Skip to main content

Hey iedereen,

 

ik ben een meid van 17 en weet soms niet helemaal wat ik moet met mijn gevoelens.

 

iets meer als een jaar geleden heb ik mijzelf een keer gesneden, omdat ik hoopte dat dit helpte. Het was geen heftig snijden een paar krasjes, maar dat beetje pijn hielp me toch wel. Alleen de littekens vond ik minder. Dit is ook de reden waarom ik ben gestopt. (Ben namelijk 1x ermee gezien en heel veel gezeik gehad)
 

ik heb me een tijd toen beetje rot gevoeld, ik heb ook een gegeneraliseerde angststoornis  dus dit kan een rol spelen. 
 

nu ging eindelijk in september oktober alles een beetje beter. Voelde me weer goed heb leuke vriendinnen gemaakt. Totdat ik op 31 oktober in 1x het nieuws kreeg dat Kacper Przybylski (kastiop) was komen te overlijden door een psychose/ zelfdoding. Dit heeft op een 1 of andere manier zo’n grote impact op mij gehad dat ik er me soms gewoon voor kan schamen. 
 

wie blijft er nou 2 maanden janken om een youtuber die die nog geen eens kenden. Maar back to my story. Ik heb niet meer aan self harm gedaan maar wel gewoon nergens meer zin in gehad en het liefst in bed liggen. Ik krijg mezelf wel gewoon uit bed voor de online lessen maar daarna kruip ik het liefst terug. 
 

ik heb zelf niet het gevoel dat ik hulp nodig heb of een depressie heb, want ik zie al die mensen die dan niet douchen, zich niet aankleden en hele dag in bed liggen. Enige waar ik echt last van heb is gewoon savonds te veel overthinking waardoor ik moet huilen en overdag gewoon niet overal zin in hebben. 


misschien een kleine toevoeging met het kastiop vooral voor de mensen die me aanstellers vinden: 

t zit zo. Ik kan gewoon er niet bij hoe die jongen zich heeft gevoeld de afgelopen dagen en het moment waarop hij verdronk. Hoeveel verdriet hij had en nu zijn moeder en andere familie heeft. Het feit dat hij nu in een kist onder de grond ligt en alleen maar bot overblijft. En gewoon het feit dat we zijn verhaal niet weten. Wie weet was het wel een psychose en helemaal niet zijn eigen keus. 
 

ik weet dus op het moment niet helemaal wat ik met mijn gevoelens en alles moet. 
miss dat mensen hier feedback willen geven en wat tips.
 

 

Wat heftig allemaal : (

ik kan je wel wat tips geven wat je misschien opvrolijkt

  1. ga je favoriete muziek luisteren waar je echt vrolijk van wordt en ga even helemaal uit je dak.
  2. ga elke dag even lekker naar buiten.
  3. doe iets waar je blij van wordt.
  4. probeer om er met iemand waar je veel om geeft over te praten.

dit is niet echt een tip meer maar ik hoor vaker dat mensen een oud bord pakken en daar allemaal dingen opschrijven wat ze dwarst zitten en dan gaan kapot gooien. Ik denk dat dat je ook misschien beter zou laten voelen.

Hulp zoeken op het forum is een goed idee! er zijn zoveel aardige mensen hier die soms ook dezelfde dingen hebben meegemaakt.

ik hoop dat het snel weer beter met je gaat

xxx hutskoe


Wat heftig allemaal : (

ik kan je wel wat tips geven wat je misschien opvrolijkt

  1. ga je favoriete muziek luisteren waar je echt vrolijk van wordt en ga even helemaal uit je dak.
  2. ga elke dag even lekker naar buiten.
  3. doe iets waar je blij van wordt.
  4. probeer om er met iemand waar je veel om geeft over te praten.

dit is niet echt een tip meer maar ik hoor vaker dat mensen een oud bord pakken en daar allemaal dingen opschrijven wat ze dwarst zitten en dan gaan kapot gooien. Ik denk dat dat je ook misschien beter zou laten voelen.

Hulp zoeken op het forum is een goed idee! er zijn zoveel aardige mensen hier die soms ook dezelfde dingen hebben meegemaakt.

ik hoop dat het snel weer beter met je gaat

xxx hutskoe

Wat een lieve reactie, echt heel erg bedankt! Ik ga zeker proberen wat tips mee te nemen!

