 40% ( omdat ik me altijd ziek meldt). Maar omdat school deze school nu wel weet wat er met mij is, vinden ze het geen probleem. Zolang ik maar voldoendes haal.
Ik zou trouwens niet kiezen voor een tussen jaar. Ik snap dat je de rust wilt nemen en je wilt concentreren op je gezondheid, maar om dan naar 1 jaar of 2 , wat je zelf kiest. Weer terug te gaan naar school is niet heel makkelijk. Je zou bijvoorbeeld kunnen kiezen voor een 1 jarige opleiding met avondles. Dan ga je van 19- 22.00 naar school en dat is 1x per week. Ik had voor mezelf ook alvast gekeken als ik het dit jaar niet zal halen. En ik zag een school die dan elke woensdag avond les geeft. Dat lijkt me zelf best mooi. De rest van de week kan je dan werken aan je gezondheid, en kan je rust nemen. Maar je bent dan ook bezig met school en hebt dus een beetje afleiding.
Je zei dat je ergens geen tussenjaar mag nemen toch? Maar waarom dan niet? Of doe je een opleiding die 3 jaar duurt en dan na 2 jaar een tussenjaar nemen? Want ik heb geen idee wat voor soort niveau je doet. Ik doe MBO. En mijn opleiding zal eigenlijk 3 jaar duren. Maar dan begin je 1e jaar op niveau 2, en als je daar diploma voor hebt, dan kan je stoppen en een tussen jaar nemen, of je gaat verder. 2e jaar is niveau 3. En naar die diploma kan je weer kiezen, en wat ik nu doe is niv.4. En dan kan je dus kiezen van tussenjaar, naar het HBO, of werken. En ik kies 100% voor werken. Maar ik weet niet hoe dat op jouw school gaat.
Heel herkenbaar, mijn ouders vinden het geen probleem, Maar deze mensen (ouders) vinden het maar raar en zoals je zegt verkeerd. En dat vinden de meeste mensen inderdaad ook helaas. Maar daar kan je gewoon niks aan doen. Maar is het niet mogelijk om gewoon weer in het geheim naar die bijeenkomsten te gaan? Dat doe ik zelf ook. Wij hebben het elke donderdag of vrijdag in de avond. En dan zeg ik gewoon dat ik met vrienden weg ga. Terwijl als deze mensen nadenken toch heel goed weten dat ik geen vrienden heb.
Ik hoop dat je situatie snel beter wordt!
^
Future
Ik vind het super dat je naar je mentor bent toegestapt! Jammer dat die eikel zo reageert. Moet me wel een beetje denken aan me mentor in het 1e leerjaar. Dat was ook zo'n iemand die het " altijd " druk had en school belangrijker vond dan je eigen gezondheid.
Ik snap die mensen ook niet. Dat je überhaupt een test moet doen? En dan komt daar zo'n hoge uitkomst uit en hebben ze nog steeds zoiets van ach this niet zo erg. En als ze dan een afspraak met je maken op 8 januari en jij vertelt wat je allemaal zou kunnen doen. En ze reageren daar niet op? Niet normaal.
dat is een klas dat je 5 dagen in de week naar school gaat van 9 tot 1 uur en daar dan schooldingen gaat doen. het is dan ook echt verplicht om te komen.
Ik denk dat je een time- out klas dan ook niet gaat volhouden. Ik ken het precies. 2 jaar geleden begon het allemaal ook slecht te gaan met mij en skipte ik elke les. Vorig jaar kwam ik misschien 2 uurtjes in de week op school. En na me tentamen- poging ben ik helemaal niet meer terug gekomen.
Ik doe nu dus BBL, en dan ga je dus 1x per week naar school. En het is best een mooi rooster. Van 10-16. En zelfs dat lukt me niet. Ik ben altijd de 1e en 2e uur aanwezig en de rest meld ik me ziek, of ik zeg dat ik moet werken. Ik heb een aanwezigheid percentage van 32%. En dan wel geoorloofd afwezig 40% ( omdat ik me altijd ziek meldt). Maar omdat school deze school nu wel weet wat er met mij is, vinden ze het geen probleem. Zolang ik maar voldoendes haal.
Ik zou trouwens niet kiezen voor een tussen jaar. Ik snap dat je de rust wilt nemen en je wilt concentreren op je gezondheid, maar om dan naar 1 jaar of 2 , wat je zelf kiest. Weer terug te gaan naar school is niet heel makkelijk. Je zou bijvoorbeeld kunnen kiezen voor een 1 jarige opleiding met avondles. Dan ga je van 19- 22.00 naar school en dat is 1x per week. Ik had voor mezelf ook alvast gekeken als ik het dit jaar niet zal halen. En ik zag een school die dan elke woensdag avond les geeft. Dat lijkt me zelf best mooi. De rest van de week kan je dan werken aan je gezondheid, en kan je rust nemen. Maar je bent dan ook bezig met school en hebt dus een beetje afleiding.
