Het gaat gewoon niet beter

  • 29 September 2019
  • 5 reacties
  • 114 Bekeken

  • Anonymous
  • 0 reacties
Hoi,
Lang geleden wel....

Sinds een paar maanden heb ik therapie omdat ik mezelf beschadig(de). Ondertussen zijn ze erachter dat ik een angststoornis heb en daar krijg ik dus hulp bij. Maar het gaat gewoon niet beter. Ik heb nog steeds paniekaanvallen enzo. Volgens mn psycholoog moet ik het tijd geven, maar ik heb nu al 3 maanden elke week een gesprek en het helpt nauwelijks. Ik heb het iets beter onder controle en beschadig mezelf niet meer, maar ik voel me nog altijd kut.

Ik heb niemand om mee te praten (op mn psycholoog na, maar dat is anders). Ik heb wel vrienden, maar ze zijn allemaal bezig met hun eigen shit. Ik voel me zo fking alleen.

Sinds de zomervakantie ben ik gaan afvallen. Ben nu bijna 14 kg afgevallen en nu zeurt iedereen dat ik een eetstoornis heb. Ik vind zelf echt niet dat het zo is. Ik eet niet zoveel, maar ik ben nog steeds dik. Dus het slaat helemaal nergens op dat mensen dat zeggen. Iedereen bemoeit zich zo erg met mijn leven. Mijn vriendinnen hebben op alles wat ik doe commentaar, maar hebben geen interesse in hoe het nou echt met me gaat. NIEMAND ziet dat het gewoon ontzettend slecht gaat. Mijn ouders niet, mijn vriendinnen niet, mijn psycholoog niet. Zelfs als ik letterlijk zeg dat ik me niet goed voel zegt iedereen dat het meevalt en dat het wel overgaat. Ik kan niet meer, ik wil niet meer, ik wil gewoon dood.

Ik ben toch niet goed genoeg. Niemand geeft om me. Ze geven alleen maar commentaar op alles wat ik verkeerd doe. En dat is heel veel.

Ik weet niet meer hoe ik verder moet. Voel je niet verplicht om te reageren. Ik moest even mijn verhaal kwijt. Sorry voor al dit gezeik.

Liefs,
Xxjee

5 reacties

Hee,

Als eerste klinkt dit echt heel cliche maar 14 kilo afvallen is echt heel veel ik weet natuurlijk niet in hoeveel tijd maar nog steeds t is echt veel en niet super goed om zo veel af te vallen. Ik kan je natuurlijk niet zien maar wat ik wel kan zeggen is dat je echt niet moet denken dat je te dik bent sowieso niet als mensen zeggen dat je te weinig eet! Iedereen is prima zoals die is!

Mijn moeder heeft me ook vaak te dik genoemd en stuurt me 2 keer per week naar de sportschool terwijl ik mezelf prima vond voordat ze dit begon te zeggen. Ik ben afgelopen zomervakantie daardoor 5 kilo afgevallen in de eerste week en dat werd alleen maar meer. Ik zat niet goed in mijn vel toen en ben midden in de zomer waar allemaal mensen bij waren in huilen uitgebarsten wat uiteindelijk de rede was dat t nu allemaal weer beter gaat. Het persoon dat nu mijn beste vriend is heeft me echt super erg geholpen met door die tijd heen komen en het gaat nu weer oke met me. Mijn eetpatroon is weer normaal en ik zit weer beter in mijn vel.

Wat ik wil zeggen met dit verhaal is dat je het moet proberen uit te leggen aan iemand bij wie jij je op je gemak voelt. Ik weet dat dit niet altijd makkelijk is maar praten met vrienden vooral helpt. Een psycholoog is ook altijd chill maar een goede vriend of vriendin of een familie lid wie je altijd kan bellen, appen of naartoe kan is altijd vertrouwder.

Ik weet niet of je hier iets aan hebt en ik weet dat t echt niet makkelijk is om het allemaal aan iemand te vertellen, maar bedenk vooral dat je echt gwn goed bent zoals je bent en je moet vooral niet luisteren naar wat anderen over je zeggen want dat zegt meer over hun dan over jou!

Liefs!!!
Sjonnie
@sjonnie_vandebuurt
Bbedankt voor je reactie❤

Ben 14 kg afgevallen sinds eind juli/begin augustus

Het punt is dus dat ik het aan niemand kan vertellen. Niemand neemt me serieus. Miss is het wel gewoon beter als ik er niet meer ben....

Xxjee
@Xxjee
Je moet echt niet denken dat t beter is als je er niet meer bent want er zijn genoeg mensen die wel om je geven, alleen laten ze t niet altijd zien. Ik weet zeker dat als je serieus probeert dit aan iemand te vertellen, begin met een persoon waar je je goed bij voelt, dat t sowieso al heel veel scheelt. Je kan ook proberen dit zelfde verhaal aan je ouders te vertellen of aan een mentor op school die iets meer weet van jou school leven en je vrienden dan je psycholoog. Ik ben ook op t punt geweest dat ik dacht dat er niemand was die me hieruit kon helpen maar geloof me er zijn altijd mensen met wie je kan praten.

Pls denk niet dat het beter is als je er niet meer bent want dat is t sowieso niet!! Er zijn echt altijd mensen die om je geven die t echt vreselijk zouden vinden als jij er niet meer bent, alleen laat niet iedereen dat altijd zien!

Hou alsjeblieft vol je komt er echt doorheen zolang je maar volhoud!!!
hey

het is zeker niet beter als je dood bent!!

ik weet dat het moeilijk is om het positief in te zien maar ik schrijf het toch op.

als je hulp al een klein beetje helpt na 3 maanden kan het alleen maar meer gaan helpen.

fijn dat je er achterbent gekomen waardoor het in iedergeval een beetje je gevoel van daan komt. ook fijn dat je er hulp voor je angstornis krijgt.

vervelend dat je commentaar krijgt over dat je bent af gevallen. ik weet dat het vervelend is om te horen maar 14 kilo kwijt raken is echt niet gezond. ik raad je aan om dit met je psycholoog te bespreken. misschien kan je met haar er achter komen waarom jij vind dat je te dik bent.

als jij zegt dat het niet zo goed gaat met je gaat maar niet slecht gaan ze er van uit dat het zo gaat. als jij zegt dat het mee valt denken ze dat het mee valt. ookal gelooft je psycholoog jou niet. moet je het misschien nog een keer zeggen maar dan niet zeggen dat het niet zo goed gaat maar echt zeggen. dat je graag dood wilt. dan gaat ze echt luisteren hoor!

er geven echt mensen om jou maar je ziet het niet in omdat je je niet gehoord voelt. ik weet dat je het nu niet in kan zien. maar ik kan je vertellen. ik ken jou alleen van hier en ik geef al om je. en andere van het forum ook!

groetjes
blue
Alles wordt echt alleen maar erger.
Mijn moeder heeft mn dagboek gelezen en daar staat in dat ik zelfmoord wil plegen. In paniek is ze naar mn zus gegaan en die heeft de dokter gebeld, dus moest gisteren naar het ziekenhuis. Na heel lang zeiken mocht ik naar huis. Ze wilden me eigenlijk opnemen, maar dat vind k maar niks.

Nu woon ik dus bij mijn zus omdat ik het thuis allemaal niet trek. Ik ben best wel boos op mijn moeder. Ze had nooit in mijn dagboek mogen kijken, ze heeft echt mijn vertrouwen verkloot. Nu behandeld iedereen me super voorzichtig en doet raar, dus ik voel me heel ongemakkelijk.
De hele situatie wordt er alleen maar erger door.....

liefs,
Xxjee

Reageer