 

xx


Hey wat rot voor je zeg!

Wel lastig dat het zoveel met je gedaan heeft dat je je er zo slecht door gevoeld hebt. Lijkt me echt lastig.

Ik zou je adviseren om er wel met iemand over te praten in je omgeving. Hoe zou jou zoiets lijken?

Verder zou ik niet direct willen zeggen dat je depressief bent ofzo hoor, maar het kan natuurlijk wel. Depressief zijn uit zich bij iedereen echt op andere manieren en vooral het nergens zin in hebben is iets wat naar voren komt.

Een depressie, en zeker het erkennen ervan, is echt niks verkeerds hoor. Ik zie het juist als kracht. Je stelt je kwetsbaar op en vraagt daarbij om hulp. Maar nu loop ik op de zaken vooruit.

Hoe vind je het als ik dat zo zeg, over dat een depressie echt anders is bij iedereen?

Wat zou je zelf vooral graag anders willen, waarvoor specifiek zou je graag tips en adviezen willen?

Lizet


Hey wat rot voor je zeg!

Wel lastig dat het zoveel met je gedaan heeft dat je je er zo slecht door gevoeld hebt. Lijkt me echt lastig.

Ik zou je adviseren om er wel met iemand over te praten in je omgeving. Hoe zou jou zoiets lijken?

Verder zou ik niet direct willen zeggen dat je depressief bent ofzo hoor, maar het kan natuurlijk wel. Depressief zijn uit zich bij iedereen echt op andere manieren en vooral het nergens zin in hebben is iets wat naar voren komt.

Een depressie, en zeker het erkennen ervan, is echt niks verkeerds hoor. Ik zie het juist als kracht. Je stelt je kwetsbaar op en vraagt daarbij om hulp. Maar nu loop ik op de zaken vooruit.

Hoe vind je het als ik dat zo zeg, over dat een depressie echt anders is bij iedereen?

Wat zou je zelf vooral graag anders willen, waarvoor specifiek zou je graag tips en adviezen willen?

Lizet

Thnx voor je bericht.

ja ik zou zelf gewoon meer het plezier willen in zien van het leven. En juist meer naar de positieve dingen kijken. Soms denk ik dat het bij mij niet zoveel voorstelt en dat hulp niet nodig is. Alleen ja ik zit er al wel 2 maanden mee. Misschien is praten wel een optie ja maar die stap er naar toe is zo lastig. Ik durf haast niet ermee naar me ouders omdat zij altijd de vrolijke mij zien. Ik zat 1x bij een psycholoog vanwege me angststoornis maar weet nou nie of ik me daar weer zie. 
 

wat ik vooral graag wil is mensen hun mening horen en adviezen/tips of eigen ervaringen waar ik weer ervaring uit kan halen.


hoi,

ik weet het bijna zeker dat ik een depressie heb. ook al is het niet oficcieel maar ik denk dat een zelf diagnose stap een is. want zolang jij niet denkt dat je iets hebt kan je niks. 

het begint met praten het lucht op geloof me. ik weet dat het moeilijk is maar als je dat hebt gedaan heb je eigenlijk al een hele grote stap genomen. 

hoe jij je voelt moet je niet vergelijken met anderen, er zijn namelijk verschillende maten van een depressie dus als iemand de hele dag niks doet en niet doucht enzo. dat betekend niet gelijk dat ze vanaf het begin van hun depressie gelijk zo voelde je. je dwaalt er langzaam in.

het betekend niet gelijk dat  ik zeg dat je een depressie hebt maar het is een mogelijkheid. ik zat ook niet gelijk zo diep in een depressie bij mij kwam het namelijk in vlagen eerst.

het is niet gek als je met iemand gaat praten.  bovendien hoef je niet perse iets te hebben om met iemand te praten. het is er voor iedereen.

dus voel je vrij en praat met iemand het is juist goed te praten met iemand zo krop je het ook niet op. dat maakt het alleen maar erger. 

hoop dat je hier iets aan hebt en het is niet gek dat je zo meeleeft met die youtuber, want ik kan zo piekeren over een film of serie en dat is niet eens echt dus wie is er nou gek:wink: .


Reageer