Je zei dat je ergens geen tussenjaar mag nemen toch? Maar waarom dan niet? Of doe je een opleiding die 3 jaar duurt en dan na 2 jaar een tussenjaar nemen? Want ik heb geen idee wat voor soort niveau je doet. Ik doe MBO. En mijn opleiding zal eigenlijk 3 jaar duren. Maar dan begin je 1e jaar op niveau 2, en als je daar diploma voor hebt, dan kan je stoppen en een tussen jaar nemen, of je gaat verder. 2e jaar is niveau 3. En naar die diploma kan je weer kiezen, en wat ik nu doe is niv.4. En dan kan je dus kiezen van tussenjaar, naar het HBO, of werken. En ik kies 100% voor werken. Maar ik weet niet hoe dat op jouw school gaat.
ze willen dat ik niet ga want het geloof is "verkeerd"
Heel herkenbaar, mijn ouders vinden het geen probleem, Maar deze mensen (ouders) vinden het maar raar en zoals je zegt verkeerd. En dat vinden de meeste mensen inderdaad ook helaas. Maar daar kan je gewoon niks aan doen. Maar is het niet mogelijk om gewoon weer in het geheim naar die bijeenkomsten te gaan? Dat doe ik zelf ook. Wij hebben het elke donderdag of vrijdag in de avond. En dan zeg ik gewoon dat ik met vrienden weg ga. Terwijl als deze mensen nadenken toch heel goed weten dat ik geen vrienden heb.
Ik hoop dat je situatie snel beter wordt!
^
Future
A
Hey Ronald
‘dus ik zeg instelling of tussenjaar... nee daar was het niet erg genoeg voor zei ze’
Hoewel jij het goede initiatief neemt door aan te geven wat jou zou kunnen helpen, wordt hier niet positief op gereageerd. Echt vervelend dat zij geen initiatief nemen, terwijl jij meewerkt en eerlijk bent.
‘ik heb de huissleutels ja, en ze willen dat ik niet ga want het geloof is "verkeerd"’
Hoe “verkeerd” kan het zijn als het jou oprecht steunt? Heel vervelend dat je ouders het punt van die bijeenkomsten niet inzien. Zoals Future zei, zou je in het geheim naar de bijeenkomsten kunnen gaan. Je loopt wel het risico om betrapt te worden. Aan de andere kant vind ik dat jij vooral moet doen waar je oprecht beter van wordt.
Groetjes
Kenshin
‘dus ik zeg instelling of tussenjaar... nee daar was het niet erg genoeg voor zei ze’
Hoewel jij het goede initiatief neemt door aan te geven wat jou zou kunnen helpen, wordt hier niet positief op gereageerd. Echt vervelend dat zij geen initiatief nemen, terwijl jij meewerkt en eerlijk bent.
‘ik heb de huissleutels ja, en ze willen dat ik niet ga want het geloof is "verkeerd"’
Hoe “verkeerd” kan het zijn als het jou oprecht steunt? Heel vervelend dat je ouders het punt van die bijeenkomsten niet inzien. Zoals Future zei, zou je in het geheim naar de bijeenkomsten kunnen gaan. Je loopt wel het risico om betrapt te worden. Aan de andere kant vind ik dat jij vooral moet doen waar je oprecht beter van wordt.
Groetjes
Kenshin
A
ja idk, dan denk ik; stel ik mezelf dan zo erg aan? of zitten zij fout...
Ik denk dat je een time- out klas dan ook niet gaat volhouden. Ik ken het precies. 2 jaar geleden begon het allemaal ook slecht te gaan met mij en skipte ik elke les. Vorig jaar kwam ik misschien 2 uurtjes in de week op school. En na me tentamen- poging ben ik helemaal niet meer terug gekomen.
precies. dat zei ik ook al, ik ga daar toch niet heen dan want ik voel me er niet fijn bij.
Ik zou trouwens niet kiezen voor een tussen jaar. Ik snap dat je de rust wilt nemen en je wilt concentreren op je gezondheid, maar om dan naar 1 jaar of 2 , wat je zelf kiest. Weer terug te gaan naar school is niet heel makkelijk. Je zou bijvoorbeeld kunnen kiezen voor een 1 jarige opleiding met avondles. Dan ga je van 19- 22.00 naar school en dat is 1x per week. Ik had voor mezelf ook alvast gekeken als ik het dit jaar niet zal halen. En ik zag een school die dan elke woensdag avond les geeft. Dat lijkt me zelf best mooi. De rest van de week kan je dan werken aan je gezondheid, en kan je rust nemen. Maar je bent dan ook bezig met school en hebt dus een beetje afleiding.
ik begrijp je, maar zowiezo lijkt een avondles me niet fijn.
daarnaast is me gedachte wel bij school, maar juist school en de gedachtes daar die geven me zoveel stress en druk...
Je zei dat je ergens geen tussenjaar mag nemen toch? Maar waarom dan niet?
ben nog geen18jaar
Heel herkenbaar, mijn ouders vinden het geen probleem, Maar deze mensen (ouders) vinden het maar raar en zoals je zegt verkeerd. En dat vinden de meeste mensen inderdaad ook helaas. Maar daar kan je gewoon niks aan doen. Maar is het niet mogelijk om gewoon weer in het geheim naar die bijeenkomsten te gaan?
ja en nee, uiteindelijk merken je ouders toch dat je in de ochtend opeens weg ben de hele ochtend
Dat doe ik zelf ook. Wij hebben het elke donderdag of vrijdag in de avond. En dan zeg ik gewoon dat ik met vrienden weg ga. Terwijl als deze mensen nadenken toch heel goed weten dat ik geen vrienden heb.
dat zei ik eerst ook, tot school mij verplichte het tegen mijn ouders te zeggen
hi, zoals ik al een beetje bij
zij denken dat het verkeerde mensen zijn met verkeerde bedoelingen, omdat ik dan geen feestdagen heb en je dan weer die media heb over het kindermisbruik enz...
dus dan denken ze dat ik het verkeerde pad opga ofz...
A
Oké, die andere klas klinkt niet zo fantastisch. Ik zou dan maar gewoon blijven waar je nu zit.
Nou ja, wat erg zeg, met die vraag of je zelfmoord zou plegen voor 8 januari... Ik snap echt niet wat er mis gaat daar! Of het is niet ''concreet'' genoeg hè. Dat ze alleen wat doen als je zeker weet iets te gaan ondernemen...
Je mag geen tussenjaar nemen, omdat je nog geen 18 jaar bent. Je hebt toch een diploma van de middelbare school? Dat ben je toch niet meer leerplichtig? Of werkt dat niet zo?
Ik ken iemand die niet eens een diploma heeft van een middelbare school en niet naar school gaat door depressie e.d.
Denk je dat je je ouders een keer mee kan nemen naar zo'n bijeenkomst? Of zouden ze daar niet open voor staan?
Gr. Pin
Nou ja, wat erg zeg, met die vraag of je zelfmoord zou plegen voor 8 januari... Ik snap echt niet wat er mis gaat daar! Of het is niet ''concreet'' genoeg hè. Dat ze alleen wat doen als je zeker weet iets te gaan ondernemen...
Je mag geen tussenjaar nemen, omdat je nog geen 18 jaar bent. Je hebt toch een diploma van de middelbare school? Dat ben je toch niet meer leerplichtig? Of werkt dat niet zo?
Ik ken iemand die niet eens een diploma heeft van een middelbare school en niet naar school gaat door depressie e.d.
Denk je dat je je ouders een keer mee kan nemen naar zo'n bijeenkomst? Of zouden ze daar niet open voor staan?
Gr. Pin
A
ja ik weet het niet. ik haal dit jaar toch niet en alles gaat fout zegmaar, kan niet meer concentreren
Nou ja, wat erg zeg, met die vraag of je zelfmoord zou plegen voor 8 januari... Ik snap echt niet wat er mis gaat daar! Of het is niet ''concreet'' genoeg hè. Dat ze alleen wat doen als je zeker weet iets te gaan ondernemen...
ja maar uhh als ik dat in me hoofd heb krijgen zij dat niet te weten hoor
Je mag geen tussenjaar nemen, omdat je nog geen 18 jaar bent. Je hebt toch een diploma van de middelbare school? Dat ben je toch niet meer leerplichtig? Of werkt dat niet zo?
ja en nee, met een HAVO diploma geld die regel, helaas doe ik VMBO/MBO
Ik ken iemand die niet eens een diploma heeft van een middelbare school en niet naar school gaat door depressie e.d.
ik ken er ook een, maar dat komt door een burnout ofzo, ja ik weet het niet... misschien is het bij mij niet erg genoeg ofzo?
Denk je dat je je ouders een keer mee kan nemen naar zo'n bijeenkomst? Of zouden ze daar niet open voor staan?
nee die staan daar niet voor open, ik zou het wel willen ook al denk ik dat ze dan vervelend gaan doen naar andere...
A
Ze gaan er denk ik soort van van uit dat men eerlijk is bij gesprekken met hulpverleners... Ik denk inderdaad dat veel mensen die écht zelfmoord gaan plegen, dat niet gaan delen. Sommige mensen wel, zoals ik, want ik kan niet liegen 😥 Ik probeer het wel, maar ja, daar prikt iedereen doorheen...
Hmmm, jammer dat leerplicht alleen vervalt na HAVO of VWO. Alsnog, dat persoon wat ik ken, deed MAVO/VMBO en heeft nu ook niks...
Denk je dat er iemand op de bijeenkomst een keer met jou mee naar huis zou willen gaan om daar een gesprek met je ouders aan te gaan? Of denk je dat je ouders dan echt zouden flippen?
A
ja dat wil ik wel maar mijn ouders niet, het zal echt wel lukken(volgens hun)
Ze gaan er denk ik soort van van uit dat men eerlijk is bij gesprekken met hulpverleners... Ik denk inderdaad dat veel mensen die écht zelfmoord gaan plegen, dat niet gaan delen. Sommige mensen wel, zoals ik, want ik kan niet liegen 😥 Ik probeer het wel, maar ja, daar prikt iedereen doorheen...
ik weet niet of dat slecht is... je word dan wel beter geholpen lijkt me?
Denk je dat er iemand op de bijeenkomst een keer met jou mee naar huis zou willen gaan om daar een gesprek met je ouders aan te gaan? Of denk je dat je ouders dan echt zouden flippen?
die flippen 100%, nee dat kan ik gewoon de mensen van de bijeenkomst niet aandoen.
dat is heel vervelend dan voor hun.
A
Of je beter wordt geholpen als je wel eerlijk bent? Idk, je kaarten zijn tenminste wel open. De hulpverlener weet dat waar die mee te maken heeft. Als je dingen achterlaat die dan niet meegenomen kunnen worden, kan er op het verkeerde gefocust worden. Kijk maar naar mijn gender dyspohoria. Nooit gezegd, waarschijnlijk het grootste probleem (in ieder geval erg groot), dus ook nooit wat mee gedaan...
Verder vind ik dat de GGZ erg faalt rondom suïcidaliteit bij jongeren, dus ja.
Jammer dat je ouders daar zo slecht op zouden reageren. Heb je al eens bij de bijeenkomsten gevraagd of zij dingen weten die misschien kunnen helpen om je ouders in te laten zien dat Jehova's oké is?
Kun je bijvoorbeeld thuis dingen met informatie neerleggen, dat ze zich kunnen inleven o.i.d.?
A
ja ik wil het wel maar geen zin in leerplicht en boze ouders enz..
Of je beter wordt geholpen als je wel eerlijk bent? Idk, je kaarten zijn tenminste wel open. De hulpverlener weet dat waar die mee te maken heeft. Als je dingen achterlaat die dan niet meegenomen kunnen worden, kan er op het verkeerde gefocust worden. Kijk maar naar mijn gender dyspohoria. Nooit gezegd, waarschijnlijk het grootste probleem (in ieder geval erg groot), dus ook nooit wat mee gedaan...
ja daarom, dus misschien moet ik het dan ook maar bespreken?
Verder vind ik dat de GGZ erg faalt rondom suïcidaliteit bij jongeren, dus ja.
mee eens! ze denken dat het allemaal maar "bluffen" is of alleen gedachtes, ook al ben je eerlijk
Jammer dat je ouders daar zo slecht op zouden reageren. Heb je al eens bij de bijeenkomsten gevraagd of zij dingen weten die misschien kunnen helpen om je ouders in te laten zien dat Jehova's oké is?
Kun je bijvoorbeeld thuis dingen met informatie neerleggen, dat ze zich kunnen inleven o.i.d.?
yup toevallig 3 dagen terug nog, had ik een gesprek met een paar mensen. die zeiden ook dat de meeste ouders er boos om worden. en dat je er vrij weinig aan kan doen. ik ga de aankomende keer wel even vragen wat nu het beste is.
PS;
misschien vraag ik teveel maar het triggerde me lichtelijk😅
in te laten zien dat Jehova's oké is?
het zijn geen Jehovah's maar getuigen😅(we getuigen aan Jehovah(god) en anders zou je dus zeggen dat die mensen dus "god" zijn). ben niet boos of dergelijks maar viel me op(idk wrm maar moest t ff zeggen sorry)
A
Ik denk op zich dat leerplicht je wel zou begrijpen, maar ik snap inderdaad wel dat je geen zin hebt in ruzie met instanties en je ouders.
ja daarom, dus misschien moet ik het dan ook maar bespreken? 100% eerlijk zijn is altijd bete.
mee eens! ze denken dat het allemaal maar "bluffen" is of alleen gedachtes, ook al ben je eerlijk Het is altijd afwachten hoe serieus iemand is met die poging. Heel veel mensen zeggen dood te willen, maar het doen is een heel ander niveau. Daarom vinden ze het ook altijd heel belangrijk om te weten of je al eens hebt geprobeerd een eind aan je leven te maken.
Fijn dat je bij de bijeenkomsten wel steun kan vinden rondom het onbegrip van je ouders.
het zijn geen Jehovah's maar getuigen😅(we getuigen aan Jehovah(god) en anders zou je dus zeggen dat die mensen dus "god" zijn). ben niet boos of dergelijks maar viel me op(idk wrm maar moest t ff zeggen sorry) Whoops! Sorry! Ik zal er voortaan op letten dat ik het goed neerzet! Ik snap dat je het liever goed hebt staan, want ''Jehova's'' is gwn niks. Hetzelfde als iemand je naam verkeerd spelt ofzo en jij dan daar staat van, dat is niet mijn naam... I get it in ieder geval en ik vind dat niet te veel gevraagd hoor!
Fijn dat je bij de bijeenkomsten wel steun kan vinden rondom het onbegrip van je ouders.
A
soms ook het moeilijkste helaas
Het is altijd afwachten hoe serieus iemand is met die poging. Heel veel mensen zeggen dood te willen, maar het doen is een heel ander niveau. Daarom vinden ze het ook altijd heel belangrijk om te weten of je al eens hebt geprobeerd een eind aan je leven te maken.
ja en nee, ik vind dat je iedereen serieus moet nemen die zoiets zegt
Fijn dat je bij de bijeenkomsten wel steun kan vinden rondom het onbegrip van je ouders.
ja, er zijn meerdere getuigen(wel oudere) die dit ook hebben moeten doen
Whoops! Sorry! Ik zal er voortaan op letten dat ik het goed neerzet! Ik snap dat je het liever goed hebt staan, want ''Jehova's'' is gwn niks. Hetzelfde als iemand je naam verkeerd spelt ofzo en jij dan daar staat van, dat is niet mijn naam... I get it in ieder geval en ik vind dat niet te veel gevraagd hoor!
geeft niet hoor, t "triggerde" me een beetje en zoals jij het uitlegd met die naam was het dus een beetje voor mij😅
A
Eerlijk zijn vind ik juist altijd het makkelijkst, maar dat komt omdat ik gewoon niet kan liegen, dus dan is dat automatisch moeilijker I guess...
Ik denk ook wel dat je iedereen die zoiets over zelfmoord zegt, serieus moet nemen. Wat ik meer bedoelde, is dat zij dan waarschijnlijk een inschatting maken of ze het betreffende persoon in staat achten een poging te ondernemen en hoe groot en acuut de dreiging echt is.
Weten zij alles van je wat je hier op het forum hebt gedeeld (de afgelopen tijd)? Want als je bv info achter houdt, is het voor hen moeilijker om een accurate inschatting te maken. Ook helpt de manier waarop je het zegt heel erg mee. Ik kan echt praten over mijn shit, alsof er niks aan de hand is: het is voor mij niet heftig, ik ben dit gewend en ik kan heel duidelijk verwoorden wat ik voel. Zo kan ik beter sturen wat mensen denken e.d. Ik leg mijn gevoel vaak uit door vergelijkingen te maken met situaties waar mensen zich mee kunnen identificeren. Zo kunnen ze ongeveer begrijpen wat ik dan voel. (ik wek in ieder geval die illusie). Zo komt het ook over alsof ik een rationeel persoon ben, wat goed over alles nadenkt en niet verstrikt in emoties zit en in een emotionele bui iets gaan doen. Ik heb m'n koppie erbij.
En verder weet ik echt niet waar ze op letten en waarom ze zo'n slechte inschattingsfout hebben gemaakt bij jou.
Aan de andere kant, daar moest ik nu aan denken. Ik had ooit een psycholoog (die ik wel mocht). Ik ging op vakantie en zij ook. Ze vroeg me haar te beloven dat ik er de volgende afspraak zou zijn en dus geen eind aan mijn leven zou maken. Ik heb het haar niet beloofd, maar ze liet me gewoon op vakantie gaan... So idk.
Ik denk ook wel dat je iedereen die zoiets over zelfmoord zegt, serieus moet nemen. Wat ik meer bedoelde, is dat zij dan waarschijnlijk een inschatting maken of ze het betreffende persoon in staat achten een poging te ondernemen en hoe groot en acuut de dreiging echt is.
Weten zij alles van je wat je hier op het forum hebt gedeeld (de afgelopen tijd)? Want als je bv info achter houdt, is het voor hen moeilijker om een accurate inschatting te maken. Ook helpt de manier waarop je het zegt heel erg mee. Ik kan echt praten over mijn shit, alsof er niks aan de hand is: het is voor mij niet heftig, ik ben dit gewend en ik kan heel duidelijk verwoorden wat ik voel. Zo kan ik beter sturen wat mensen denken e.d. Ik leg mijn gevoel vaak uit door vergelijkingen te maken met situaties waar mensen zich mee kunnen identificeren. Zo kunnen ze ongeveer begrijpen wat ik dan voel. (ik wek in ieder geval die illusie). Zo komt het ook over alsof ik een rationeel persoon ben, wat goed over alles nadenkt en niet verstrikt in emoties zit en in een emotionele bui iets gaan doen. Ik heb m'n koppie erbij.
En verder weet ik echt niet waar ze op letten en waarom ze zo'n slechte inschattingsfout hebben gemaakt bij jou.
Aan de andere kant, daar moest ik nu aan denken. Ik had ooit een psycholoog (die ik wel mocht). Ik ging op vakantie en zij ook. Ze vroeg me haar te beloven dat ik er de volgende afspraak zou zijn en dus geen eind aan mijn leven zou maken. Ik heb het haar niet beloofd, maar ze liet me gewoon op vakantie gaan... So idk.
A
eerlijkheid duurt het langst ~ mensen
ik ben aldoor eerlijk kan niet liegen ~ Pin 21-12-2018
uhh ja en nee ze weten niet alles wat ik op dit forum zet, dat gedoe met me beste vriendin die niet meer praten is bijv niet verteld want t is "opgelost" (maak ik misschien nog een vervolg over al willen mensen dat weten), maar ik merk dat ik er nog wel last van heb. daarnaast vind ik het moeilijk om uit te leggen wat er is. want meestal vragen ze wat is er mis, ja idk... ik reageer meestal met wat niet..
ik weet niet waar ik moet beginnen zegmaar, er is zoveel gebeurd en gebeurd nogsteeds en dat is zo veel en lang om te vertellen dat ik belangrijke details niet kan vertellen.
misschien zegt het genoeg dat ik 4? topics heb met gemiddeld meer dan 100 reacties(deze volgens mij ong 500?) en ik nogsteeds dingen zou "moeten" vertellen die jullie niet weten. zo is dat ook bij andere mensen waardoor ik eigenlijk nooit aan tips toekom omdat ik alles nog moet vertellen...(ik hoop zo erg dat iemand begrijpt wat ik bedoel)
ja maar dat van je psycholoog kan ze niet dwingen zegmaar, dus al had je ja gezegd of nee. volgens mij had ze er niks aan kunnen doen?
ik ben aldoor eerlijk kan niet liegen ~ Pin 21-12-2018
uhh ja en nee ze weten niet alles wat ik op dit forum zet, dat gedoe met me beste vriendin die niet meer praten is bijv niet verteld want t is "opgelost" (maak ik misschien nog een vervolg over al willen mensen dat weten), maar ik merk dat ik er nog wel last van heb. daarnaast vind ik het moeilijk om uit te leggen wat er is. want meestal vragen ze wat is er mis, ja idk... ik reageer meestal met wat niet..
ik weet niet waar ik moet beginnen zegmaar, er is zoveel gebeurd en gebeurd nogsteeds en dat is zo veel en lang om te vertellen dat ik belangrijke details niet kan vertellen.
misschien zegt het genoeg dat ik 4? topics heb met gemiddeld meer dan 100 reacties(deze volgens mij ong 500?) en ik nogsteeds dingen zou "moeten" vertellen die jullie niet weten. zo is dat ook bij andere mensen waardoor ik eigenlijk nooit aan tips toekom omdat ik alles nog moet vertellen...(ik hoop zo erg dat iemand begrijpt wat ik bedoel)
ja maar dat van je psycholoog kan ze niet dwingen zegmaar, dus al had je ja gezegd of nee. volgens mij had ze er niks aan kunnen doen?
A
Ik ben niet aldoor eerlijk, ik kan gewoon niet liegen 😂 Ik heb echt wel geprobeerd om te liegen, maar ik ben echt zo'n kleuter die onder de taart zit en waaraan iemand dan vraagt: ''Heb jij de taart opgegeten.'' En de kleuter dan nee zegt, terwijl je aan alles (zowel aan de lichaamstaal, als aan die fucking taart 😂) kan zien dat de kleuter zeker wel die taart heeft opgegeten. Maar idk, soms verberg ik het met sarcasme en dan geloven mensen het opeens ofzo. Idk, soms geloven mensen het gewoon, misschien ook wel omdat ze denken dat ik echt altijd eerlijk ben... Ik ben een autist hè en die zijn goudeerlijk...
Kijk, dan kennen hulpverleners dus niet het hele verhaal bij jou. Bij mij is praktisch overal wel een verslag van, dus ja.
Enne, een belangrijk detail, is geen detail in mijn ogen. Een detail is naast iets kleins, ook iets ''onbelangrijks'' vind ik.
Het is ook moeilijk om alles te coveren. De huisarts was ook van ja, ''hoe gaat het?'', en allemaal vage vragen, terwijl ik daar echt zat van, je wil toch dingen weten, vraag daar dan specifiek naar!! En dan vragen ze ook allemaal op het eind of er nog dingen zijn die niet zijn behandeld, maar ik wel belangrijk vind. Dat terwijl ik daar dan dus weet zit van, jij wil dingen weten, ik hoef niks te vertellen... Maar ok.
Ehm, er zijn wel vormen van verplichte hulp. Zo heeft ze me gedwongen naar de crisisdienst te gaan. Als ik niet had meegewerkt, was er een ambulance ofzo gekomen denk ik. Ik ging in ieder geval zeker niet vrijwillig. Maar het is inderdaad moeilijk om iemand te dwingen een psycholoog te zien, dus als ze dat écht nodig vindt, ga je richting een opname, zodat je er niet omheen kan. Maar ze dwong me wel om met haar te praten om de zoveel tijd (dan stalkt ze me met telefoontjes).
Kijk, dan kennen hulpverleners dus niet het hele verhaal bij jou. Bij mij is praktisch overal wel een verslag van, dus ja.
Enne, een belangrijk detail, is geen detail in mijn ogen. Een detail is naast iets kleins, ook iets ''onbelangrijks'' vind ik.
Het is ook moeilijk om alles te coveren. De huisarts was ook van ja, ''hoe gaat het?'', en allemaal vage vragen, terwijl ik daar echt zat van, je wil toch dingen weten, vraag daar dan specifiek naar!! En dan vragen ze ook allemaal op het eind of er nog dingen zijn die niet zijn behandeld, maar ik wel belangrijk vind. Dat terwijl ik daar dan dus weet zit van, jij wil dingen weten, ik hoef niks te vertellen... Maar ok.
Ehm, er zijn wel vormen van verplichte hulp. Zo heeft ze me gedwongen naar de crisisdienst te gaan. Als ik niet had meegewerkt, was er een ambulance ofzo gekomen denk ik. Ik ging in ieder geval zeker niet vrijwillig. Maar het is inderdaad moeilijk om iemand te dwingen een psycholoog te zien, dus als ze dat écht nodig vindt, ga je richting een opname, zodat je er niet omheen kan. Maar ze dwong me wel om met haar te praten om de zoveel tijd (dan stalkt ze me met telefoontjes).
A
Pin made my day,
ik krijg namelijk nu zo'n beeld met eerst een kind vol met taart en iets rechts ervan een halve taart...
eerlijk zijn is wel goed hoor, dan weet iedereen tenminste wat er is(ook al wil jij dat miss niet)
ja maar wat is het dan? het is geen verhaal opzichzelf, het is een klein ding dat bij het verhaal hoort om het te begrijpen of te verduidelijken... is dat geen detail?
ja dat ook, ja hoe gaat het. slecht.
ow oke, dom gebrabbel en dan aan het eind; zijn we iets vergeten?
nee hoor behalve me levensverhaal, me doodneigingen en me zelfbeschadigign, stoornissen, angsten, problemen, hulp en vervolg stappen. maar voor de rest hebben we alles behandeld denk ik?
i hate those people
wauw, ja ik had het dus ook soort van met mijn MW, die verplichte me om alles tegen me ouders te vertellen(dus ook dat ik getuigen wilde worden). ik zei eerst nee en toen was het; ik bel op donderdag avond je ouders dus of ze horen het van jou en anders van mij... ja dan heb je geen keus meer..
ik krijg namelijk nu zo'n beeld met eerst een kind vol met taart en iets rechts ervan een halve taart...
eerlijk zijn is wel goed hoor, dan weet iedereen tenminste wat er is(ook al wil jij dat miss niet)
ja maar wat is het dan? het is geen verhaal opzichzelf, het is een klein ding dat bij het verhaal hoort om het te begrijpen of te verduidelijken... is dat geen detail?
ja dat ook, ja hoe gaat het. slecht.
ow oke, dom gebrabbel en dan aan het eind; zijn we iets vergeten?
nee hoor behalve me levensverhaal, me doodneigingen en me zelfbeschadigign, stoornissen, angsten, problemen, hulp en vervolg stappen. maar voor de rest hebben we alles behandeld denk ik?
i hate those people
wauw, ja ik had het dus ook soort van met mijn MW, die verplichte me om alles tegen me ouders te vertellen(dus ook dat ik getuigen wilde worden). ik zei eerst nee en toen was het; ik bel op donderdag avond je ouders dus of ze horen het van jou en anders van mij... ja dan heb je geen keus meer..
A
HAHHAHA dat is precies wat ik zou doen. "ja ik liep hier ook maar toevallig met dit eierenpak"
nee klopt maar in een verhaal zitten er nogal veel
en Pin was je een vrolijke kleuter? ik snap echt wat je bedoeld, ze stelllen allemaal vragen maar het belangrijkste is voor hun niet belangrijk...
ow wauw... ja ik snap die geheimhoudingsplicht niet meer en geloof daarom die mensne eigenlijk ook niet meer
nee klopt maar in een verhaal zitten er nogal veel
en Pin was je een vrolijke kleuter? ik snap echt wat je bedoeld, ze stelllen allemaal vragen maar het belangrijkste is voor hun niet belangrijk...
ow wauw... ja ik snap die geheimhoudingsplicht niet meer en geloof daarom die mensne eigenlijk ook niet meer
A
Huh eieren? Waar? Oh haha, nu je het zegt, dat zijn inderdaad veel eieren! Wat doen die nu op de grond? Heb jij dat soms gedaan?
Ja, een verhaal kent inderdaad veel details. Dat maakt het soms ook lastig. Zeker als iemand je binnen x aantal minuten het kantoortje uit wil werken. (Dat hadden ze zelfs bij de crisisdienst!)
HAHA was ik een vrolijke kleuter? Euh ja, ik laat mijn moeder die vraag altijd beantwoorden (meestal beginnen we het gesprek samen en dan moet ze weg als we de serieuze onderwerpen starten. Sowieso is er ook standaard een gesprek alleen met jou en de crisisdienst.) Maar volgens haar wel, tot m'n ouders gingen scheiden en tot ik naar school ging enzo.
Ik geloof eigenlijk niet meer in geheimhoudingsplicht als we over zelfmoord praten.
Ja, een verhaal kent inderdaad veel details. Dat maakt het soms ook lastig. Zeker als iemand je binnen x aantal minuten het kantoortje uit wil werken. (Dat hadden ze zelfs bij de crisisdienst!)
HAHA was ik een vrolijke kleuter? Euh ja, ik laat mijn moeder die vraag altijd beantwoorden (meestal beginnen we het gesprek samen en dan moet ze weg als we de serieuze onderwerpen starten. Sowieso is er ook standaard een gesprek alleen met jou en de crisisdienst.) Maar volgens haar wel, tot m'n ouders gingen scheiden en tot ik naar school ging enzo.
Ik geloof eigenlijk niet meer in geheimhoudingsplicht als we over zelfmoord praten.
A
uhh nee hoe kom je daarbij ik zou nooit eieren kapot gooien op de grond
ow wauw, ja dat had ik dus ook met zo'n gesprek, kom je binnen krijg je te horen; over 15 minuten moet ik wel gaan dus beetje snel...
ja ik zou het van mezelf ook niet weten. net als de vraag waar werd ik vroeger blij van, idk eigenlijk te lang terug...
ow wauw, ja dat had ik dus ook met zo'n gesprek, kom je binnen krijg je te horen; over 15 minuten moet ik wel gaan dus beetje snel...
ja ik zou het van mezelf ook niet weten. net als de vraag waar werd ik vroeger blij van, idk eigenlijk te lang terug...
A
Hey Ronald
‘ik ken er ook een, maar dat komt door een burnout ofzo, ja ik weet het niet... misschien is het bij mij niet erg genoeg ofzo?’
Ik denk dat jij simpelweg enorme pech hebt met de mensen die je begeleiden.
Mijn recentste ervaring was met de schoolpsycholoog. Ik vertel over zelfmoordgedachten, automutilatie, mijn psychiater die ik niet kan uitstaan, maar dat ik ondanks dat het niet kan maken om zelfmoord te plegen. Toen kreeg ik volgende “keuze” voorgeschoteld: mijn ouders werden gebeld, of mijn psychiater. Ik kies voor mijn psychiater, waar ik een gesprek mee krijg, die mijn ouders inlicht. Good job Kenshin. Good job. Grappige is: het automutilatiegedeelte heb ik mijn psychiater nooit verteld. Guess dat de schoolpsycholoog dat geskipt heeft. Mijn ouders weten er dus ook niet van.
‘Ik geloof eigenlijk niet meer in geheimhoudingsplicht als we over zelfmoord praten.’
Zo waar.
Dan zit je daar, gebroken, depressief, en krijg je de ‘We gaan moeten afronden.’ te horen. Ik had mezelf op dat moment niet laten gaan, maar die psychiater vond het prima.
Wauw. Dit zou zo’n rant kunnen zijn naar de hulpverlening toe. De mensen waar ik me het beste bij voel, zijn niet eens professionele hulpverleners (jullie onder andere). Ik vermoed dat die hulpverleners met hun neus in hun dikke boeken zijn blijven vastzitten, in plaats van in de realiteit.
Verder heb ik niets nuttigs toe te voegen.
Groetjes
Kenshin
‘ik ken er ook een, maar dat komt door een burnout ofzo, ja ik weet het niet... misschien is het bij mij niet erg genoeg ofzo?’
Ik denk dat jij simpelweg enorme pech hebt met de mensen die je begeleiden.
Mijn recentste ervaring was met de schoolpsycholoog. Ik vertel over zelfmoordgedachten, automutilatie, mijn psychiater die ik niet kan uitstaan, maar dat ik ondanks dat het niet kan maken om zelfmoord te plegen. Toen kreeg ik volgende “keuze” voorgeschoteld: mijn ouders werden gebeld, of mijn psychiater. Ik kies voor mijn psychiater, waar ik een gesprek mee krijg, die mijn ouders inlicht. Good job Kenshin. Good job. Grappige is: het automutilatiegedeelte heb ik mijn psychiater nooit verteld. Guess dat de schoolpsycholoog dat geskipt heeft. Mijn ouders weten er dus ook niet van.
‘Ik geloof eigenlijk niet meer in geheimhoudingsplicht als we over zelfmoord praten.’
Zo waar.
Dan zit je daar, gebroken, depressief, en krijg je de ‘We gaan moeten afronden.’ te horen. Ik had mezelf op dat moment niet laten gaan, maar die psychiater vond het prima.
Wauw. Dit zou zo’n rant kunnen zijn naar de hulpverlening toe. De mensen waar ik me het beste bij voel, zijn niet eens professionele hulpverleners (jullie onder andere). Ik vermoed dat die hulpverleners met hun neus in hun dikke boeken zijn blijven vastzitten, in plaats van in de realiteit.
Verder heb ik niets nuttigs toe te voegen.
Groetjes
Kenshin
Bladzijde 21 / 28
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your username or e-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
